- 9 Mayıs 2019
- 1.837
- 2.721
- 63
- Konu Sahibi bulancak28
-
- #81
İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Oncesinde abinizin agzindan cikan cumleler yanlis. Evet cocugunuzun her dedigini yapmissiniz bugune kadar ve isteklerinin karsilanmasina o kadar alismis ki hayır cevabi cocugunuza etki etmiyor. Henüz 5 yasinda cocugunuz ve bu yaslarda gercekten dikkat edilmesi gereken yaslar. Cocugunuza her zaman kendi isteklerinin olamayabilecegini anlatin. Her dedigini yapmamaya çalışın. Hikayelele anlatin cocugunuza. Zaten bir egitimci olarak formasyon derslerinizde bircok egitim seklini gormussunuzdur. Kosullanmalari uygulayin cocugunuza. Sonucta cocugunuzu taniyorsunuz ve bildiğiniz bircok yontem var. Odullendirme yoluyla hikayelestirme yoluyla cocugunuza en iyi egitimi saglayabilirsiniz. Kiziniz sizden bisey istediginde ornegin kiziniz parka gitmek istiyordur siz evde kalmak bunu ona sizinde isteklerinizin bu yonde olduğunu evde kalmak istediginizi anlatin. Her insanin isteklerinin farkli olabilecegini anlamasini saglayin. Davranislariniza yerlestirin ve cocuk sizi gorerek davranislariniza bakarak ogrensin. Esinizle birlikte cocugunuzun problemlerini aranizda yasiyormus gibi hikayelestirin ve sizi izlesin. Bunun gibi ogrenme sureclerini deneyin
Şuan içimi bir korku aldı. Tek çocuklarda bu sorun var mı genel olarak acaba. Paylaşmakta zorlanma, ben duygusu ve söylemi, dediğim olacak tripleri. Bugün arkadaşımın kızı geldi bize ben olmasam araya girip oynatmasam bayağa kavga çıkacaktı. Oyuncaklarını paylaşmak istemedi. Araların da 7-8 ay var. Benim ki kardeş kardeş dedi kıza ama hiç ablalık hissetmedik. Burada abin ciddi hatalı ama inan yormamakla iyi etmişsin anlamazlar..İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Şuan içimi bir korku aldı. Tek çocuklarda bu sorun var mı genel olarak acaba. Paylaşmakta zorlanma, ben duygusu ve söylemi, dediğim olacak tripleri. Bugün arkadaşımın kızı geldi bize ben olmasam araya girip oynatmasam bayağa kavga çıkacaktı. Oyuncaklarını paylaşmak istemedi. Araların da 7-8 ay var. Benim ki kardeş kardeş dedi kıza ama hiç ablalık hissetmedik. Burada abin ciddi hatalı ama inan yormamakla iyi etmişsin anlamazlar..
Abiniz garip davranmış ..Çocuk gibi davranmayı bırakıp Dayı gibi davransaymış keşke.İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Abiniz size ve çocuğunuza her istediğini söyleyememeli özellikle de çocuğunuza.İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Abiniz gitmeliBen mi psikologa gitmeliyim
Hayır bu bir sorun değil. Biraz da yetiştirme. Yeğenim, 6 yaşında, biz onlara gitmeden önce çocuklarımın oynamasını istemediği değerli oyuncaklarını kaldrırır annesiyle. O yüzden gittiğimiz zaman onun izin verdiği oyuncaklarla sınırsızca oynar çocuklar. Ama bu alışkanlığı kardeşim nasıl zor edindirdi, ona sormak lazım.Şuan içimi bir korku aldı. Tek çocuklarda bu sorun var mı genel olarak acaba. Paylaşmakta zorlanma, ben duygusu ve söylemi, dediğim olacak tripleri. Bugün arkadaşımın kızı geldi bize ben olmasam araya girip oynatmasam bayağa kavga çıkacaktı. Oyuncaklarını paylaşmak istemedi. Araların da 7-8 ay var. Benim ki kardeş kardeş dedi kıza ama hiç ablalık hissetmedik. Burada abin ciddi hatalı ama inan yormamakla iyi etmişsin anlamazlar..
İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
İyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?