Çocuk sahibi olmayı istememek

Lilo, bu ne ya?
Hicde uzun yazmamissin, keske 2-3 sayfa dolusu yazsaydin bende icime sindire sindire okusaydim, kalbimdekileri, beynimdekileri ben bile ifade edemezken herseyi yazmissin iste...
Bu arada aramiza hosgeldin...saygiyla karsinda egiliyorum, bu kadar bilincli ve duygusal bir insan oldugun icin....


Bu arada savascim, seni gördügüme cok sevindim, cok özlemisim ya...
 
Merhaba arkadaşlar,

Konu ilgimi çekti, bende yorum yapmak istedim..

Henüz evlenmedim ama Allah izin verirse çocuk sahibi olmayı çok istiyorum. Hatta biz iki kardeşiz ve ben hep kalabalık bir ailem olsun istemişimdir, bu nedenle sağlığım ve maddi gücüm elverirse 3 çocuğum olsun isterim.. Sevgilimde benim gibi çok seviyor çocukları. İkimizde bu konuda gözükarayız yani. :)

Çocuk sahibi olmak istememekle ilgili nedenlerinizi çok haklı buluyorum, çocuk istesem de. Maddi imkanlar, içinde bulunduğumuz toplum ve cehalet, sorumluluğun ağır olması, iyi bir gelecek sağlama endişesi ve bunun gibi nedenler beni de korkutmuyor değil. Bu devirde sağlıklı, mutlu, huzurlu ve hayırlı bir evlat yetiştirmenin zor olduğunu düşünüyorum. Tüketim çılgınlığı son raddesinde. İnsanlar fazla bireyselleşmiş durumda ve herkes sadece kendi isteklerini önemsiyor. Gıda erozyonu, terör sorunu, işsizlik, çevrenin tahrip edilmesi, siyasi baskılar, eğitim ve sağlık hizmetlerinin yetersizliği çocuk büyütmeye engel bu ülkede. İşin traji-komik yani düzeltmek için çaba da sarf edilmiyor.

Birçok arkadaşımız çevresinde gördüğü olumsuz örneklerden bahsetmiş. Çocuk evin neşesi, altın topudur derler ama çocukları olup çok mutsuz olan çiftlerde var dediğiniz gibi. Ben bu mutsuzluğun nedeninin çocukları bir kurtuluş, erkeği değiştirecek bir unsur olarak gören düşünce yapısı olduğunu düşünüyorum. Birçok kadın boşanmak yerine, çocuk yapıyor eşimi değiştiririm, evime bağlarım diye. Ama bu çok büyük yanılgı. Gerçi boşanmakta kadınlar için zor bir olay. Toplum baskısı, ekonomik sıkıntılar ve kadınların meslek sahibi olmaması boşanmayı da engelliyor zaman zaman. Bu nedenle birçok kadın çocuk yapayım diye düşünüyor.

Bence çocuklu ya da çocuksuz evliliklerin mutlu ve huzurlu olması karşılıklı manevi duyguların tam olmasına bağlı. Bizim gibi gelişmemiş ülkelerde çocuklu ve çalışan bir kadın ev işlerinde ve çocuk bakımında eşinden destek görmediği sürece evlilikler hep kötü ve çekişmeli olacak. Kadın çalışmıyorsa da çocuk büyütürken eşi yardım etmeli aslında ama sen bütün gün evdeydin, ne yaptın akşama kadar algısı var malesef. Kaç erkek yardım ediyordur karısına merak ediyorum ben. Oysa ben mutlu olmanın, huzurlu bir hayat yaşamanın daha kolay olduğuna inanıyorum yeter ki anlayış olsun biraz. Ve inanıyorum ki bir gün erkeklerde kadınlar gibi evlilikleri için fedakarlık yapmaları gerektiğini, bunun " erkeklik gururu (!)" ile bir ilgisi olmadığını anladıklarında bu sorunda ortadan kalkacaktır.

Ben anne olan ya da olmayan herkese güzel ve mutlu bir evlilik diliyorum. Karar sizin, hayat sizin, beden sizin. Anne olduktan sonra ne yazık ki sorumluluğun çoğu biz kadınlarda. Eşler yardımcı olursa ne ala, ama olmazsa sorumluluk yorucu olabilir. Bu nedenle anne olmak istemeyen ya da anneliğe hazır olmayan kadınların sürekli baskıya maruz kalmalarının çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Bu öznel bir karardır ve eşler bu konuda hemfikirse akrabalar ya da aileler müdahale etme hakkını kendilerinde görmemelidir.
 

ah aslında daha yazardım da foruma girer girmez abartmayayım dedim. başlık açık nasılsa zaman zaman içimi dökerim size :)
 
selam kızlar konu cok guzel ve benım de kafamı kurcalayan bır sey bu
ben artık yavas yavas evlenmeyı dusunmeye basladım kı bu fıkre bıle alısmak cok zor oldu benım ıcın. ben cocukları ınanılmaz sevıyorum asıgım cocuklara ama cocuk sahıbı olmak bana cok ama cok korkutucu gelıyor. yanı cocuk yetıstırmek ınanılmaz zor bır olay. kendı fıkırlerıne kendı ınanclarına gore sana benzeyen bırını yetıstıryosun. ne kadar dıkkat etsen de ıster ıstemez kullandıgın soz veya davranıslar, o kucucuk ruhta cok farklı tepkımelere yol acabılıyor. cok zor cook
 
merhaba hanımlar
hoşgörü olmadığı sürece herkes birbirine karışmaya devam eder..
Allah gönlüne göre versin diyemiyoruzz....
ben çocuğum olsun çok istiyorum ama olmuyor elimden geldiği kadar tedavimi oluyorum
ama bunu tevekkülsüzlük Allahın vermediğini zorla almak olarak adlandıranlar oluyor
ee çocuk istemiyorum diyenede aaa olurmu çocuksuz ev meyvesiz ağaca benzer çocuk evin neşesi vs. vs. vs.derler
yani birbirimize karışma sevdamız olduğu sürece bu böyle gider
neyse Allah herkesin gönlüne göre versinnn
 
birşeyi istemek ne kadar normalse istememekte normal ama bu genç yaşlarda işkoliklik kariyer istediğiniz zaman istediğiniz yere gitmek ayakbağı olmadan gitmek ne kadar güzel kariyer birgün bakıyosun yıllarda didine didine çalıştığın insanlar tarafından taktir edilen siz yalnızsınız yapayalnız çünkü artık o işler bitmiş köşenizdesinizdir o gezmeler tozmalar onarlar da sıkmıştır canınız bile istemez yaş kemale ermiştir ortada ne var hiç aslında bakacak olursanız kupkuru bir hayat ben 28 yaşında anne oldum ben 10 yıl öyle çalıştım ki fizik kurallarını bile aşmışımdır yurtdışlarında dil eğitimleri kurslar hep kendimi geliştirmek adına hiç sonu yoktu ve şimdi iyiki doğurmuşum allah nasip etmiş bana bu öyle anlatılacak birşey değil kızdığım zamanlar bile oldu neden bu kadar bekledim korkulara kapılmayın düşünsenize ufacık birşey anne diyor ne bunun yerini tutabilirki
 
Herkesin düsüncesi kendisine ama bana illaki birisinin anne demesi hic önemli degil.
Ben kendime yetebiliyorum, hic kimsenin bana birsey demesine gerek yok.
Hayat o kadar güzelki o anne diyen insanin aynisini belkide 1000 kat daha fazlasini bir ev hayvanimda bana diyebiliyor, belki anne demiyor ama havhav diyor bende onun dilinde bana anne dedigini anliyorum veya miyav diyor veya benim cok sevdigim baligim gibi hic bir sey demiyor ama elimde löp löp yemini yiyiyor.
Sahi, sizler hic sizi seven ve yolunuzu gözleyen ve sizi gördügü an bir saga bir sola yüzüpde heyecanlanan dünya güzeli beyaz koi baligina yem verdinizmi? Iste mutlulugun dorugunu yasadigim an. Baligim 40 cm oldu ve beni bahcemde hep gözetler, kisin 3 ay buzun altinda kisi gecirir harektsiz ve ilkbaharda suy yüzüne ciktiginda Allahima hep sükür ederim bu kisida atlatti diye. Iste böyle herkesin sevdasi kendine.
Insanlari pek sevmiyorum ve bir insan üretmek istemedim hic, ama bir hayvanin bana bakisi kalbimin taaa derinlerinde yakmistir icimi.
Bir hayvanin sorumlulugunu almak bana daha kolay gelmistir ve benim icin daha mantikli gelmistir, seviyorum ullleeyyyynnnnn ben ne yapayim seviyorum iste, cicek böcek, aagac, herseyi insanlardan daha cok seviyorum.
Allah beni böyle yaratmis, Allah herkesi degisik degisik yaratmis, isterseniz 1000 tane cocuk hikayeleri anlatin beni hic etkilemiyor dogrusu. Bunlar icin yani anneler icin bölümler var orada karsilikli yazisin ama burasi bizim gibi düsünenlerin yeri oldu hep ve öylede kalacak.
Vallahi cocuk isteyip olmayan arkadasim senin icinde bir sürü yer var, bizler cocuk yapmadigimiz icin bilmeyiz neler yapilacagini veya tavsiyelerde bulunamayiz ne yazikki ama bildigim kadariyla herkes icin bir bölüm var bu KK´da.
Basligin adi "cocuk sahibi olmayi istememek", böyle düsünen beri gelsin, geriside kendi bölümlerine dagilsinlar lliittfeennnnn..sevgiler.
Cünkü bizim sizlere söyleyecek sözüm yok, mutlu mutlu yasayin.
Ama bizler gercek hayatta kafa dengi insanlari bulamadigimiz icin burada cok güzel bir ortam yakaladik habire gelip rahatsiz etmenin anlami yok. Lütfen ama.....cok ayip oluyor.

Neyse konumuza gelecek olursak, ben bu sene tatil yapma rekoru kirdim arkadaslar, mayisda Ispanya Madrid`deydim, sonra Ayvalik Altinovadaydim simdide eylüldede Canakkale taraflarinda tatil yapacagiz. Oraya bizim gibi cocuklari olmayan bir ciftle gidecegiz, bol bol gezecegiz.
Vallahi, hayatimi, bana bir armagan olarak görüyorum, herseyim cok güzel ve böyle oldugu gibi cok mutluyum baska mutluluklar hic aramadim.
Ben anne olmak hic istemedim. Iyikide olmamisim.....Yasasin özgürlük
 

iyi tatiller , çok çalıştın almanyadada güneş yokmuş bol,bol gez eğlen bilgilen her kim ne şekilde mutlu ise o şekilde yaşasın , ama çocuk doğurduysada sorumluluğunu bilsin

ve mutsuz olmasın başkaların dayatmaları altındada çocuk doğurmasın , her insan tek dir ,mutlu yaşasın,mutlu ölsün
 

Şimdi bu yazdıklarınızın topik konumuzla ne ilgisi var?
 
Lilo hoşgeldin Gitgide büyüyoruz ne güzel...

Olivia, yazdıklarını bir an ben yazmışım gibi okudum.

Tatil demişken;biz de bir Rhodos, Sakız, Bodrum ve Çeşme arasında mekik dokuduk.Ama yettimi tatil;hayır doymadım

Bayram için eşimin ailesine gideceğiz;şimdiden afakanlar basmaya başladı bana. Eşimin ailesiyle tek sorunum,çocuk konusunda bize bastırmaları.
Artık tahammülüm kalmadı, sinir basıyor. Sırf bu yüzden gitmek istemiyorum, tersleyeceğim diye korkuyorum birilerini...Allahtan eşim bu konularda çok muhattab bırakmıyor beni.

Kedi aldığımızı öğrendiler,kediyle uğraşacağıza çocuk yapsaymışız.Laf aynen bu..Yemin ederim bunlar bana "çocuk yapın" dedi mi sinir basıyor artık beni.Tahammülüm kalmadı.

Lilo ve Olivia yukarıda çok güzel özetlemiş hislerimi...
 

Benim beyni yarım porsiyonlu bir tanıdığımda dayatmalarla çocuk sahibi oldu. Ona göre de "anne" olmak başı göğe ermekti..Anne olmalıydı,muhakkak olunmalıydı.
Sonra kendi kendine hırs yaptı, hamileyken eli karnında seve seve dolanıyordu
Geçenlerde denk geldik bir ortamda; ağlıyordu. Bebekle başa çıkamıyor. Çocuktan sonra eşiyle sorunları da artmış.Perişan haldeydi; bebek durmuyor hep ağlıyor; kadın bıraktı çocuğu yere.Oturup ağladı
Anne bir tarafta ağlıyor, bebek bir tarafta...Sinirler tamamen yıpranmış şekilde.
Allah korusun; o şekilde olmak asla istemezdim.
 
Son düzenleme:
neden kendinizi bu kadar önemli gördünüzki ben kimseyi etkilemek için yazmadım benide ilgilendirmez sadece kendi duygularımı yazdım tanımam etmem banane sizden dediğim gibi ben sadece kendimi yazdım yada anlamak isteyene sizi bir cocugun anne demesini hav havla eşdeğer tutabilen birine zaten ne söylenebilirki
 


çok alakası var da anlatamak istemeyişinden yada kapasitenizden dolayıdır


Burası çocuk sahibi olmak istemeyenlerin paylaşım yaptığı yer.

Çocuk sahibi olanların gelip bizleri aşağıladığı,iğnelediği bir yer değil.

Hele ki çocuk sahibi olmanın güzelliklerini anlatmak için hiç uygun değil.

Bunun için başka topikler var.

Ayrıca kapasite vs. muhabbetlerine girmeyelim,rica ediyorum.

Kimseye zararımız yok,nedir bu tepki anlamıyorum.
 
Simdi bu, suna benzer: vejeteryan topigine girip, et yemenin ne kadar lezzetli oldugunu anlatmak gibi.
Yahu arkadasim zaten kendisi istese vejeteryan olmaz, ha madem vejeteryan, ben ama vejeteryan degil isem, ne isim var benim vejeteryan bölümünde, gider et yemekleri bölümüne yazarim.

Simdi bu bizim bölüme benzedi, konu: "cocuk sahibi olmayi istememek" ama her seferinde saf saf anneler gelip anneligi bize anlatiyor nedense onuda anlamis degilim.
Bizde diyoruzki git baska yerde anlat, bizi zerre kadar ilgilendirmiyor senin yüce duygularin...zaten anlamayiz...isteseydik daha iyilerini yapardik merak etmeyin, bizler icinde endiselenmeyin.
Hersey iyi telaslanmayin, relax olun, hersey yolunda uzaylida degiliz sadece biraz sizlerden farkliyiz.
Bizide Allah böyle yaratmis, ne yapalim simdi???
 

Bİ HAYVAN SEVER OLARAK TABİRİNİZİ ÇOK KABA BULDUM.
bu dünya özgür bir yer. isteyen köpeğinin havında anneliği bulur isteyen çocuk yapar. çok yazardım da sizin gibi kırıcı olmak istemiyorum
 

Aynen dediğiniz gibi insanlar başkalarının hayatlarına burnunu sokmaya bayılıyor bu ülkede. Çok zor olmamalı aslında karşındakinin de bir aklı olduğunu ve kendi hayatı için doğru kararları kendisinin verebileceğini tahmin etmek.

Çocuk sahibi olmayı istememek sadece çoğumuz gibi hiç çocuk sahibi olmayanları değil ema gibi 1 çocuk sahibi olan ama bundan sonra başka çocuk düşünmemiş, dünyaya getirdiği çocuğu ayakta tutabilen anneleri de kapsayabiliyor unutmayalım arkadaşlar, daha önce birkaç anne arkadaşımız daha olmuştu bizleri en az bizim kadar anlayabilen. Hatırlatmak istedim, yani isteyince demek ki karşındakini anlayabiliyor insan yeter ki o empati gücü, isteği olsun...
 
Cocuklari olup ve bu topikteki toleransli bakis acilarina sahip olup, güzel yorum yazan tüm kadinlara hayranim.
Ben aslinda ne onaylanmak nede yadirganmak icin varim burda, sadece böyle birseyin var oldugunu, annelik duygulari tasimadigimi ama yinede hayatimda mutlu oldugumu söylemek istiyorum.
Birde benim gibi düsünen hemcinslerimle bu topik altinda bulusup güzel seyler paylasmak istiyorum ve gercektende cok güzel duygulari karsilikli paylastigimiza eminim.
Kafa dengi, ayni bakis acisindan bakarak cok güzel dertlesmelerimiz oldu ve olacakta,hic birsey söylememe gerek yok aslinda, 240 sayfaya gelmis bu topik güzel arkadasliklarin ispati aslinda. Hala doymadik birbirimizin yorumlarina hala anlatacak seylerimiz var.
 


Sevgili GnotiSeavton, Hoşbuldum :)

Zor bir bayram tatili seni bekliyor. Ancak naçizane tavsiyem biraz sabırlı ol. biliyorum çok ama çok zor. Ama konu senin huzurun olunca en iyisi konuyu geçiştirmek. Kedi konusuna gelince güle güle bakın pisinize :) çok eğlenceli günler sizi bekliyor. kediyle uğraşacağınıza bebek yapın lafını hep duyuyorum ben :) hatta bana büyüdü bunlar at artık sokağa bile dediler. zaten yılda bir kez evime geliyorlar kediler yüzünden. müthiş bir kayınvalide ve takımı savar kedilerim
Evde ve bahçemde pek çok kedim var benim ve hergün beni çok ama çok mutlu ediyorlar. Şu an mutfaktayim pencerem açık bahçe pisilerim tıkır tıkır gece öğünlerini yiyorlar. sahipsiz bir hayvanı beslemek gibi bana huzur veren başka bir şey yok onlar yiyor ben doyuyorum :)

Dönelim bizi mevzuya :) başlıkta hemen hemen hepimizin duyguları aynı ne güzel :) arada gelip anneliğin ne kadar yüce bir duygu olduğunu hatırlatanlara ise gülüyorum. Biz sizin hamiş!ken yaptıklarınızı ya da bebiş!lerinizi anlattığınız sayfalara girip, "aa hamile misin? kilo aldıkça eşin senden uzaklaşacak, normal doğum yaparsan vajinan genişleyecek zaten kötü olan özel hayatın bitecek yazzııık ya da nasıl bakacaksın o çocuğa, beziydi, sütüydü, okuluydu altından kalkabilecek misin? kendini adadığın çocuğun sana sırtını döndüğünde kaldırabilecek misin?" gibi mantıksız şeyler yazıp hamilelikten vazgeçirmeye çalışıyor muyuz? tabi ki hayır. O zaman sizde hanımlar fikrinizi kendinize saklayacaksınız. OK?

Yine bana dönecek olursak benim ailem bana kesinlikle baskı yapmıyor. Sadece annem geçen sene bana " Ee biz yaşlandık artık ölücez yakında kızım çocuğunu göremeyecek miyiz?" dedi. Bende annecim ya ben doğurmucam dedim. o da bana " peki kızım ben merak ettim sadece dedi :)) Annem kedilerimi çocuklarımın yerine koyup beni anneler gününde arayan bir kadındır :)) ben ailenin en küçüğüyüm, torun olarakta öyle, annem beni 35 yaşında doğurmuş, ilk kuzenimle aramda 20, büyük ablamla 11, ortanca ile 8 yaş var. annem babam 70 yaşını geçtiler. 3 yeğenim var Allah uzun ömür versin. özellikle 3 numarayı azıcık daha çok severim. O doğduğunda ablam hemen boşandı. miniğimi ben büyüttüm. üstelik uzunca bir süre bana anne dedi, yani bana biri anne desin diye bir sıkıntım hiç kalmadı ehehehe şaka tabi şimdi 12 yaşında bana annesinden daha düşkün :)

Amaa gel gelelim eşimin ailesi tam tersiii... eşim 4 çocuklu bir ailenin oğlu, baba memur, baya sıkıntılı bir çocukluk yaşamış. O sülalede çocuksuz olmak kesinlikle kabul görmüyor. eşimin teyzesi çocuk sahibi olamamış. teyze ile kayınvalidem aynı zamanda eltiler. iki erkek kardeş iki kız kardeşle evlenmiş yani. eşimin teyzesinin çocuğu olmayınca müthiş bir dışlanma yaşamışlar. kayınvalidem kızkardeşinin aksine nerdeyse 2 yılda bir doğum yapmış. bu durum ortamı daha da germiş. bu kısırlık mevzusu o kadar büyük sorunmuş ki aile müthiş bir hata yaparak, yıllar boyu sürecek bir vicdan azabına neden olmuşlar. kayınvalidem 5. çocuğuna hamile olduğunu öğrenince bakamayız düşüncesiyle aldırmak istemiş. teyze ve amca öyle büyük çaresizlik içindeymiş ki aldırmayın "bize verin!" demişler vee kayınvalide kardeşine kıyamamış, çoçuğu doğurmuş emzirmiş ve kardeşinin kucağına vermiş! Çocuk şu an 20 yaşında amca ve teyzesine evlatlık verildiğini bilmiyor ya da biliyorda bilmemezlikten geliyor. her iki tarafta büyük bir yükün altına girmiş, sebeb ise kadının kısır olması! nesiller boyu sürecek bir hata! ve işte hanımlar ben bu aileye büyük gelin olarak geldim.
eşim büyük erkek kardeş olunca herkes bebek bekler oldu elbette. ve işin tuhaf tarafı bizim olmayan çocuğumuzdan bahsederken eşimin bebeği diye bahsediyorlar. yani eşimin adı bülent diyelim, bülent'in bebeği olduğunda gibi cümleler kuruyorlar:) Bende bir gün dayanamadım ve dedim ki "pardonda o bebeği doğuracak biri varsa o da oğlunuz değil benim nerden sadece onun bebeği oluyormuş?" dediğimde mavi ekran veriyorlar :)) Ben onlara karşı hep açık sözlü oldum. Her mevzu açılışında, 3 tane sağlıklı torununuz var, 4. yolda allah onlara sağlıklı ömür versin, şükür edin diyorum. bir de bir cümleleleri var geçen kopardı beni, "çocuk olurken yapılırmış"? olurken yapıvercekmişim :)) anlayan beri gelsin. En son hamleleri ise anneme baskı yapmak oldu. geçtiğimiz nisan ayında babam hastalandı ve ameliyat için İstanbul'a yanımıza geldi. Eşiminkiler da ziyarete gediler. Ben mutfaktayken kayıvalide annemi sıkıştırmış. sizin kız çocuk yapmıyor, bir söyleyinde doğursun demiş anneme! küçük görümcemde bende hala olmak istiyorum diye atlamış ordan :)) tabi annem şok olmuş. ben kızımın seçimlerine karışamam, çocuk doğurmak istemiyorsa kendi bileceği i demiş asslan annem! bunları bana gülerek anlattı. ben bu kadar ileri gideceklerinş beni anneme şikayet edeceklerini hiç düşünmemiştim. Tam bu mevzular dönerken, eşimin erkek kardeşinin 6 ay önce evlendiği eşinin hamile olduğu ortaya çıktı ve ben yine yırttım. Hatta görümceme bak hala olmak istiyordun Allah gönlüne göre verdi dedim :) iki gelin aynı anda hamile olamaz unutun beni diye de ekledim.


ooof bakın yine uzun yazdım kusura bakmayın hanımlar

neyse bu başlığı okuyanlar çocuk sahibi olmaktan korktuğumuzu sanıyor olabilirler, cesaret vermeye çalışanları hoşgörüyorum. Ama ben çocuk yapmaktan korkmuyorum, ilk mesajimda bahsettiğim sosyo ekonomik ve duygusal nedenler, benim çocuk sahibi olmamayı seçimimi desteliyor o kadar :))
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…