- 1 Eylül 2014
- 26.097
- 30.463
- 798
- 35
- Konu Sahibi bulancak28
-
- #101
Koskoca yetişkin bir adam haydi 5 yaşında bir çocuğu dışlayalım mı dedi?Çok yanlış bir ebeveynlik
Kardeşinizin çoçuğu tek mi çok çoçuklarda bazı ihtiyaçşarını çoçuğın gidermesi kolay ama çok çoçukda süre uzuyor benimde 2 yaş ara ile 2 çoçuk bende yeni yeni büyüğe kişisel ihtiyaçlarını kendi yapması gerektiğini öğretmeye çalışıyorum kardeşiniz şanslıymış ailesi eşininn ailesi yalon ben wc ye güdebilmek üçin tv açıyorum yemek yapmak içinde gene öyleÜcer yas aralikli üc cocugum var ve yanliz büyütüyorum. Ben de yazin memlekete giitigim de kardesim "abla sen bunlari cok simartmissin, seni hizmetci gibi kullanip her istediklerini yaptiriyorlar, biz X i (kendi kizi )hic simartmiyoruz" dedi. Ben ona "himmm" deyip gectim, ancak sonradan düsünmedim de degil.
Kardesimin hakli oldugu noktalar var, olaya farkli baktigi noktalar var; Onun kizi babaanne ve dedeyle ayni binada, annaanne, dede ve teyzeleriyle ayni sokakta ;yani babanin yada annenin hayir dedigini yapacak birileri mutlaka var.
Ben cocuklarimi tek büyütüyorum, bazen bir ögünü nutellali ekmekle atlatiyoruz, bazen biraz uzun televizyon karsisinda kaliyorlar ve mecburen her isteklerini bana söylemek zorundalar cünki benden baska kimseleri yok.
Ama kardesim bir konuda hakli beni hizmetci gibi kullaniyorlar, onun bu tesbitinden sonra bende cocuklarima karsi biraz daha dikkatli olmaya calisiyorum.
Demem o ki Abiniz yanlis kelimeler kullanmis olabilir,ancak hakli oldugu noktalar da olabilir. Bunu ancak siz olaylari analiz ederek bulabilirsiniz, Birde egitmensiniz, "mizmizlik- paylasamama " gibi problemlerin nerelere gittigini en iyi siz bilirsiniz, ayni sözleri yarin bir sinif arkadasindan duydugunda" ama biz onu nazli büyüttük" cümlesi kizinizin yasayacagi dislanmislik hissini engelleyemeyecek.
Her çocuk zaman zaman biseyler ister her çocuk simarir ve nazlanir . Normal olan her çocuk yapar. İnatlasir anlasamaya bilir ama çocuğu yola getirmek için dışlamak kötü ebeveynlik örneğidir. Sizin çocuğunuza bunu yapan kendi çocuğuna da bu yolla terbiye veriyodurİyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Simdi abinizin söylediğinin üstüne soruyorum....kiziniz mızmızlık yaptığında hep onun istediğinin olmasi yönünde mi orta yolu buldunuz acaba ? Mesela duvar kenarına yatmak istiyorsa illa ortami ve yanındaki şartları onun duvar kenarında uyumasını sağlayacak şekilde mi ayarlarsiniz hep...örnek verdim bu ve bunun gibi yaniİyi geceler hanımlar gece gece böyle bir düşünceye girdim. Sebebi ise benim öz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay önce geldim ve 3-4 gün sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve çocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugün abimin çocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.
Kuzenler birbirini çok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek büyüdüğü için oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup güzelce konuşarak hallediyoruz.
Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye söyleniyor. En sonunda abim. " çocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun çocukların bilinç altına bunları yükleme böyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor öğrensin, mız mız bir çocuk. Çok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı büyüttük babası ve ben de çocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de öğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.
Belki de benim çocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama çok da üzüldüm abim diye de fazla uzatmak istemedim.
Simdi abinizin söylediğinin üstüne soruyorum....kiziniz mızmızlık yaptığında hep onun istediğinin olmasi yönünde mi orta yolu buldunuz acaba ? Mesela duvar kenarına yatmak istiyorsa illa ortami ve yanındaki şartları onun duvar kenarında uyumasını sağlayacak şekilde mi ayarlarsiniz hep...örnek verdim bu ve bunun gibi yani
Kusura bakmayın ama abiniz ne ağabey olmayı ne baba, ne dayı olmayı beceremeyen biri, öğretmenmişsiniz benden iyi bilirsiniz, sınıfınızdaki öğrencileri bile birbiriyle kıyaslayamazsınız, hepsinin bir konuyu anlama algılama kapasitesi farklıdır, gelişimi karakteri farklıdır, ki kardeşler, kuzenler, baldızlar da birbiriyle kıyaslanamaz, zira herkes şahsına münhasırdır.Elbette değiştiremeyiz. Eskiden beri hep bir kıyaslama huyu vardı. Beni baldızıyla kıyaslardı öğrenciyken. O yukardaydı genelde ben aşağılarda.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?