• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Lohusalık ve Kaynana terörü (fikrinize ihtiyacım var) biraz uzun hakkınızı helal edin 😔

Ay yemin ederim aynı benim ki biz sadece şehir olarak uzağız ama telefondan hallediyor artık bende bunalmış durumdayim hamileyim bide inan paylaşacak beni anlayan kimsede yok etrafımda eşim sagolsun destek çıkıyor ama oda basedemiyor resmen yuzsuzler ya
Açma telefonlarını senide bebeğinide strese sokmasına izin verme valla ben verdim ama kadın anlamıyor bıktım usandım cidden bir süre sonra yüzgöz olunuyor artık Allah sabır versin bizlere :(
 
Ahh bacım gel bi sarılalım sende ayni benim gibisin aman üzülmesin aman kırılmasın diye diye kendimizi harap ettik olan hep bize oldu ve bizden kötüsüde yok eminim eltin dişlidir o yüzden kaynanan hep ona karşı böyle iyi
Evet eltim dişli dişli olduğu gibi de annecim annecim diye eteğinde geziyor ben böyle biri değilim onun için o gözde ben dış kapı mandalı ama eşimin abisi de söz söyletmiyor bence tepkisini direk gösteriyor benim eşim hallederiz konuşuruz diye diye aylar geçti birşey yok ortada :(
 
Zerre atlatamadan okudum aşiri sinirlendim nasıl dayandın be kızım?
Kendini bu kadar nasıl sindirdin Allah aşkına topla kendinş evinede alma.
Kadın bastab basa artniyetli yüzsüzün bayrak tutanı vicdansiz hamile kadına su taşitmak ne ? börek kokusu duymuşsun o bile cok canımı acıttı mal kadın önce insan olsun anneliği falan geçtim ayyy kan beynime siçradi :bicak:
Söze gelince kendine göre harika kaynana olduğunu düşünüyor kendi kaynanasından çok çekmiş bize çektirmiyormuş üstüne daha neleeer neler yaşadım vallahi ne yapıcam bilmiyorum aklım almıyor artık baş edemiyorum doğrusu :(
 
Ben şunu anlamadım mesela eşinize sizin ana babanız böyle davransa eşiniz size saygınızdan sizin gibi susup oturur muydu? Ya da saygı hak edilen bir şey midir? Ben bana saygı duymayana duymam açıkçası ve hakkını korumakla saygı duymak aynı şey değildir. Saygı duyduğun bir insana hakkını korumak için cevap da verebilmelisin.
 
Açma telefonlarını senide bebeğinide strese sokmasına izin verme valla ben verdim ama kadın anlamıyor bıktım usandım cidden bir süre sonra yüzgöz olunuyor artık Allah sabır versin bizlere :KK43:
Evet kesinlikle yuzgoz olunuyor ama soğuk yapıyorum artık çocuk dogdu onun yüzünden 2 gün sütüm gelmedi eşimle kac kere kavga ettirdi Allah serlerinden korusun bizi ya
 
Benzer sorunları yaşadım, eşim ailesine laf söylemezdi,benim gözümede huri melek geliyordu. Kv sütüm olduğu halde sütün gelmiyor diyordu beni beğenmiyordu, en son dedimki gel iki coklat geliyomu anlarsın. Sesi kesildi sonra. Bir gün ailesine sesini çıkartmıyor diye delirdim eşimi evden kovdum boşamak üzere geldim. Ailesine karşı o açılmayan sesi susmaz oldu. Ben kayınaile ile araya mesafe koymaya çalışsamda oğulları mesafeli olmadığı için oğlumun evi diye çat kapı geliyorlardı şimdi 2 sokak ötemde 2 aydır evimin içine giremiyorlar. Yani sizin sözlerinizin mesafenizin kıymeti yoksa eşinizin ailesine tavır alması gerekiyor. Kadınlar kulübünün hep dediği gibi, eşin senin iyiliğini gözetmiyorsa boşa gitsin ve bir cinnet herşeyi çözer.
 
Ben şunu anlamadım mesela eşinize sizin ana babanız böyle davransa eşiniz size saygınızdan sizin gibi susup oturur muydu? Ya da saygı hak edilen bir şey midir? Ben bana saygı duymayana duymam açıkçası ve hakkını korumakla saygı duymak aynı şey değildir. Saygı duyduğun bir insana hakkını korumak için cevap da verebilmelisin.
Susup oturacağını sanmıyorum ki ben de ailem böyle şeyler yapsa ona fırsat bırakmazdım diye düşünüyorum. Ama iş bana gelince öyle olmamıştı taa ki artık sesim çıkana kadar. Önceden yapamıyordum ama artık yapabiliyorum hakkımı koruyabiliyorum gerekirse eşim devreye giriyor gerekirse kendim hallediyorum her insanın dayanma gücü var bende de fazlasıyla bitti doğrusu.
 
Arkadaşlar merhaba içimi dökmeye geldim bu sefer biraz uzun olacak ama hiç arkadaşım yok içimi size döküyorum 😔
3 Senelik vajinismus durumunu aştıktan sonra 2 sene bebek sahibi olmayı bekledim polikistik over hastasıydım düşük yaptım gitmediğim doktor kalmadı sonunda Allah nasip etti hamile kaldım kontorllere giderken bir gün kayınvalidem aradı gittiğim doktor çok yoğun bir doktordu saat akşam 9 du hastanedeydim eltine gideceğim beni bırakırmısın dedi hastanede olduğumu söyledim beklerim ben olsun dedi saat 10 da hastaneden çıktım kapıda bekliyordum yukarı gel yemek götürcez dedi yukarı çıktım börek ve çorba yapmıştı çorbayı aldım indim eltimlerin kapısına geldik hadi çıkart bunları yukarı dedi bana tamam dedim arabadan inip yukarı çıktım börek çok güzel kokmuştu hamileydim belki bize de 2 parça verir diye düşündüm içeri girdi hadi görüşürüz deyip kapıyı kapattı ne olduğumu bilemedim. Eşim ben aylık hamileyken tatile gitti tek kaldım 1 hafta ama beni arayıp bir şeye ihtiyacın varmı diye sormadı yine bir gün kontrole gidecektim beni aradı bende geliyim bebeği görmek istiyorum dedi sevindim tamam dedim onu almaya evlerinin önüne gittim 5 kiloluk bidonlarda su ile bekliyordu camı açıp onlar ne dedim eltinlerin suyu kesilmiş önce onlara suyu bırak sonra kontrole gidersin dedi hayır saatim geldi gidiyorum ben dedim anlamıştım beni kullanmak için çağırmıştı yine sonra neyse geliyim senle ordan çıkınca bırakırız hadi in ve suları koy arabaya dedi bende sinirlendim sen bagaja koy dedim gittik kontrole orda da yapacağını yaptı doktora normal doğum yaptırın ben öyle istiyorum dedi bütün moralim bozulmuştu ordan çıktık eltimlerin evinin önüne geldik gözümün içine bakıyordu suları taşımam için hiç oralı olmadım anne belim ağrıdı sen in çocuğu çağır o çıkarsın suları dedim bıraktım gittim. 9 aylık hamilelik maceram bebeğimin 38+3 de dünyaya gelmesiyle sona erdi. Bir bebeğim olsun çok istemiştim çok ağlayıp geceleri hep dua etmiştim ama doğumdan da aşırı korkuyordum doğuma 1 hafta kala dudaklarım uçukladı o kadar yani birde hamilelik döneminde şeker yükleme testi yaptım şeker çıkmıştı ve diyetle beslenmiştim sadece o günlerde eşimin ailesi benim ailem dikkate alma ye bebek zayıf olur diye söyleniyorlardı ama ben kararlıydım diyeti yapacaktım sonuçta bebeğin sağlığı her şeyden daha önemli. Eşimin ailesi sürekli bizi yemeğe çağırıyordu kaynana terörü o zaman başlamış ve saf ben anlamamıştım ne zaman gitsek benim diyetimin dışında olan her şey vardı her gittiğimizde eve aç dönüyordum hamileydim ve yiyemediğim şeyleri canım daha çok istiyordu oda bilerek ne seviyorsam yasaksa onu koyuyordu sofraya özellikle yaptığını düşünmüyordum taa ki beni arayıp yemeğe davet etti anne canım aşırı karpuz istiyor yiyemiyorum eğer evde varsa kesme olur mu biz olmadığımız bir zamanda yersiniz dedim akşam eşimle gittik sofrayı kurmuştu kayınvalidem sofrada kocaman bir tabak kıp kırmızı çekirdeksiz karpuz bütün odayı sarmıştı kokusu karpuzu görünce odaya gittim istemsiz ağladım ben kendimle nefsimle savaşırken o koyma dediğim halde koymuştu aslında bir iki parça yesem dünyanın sonu gelmezdi evet ama hamilelik hormonları daha önce yaşadığım düşükler vs aşırı korkuyordum bebeğime bir şey olacak diye yemedim o akşam orda onun niyetini de anlamıştım artık o günden sonra doğumuma 1 ay kalmıştı hiç gitmedim. Bebek karnımda eşinden ayrılmış normal doğum başlamıştı ben sezeryan istediğim için sezeryanla doğdu normal doğum olsa bebeğim eşinden ayrıldığı için nefessiz kalıp vefat edebilirmiş çok şükür kötü bir durum olmadan sezeryan ile doğdu bendeki enfeksiyon bebeğe geçmiş ve küveze almışlardı bebeğimi onun haricinde bağırsak şişmesi olmuş akciğerinin biri küçük biri büyük doğmuştu kuvezde olduğu için kimse göremedi bebeği Kayınvalidem beni görmeye geldi bebeği getirsinler odaya bebeğe hurma vercem uysal olsun diye ağzına tükürcem dedi cinnet geçirecektim nerdeyse küvezde olduğu için üzülüp ağlıyordum ama bunları duyduktan sonra onun için oranın daha iyi olduğuna karar verdim hastaneye eli boş gelmişti ve darlamalar başladı sütün olmayacak sezeryan yaptın yarımsın artık ben normal doğurdum çocuklarım sağlıklı doğdu diye darlamaya başladı ben hastaneden çıktım bebeğim 2 hafta kaldı her 2 saatte bir emzirmeye gidiyordum. Hastaneden çıktığım günün ertesi aradı beni abinlerle size yemeğe gelicez dedi ben eşimi çok sevdiğim için üzülmemesi için hiç bir dediğine ters bir cevap vermiyordum Ankaradan halam gelmişti gelmesinler sen zaten ameliyatlısın diye ısrar etmesine rağmen gelsinler dedim yemekler yaptım sofra kurdum topladım şuan ben bile şaşırıyorum o halde nasıl yapabildim. Sonra bebeğim eve geldi ben üşütmüştüm hastaneye gidip gelmekten hiç halim yoktu öksürüyordum beni aradı çok hastayım yatıyorum dinlenicem dedim kapattık 10 dakika sonra kapı çaldı kapıyı açtım kayınvalidem bana dediki napıyon evde pijamaylamı geziyosun sen dedi bende kendimi tutamadım artık lohusalığun verdiği yetkiye dayanarak napacaktım gelinliklemi gezecektim dedim artık iyice anlamıştım benimle bir derdi vardı bebeğime örgü kıyafetler getirmiş hırka vs sevinmiştim poşeti açmadan poşeti açınca soğuk duş etkisi oldu bende hepsi kız bebek hırkası eteğiydi ve benim bebeğim erkek. Çok anlam veremedim annemle kız kardeşim bana bakmaya geldiler 40 ım çıkana kadar bebeğim kolik bir bebekti onlara siz gidin artık sorumluluk bilsin dediler. Kayınvalidem sürekli her gün geldi her gün bir laf sokup gitti senin yerinde olmak isteyen çok kişi var diyordu bir bebeğe bakamıyosan kendini adam sayma diyordu lohusaydım ve eşim üzülsün istemiyordum bebeğim kolik olduğu için çok zor uyutuyordum her gün uyuduğu saatte gelip zile basıyordu uyansın diye en sonunda bi akşam kayınbabam anneme evinize gidin artık dedi orda ipler koptu bende eltimin bebeğine 3 yaşına kadar annesi bakmıştı çalıştığı için bende bebeğimi anneme alıştırmaya çalışıyordum kayınbabam da öyle diyince cinnete geldim en son odamasiz gidip bi annemi sığdıramadınız eltime kimse karışmadı benimle derdiniz ne diye bağırarak ağlamaya başladım eşim bu yaşadıklarımın hiç birini bilmiyordu bu hareketimden sonra herkes çıktı gitti eşim yanıma geldi ona anlattım hepsini ağlayarak o üzülmesin diye ses çıkarmadığımı cevap vermediğimi her şeyi anlattım bana dediki kimseyi dinleme sen ve bebeğimiz mutlu olun ben başka bir şey istemiyorum dedi senin istemediğin bir durum olursa söyle ben üzülcem diye düşünme içine atma benimle de paylaş dedi ama öyle olmuyor işte arkadaşlar 5 sene çektim şimdi de kayınavlidemden çekiyorum yapma dediğim her şeyi yapıyor bu gün geldi bebeğim 5 aylık ona çay içirmeye çalışıyor acilen işe başlayıp bebeğimide anneme bırakmam lazım diye düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız ne olur fikir verin bana 😔 ağustos ayında doğum iznine çıktım kasımda iznim bitti ve nisan ayına kadar ücretsiz izne çıktım patronum bebeğinin durumuna göre çalışıp çalışmayacağına karar veririz dedi eğer çıkmak istersem kıdem tazminatımı verecek ama çıkarsam eğer eminim eşimin annesi ile daha çok problem yaşayacağım ne yapsam bilmiyorum 😔
Siz sınır koymayı bilmedikçe bunlar daha çok yaşanır. Hanımefendi ağlayıp sızlayarak düzgün iletişim kuramazsınız. Kimse de sizi adam yerine koyup cevap verme gereği bile duymaz. Çocuk sizin çocuğunuz, beden sizin bedeniniz. İster sezeryan ister normal doğum bu kimseyi ilgilendiren bi durum değil. Eşiniz kırılmasın üzülmesin diyorsunuz da eşiniz sizi önemseyen biri olsa ruh halinizi fark eder zaten. Sorup dertsiz başına dert almak istememiş mesele bu. Bu hayatta kendinizi siz düşünmezseniz kimse düşünmez. Bunu da unutmayın. Ki benim yaşım 19 buna rağmen bazı şeylerin farkındayım. Çocuğunuz için siz de belli bi bilinç ve kendine yetebilme seviyesine ulaşmalısınız.
 
Back