Çocuk sahibi olmayı istememek


bizim yani benim ve erkek arkadaşımın kararını belki ilk olarak ya da nasıl diyeyim en büyük oranda etkileyen şey bu negatiflik zaten sanırım. bu konuları zamanında konuştuğumuzda hem normal sanmış hem de çok şaşırmıştık. çünkü ikimiz de bize sağlanan maddi imkanlar ya da sorumlulukların başımıza kakılması nedeniyle değil de, mutsuz bir ortamda bulunmak zorunda bırakıldığımızda kurmuşuz o cümleleri, sormuşuz o soruları.

başta normal gelmişti, çünkü e ben öyle düşündüğüme göre onun da öyle düşünmesi normaldi. ama sonra bir an düşününce e biz aynı anne babadan kardeşler olduğumuz halde, ikimizin de kardeşi böyle dememiş. ikimizin de kardeşlerinin çocuğu var.sempatiksalakcinni sonuçta hepimizin benzer, farklı bizi çok derinden etkileyen sebeplerimiz var.

ama dediklerini yapan da çok anne-baba var endülüs34 kesinlikle katılıyorum ve bu yüzden etrafımda hala kendilerine bakılma garantisi olarak çocuk yapanları anlayamıyorum akannehir bu nasıl bir tek taraflı kontrattır :sm_confused:
 
inşallah erkek arkadaşınla evlenınce fikrideğişmez,malum benım başıma geldide,3,5 yıl sonra bu konudan terk etti benı:)bakma güldüğüme yenı yenı düzeldım:)
 

Endülüs bu yorumun sitenın ana sayfasına konulmalı yemın ederımilla bu sayfada kalıcaksada sureklı alıntılanıp guncellenmelı.Saygıyla egılıyorum önünde...alkisalkisalkis
 
inşallah erkek arkadaşınla evlenınce fikrideğişmez,malum benım başıma geldide,3,5 yıl sonra bu konudan terk etti benı:)bakma güldüğüme yenı yenı düzeldım:)

valla bir gün ayrılabiliriz ama bu konudan dolayı ayrılmayız. kaldı ki geçtiğimiz yıllarda böyle bir durum da atlattık. devam dediğimizde birçok konuda değişmiştik ikimiz de, ama bu konuda değil. zaten ilk ben bu konuyu açmıştım, o da bu yönde yıllardır düşündüüğünü ama benim kadar net olmadığını dürüstçe söylemişti sanırım 2. yılımız falandı, benim kadar kesin kararlı kıvama gelmişti.

yaşadıkların yüzünden uyarman çok doğal, hatta uyarılmalı da! çünkü benim etrafımda, benim bu konudaki fikirlerime başta karşı çıkıp sonra bir gün çıkıp, ay yorgun haklısın valla, çocukla uğraşılmaz sevgilime de söyledim o da tamm dedi biz de çocuk yapmayacağız diyenler oluyor zaman zaman akannehir

yalnız yine de verilmiş sadakan varmış bir de kaza sonucu denen ama erkeğin kazık attığı şekilde hamile kalanlar var çevremden duyduğum akannehir
 
Endülüs bu yorumun sitenın ana sayfasına konulmalı yemın ederımilla bu sayfada kalıcaksada sureklı alıntılanıp guncellenmelı.Saygıyla egılıyorum önünde...alkisalkisalkis

tşk,ama yınede sayımız az kızlar,ben daha çok olsun istiyorum :)inşallah bir 5 yıl sonra yıne burada bunları konuşuruz,arkaşaım bırı ile tanışmış,evlenmiş karı koca,bankacı zengın,adam çok tıtız falan dedimki o adam çocuk ıstemez kesın,arkadaşım aaa dedi,asıl kadın hıç istemıyor,sevmıyor çocujları ama adamda istemıyor dedi,yaşlarını sordum 45
 

Ya yorgun savaşçı, acaba sen de eşin de ailedeki en büyük çocuk musunuz? Çünkü aynısı bende de var.Ben en büyük olmamdan dolayı olduğunu düşünüyorum açıkçası bu çocuk istemeyişimi ve kardeşim istiyor.Ben de herhalde mutsuz bir ailenin yüküne en çok ben tanıklık ettim, kendimden küçük kardeşime hep iyi örnek olmak zorunluluğundan bıktım ve iyi örnek olma, bilemediklerini cevaplama, onu gezdirme rollerinden çok sıkıldığım için annelik olayına hiç sıcak bakamıyorum. Belki küçük kardeş olsaydım halen içimde bunları bi çocukla yaşama isteğim olurdu ama sanki ben onları abla olarak yaşadım ve bitirdim, bıktım gibi hissediyorum.
 

Bence de kesinlikle anlamadı. Hatta o kadın kendi çektiklerini kendi bencilliğine dönüştürdü ve o kötü durum ortadan kalksa bile mutlu olamayacak bir tipe dönüştü, ya da zaten öyleydi. Benim annemin kopyası çünkü.30 sene kocasının ailesinden çekip, çocuklarına güleryüz göstermeyip sonraki 30 sene de tüm olumsuz kişiler hayatından çıksa bile eski yaşadıklarını anlatmaya devam ederek çozuklara hayatı zindan etmeye, onları tüm akrabalarından ve insanlıktan ve de mizahtan soğutmaya devam ederler. Savaşların ortasında çocuklarına şefkatle gülebilen insanlar varken, bazı kadınlar çektikleri sebebiyle çocuklarını önce göremez, sonra da napsalarda anlayamaz olurlar.
 

bence de. soyunu devam ettirmeyecek bir erkek düşünemiyorum ve eminim ki çocuk istemeyen kadınlar deseler ki bir gün "ben artık çocuk istiyorum vazgeçtim" eşleri kabul eder.
 

Ayyynen!!! Aslında neye gıcık oluyorum biliyo musunuz? Biz öyle otu çöpü didik didik düşünürken milletin yapıpı yapıp anasına atmasına. Öyle çocugu kim olsa büyütür. aKŞAMLARI 2 -3 saat gör, agucuk gugucuk oyna, geri kalan vakitte sen sağ çocuk selamet. Ondan sonra da vay annelik çok kutsal, vay annelik çok zor. Nesi zor? Zaten 6 ay emzirip şutluyosun anana baksın diye. Maddi durumu gerçekten gerektirdiği için çalışanlara birşey diyemem.Ama kokoşluktan vazgeçemeyişini, parayı yetiremeyişini bahane edip çalışmak, sadece hem çocuk doğurup üstüne düşen vazifeyi yapmış olmak, hem de hayatından geri kalmama çabasından başka birşey değil. Tamam kendini çocuga kul köle yapmasın kimse ama işte sonra o anneannelerin zihniyetiyle büyütüldüğünden, her kuşakta bi kuşak geriden geliyoruz. İşe dinlenmeye gittiğini söyleyen milyon tane kadınla tanıştım inanın.Bu devirde anneannelik kutsal, annelik değil artık.
 
arkadaşlar bende çocuk istemeyenlerdenim;3,5 yıllık evliyim ve istemiyorum,beni korkutuyo çocuk sahibi olmak;geleceğinden korkuyorum,bana göre değil sanki ,ben hiç; hani annelik özlemiyle yanıp tutuşmak varya hiç öyle hissetmedim'',ben niye anne değilim'' yada ''anne olmak istiyorum'' demedim,o yüzden bebek için kendini paralayan bayanları anlayamıyorum,yakın arkadaşımın hamileliğini öğrendiği andan itibaren,kontrollerinde,doğumunda,bebek 6 ay oluncaya kadar hep yanındaydım ama ben hiç etkilenmedim.yaşım 28.eşimde çocuk delisi değildir,oda istemez ama zaten olacaksa bi tane der herzamn .Gözü kapalı arka arkaya doğuranlarada çok sinir oluyorum.
 

yok limonağacı ben küçük, erkek arkadaşım büyük çocuk. ama ikimiz de ailedeki en duygusal, pimpirikli, evhamlı, anneye destek olan çocuklarız. yani sıraya değil de karaktere bakıyor biraz sanırım.

bence de. soyunu devam ettirmeyecek bir erkek düşünemiyorum ve eminim ki çocuk istemeyen kadınlar deseler ki bir gün "ben artık çocuk istiyorum vazgeçtim" eşleri kabul eder.

ben bu genellemeye katılmıyorum. çünkü nasıl biz kadınlar için de her kadın çocuk ister ezberi varsa ve yanlışsa erkekler için de böyle olduğunu düşünüyorum. gerçekten bir çocuğun sorumluluğunu alamayacağını düşünen, gelecek kaygısıyla sürekli kalp çarpıntısıyla yaşayamayacağını düşünen ya da başka nedenlerle çocuk istemeyen erkeklerde vardır bence.
 
bende öyle çocuğum olsun diye düşünmedim.
Anlaşamıyorum onlarla ve onlarla vakit geçirmeyi sevmiyorum.
Öyle ki sanki bende doğurganlıközelliği yok =) yani gayet normal
Her "kadın" doğurmak zorunda diye bir kural yok.
Bıraksınlar bizde üremeyelim yani..
Biz nasıl anne olmak isteyenlere normal gözüyle bakıyorsak onlarda bize öyle baksın.
Uzaylıymışım gibi hissettim geçenlerde kendimi.
Herkes işte çocuğumun adı şu bu derken bana geldi ben bırak düşünmeyi istemiyorum dedim.
Yok değişir fikrin yok yok çok güzel demeler.
İnsanlar hep ezberlemiş.
Zaten kız çocukları bebeklerle büyüyor. Bir nevi hazırlanıyor anneliğe.
Benim hiç bebeğim olmadı hep arabayla oynadım.
Ama erkek değilim kadınım bende bir erkeği sevebiliyorum.
Ama bu demek olmuyo ki ahh benn aşığımm tabi ki erkeğimden bir parçam olucak diye.
Saçma yani.. bu kendini şartlamaktır bilinçaltında.. Herkese saygı duymak lazım.
 

bahsedilen konu çocuk sahibi olmayı içinde yaşadığımız an için düşünememekse eğer,bunu eşiyle,eşinin ailesiyle ya da eviyle ilgili problemleri sebebiyle istemeyen bir kişiye de sonsuz saygı duyarım ve ayakta alkışlarım.Konu sahibi arkadaşımın da müsadesiyle konumuzla alakalı olduğunu düşünürüm.Bir çocuğun sorumluluğunu her ne sebeple alamayacağımızı düşünüyorsak bu hastalık olabilir,problemler olabilir.
 

bizim ailede erkeği de kızı da her türlü oyuncakla büyütmüşler. benim arabam, ağbimin bebeği varmış yani. ama düşündüğümde ben hiç çocukken oynanan oyunlarda bebeklerin annesi olmazdım. ablası olurdum. zaten bebekten de çok hayvan oyuncaklarını severdim. onların da ablası olurdum. sokakta maç yapmak en büyük zevkimdi. bizim mahallemizde sadece erkekler maç yapmazdı zaten, hep karma olurdu takımlar.

ben diyorum ki bazen"annelik için programlanmamışım"kaydirigubbakcemile3 yok yani, beni annem-babam hiç evlen, çocuğun olsun diye yönlendirmediler bir gün bile. hep mesleğini seç, oku, mesleğini eline al dendi.
 
bence de. soyunu devam ettirmeyecek bir erkek düşünemiyorum ve eminim ki çocuk istemeyen kadınlar deseler ki bir gün "ben artık çocuk istiyorum vazgeçtim" eşleri kabul eder.

Benim tanıdığım bir doktor bey var,adam kendisi istememiş çocuk
Karıma bazen haksızlık mı ettim diye düşünüyorum ama gerçekten bu dünyaya çocuk getir,nasıl birşey olacak,onun sorumluluğu şudur budur.Yazık günah çok çocuk yapıyoruz noluyor ki hiiç dedi
 

Çok doğrusun canım. Benim bahsettiğim psikolojik tarafı olayın.
Bunu herkes öyle anlayamaz zaten. Bende maç yapıyordum falan vs..
Bunlar değil aslında.
Ama bilinçaltına bakınca psikolojide böyle çıkıyor ortaya bir seminerde dinlemiştim.
Zaten geleceğe karşı bakış açısı çocukken gördüklerinle alakalı oluyor çoğu zaman.
Evet bende öyle büyütüldüm oku mesleğini al istikbalin olsun kariyer falan.. Açıkcası kimsede anne ol demedi ya da onu işaret eden hiçbir şey. Aslında hepsini boşverirsek
Bu insanların hayatı yaşama istekleriyle alakalı oluyor.
 

Vallahi alnından öpesim geldi seni bravo bravo bravo
aynen yaaa,kimse bana kızmasın ama ayıptır,çocuk yapıp da ayyyy ben anneyim bu kutsal diyenler annesine baktırıyor.Kayınvalidesine baktırıyor(normalde selam vermezler)
Ben çocuk yapıp da annesine sormadan annem bakar mecbur diyenleri kınıyorum,ayıplıyorum,bu durumlarından utanç duysunlar
mecbur kalıp da annesine baktıranlara lafım sözüm yok yanlış anlaşılmasın
kadın hamile kalır,ay cadaloz kaynanam bakmıcakmış der,ona mı sordun yaparken
ben yüzlerine yüzlerine kınamayı düşünüyorum bunları,gerine gerine hiçbirşey yapmazlar.
Ayyyy annem geldi evimi temizledi,çocuğuma baktı ben bakamıyorum yaaa derler.
Yahu 2 gündür yatak döşek yatıyorum,taksi tutup kendi başıma hastanelere gittim yattım,anneme duyurmadım,kafamı tuta tuta çorbamı yaptım.Annem arayınca iyiyim numarası çekiyorum.Acitasyon yapmıyorum hanımlar,azcık kendi ayaklarınızın üzerinde durun diye söylüyorum.Anneniz sizin hizmetçiniz değil.İyi kötü bugünlere onlar getirmiş sizi.Ben anneme giderken haber bile vermiyorumki onun peynir zeytini bile yeter,kalkıp benim için uğraşmasın diye.Arayıp 5 gün önceden ayyyy canım mantı çekti diyenlere sinir oluyorum.Sen olsan yapabilecekmisin.Ay çok kızıyorum annesine hizmetçi muamelesi yapanlara yaa.3 yıldır evli olup da birgün dahi evinde ocağını açmayan bir tanıdığım var.Ama bir kere de elinde 1 kilo elma alıp annesine gittiğini görmedim.Amaaannn annem almıştır ne para harcıcam diyor.
 

Ben de bebeklerle oynamazdım,sevmezdim.Erkek kardeşim evlendiğime hala şaşırıyor.Erkek gibiydin biranda değiştin diyor
Benim ailem de hep okuyun diye büyüttü,bi de ben evlenince annem dediki,hemen çocuk falan düşünme,gez toz hayatını yaşa,bir daha ele geçmez dedi.Desinlere de kulak asma dedi.Evlenir evlenmez çocuk yapanların ve arka arkaya hiç imkanı yokken 4.cüyü sıralayanlarında yüzüne söylüyor vallahi.Herkes 5.ciye hamile kalanı duyunca karnına yapışır ya kadının ayyy çok şeekeee diye annem sinir olur,hiç akıl yok mu sen de der,nazının geçeceği biriyse.Onlar da pis pis gülerler buna anlam veremem
 

kaydirigubbakcemile5


vereliniortak
 

anneni tuttum, o da bizden :lepi: ben valla işi abarttım sanırım 2. çocuğu olanlara bile akannehir bakıyorum, özellikle plansız, oldu işte diyenlere. biriyle baş edemez her gün yakınırlarken, 2. nin güya müjdesini veriyorlar e ben de tabii sevinçlerine ortak olamıyorum ne yapayım dalkavukluk geni yok ki bünyedesempatiksalakcinni
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…