Ben 32 sevgilim 36 yaşında 7 yaşında bir kızı var. Bir seneye yakındır ilişkimiz devam ediyor. Seviyorum o da seviyor ama son zamanlarda tartışmalarımız çok fazla artmaya başladı çok defa ayrılıp dayanamadık tekrar geri döndük . Saygılı bir kişi kendince çok güzel seviyor , evine çocuğuna çok bağlı dışarı ile hiç bir bağlantısı yok diyebilirim . Sürekli yemek bulaşık kızı ödevleri eski eşinin işleri( sürekli iletişim halindeler benim yanımda bile mesajlar yardımlar duygu olmadığını bildiğim halde bu böyle ) görüşmüyorlar ama eski eş her konuda destek istiyor bu da Yardımcı oluyor uzaktan . En basitinden eski eş arkadaşı ile görüşecek taksı bile benimki ayarlamaya çalışıyor. Ben bunları kesinlikle hiçbir şekilde ifade etmedim etmemde zaten ama beni rahatsız etti. Kendi içinde bu tarz çok alındım noktalar oldu ama söylemedim. Sorunlarımızdan bahsedecek olursak 1. Neden benimle hiç ciddi bir konuşman olmadı dedim ortalık yıkıldı bana demedigini bırakmadı2. Sürekli bana ne yaptın kelimesi bu ilişkide ne yaptın kendisi mutfakta bir şeyler yapmayı çok seviyor yaptığında bana getiriyor aklına geldikçe onlardan bahsediyor sanırım3) bigün çok basit bir şeyden onun için önemli olabilir alındı aynı evde saatlerce konuşmadı ben alttan aldım4) sürekli bir eleştiri modunda yaptım her şeyi ona göre en çok seven o umursamayan ben sürekli bir şeyleri açıklamaya çalışıyorum5) ayrılınca çok üzülüyor kendini mahvediyor ama gelince de bir şekilde olmuyor6) bu ilişkiyi mantıklı düşünerek başlamadım aşkımın peşinden gittim ama şu an çok zor durumdayım ne yapmalıyım seviyor ama çocuğunu daha çok seviyor dengeyi bulamadı. Haftanın altı günü çocuğunu alıyor aşırı yoruluyor farkındayım ama ben de ilgi bekliyorum ve bunu isterken kendimi suçlu hissediyorum çok karışık bir durumun içinde kaldım çok güzel bir baba beni de sevdiğini düşünmüyorum ama o o sürekli kenarda kalmış hissediyorum bana bir akıl verin