Çocuk sahibi olmayı istememek


gelecek kaygının yanında kırmızıyla belirttiğim bölümün de etkisi büyük olmalı fikrinde. hepimizin o kadar çeşitli nedenleri var ki, tek bir neden bile olsa kişinin tercihi olduğu için saygı duyulmalı, ama bu topic sayesinde gördüm ki, gerçekten çoğumuzun birçok nedeni var!
herkesin istediği gibi bir hayat yaşaması dileğiyle
 


Anlasıldıgım icin ne mutlu bana.
Bende dedikleriniz icin istemiyorum yani kendime güvenim yok bu konuda.
Son cümlelerine harfiyen katılıyorum cogu insan evlendigi icin cocuk dünyaya getiriyor tamam isteyebiliyor ama yasadıgım cevrede bolca var bu insanlardan cocuk belirli biryasa geldigin de sadece o cocugun onlara yük oldugunu, ayak bagı oldugunu görüyorum.

En yakın arkadasımın yengesinin bir oglu var sadece dogurdu o cocugu sonra kayınvalidesinin eline verdi. Kayınvalide yediriyo, uyutuyo, giydiriyor, dusunu aldırıyor. Cocugun annem diye yaklastıgını hic görmedim hatta arkadasıma bile ilginc geldigi icin sordum.

Yoo annesini hic aramıyor demisti. Cocukta haklı bir kere ilgilenmediki kucagına dogru giderdi kücükken amaaan yorgunum ben deyip cevirirdi diger yöne cocugu demisti. En ufak hatalarında siddet göstermesi hatta benim yanımda da olmustu cok cok üzülmüstüm.

Simdide yengesi bir cocuk daha yaparım ama bakacak kimsem yok ablam ( görümcesi ) isten cıksa yaparım o bakar diyormus. Hatta görümcesinin yüzüne isten cıksana sen artık cocuk yapıcam sen bak falan demis. Hayır amacını anlamadım senin ilgilenmedigin cocuk yarın öbürgün seninle nasıl ilgilenecek.
Annelik sadece dogurmak degildir ki.
 

insanın hem kendine hem de doğacak çocuğa yapacağı en büyük kötülük...


:13:
 
of of sitede o kadar çok bebeği olmayanların üzülmeleri ve çabalarına dair konu varki bi benmiyim istemeyen neden bu kadar deli oluyolar ben çocuk istemiyorum diye konu açsam kesinn çok tepki alır derdim şuan yanlız olmadıgımı anladım içime su serpildi ....
 

aramıza hoş geldin meci, ben de aynı düşünceleri zamanında geçirdim aklımdan, hatta o zamanlar yani 3 sene önce falan tesadüfen başka bir topicte görmüşltüm bir arkadaşımın çocuk istemediğini o anki duygumu sana anlatamam, evet evet uzaylı diildim, ben gibiler vardı!
 
Daha dün gece uyumadan bir konu hakkinda okudum yaziyorki, tek cocuk hayatta hep mutsuz büyürmüs yani, kardes demek onu bazen kendisine örnek, bazen kendisine arkadas, bazen kendisine rakip derken kardesle büyümek onu gelecegine hazirlarmis.
Ben sahsen suna cok üzülürüm, ya iki tane ya hic yapmayin ama tek cocuk olunca cok yanliz kaliyor su koskoca dünyada ya.
 

:)
Pek öyle olmuyor..
Diyelim ki birkaç kardeşsiniz,birbirine pek itibar etmeyen değer vermeyen kardeşlerseniz.
Bir kardeşim var ama ben görmezden geliyor diye üzülmek daha can yakıcı.
Şu koskoca dünyada yalnız değilim.Ben yalnız kalmak istemezsem asla yalnız kalmam.
Gelişimimde de bir noksan olmadı yani eğitimim evliliğim vs standart hatta standartların üstünde gelişti.
Bir sorun olmadı hatta bende tek çocuk yapmayı düşünüyorum.
İnsan bazı durumları yaşamadan dışardan yorumlarken fazla iddialı cümleler kurabiliyor.
O kadar daralmıştım ki bir vakit şöyle de bir yazı yazmıştım.

Üfürükten Prenses: Tek Çocuk Musun,Böğğğğ!!
 
Ya kızlar ister bana kızın isterseniz gülün biz üç kız kardeşiz en üzüldüğün nokta ise ergenlikte kızkardeşlerimle aynı külotları ,çorapları ki çoğunluk delik olurdu içimde kaldığı için her çarşıya çıktığımda kendime ve kızıma alırım
 
merhaba arkadaşlar bu forumu bazen okuyorum çocuk sahibi olmak istemeyen arkadaşların duygularını anlamaya çalışıyorum ve kesinlikle herkesin görüşüne sagyı duyuyorum. Hatta taktir ediyorum çünkü bu seçimi bilinçli yapmak çok yürek ister. Özellikle bizim toplumumuzda. Sırf anne olmak için doğurmuş etrafın baskısıyla doğurmuş birsürü anne var etrafta ne acı bir durumdur bu. Bir sürü bahanesi olabilir bir insanın maddi manevi hazır değildir hormonları müsait değildir yada hayat görüşü elvermiyordur vs ama bu kararı alabilip uygulayabildiğine göre birçok başkaları için doğuran anneden daha insandır daha duyarlıdır. Eskiden car car konuşurdum bebek istemeyen arkadaşlarıma aman bi kucağına al bi sarılsın bir öp bir anne desin nasılda değişirsin diye sanki 3 tane doğırmuşum gibi:) Halada öyle düşünüyorum ama niye değişsinki bir insan ben bilinçli bir şekilde anne oldum Allahta kalbime göre verdi çok şükür istediğim zamanda oldu bir sıkıntı yaşamadım ama ben çocukluğumdan beri anne olma hayaliyle büyüdüm hatta kendi annem bile kızardı bu anaç yapıma ben nasıl böyleysem benim hayat görüşüm buysa benim hormonlarım böyle işliyorsa ben evladım için herşeyi göze alabildiysem her gördüğüm çocuğa bayılıyorsam ileride durumun biraz daha iyi olunca birde koruyucu aile olmak için planlar yapıyorsam aynı şekilde bunların tam tersini hisseden insanlar olmasıda çok doğal olduğunu biraz büyüyünce anladım. Bu nedenle hepinize saygı duyduğumu ve kesinlikle istemediği halde bilinçsiz bir çok çocuk yapıp başkalarına baktırıp çocuklarını ziyan zebil eden insanlardan nefret ettiğimi paylaşmak istedim. Sevgiler

Not: Buarada ben tek çocuğum babamı kaybedene kadar kardeş eksikliği hissetmedim hayatımda. Babamın vefatından sonra da böyle bir eksikliğim olmadı çünkü Allahıma çok şükür kardeşten öte arkadaşlarım var ama bir kardeşim olsaydı annem açısından çok daha iyi olurdu benim yetemediğim zamanlarda o destek olurdu diye düşündüğüm zamanlar oldu.
Son söz Arkadaşlar gönüllü kardeş kardeşler zorunlu arkadaştır lafınıda çok beğenirim :)
 
kadının bırını eleştirmiş arkadaş,doğurdu kayınvalideye attı,görümcem baksın doğurayım diyor,hiç irdeleme arkadaşım,gelin sen doğur bız bakarız dıye baskı halında kayınvalideler,emın ol,görümceler olmuyor gelinın çocuğu dıye laf eder,hatta doğurmasan daha ileri gidip kısır diye boşandırırlar,işte evli kadınlarda saltanatları yürün diye,alın size çocuk deyıp atıyorla başlarına,bizim sülalede çocuğu olmayanalr var,ve hiç kimse bir gün daha sormamıştır,nedir ne değildir diye,hiç ama hiç,ağbimin karısı doğum doktoruna gitmişti,zorla benıde götürdü,beklersın dıye,bende kötülük çıkmasın dıye saf saf gittim,kadının biri ona sordu neden geldin,dedi çocuk için,kadın döndü suratıma baktı,ters nemrut bır şekilde buda sneın görümcenmı dedi,başımdan aşağı kaynar sular döküldü,ne duruma düştüm,yerın dibıne geçtim utancımdan,çok ağır konuşurdumda kadın başka laf etmedi,ileri gitse elimden alamazlardı :):)

geçen bir arkadaş kendı oldukça kılolu,ve bana diyoki 2-3 tane doğurcam,vercem kocamın ailesine,sustrucam onları,ve gülerek pişkın birşekilde anlatıyor,nasıl yanı dedim şok bir şekilde
 
Vallahi dogru söylüyorsunuz kizlar, birde sizlerin dediklerinizi düsündüm cok dogru aslinda.
Neticede nice büyüyünce konusmayan kardesler var.
Ema1, canimsin ya, senin yorumlarina bayiliyorum inan.
Ne bileyim merak ettim gercekten öylemi diye ve gercektende celiskiye düstüm, sanki daha yanlizlar bu dünyada diye. Ama dediklerinizde dogru, o bakis acisindan bakmamistim.
Önemli olan o cocuga verdigin özgüvendir...
 



Sanırım benden bahsediyorsunuz:44:

Siz bu kadar ayrıntılı nerden biliyorsunuz diye bilirsiniz. Liseden en yakın arkadasım 3 katlı bir binada anaannesi, dayısı ve arkadasım ailesiyle yasıyor. İlk cocuk icin baskı yaptıklarını hic sanmıyorum öyle insanlar degiller.
Zaten calıstıgından cocuga gene kayınvavalide bakıyor sayılır arkadasımın erkek kardesi kahvaltıyı hazırlar, dayısının oglunu okula gönderir kendi gider. Kayınvalidesi ikinci bir cocuga bakacak gücte degil. Kendiside eger bakabilecekseniz yapın tabiki demis.
Hem bakmak istemiyor hemde cocuk yapmayı düsünüyor ona buna baktırmakla cocuk mu yapılır baska bir görümcesinde bir cocuk var onada demis yapayım bak. Görümcesi ikincisine bakabilsem ben yapacagım zaten demis.
Gelinleri zaten baskın bir tip ben arkadasımın evine gelmeye bile cekinirm bazen arkadasımın baska arkadaslarını istemeyip kapıdan döndürdügü bile olmus. Allahtan ben denk gelmiyorum ona ..
Arkadasım ailesinden izin aldıgı halde yengesi cıkamazsın dediginde dısarı cıkamıyordu garip biridir yani.
 

ben senı eleştirmedım,inşallah yanlış anlmadın,ama emın ol o kadın bayağı bır zaman yapmasa yularıda yazacakalrım olacaktı,ne hallaeri varsa görsün dıyeceğim,ama o yavrular bızım yarınlarımız,bizim çocuklarımız,ciğerim yanıyor zaten,öel bir ablam var,yanı ne desem boş,doğurdu ıkıtane,zaten geçmiş yazılarımdada söz ettim,içim parçalanıyor yeğenlerıme,ama elimden birşey gelmıyor.ne bileyim,aslında bu konu deve misali,hanı neren eğri demişler,nerem doğruki demişya,buda öle işte
 
Gülaysenaz anali babali büyüsün canim, cocugunla saglikli mutlu yillar gecirmeni dilerim.
Ne kadar duyarli yazmissin öyle, ne kadar anlayisli ve adil bir sekilde her iki tarafi anlatmissin.
Senin anac oldugunu inan kelimeler arasinda belli oluyor. Ne mutlu sana. Sana cok yakisiyor annelik.
Yani dengeli, ne istedigini bilen, kendisiyle barisik, ve iyimser olan her insana annelik öyle yakisiyorki.
Birde öte tarafda agresif, depresif, sigara tiryakisi, kötü bir evlilik, kimseyle anlasamama ( ya kaynana, ya görümce, ya elti, ya kocasi). O bana bunu dedi, bu bana bunu yapmadi, su bana yan gözle bakti, diye diye evliligin tadini cikaramayanlar varki. Birde böyle bir durumun icinede haydiii simdide cocuk gelsin bakalim....Yani o cocuklara inanin cok üzülüyorum.
Onlara dogru dürüst bakamama, hirsini cocuktan alan annelerede keske kisir olsaymissiniz demek geliyor icimden.
Neticede bir cocuk ne seni daha cok mutlu ne seni daha cok mutsuz eder. O senin bakis acina bagli. Eger güzel gözle bakarsan evet cocuk seni cok mutlu eder...Ama depresif/agresif annelerin 10 cocugu olsun yine agresif, yine depresif.
 
dün alıntılar yapıp yazmıştım, sanırım mesaj gönderme takılmış yine gitmemiş mesajım...

kısaca;

-gülaysenaz, samimi paylaşımın için çok teşekkürler. önceden nasıl düşündüğünü, zamanla bazı şeyleri kavradığını da yazmışsın. önemli olan karşıdakini anlamaya çalışmak zaten.
ben de eskiden çocuk isteyen, adı bile hazır olan, eski eşimle onun hayalini kuran biriydim. ama değiştim... zaman geçiyor, insanlar yeni tecrübeler ediniyor ve doğal olarak yaşamın kendisine uygun olarak değişiyoruz biz de.


-oliviacım, ben de kardeşin gerekli olduğunu düşünmeyenlerdenim. şimdi tamam sokakta oynama kalmadı ama 2-3 yaşında kreşe başlıyor çocuklar, yarım gün, tam gün, oyun grubu vb. ve orada öğreniyorlar paylaşımı. anne-babaların sen büyüksün, o küçük ya da sen küçüksün yapamazsın, o büyük yapar vb sınırlamaları olmadan, kendi yaşıtlarıyla...

bir yaştan sonra tr.nin ya da dünyanın 4 bir yanına gidebiliyor kardeşler önce eğitim, sonra yaşam için... ya da kapı komşusu olup birbirinin kuyusunu kazabiliyor. bir kardeşim var, çocukken eğlenceliydi belki, ama o olmasaydı da ben yalnız değildim, bir sürü arkadaşım vardı. büyüdükten sonra ise en zayıf anlarımı, en üzüntülü, en sevinçli anlarımı onunla değil dostlarımla paylaşmak daha değerliydi benim için. onun için de. bu arada kavga-gürültümüz yoktur, ama karakter olarak farklı insanlarız, nasıl ki herkesle arkadaş olamıyorsak kardeşlerle ilgili durum da öyle, sadece kan bağı yüzünden insanların birbirini çok seveceğine ya da düşüneceğine inanmıyorum ben.


endülüs, senin de o tanıdığıa pes gerçekten
 
Kızlar hepinizin yeni yılınız kutlarım bol sağlık ve huzur dilerim
 
dilerim yeni yılda da, yeni paylaşımlarla, beyin fırtınalarıyla bir arada oluruz. hepinize çok mutlu, sağlıklı, bol sürprizli yıllar kızlar!
 
alin benden o kadar cok garipsiyorum ama ellimde degil
bir türlü isinamadim hele hamile kadinlari gördümü aman allahim ne oluyorsa o zaman oluyor
tamamen düsünmesi bile acayip geliyor bana
belkide zamana ihtiyacim var bimiyorum onuda zaman göstericek artik
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…