Kadın doğurduğunda kadın olur gibi laflar anneliği pohpohlamak için söylenmiş. Kafanıza hiç takmayın. Bir sürü doğuramayan kadın var, annelik hasreti çekenler var, evlatlık alıp büyütenler var. Annelik sadece doğurmakla olsaydı, doğurup öldüren sokaklara atanları da kadın olmuş anne olmuş vasfına sokmamız gerekecekti.[/QUOTE]
depresifpolyana, özellikle senin gibi yani çocuk sahibi birinin bunları yazması, eminim diğer arkadaşlar da bana katılıyordur, çok çok güzel bir şey. dediklerini kendim yazmışım gibi hissediyorum.
kızım evliliğimin 7.yılında oldu...geçen 7 yılda şüphesiz güzeldi son 1.5 yıl ise daha başka...
sevdiğiniz insandan ve sizden bir parça olması sonsuz haz...
çocuk sahibi olmak istemeyenleride anlıyorum
ama her akşam sevgilinizi göreceğiniz zaman ki yürek çarpıntısını hissedince:asigim:
iyi ki varsın demekten kendimi alamıyorum
insan kendini nasıl mutlu hissediyorsa öyle yaşamalı
aslolan kişinin kendi mutluluğudur...
ne mutlu size, dediğiniz gibi kendi mutlu olacağınız şekilde şekillendirmişsiniz hayatınızı. herkes için de böyle olmalı. çocuğunuz sabit fikirli bir annesi olmadığı için şanslı bence. yerimseniben
Çocuk tahammül ve sabırla bir fidan gibi buyutulmesı gereken bişey ve bır ınsan hangı sebep ıle olursa olsun kendınde bu gucu gormuyorsa asla cocuk yapmamalı ınsanlar ılla parasızlıktan cocuk yapmıyor degıl bırde kendını hazır hıssetmemek var toplum var baskı var dunyanın degısmesı var herseyın kotuye gıtmesı var....Var oglu var ..
vereliniortak her kelimenize katılıyorum.
Bir evlat annesi olarak sizleri çok iyi anlıyorum. Ben de 3 yıl istemedim. Gayet ince düşünüyorsunuz ve iyi de ediyorsunuz. Gerçekten büyük bir sorumluluk, yalnız bu sorumluluğa şimdi hazırım demekle hazır olunmuyor. Her çocuk farklı bir birey, aileye kattıkları da götürdükleri de çok farklı oluyor. Oğlumun büyüdüğü her yaşta daha kolay olacağını değil daha da zorlaştığını görüyorum. Büyüdükçe sorumluluklarınızda büyüyor. Çalışmak isteseniz zor oluyor. Çocukda yaparım kariyer de lafına zerre inanmıyorum. Yaparsınız belki ama ikisinden birinde muhakkak bir şeyler eksik kalır gibi geliyor bana. Üstelik evladını bırakıp iş hayatına atılmanın vicdani muhasebesini yapmayan anne yoktur bence. Ama evladınızın geleceğini de düşünmek zorundasınız. Bu aralar bu mevzuya takık olduğumdan bu yönden ele aldım.
Böyle büyük bir sorumluluğu alamayacağını düşünen birinin çocuk istememeyişini çok iyi anlıyorum.
benim teyzemde hic cocuk istemiyordu konu sahibi gibi cocuk istemedigi icin evlenmedi hatta
ama bir gün ona doktor bu saatten sonra cocugunuz olmaz deyince cok üzüldü
simdi apar topar evlenmeyi düsünüyor cocuk istiyor
allah herkese hayirlisini nasip etsin
gerçek anlamda enine boyuna düşünemedi mi acaba zamanında? sizce neydi ordaki sorun?
sağlıklı bekar bir insan doktor gezip çocuğum olacak mı mı diyor?
hayir malesef miyomlari vardi miyom amelyati gecirdi
Arkadaşım bu yaşta çocuk istememk çok doğal..çünkü çocuk sorumluluğu çok zor..sabır isteyen bir durum..yani bütün hayatın bitiyor bir nevii..eskisi gibi rahat olamıyorsun,uyuyamıyorsun,eşinle uzaklaşıyorsun falanda filan..ama ileriki yaşlarda kesinlikle bir çocuk isteyeceksin..öyle insanın ihtiyacı oluyorki..çocuk farklı birşey..bazen benimkine kızıyorum itiyorum onu ama yok..gelip sarılıyor öpüyor beni..o kadar savunmasız çaresiz..canım yaa çocuk çok farklı bir şey..elinde bir hamur var ve ona şeklini sen veriyorsun..zor ama çok keyifli..insanın kendi eserini görmesi süper...
[/COLOR]
kesinlikle katılıyorum,şuan düşünmeden çocuk yapanların %99'u annem bakar,kayınvalidem bakar diyorlar.Gelip bakcak mecbur diyorlar,bakmıyacaksa olmadık laflar söylüyorlar. Yahu hep derim çocuk benim doğru ve YANLIŞLARIMLA büyüsün,başkasınınkiyle değil. Çocuğu ileriyi düşünmeden yapanlara sinir oluyorum.Birşekilde bakılır.Şuanki 20-30 lu yaştaki bayanların yaşlılığını çok merak ediyorum.Kendi çocuklarını büyütmemiş bir toplum çoğunlukla bakalım torunlarına bakacaklarmı?Yazık yaaa o annelere,yapmayın lütfen günahtır.ohaoldumsmile
Söylediklerinde gerçekten haklılık payın var. Etraf bu örneklerle dolu. Ve herkesin kendine göre bir gerekçesi var.
elismiren`in yorumunu simdi görüyorum, ne kadar dogrulari görmüs ve elestirmis.
Özellikle "kendi cocuklarini büyütmemis bir anne toplulugu var" bu dönemde.
Scheker bende miyomlarim yüzünden rahmimi aldilar yinede üzülmedim, neden cocuk yapmadim diye. Hatta bebeklerini doguranlarla ayni odadaydim, sadece bir an önce hastaneden kurtulup güzel hayatima devam etmek istedim. Hic umrumda bile degildi. Hatta doktor sordu ne düsündügümü ameliyattan önce, bende gercekten isteseydim muhakkak yapmistim simdiye kadar dedim, onun icin beni hastaneye sevk edebilirsiniz, degisen birsey olmadi ruhsal dedim.
Bence teyzen evlenecegi dogru adami ne yazikki bulamadi ama aslinda icinde annelik duygulari varmis.
Bu gercekten üzücü tabikide((