Çocuk sahibi olmayı istememek

Olivia, bir söz vardır ya:"Anlatabildiklerim senin anladığın kadardır." ya da bunun gibi bir şey, o hesap işte bak bir arkadaş daha benim gibi anlamış...

Brsnz, çok güzel toparlamışsın nedenlerini ve asıl demek istediklerimizi, bizim kimleri eleştirdiğimizi! Neden bu kadar üstlerine alındıklarını anlamak gerçekten mümkün değil. Ayrıca, ben kendi adıma; garantisi var mı çocuğun hayırlı olacağından diye ne zaman diyorum? Bana yaşlanınca ne yapacaksın, sana kim bakacak dediklerinde! Durup dururken kimseye neden çocuk yapıyorsun, ne malum ileride sana bakacağı - demedim hayatımda.

Ema, senin adının empatinin kısaltılmışı olduğuna karar verdim, ayrıca annelere yükleniyor olsak senin aramızda ne işin var acaba??? Demek ki sen bizim eleştirdiğimiz annelerden değilsin ki rahatsız olmuyorsun doğal olarak.
 
merhaba arkadaşlar..geçmişte tartışmalar yaşanmış ve hiç hoş olmamış..umarım bir daha yaşanmaz..ben topiğinizi dışardan takip eden biriyim aslında ve ilk defa birşeyler yazmak geldi içimden..insanlar neden çocuk sahibi olmayı istemezden yola çıkarak takip ediyorum hepinizi..genelde çok mantıklı nedenler sunuyorsunuz ve konu seviyeli bir şekilde ilerliyor..ama bazen hoş olmayan yaklaşımlarda olabiliyor..örneğin bir arkadaş 4 yaşındaki bir çocuğu bencil olarak nitelemiş ve ona olan kızgınlığını ifade etmiş..evet bu yaşlardaki çocuklar bencildir,ben merkezlidir çünkü soyut ifade gücü oluşmamıştır henüz..gelişim aşaması bu olduğu için suçlayabilir miyiz onu..ayrıca yine ismini hatırlayamadığım bir arkadaş genelde burdaki annelerin yazışmalarını bu topiğe taşıyıp eleştiriyor..işte bunu anlamıyorum,çocuk istemeyen biri neden o konuların müdavimi olur..

bunlar eleştirdiklerim ama diğer arkadaşlarıma saygım sonsuz..sanırım bir çoğunuz geçmiş anne-baba yaşantılarınızdaki olumsuz öykülerden dolayı çocuk istemiyorsunuz ve haklısınız..insanın kendini hazır hissetmesidir önemli olan..ama şunu bilmenizi istiyorum artık anneler sizin eleştirdiğiniz kadar bilinçsiz değil..burda dışardan okuyunca şöyle bir yargı gelişiyor..biz çocuk istemiyoruz çünkü kültürlü ve bilinçliyiz..çocuğu olanlar ya da isteyenler ise bilinçsiz vb...gibi..işte arkadaşların tepkiside buna bence...
 
Sahi sizin sipalariniz yokmuydu? Nasil internete vakit bulabiliyorsunuz.
Benim sipalarim olsa internet yerine siplarimla ilgilenirdim.
Iste bu zamanin güzel anneleri bunlar.

Kizlar bence bu Alminacinar fake, bizi kandiriyor erkekde olabilir.
Bence erkek, cünkü kadin olsaydi en azindan bir empati kurmaya calisirdi. Ben hic simdiye kadar cocuguna esek diyen duymadim cünkü. Sipa esegin yavrusu degilmiydi?
iyi niyet ???

süpersin firdoscum..
ha bu arada geçenlerde nerde okuduğumu tam hatırlayamadım ama kazen in bu siteyi açarken düşüncesinin kadınlara anneliği armağan etmek olduğunu okumuştum..ben de o annelerden biriyim,teşekkür ederim..
Konunun başlığı çocuk istememek..çocuk istemeyenlerin yeri değil...bir arkadaş nasıl gelip çocuk istememe nedenlerini mantık ve duygu çerçevesi içinde yazabiliyorsa karşıt görüşte bir arkadaş ta kendi adına neden çocuk istediğini yazabilmeli kanımca...ben bunda dayatma,baskı görmüyorum..zaten kararını vermiş insanları kim yolundan çevirebilir ki ? kimsenin sizin çocuk sahibi olup olmamanızı umursadığını sanmıyorum bu sitede..çünkü hepimiz farklı insanlarız..kendi açısından çocuk sahibi olmak isteyemen ve haklı gerekçeleri olanlara saygım sonsuz..Ancak eski sayfalarda okuduğum üzere "anne oldular da başları göğe mi erdi ";"en güzel gaz çıkaran benimki","en güzel kokulu kaka yarışması..","siz kaka ile kusmukla uğraşırken ben diskolarda sabahlıyorum.. " diyenler için aynı şeyleri düşünemiyorum malesef..

Firdoscum,son cümlen herşeyi özetliyor,teşekkürler...
 
Son düzenleme:
Günaydin kizlar, coktandir yazismadik, yine güzel vakit gecirmek icin tekrar ben geldim ve sizleride buraya bekliyorum.
Malum yilbasi yaklasiyor. Sene sonuna gelince hep bilancomu cizerim ben, ne yaptim bu sene, nerelerde basari elde ettim, nelerde hatalar yaptim, ne cok güzeldi ve ne cok kötüydü diye.
Ben sahsima, 2010 senesi cok güzel gecti diyebilirim.
Sadece hep yakindigim biraz daha zaman istiyorum kendime, yani daha cok kitap okuyabilmek, daha cok kendimi dinlemek, daha cok icime dönmek, bunuda seneye hedef olarak aldim daha az disariya dogru daha cok kendime yönelik yasamayi.
Sizlerde benim gibi yaparmisiniz bilanconuzu sene sonu?
Su aralar birde annem bende ve onunla cok güzel zaman geciriyorum, eskiden o benim annemdi simdi o benim cocugum olmus gibi. Cocugum olsaydi bu kadar onunla detayli ilgilenemezdim diye düsünüyorum.
Ona tüm sevgimi ve ilgimi verebildigim icin cok mutluyum. Zaten kendiside söylüyor, bir tek senin yaninda rahat hissediyorum kendimi diyor. Cünkü gercekten tüm detayina kadar hem moralmen gücüm var hemde bunu bende cok isteyerek yapiyorum ama dogru konusayim gercekten cocuklarim olsaydi ben annemle fazla ilgilenemeyecektim buda beni cok üzecekti.
 

doğru yazmışsın hekim olup çocuğa zaman ayırmak zor bilinçli insan olmak başka
 
olivia'm,
ben yıl sonundan çok eylülden eylüle, ya da hazirandan hazirana öyle bir gözden geçirme yaparım. eğitim yılını baz alıyorum yani sanırım

2009 biterken ama ne kadar kötü geçen bir yılın (acılar, kayıplar...) bittiğini düşünüp çok sevinmiştim ve bu yılın yani 2010'un iyi geçmesi için elimden geleni yapacağıma, kabuğuma çekilmeden, halen sağlığım yeterken koşturarark yapacağım şeyleri yapacağıma, daha çok tiyatroya, sinemaya, konsere gideceğime ve değmeyecek insanlara zamanımı harcatmayacağıma, bu tip insanlara kolayca "hayır" demeyi başaracağıma söz vermiştim.

bu yıl çok şükür hem çok daha iyi geçti, hem de benim bakış açım değiştiği ve hedeflediğim şeyleri yaptığım için sanırım ve hayatın çok kısa olduğunu eskiye göre çok daha az unuttuğum için ben de iyi geçmesine destek olmuş oldum.

2010'da yakaladığım bu sistemi koruyabilmeyi, kendi sağlığımı her şeyin üstünde tutmayı öğrenebilmeyi ve iş yüzünden kendimi bu kadar paralamamayı diliyorum ben de bu yıldan

Eğitim sisteminin her geçen gün, her geçen yıl nasıl ordan oraya sürüklendiğini gördükçe, ya bu kadar umutsuz olmasaydım sağlık sorunlarım olmasaydı da çocuk isteyen biri olaydım, çevre koşulları bir yana , hayatının çok uzun bir zamanını alacak ve geleceğini etkileyecek yani sağlıktan sonraki en önemli konuda kim bilir nasıl kafayı yerdim diye düşünmeden de edemiyorum :18:

Dilerim 2011, en azından 2011-2012 eğitim -öğretim yılında bu yönde de iyi adımlar atılır
 
ben hayatım boyunca hiç anne olmak istemedim ve bekarken inşallah kısır olurum derdim.neticede evlenir evlenmez çocuk yaptım,berbat bir hamilelik ve doğum sonrası depresyon...şuanda çocuğuma aşk yaşıyorum,sanki o beni doğurmuş gibi geliyor,nefesinde yok olmak istiyorum.ama çok mutsuz bir evliliği de sırf onun hatrına sürdürüyorum.gerçekten çocuk istemeyen arkadaşlar lütfen yapmayın,bedelleri cidden ağır.bence bir kadının hayatı ikibölümden oluşur:annelik öncesi ve sonrası.öyle bir vicdan ve sevgi ki bu svgiyi kaldırmak istemeyen arkadaşlarım bu yola girmesin.
 
Canim hammer, herseyde bir hayir vardir inan. O cocuk senin sevgi kaynagin olacak, sana güc verecek, büyüyüncede sana arkadas olacak. Bunu böyle düsün canim.
Savascim, saglik cok önemli ilk önce bunu istemeliyiz, gerisi bos be canim. Inan hicbirsey benim icin önemli degil artik. Sadece saglik, mutluluk ve huzur istiyorum hepimiz icin.
Bugün annemle 20 senedir ugramadigimiz eski mahallemize ugradik. Orda yasli bir amcamizi gördüm.
Bana dediki kizim 20 tane dairem var ama karim öldükten sonra hic bir anlami kalmadi. Keske yasasaydi benimde sadece su üstümdeki paltom olsaydi. Beni bir aglama tuttu, sarildim ona hickira hickira agladim...
Yani ne mal ne mülk ben bunu anladim. Seneye hedefim her animi cok mutlu yasamak.
Artik hirsim azaldi baska seyler yerini aldi...Kendimi taniyamiyorum..:18:
 
oliviam, o amcanın bahsettiği konunun benim iş hırsımı törpülemekte büyük etkisi oldu diyebilirim hatta isteksizliğe bile yol açtı... çalış, çabala, ... ne için? sen ölünce sevdiğin insanlara yasal zorunluluk nedeniyle saçma sapan telefonlar gelsin, daha acıları ne kadar sıcakken bir de bu konu yüzünden sinir krizlerine girsinler diye mi...?

tabii bir de paragöz insanları saymıyorum bile, miras bölüşsünler arkadan toprağı soğumadan insanın... örneklerini görüyoruz bunların da

çok olumusz oldu galiba kusuruma bakmayın kızlar, lütfen ama dayanamıyorum bu konuya...

ve oliviam kesinlikle insan kendini tanıyamıyor bu şekilde düşünmeye başladıktan sonra. ancak şöyle de bir konu var: insan çalışıp, çabalayıp bir seviyeye gelince, iş/aşk/ aile hayatında, yani amacına ulaşınca daha sakinleşebiliyor. bunun da etkisi var sanırım e yaşımız ilerliyooor :84:

bana nee ben hala ufaklığım evimde iş yerinde hocam hocam diye yaşımın altı çizilse deee :84:
 
Ya bilmiyorumki, benim bir huyum var, hep kendimden büyükleri cok merak etmisimdir.
Simdide öyle yaslilari cok dinler, onlarla sohbet etmeyi cok severim, bakalim hayat hakkinda ne düsünceleri var. Beni su hayat cok ilgilendirmistir.
Yani herseyin bir bedeli var, herseyin bir kanunu var dogada. Ve her insanin belirli bir yasama zamani.
O zaman bunu en iyi sekilde istedigim gibi yasamaliyim. Eskiden gercekten su ne der bu ne der diye büyüttüler bizi, simdiki genclere bazen kizsamda, bazende belki onlar dogrulari yapiyorlar diyorum.
Kayitsiz, sartsiz istedigin gibi yasamak, kime ne, amaaann bir dahami gelecegiz dünyaya.
Vallahi ben sahsen severim bohem hayati.
 

eskiden kitaplarda arardım insan hayatlarını çekingenlikten herhalde ama geçen kitap raflarına uygun bir kitap bulamadım ruhuma şimdilerde ise kitaplar yerine insanları koydum onların hikayelerini dinlemekten zevk alıyorum fark ettimden bu köpek gezdiren insanların çoğu ya yalnız ya boşanmış ya da bana böyleleri denk geliyor bazen anlattıklarına çok gülüyorum tabi buda tercih edilen hayat ile alakalı ama ben herkesi dinlemeye hazırım yeterki anlatılmaya değer ve duygusal olsun
 



yeni çocuk sahibi olan bazı arkadaşlardan duyduğum sözler beni çok şaşırtıyor: zormuş yaa, uykun yok, 2 saatte 3 saatte bir süt ver, yalnız bırakamıyorsun...
çocuğu 1-2 yaşında olan bir arkadaştan: insanlar hep yap, yap diyor, zorluklarından bahsetmiyor, hiç kolay bi iş değilmiş

ben:

çocuğum yok, yeğenim de 3 yıldır var, ama oldukça uzun bir süredir, çocuk yetiştirmenin bu arkadaşların saydıklarının dışında milyon tane sorumluluğu, zorluğu olduğunu biliyordum. çünkü etrafımda gördüğüm insanlara aman bana ne gözüyle bakmıyordum. onun sorunu bana ne şeklinde yaşayan insanların gerçekten hayattan hiçbir ders almadığını gördüm ben bu arkadaşlarımda

ema'nın dediği gibi bir hikayesi olan insanlar da kitap gibi... her anıları başka bir öykü, yaşanmışlık...
 

:13::13:

hep o geçmişte aile büyüklerinde eleştirmemiz belki de, milleti umursamadan yaşamaya açlığımız. belki onlar bir uçtu, bizler de diğeri ama biz daha iyi uçuz bence :78:
 
Tabiki Savascim, gözlemlemek, gelecegini baskalarinin hayatinda gözlemlemek, kiyaslamak. Anlatilanlari gercekten dinlemek, her cümlesini ve kelimesini dikkate alarak, benim cok hayatimi kurtarmistir.
Ögütlerede cok deger veririm. Aynen bende yegenlerimde gördüm, zavalli ablalarim neler cektiler.
Zaten icimde cocuk yapmaya bir dirhem istek yok, birde onlarin cektiklerini görmek, yok sütüm gelmiyor, yok pompalamam lazim, yok cocugum meme ucumu isirdi aciyor, yok süt toplandi gögsümde, agriyor. Sanki hayat bana gözüme sokar gibi, bak bunlar seni bekliyor dedi. Bende korktum.
Bu yukardaki saydigim nedenlerden bir tanesi, yani mozaik taslari gibi nedenleri yanyana koyarsak eger, kocaman bir :" Istemiyorum" cikti.
Emacik bende senin gibiyim ya, cok severim dinlemeyi, zaten herkesde der keske sen psikolog olsaydin diye.
 
Kızımın doğumu çok zor geçti dikişlerim çoktu ayağa kalkıp wc'ye gidemedim eşim kucağında beni wc'ye götürdü kendimi çok kötü hissediyordum artık herhalde ayağa kalkamıyağımı sandım eşim 3 hafta evde benimle bebekle ilgilendi doğum lafı duyduğum an eski acılarım aklıma geliyor birde uzun boylu bayanlar daha kolay doğum yapıyor
 
Bu yukardaki saydigim nedenlerden bir tanesi, yani mozaik taslari gibi nedenleri yanyana koyarsak eger, kocaman bir :" Istemiyorum" cikti.:51:
Emacik bende senin gibiyim ya, cok severim dinlemeyi, zaten herkesde der keske sen psikolog olsaydin diye.

:13: çok güzel bir anlatım olmuş olivia'm: mozaik taşları gibi nedenler ve koskoca bir "istemiyorum".



ema'm yine farklılığını gösteriyorsun bir çoğundan... şüphesiz kızın senin için çok önemli, ama bu... yaşadığın acıların olmadığı anlamına gelmiyor. en büyük yanıltmalardan biri de bu belki.. senin gibi açık açık yaşadığı acıyı,z orluğu itiraf edebilene çok az rastladım.
çocuğunu görünce unutursun, edersin. hiçbir acı kalmıyor. her insanın dayanma eşiği, gücü... farklıdır, olan bitenlerin tüm gerçekliğiyle paylaşılması insanların da daha hazırlıklı olmalarını ve dayanıp, dayanamayacakları durumlar olduğunu ölçüp-biçmelerini sağlar, ama nerdee...
 
Bende istemiyorum hatta kendimi seveceksin diye zorluyorum ama gene olmuyor isteyemiyorum!!
Annem her, '' anne oldugunda anlayacaksın dediginde '' irkilip dalıveriyorum hayallere kucagımda bebem
Olamaz diyorum bakamam bir kere benim gelecek kaygım var benim bir parcam bile olsa o sorumlulugu alamam, ya onu yetistiremezsem?? :26:

Annemi düsünüyorum bazen acaba bakabilir miyim? yetistirebilir miyim diye düsündü mü? diye. Ama hiiic sanmıyorum nedenini sormayın belli oluyor cünkü.

Burada bu konuda bir kac msj'ım vardı zaten ama gene yazamadan duramadım
Allah bütün cocukları anne babasına bagıslasın.

 
ben seni anlıyorum ama şunu bilmende fayda var ruhen ve bedenen hem hazır olacaksın hemde bebek sahibi olmayı isteyeceksin insanın kendine yapacağı en büyük kötülük başkaların lafına bakıpta çocuk sahibi olmaları sonra bu çocuklar itilik kakılıyor sonra bazı anneler çocuğuna sen aslında istenmeyen çocuktun itirafları dudaktan dökülüyor bu çok acımasız ve korkunç birşey yani çarşıdan karpuz alınır gibi çocuk istenmez
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…