Sevgili GnotiSeavton, Hoşbuldum :)
Zor bir bayram tatili seni bekliyor. Ancak naçizane tavsiyem biraz sabırlı ol. biliyorum çok ama çok zor. Ama konu senin huzurun olunca en iyisi konuyu geçiştirmek. Kedi konusuna gelince güle güle bakın pisinize :) çok eğlenceli günler sizi bekliyor. kediyle uğraşacağınıza bebek yapın lafını hep duyuyorum ben :) hatta bana büyüdü bunlar at artık sokağa bile dediler. zaten yılda bir kez evime geliyorlar kediler yüzünden. müthiş bir kayınvalide ve takımı savar kedilerim
Evde ve bahçemde pek çok kedim var benim ve hergün beni çok ama çok mutlu ediyorlar. Şu an mutfaktayim pencerem açık bahçe pisilerim tıkır tıkır gece öğünlerini yiyorlar. sahipsiz bir hayvanı beslemek gibi bana huzur veren başka bir şey yok onlar yiyor ben doyuyorum :)
Dönelim bizi mevzuya :) başlıkta hemen hemen hepimizin duyguları aynı ne güzel :) arada gelip anneliğin ne kadar yüce bir duygu olduğunu hatırlatanlara ise gülüyorum. Biz sizin hamiş!ken yaptıklarınızı ya da bebiş!lerinizi anlattığınız sayfalara girip, "aa hamile misin? kilo aldıkça eşin senden uzaklaşacak, normal doğum yaparsan vajinan genişleyecek zaten kötü olan özel hayatın bitecek yazzııık
ya da nasıl bakacaksın o çocuğa, beziydi, sütüydü, okuluydu altından kalkabilecek misin? kendini adadığın çocuğun sana sırtını döndüğünde kaldırabilecek misin?" gibi mantıksız şeyler yazıp hamilelikten vazgeçirmeye çalışıyor muyuz? tabi ki hayır.
O zaman sizde hanımlar fikrinizi kendinize saklayacaksınız. OK?
Yine bana dönecek olursak benim ailem bana kesinlikle baskı yapmıyor. Sadece annem geçen sene bana " Ee biz yaşlandık artık ölücez yakında kızım çocuğunu göremeyecek miyiz?" dedi. Bende annecim ya ben doğurmucam dedim. o da bana " peki kızım ben merak ettim sadece dedi :)) Annem kedilerimi çocuklarımın yerine koyup beni anneler gününde arayan bir kadındır :)) ben ailenin en küçüğüyüm, torun olarakta öyle, annem beni 35 yaşında doğurmuş, ilk kuzenimle aramda 20, büyük ablamla 11, ortanca ile 8 yaş var. annem babam 70 yaşını geçtiler. 3 yeğenim var Allah uzun ömür versin. özellikle 3 numarayı azıcık daha çok severim. O doğduğunda ablam hemen boşandı. miniğimi ben büyüttüm. üstelik uzunca bir süre bana anne dedi, yani bana biri anne desin diye bir sıkıntım hiç kalmadı ehehehe
şaka tabi
şimdi 12 yaşında bana annesinden daha düşkün :)
Amaa gel gelelim eşimin ailesi tam tersiii... eşim 4 çocuklu bir ailenin oğlu, baba memur, baya sıkıntılı bir çocukluk yaşamış. O sülalede çocuksuz olmak kesinlikle kabul görmüyor. eşimin teyzesi çocuk sahibi olamamış. teyze ile kayınvalidem aynı zamanda eltiler. iki erkek kardeş iki kız kardeşle evlenmiş yani. eşimin teyzesinin çocuğu olmayınca müthiş bir dışlanma yaşamışlar. kayınvalidem kızkardeşinin aksine nerdeyse 2 yılda bir doğum yapmış. bu durum ortamı daha da germiş. bu kısırlık mevzusu o kadar büyük sorunmuş ki aile müthiş bir hata yaparak, yıllar boyu sürecek bir vicdan azabına neden olmuşlar. kayınvalidem 5. çocuğuna hamile olduğunu öğrenince bakamayız düşüncesiyle aldırmak istemiş. teyze ve amca öyle büyük çaresizlik içindeymiş ki aldırmayın "bize verin!" demişler vee kayınvalide kardeşine kıyamamış, çoçuğu doğurmuş emzirmiş ve kardeşinin kucağına vermiş! Çocuk şu an 20 yaşında amca ve teyzesine evlatlık verildiğini bilmiyor ya da biliyorda bilmemezlikten geliyor. her iki tarafta büyük bir yükün altına girmiş, sebeb ise kadının kısır olması! nesiller boyu sürecek bir hata! ve işte hanımlar ben bu aileye büyük gelin olarak geldim.
eşim büyük erkek kardeş olunca herkes bebek bekler oldu elbette. ve işin tuhaf tarafı bizim olmayan çocuğumuzdan bahsederken eşimin bebeği diye bahsediyorlar. yani eşimin adı bülent diyelim, bülent'in bebeği olduğunda gibi cümleler kuruyorlar:) Bende bir gün dayanamadım ve dedim ki "pardonda o bebeği doğuracak biri varsa o da oğlunuz değil benim nerden sadece onun bebeği oluyormuş?" dediğimde mavi ekran veriyorlar :)) Ben onlara karşı hep açık sözlü oldum. Her mevzu açılışında, 3 tane sağlıklı torununuz var, 4. yolda allah onlara sağlıklı ömür versin, şükür edin diyorum. bir de bir cümleleleri var geçen kopardı beni,
"çocuk olurken yapılırmış"? olurken yapıvercekmişim :)) anlayan beri gelsin. En son hamleleri ise anneme baskı yapmak oldu. geçtiğimiz nisan ayında babam hastalandı ve ameliyat için İstanbul'a yanımıza geldi. Eşiminkiler da ziyarete gediler. Ben mutfaktayken kayıvalide annemi sıkıştırmış. sizin kız çocuk yapmıyor, bir söyleyinde doğursun demiş anneme! küçük görümcemde bende hala olmak istiyorum diye atlamış ordan :)) tabi annem şok olmuş. ben kızımın seçimlerine karışamam, çocuk doğurmak istemiyorsa kendi bileceği i demiş asslan annem! bunları bana gülerek anlattı. ben bu kadar ileri gideceklerinş beni anneme şikayet edeceklerini hiç düşünmemiştim. Tam bu mevzular dönerken, eşimin erkek kardeşinin 6 ay önce evlendiği eşinin hamile olduğu ortaya çıktı ve ben yine yırttım. Hatta görümceme bak hala olmak istiyordun Allah gönlüne göre verdi dedim :) iki gelin aynı anda hamile olamaz unutun beni diye de ekledim.
ooof bakın yine uzun yazdım kusura bakmayın hanımlar
neyse bu başlığı okuyanlar çocuk sahibi olmaktan korktuğumuzu sanıyor olabilirler, cesaret vermeye çalışanları hoşgörüyorum. Ama ben çocuk yapmaktan korkmuyorum, ilk mesajimda bahsettiğim sosyo ekonomik ve duygusal nedenler, benim çocuk sahibi olmamayı seçimimi desteliyor o kadar :))