Ne olursa olsun ben insanlarin icindeki iyi niyete bakarim, bazi yorumlarda hic iyi niyet görmüyorum, hatta yukarida öyle bir hakaretler yazilmiski benim adima, inanin ben bu insana ne yaptim diye düsünüyorum.
Eger cocuk istememek suc ise buyurun karalayin bakalim bizleri. Ama hakareti hak etmedim. Herkes kendisini yazi sekliyle belli ediyor.
Mesajlarını tara,bana ettiğin hakaretleri görürsün ...İyi niyet ?? erkek olduğumu bile iddia ettin..bebeklerime sıpa dememi bile eleştirdin...Daha neler neler.....Sanki sana illa çocuk sahibi ol diyen oldu..Nasıl çarpıtıyorsun herşeyi..
lilium buna mahalle baskısı denır,gitmene izin veremyız,gerçek haytta yapıyorlar,sanaldada,izin verme,eğer gidersen,baskı kazanır,ama sen çok akıllı bırısın,uyma şeker,biz anlıyoruz,boşverrrr,bak daha en okudum,yazık ev arkadaşını baltayla kesmiş bırı,ama bak adamın derdi ne,evlatlık olduğunu 4 yıl önce öğrenmiş,kötü bir bağımlılığa yakalanmış,allah yardım etsin,ne acı,yetımhanede alınmış,şimdi bunun suçu ne,bız bilyoruz şeker gerçeklerı,uyma arkadaşım,çocuk sahıbı oldukları için eleştirmıyoruz bız onları,bız ıstemedığımızı ıçın bızı eşeltiriyolar diyede eleştirmıyoruz
biz doğurup yetiştirmeyıp hala doğurmaya devam edip nesli bu hale getirdikleri için ve bunu savundukları için eleştiriyoruz,çok anlam yüklü bu sözümde
bende mi bi bozukluk var anlamadım ama kafası dolu'dan benim anladığım geçmişte yaşanan sorunlar ve de şu anda gerek geçmişin gerek şu anın sorumluluk ve dertleri ya da planlarıyla kafanın meşgul olması :44:
bunu hakaret olarak algılayan mesajlara kadar zekanın kastedildiğini düşünmedim :44:
ha buradan da bizim hiç sorunumuz yok diye konu dallanıp budaklanmasın, her bireyin sorunlarla baş etme, ya da hayatta yapmak istediği öncelikleri ve de sorumlulukları farklıdır.
Neler olmuş yine buradaç. Önceki 3-5 sayfayı okudum da.
Ben çocuk yapmama nedenimi çevresel koşullardan veya çocuğuna bakmayan annelerden dolayı değil acı geçmişim, kapanmayan yaralarımdan dolayı yapmadığımı yer yer uzun uzun anlatmıştım.
Özet geçmek gerekirse annemin bitmeyen hakaretleri, aşağılamaları, dayakları, sebepsiz yere verdiği ağır cezalar(babam onlara saddam cezaları der)dır. Anneme hiçbirşekilde yaranamadım, hep bir yerden aşağıladı beni, onun yüzüne öf bile dememişkenn bir dediğini iki etmemişken, çalışıp hasbel kader harçlığımı çıkartırken, o sırf iki kez bulaşık yıkamadım yine 1-2 kere evimizin yakınındaki kafeye arkadaşımla kahve içtim diye bana "seni doğurduğuma pişmanım lafımında arkasındayım" demesidir. (Daha bir sürü şey varda özeti aşağı yukarı bu ) Sevgisinin s'i şevkatin şsini bilmem. İçimde zerre sevgi yok, ha sadece çocuklara, yaşlılara ve hayvanlara merhametim vardır onun dışında yanımda bri ölse vallahi dönüp bakmam, içim acımaz. Sevgiye şeflkate çok muhtacım, 30uma yaklaştım ama içimde öyle bir boşluk var ki. Limoağacı bir mesajında vardı çok hoşuma gitmişti. "Ben çocuk bakımında ne olmaz biliyorum ama olurunu bilmiyorum". Şimdi sevgi olmadan şefkat olmadan nasıl çocuk yapayım, bilmiyorum ki bilmediğim şeyi çocuğuma nasıl vereyim. Ki çocuk istemeden, sevgi olmadan asla katlanacak tahmmül edilecek birşey değil.
İçinizki annelik duygusu, tarifi imkansız sevgi, sizin uykuszluğa, onun yaramazlıklarına, kusmalarına, altını temizlemesine tahammül etmenizi sağlıyor.
Bendeki diğer ilginç durum, içimde annelik içgüdüsü olmaması. Yani ben hiç bir zaman çocukluğumda, ergenliğimde hiçç çocuk yapıcam, anne olacam diye hayaller kurup bunlarla mutlu olmadım. Yok yani içimde ne yapabilirim.
Çocuk isteğim yok sevgi şefkat görmemişim, çocuğa verecek sevgi şefkat hiçbirisi yok bu halimle çocuk yapmamam en hayırlısı olur.
Diğer sebepte bu merhametsiliğin ve sevgisizliğin anannemden anneme annemden de bana geçme korkusu.
Yani anannem o kadar çok çekmiş ki sanki geçmişinin intikamını annemden almış annem de sanki benden.
Ve bende bir korku, aynı şeyi ben de KIZIMA yapar mıyım? Çünkü annem erkek kardeşime hiç bu kadar acımasız ve gaddar değildi.
Şimdi bende annelik iç güdüm olsaydı, sevgiye şefkate doymuş olsaydım ve anannem pamuk gibi biri olsaydı annem de sevgi dolu melek gibi bir kadın olsaydı
VALLAHİ BEN ÇEVRE ŞÖYLEYMİŞ BÖYLEYMİŞ, HİÇ ÖNEMSEMEZDİM. EĞER HAZIRSAM, UYUMLU MUTLU BİR EVLİLİĞM VE MADDİ DURUMUM DA İYİ OLSAYDI ÇOCUK YAPARDIM.
Çok uzun ama lütfen devam edin.
Ha ben burda evet KİMİ ANNELERİ eleştirdim. Çocuğuna bakmayan, çocuğunu döven, onu aşağılayan anneleri eleştirdim. Aslında o anneler benim umrumda bile değil ben olaya hep çocukların gözünden baktım, sorumsuz annelerin çocuklarında hep kendimi görüyorum, o çocukların neler hissetiklerini, içlerindeki annelerinin açtığı kapanmaz yaraları ve bunların onların hayatlarını alt alttan alta nasıl mahvettiğini. O zavallı çocukların içinde olduğu durumu az çok bildiğimden, zavallı çocukları düşünerek o anneleri eleştiriyorum. Madem çocuklar biizm biriciğimiz, onlara kıyamıyoruz biz d ekıyan annelere kızıyoruz.
Ve diyorum ki be kadın madem çocuğunu sürekli itekliyorsun,dözüyorsun bu çcouk sana bu kadar fazlalık, yük, bakmayacaktın niye yaptın da o günahsız yavruya yazık ettin.
AYRICA BURDA KİMSE ANNELERİ ELEŞTİRMEDİ YADA SİZİN TABİRİNİZLE AŞAĞILAMADI Kİ.Biz KİMİ SORUMSUZ ANNELERİ irdeledik.
Siz neden hepiniz bunları gayet üstüne aldınız ki? Yoksa bunlardan kendinizden birşeyler bulup size söylenmiş farzederek mi tepki gösterdiniz?
Yoksa bu sorumsuz annelerin avukatı mı olmaya karar verdiniz?
Ben meselâ karşı apartmandaki kadını da örnek vermiştim. Kadın kuaför sabahtan akşama kadar ayakta çalışıyor ama çocuğuyla da öyle bir ilgileniyor ki. Binalar dip dibe olunca ben duyuyorum. Akşamları kadın sanırım mutfak orası, hem işini görüyor hem de çocuğuna öğütler veriyor,güzel güzel konuşuyor onunla yine güzel güzel derslerini yapıyorlar beraber. Böyle annelere can kurban, helâl olsun
Ha yine baştaki söyleyeceğime dönersem eğer sevgiye doymuş, sevgiyle büyümüş bir annem olsaydı ve annelik iç güdüsü bende olaydı bu sorumsuz anneler beni çocuk yapmaktan vazgeçirmezdi.
Bu yorumumu da anlamak istediğiniz gibi anlayacaksanız kızlar cevap vermeyelim, konumuza, paylaşımlarımıza devam edelim.
Emu bir de geyik bölümü açmış. Geyikleri de orda besleriz
Neler olmuş yine buradaç. Önceki 3-5 sayfayı okudum da.
Ben çocuk yapmama nedenimi çevresel koşullardan veya çocuğuna bakmayan annelerden dolayı değil acı geçmişim, kapanmayan yaralarımdan dolayı yapmadığımı yer yer uzun uzun anlatmıştım.
Özet geçmek gerekirse annemin bitmeyen hakaretleri, aşağılamaları, dayakları, sebepsiz yere verdiği ağır cezalar(babam onlara saddam cezaları der)dır. Anneme hiçbirşekilde yaranamadım, hep bir yerden aşağıladı beni, onun yüzüne öf bile dememişkenn bir dediğini iki etmemişken, çalışıp hasbel kader harçlığımı çıkartırken, o sırf iki kez bulaşık yıkamadım yine 1-2 kere evimizin yakınındaki kafeye arkadaşımla kahve içtim diye bana "seni doğurduğuma pişmanım lafımında arkasındayım" demesidir. (Daha bir sürü şey varda özeti aşağı yukarı bu ) Sevgisinin s'i şevkatin şsini bilmem. İçimde zerre sevgi yok, ha sadece çocuklara, yaşlılara ve hayvanlara merhametim vardır onun dışında yanımda bri ölse vallahi dönüp bakmam, içim acımaz. Sevgiye şeflkate çok muhtacım, 30uma yaklaştım ama içimde öyle bir boşluk var ki. Limoağacı bir mesajında vardı çok hoşuma gitmişti. "Ben çocuk bakımında ne olmaz biliyorum ama olurunu bilmiyorum". Şimdi sevgi olmadan şefkat olmadan nasıl çocuk yapayım, bilmiyorum ki bilmediğim şeyi çocuğuma nasıl vereyim. Ki çocuk istemeden, sevgi olmadan asla katlanacak tahmmül edilecek birşey değil.
İçinizki annelik duygusu, tarifi imkansız sevgi, sizin uykuszluğa, onun yaramazlıklarına, kusmalarına, altını temizlemesine tahammül etmenizi sağlıyor.
Bendeki diğer ilginç durum, içimde annelik içgüdüsü olmaması. Yani ben hiç bir zaman çocukluğumda, ergenliğimde hiçç çocuk yapıcam, anne olacam diye hayaller kurup bunlarla mutlu olmadım. Yok yani içimde ne yapabilirim.
Çocuk isteğim yok sevgi şefkat görmemişim, çocuğa verecek sevgi şefkat hiçbirisi yok bu halimle çocuk yapmamam en hayırlısı olur.
Diğer sebepte bu merhametsiliğin ve sevgisizliğin anannemden anneme annemden de bana geçme korkusu.
Yani anannem o kadar çok çekmiş ki sanki geçmişinin intikamını annemden almış annem de sanki benden.
Ve bende bir korku, aynı şeyi ben de KIZIMA yapar mıyım? Çünkü annem erkek kardeşime hiç bu kadar acımasız ve gaddar değildi.
Şimdi bende annelik iç güdüm olsaydı, sevgiye şefkate doymuş olsaydım ve anannem pamuk gibi biri olsaydı annem de sevgi dolu melek gibi bir kadın olsaydı
VALLAHİ BEN ÇEVRE ŞÖYLEYMİŞ BÖYLEYMİŞ, HİÇ ÖNEMSEMEZDİM. EĞER HAZIRSAM, UYUMLU MUTLU BİR EVLİLİĞM VE MADDİ DURUMUM DA İYİ OLSAYDI ÇOCUK YAPARDIM.
Çok uzun ama lütfen devam edin.
Ha ben burda evet KİMİ ANNELERİ eleştirdim. Çocuğuna bakmayan, çocuğunu döven, onu aşağılayan anneleri eleştirdim. Aslında o anneler benim umrumda bile değil ben olaya hep çocukların gözünden baktım, sorumsuz annelerin çocuklarında hep kendimi görüyorum, o çocukların neler hissetiklerini, içlerindeki annelerinin açtığı kapanmaz yaraları ve bunların onların hayatlarını alt alttan alta nasıl mahvettiğini. O zavallı çocukların içinde olduğu durumu az çok bildiğimden, zavallı çocukları düşünerek o anneleri eleştiriyorum. Madem çocuklar biizm biriciğimiz, onlara kıyamıyoruz biz d ekıyan annelere kızıyoruz.
Ve diyorum ki be kadın madem çocuğunu sürekli itekliyorsun,dözüyorsun bu çcouk sana bu kadar fazlalık, yük, bakmayacaktın niye yaptın da o günahsız yavruya yazık ettin.
AYRICA BURDA KİMSE ANNELERİ ELEŞTİRMEDİ YADA SİZİN TABİRİNİZLE AŞAĞILAMADI Kİ.Biz KİMİ SORUMSUZ ANNELERİ irdeledik.
Siz neden hepiniz bunları gayet üstüne aldınız ki? Yoksa bunlardan kendinizden birşeyler bulup size söylenmiş farzederek mi tepki gösterdiniz?
Yoksa bu sorumsuz annelerin avukatı mı olmaya karar verdiniz?
Ben meselâ karşı apartmandaki kadını da örnek vermiştim. Kadın kuaför sabahtan akşama kadar ayakta çalışıyor ama çocuğuyla da öyle bir ilgileniyor ki. Binalar dip dibe olunca ben duyuyorum. Akşamları kadın sanırım mutfak orası, hem işini görüyor hem de çocuğuna öğütler veriyor,güzel güzel konuşuyor onunla yine güzel güzel derslerini yapıyorlar beraber. Böyle annelere can kurban, helâl olsun
Ha yine baştaki söyleyeceğime dönersem eğer sevgiye doymuş, sevgiyle büyümüş bir annem olsaydı ve annelik iç güdüsü bende olaydı bu sorumsuz anneler beni çocuk yapmaktan vazgeçirmezdi.
Bu yorumumu da anlamak istediğiniz gibi anlayacaksanız kızlar cevap vermeyelim, konumuza, paylaşımlarımıza devam edelim.
Emu bir de geyik bölümü açmış. Geyikleri de orda besleriz