Çocuk sahibi olmayı istememek

Yorgun savascim, beni tüm anneler cok iyi anliyor cevremde........
Hersey bebeklik dönemi gibi kolay degilki, yedir, icir yatir, sev mincikla yine yedir icir yatir...
Cocuklar büyüyor problemlerde yaninda büyüyor.
Iste o büyüdükleri dönemden sonra anneler beni anliyor.
Vallahi nasil bir enerji disariya yansitiyorsam, bendede tam aksine özellikle bu son seneler, herkes ezij büzüj oluyor, o zamanda ben onlara üzülüyorum.
Yapmayin, annelik cok kutsaldir vs vs anlatiyorum ama gercekten bu zamandada cocuk büyütmek cok zor...
Hayatimda kafama estigi gibi yasayabilme sansini bana taniyan yüce Tanrima binlerce tesekkür ediyorum.
Iyiki beni baska yaratmis, iyiki bana bazi seyleri görmeme yardimci olmus, Tanrim ben senin sevilen kullarindanim bunu her gün hissediyorum.
 

of of kızlar bu konularda bir yazsam bu sayfalar yetmez. ailemi geçtim çevremdeki hiç samimiyetimin olmadığı insanların çocuğunuz niye yok sorusundan öyle bunaldım ki
SANANEEEEEEEEEEEEEEEEEEE diye bağırasım geliyor
 

Bence de. Ben artık diyorum. Evet çok kolay kalp kıran, patavatsız insanları hiç sevmem ama anlamaları için bu gerekiyorsa mecbur yapılıyor.
 

Bence de. Ben artık diyorum. Evet çok kolay kalp kıran, patavatsız insanları hiç sevmem ama anlamaları için bu gerekiyorsa mecbur yapılıyor.

altına imza. acapella çok güzel yazmış blackcat, artık kendini tutma, yavaştan sesini çıkar, tecrübeyle sabittir, sen cevap vermedikçe yılmıyorlar, kendilerinde o hakkı görüyorlar. bir de her şey karşılıklıdır, karşındaki saygısızsa (ki böle özel konuya karışarak zaten saygısız oluyor) sen de anlayacakları dilden konuşman gerekiyor, üzgünüm ama ailen bile olsa böyle.
 
ben de bi ara hiç çocuğumun olmasını istemiyordum. ama şuan kendi çocuğum da olsun istiyorum ve evlatlıkta almak istiyorum.
 
Ben hayatimda su 24 saat bile bana az gelirken, hayatimi dolu, dolu yasarken ve düzenimdende cok mutluysam neden simdi bu güzelim hayatimi bozayim...

Günün birinde zaten tüm varligimi bölerek, hayvanlari koruma dernegi, cocuk esirgeme kurumlarina yada huzur evlerine bagislarim, bundan daha büyük sevap yoktur diye düsünüyorum.
Esimde ayni görüste, hayattan aldigimizi hayata geri vermek manasinda....
Ama iyiki herkes bizim gibi düsünmüyor, yoksa 100 sene sonra dinozorlar tekrar dünyayi isgal ederdi.....
 

hahah olivia haklısın, eşim bu konuda benim kadar katı olmadığı için o da bana böyle der, iyi ki herkes senin gibi düşünmüyor, yoksa soyumuz çoktan tükenmişti diye
 
kızlar bugün 23 nisan ya bugün şehirde işim olunca eşimle arabada gidince arabaların içinden geçen çocuklara baktım iki araba geçerken çocuklara gelin elbisesi giydirmişler birde kadın gibi süslemişler, eşimde kızdı, bende kızdım , bu ne şimde ya ,evlilik ön provasımı ? allah böyle ana-babalara akıl fikir versin !
 

ay bende çok bunalıyorum bundan küçükken bu konular, büyüncede ay benım çocuğum herkesten akıllı manasında birbirleriyle çocuk yarıştırmalar...

birde tavuk gibi evlenir evlenmez çocuk yapmalar 2 3 sene olmasa bunalıma girmeler çok vasat geliyor bana...

ama şimdi korktum bu lafı dediğimiçin. evlenip pırt diye hamile kalmaktan..bu zamana kadar neye kötü dediysem Allah hepsini verdi başıma :18::18::18:
 

Nette sürekli paylaşılan bir makyajlı kız fotoğrafı var, sanırım 3-4 yaşlarında, takma kirpik takmışlar hatta millet aman ne şeker diye gülüyor, benim içim acıyor, çok çok yanlış bana göre o yaşta bu tip şeyler. Dediğin gibisi de çok fazla, hoşlarına gidiyor ama o çocuğun psikolojisini düşünmüyorlar.
 

Hayırlısı deyip geçmek lazım sanırım, ben de çok korkarım büyük konuşmaktan :)
 

şu 2. cümleyi yazmasaydınız keşke.tavuk ve annelik aynı cümlede ne kadar itici olmuş,ne çirkin bir benzetme..ama yaşınızdan dolayı böyle bir genelleme yaptığınızı düşünüyorum.saygı beklerken saygısızca davranmak bu topiğin bakış açısına çok ters..
 

tavuk gibi derken,

kendinizin de bir kadın olduğunu unutuyorsunuz sanırırm...

düşüncene bişey demiyorum uslûbun çirkin hatta mide bulandırıcı....

dua et de başına gelsin

inan aramadan bulmak aramaktan daha kolay ve daha az acı vericidir...

dua et de Allah seni bu lafından ötürü evlat isteğiyle yanıp tutuşturmasın...

ve yıllar sonra çok istemene rağmen kucağın boş kalmasın....
 

topiği sesiz sesiz sürekli takip ediyorum bende
sırf nerak ettiğim için ilk okuduğumda haklılar demiştim
ama görüyorumki aslında çocuk istemeyenlerin düşünceleri daha farklı
çocuk istemeyen bir çift ne kadar doğalsa
çocuklu ailelerin bir araya geldiklerinde sürekli çocuklarında bahsetmeleride doğal bence
ben bir anne olarak bir kadının nasıl anne olmak istememesini anlayamıyorsam
anne olmak istemeyen bir kadında benim neden sürekli çocuğumdan bahsetmemi
bütün hayatımı çocuğum yapmamı anlayamaz
çocuğu olan kadında aktiftir konuşucağı çok şey vardır
insanların sürekli üzerinize gelmesi
size sorular sormasından yakınırken çocuklu insanlarıda arada kibarca aşşalığıyorsunuz
 
Son düzenleme:
Yorum yaparken birbirinizi kırmamaya, nahoş yorumlara kırıldığınızı belirtirken ve ikaz ederken aynı nahoşlukta olmamaya dikkat ediniz lütfen...
 
Demin bir konu acilmis orda kendinizi bir kelimeyle anlatin diye yazmis, söyle hosuma gitti, sahi bir an durup düsünüyorsun ben nasilim diye.
Ve kafamdan ilk gecen cümleyi yazdim. Herhalde söyleydi: Kendi cabasiyla ve emegiyle bir yerlere gelmis, hic kimsenin ama hic kimsenin destegi olmadan ve simdide mutlu yasiyorum gibi.
Sahi su bir gercek artik benim sanssizligimmi nedir kücüklügümden beri kendime bakmayi ögrendim, annem ve babam beni kücük yasta Türkiye`de okumami istediler cünkü onlar Almanya`da rahat para kazanmalari gerekiyordu? Peki beni niye dogurdular? Belki erkek cocuk? Ama oda olmadi yani düsüncesizce dogurulmus, sonrada önemsenmemisim, isin ilginc yani icimde hep bir dev büyüttüm, hayat bana acimasizca davrandikca ben güclendim.
Cocuk meselesine gelince: kimden ne hayir gördümkü su dünyada, cocugumdan hayir görecegim öylemi? Istemiyorum....cünkü cok yiprandim.
Isin ilginc yani dünyalar tatlisi bir esim var, onunla hayati kesfetmek, yasayamadiklarimi onunla telafi edip, gecmisimdeki kötü günlerimi bana unutturup gelecege ümitle bakmak cok güzel.
Sirf esim ve ben, bana o kadar cok yetiyorki, ikimizde cok yogun calisiyoruz, bunu ikimizde istiyoruz zevk veriyor ama hayatin kaymakli tarafindanda yasamak bizi mutlu ediyor. Esek gibi calisip, bey gibi yasamak misali.
Biz bize yetiyoruz, kimse gölge yapmasin yeter...Aslinda hic aklima bile gelmiyor, herkes benim gibi yasiyor zannediyorum ama sonra görüyorumki annelerin sorumlulugu daha büyük bu hayatta.
Benim o sorumlulugum yok ve bunun icin cok mutluyum.
 
Uzun bir aradan sonra topiğe tekrar uğradım, baktım ki arkadaşların çoğu uğramaz olmuş.... Aslında merka ettim, topiğe ilk başladığımız o arkadaları, düşüncelerinde her hangi bir değişiklik var mı? Çünkü şu anda konuşulanlara bakıyorum, evet yıllarca konuşulanlar 3 aşağı beş yukarı aynı, ancak yaklaşık 3 sene olmuş ve benim bir itirafım olacak. Bu süre zarfında aşırı yğunluktan pek topiğe uğramadım. Ancak öyle değişik şeyler yaşadım ki, insanın yaşadıkları gerşekten hayatını ve düşünce biçimini şekillendiriyor. Ben de çocuk doğurma "zorunluluğuna" ve bu konudaki toplum baskısına aşırı derecede tepkili bir insan olarak artık yaşadıklarımdan ve yaşımın da geçmesiyle, evlat edinmeye daha sıcak bakmaya başladım, hoş herzaman sıcak bakardım ama daha ciddi olarak düdşünmeye başladım diyeyim Ayrıca biz gibi düşünenlerin sorununu da çözdüm, evvet çoğumuzda mükemmelliyetçilik bunun başında yer alıyor olabilir,ancak en çok çevremizde gözlemleyip bizi sinir eden tutumlar bence!!! Onlara benzememek, onlardan olmamak için kendimizce kendimize koyduğumuz "sınır".. Eğer hala arada bir göz atan varsa özellikle endulus, limonağacı, loca.... Nerelerdesiniz? Bir ses verin...
 
Son düzenleme:
Sana gelince Oliviacım, eminim yaşın henüz çok genç, henüz çocuk doğurabilirken bu konuşmaları yapmak o kadar kolay geliyorki...Ama ne bileyim belli bir aşı aşıp artık çocuk sahibi olamayacağını öğrendikçe, biyolojik olarak buna elvermediğini düşündükçe, biraz içi burkulmaya başlıyor insanın. Evde kahkaha seslerinin eksikliğini duymaya başlıyorsun çünkü o çocuk kahkahası kadar bir evde insanı neşelendiren başka bir şeyin olmadığını fark ediyorsun. Bizim de bir köpişimiz var, yıllardır onunla haşir-neşiriz ama o kimsede olmayan içten kahkahayı bizim köpişimiz atmıyor <ööööylllee hantal hantal yatıyor, bizden bir farkı yok, evin bir neşesi yok yani.... Ne bileyim yaş geçtikçe çok sıkıcı oluyor artık herşey....
 
Ilk önce erbek sizi candan kutluyorum evlat edinmeyi düsündügünüz icin. Cok kutsal bir olay cünkü, hani dogurmayi herkes basarabilirde ama evlat edinmek icin cok daha baska üstün vaziflarin olmasi sart.
Beni genc tahmin ettigin icinde cok tesekkür ederim ama yasim 35`i ne yazikki gecti. Yani yolun yarisi bitti.
Simdi sana dün yasadiklarimi yazacagim buraya. Almanya`da yazi karsilama partisi vardir ve her sene düzenlenir mottosu su: Mayisa dans ederek girmek...
Dün iki cift daha yani alti kisi cok güzel bir restoranda göle karsi yemegimizi yedikten sonra eglencemize gittik ve süper dans ettik güldük, o senin özledigin kahkahalari belki benim doguracagim cocugum degilde ben ve esim attik, saat gecenin 3,5 eve geldik...
Ben ve esim mutlulugu disaridaki unsurlara baglamiyoruz...hani su bizde yok: aahhhh aaaahhhhh cocugum yok, ocagim kör....kim beni mutlu edecek...
Hatta yeni evliyken bes kurus paramiz cebimizde yokken, yine mutluyduk...bizi alaskaya atsalar yine mutlu olmayi basabiliyoruz, hayata inat....
Önemli olan olanaklarin el verdigini son raddesine kadar mutlulukla gecirmek....aaahhhh aaahhhlar vahhh vahhlar kimseyi bir yere götürmüyor.

Hayat kisa yarin yasiyayacakmiyimi bilmiyorum, peki neden kendime zehir edeyim?
Neden mutluysam baska basima dert alayim?
Ne beni bir cocuk, nede beni baska unsurlar mutlu etmesin, ben mutlulugumu kendim yaratmaliyim, bunun icin kimseye ihtiyacim yok.
Cocukken ve kücükken ve gencken beni cok acitanlara ve üzenlere inat hayata dört elle sarilmisim.

Ama su cok önemli bunlari böyle rahat söylememin nedeni, tabiki beni destekleyen bir esimin olmasi. Onunda benim gibi düsünür olmasi...
 
Öncelikle nekadar şanşlı olduğunun farkında olman çok hoşuma gitti. Çoğu insan malesef ısrarla hayatını karartmak için elinden geleni yapıyor. Hayata bu kadar güzel bakman içimi ısıttı, eşin çok şanslı valla. Her eve lazım bir tane senin gibi, tabi eşin için de geçerli, tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş...Ne mutlu size Çok katılıyorum tüm bu yazdıklarına, yine de 40 yaşında biri için sen hala "yeterince" gençsin... Ama yine de hep ne düşünmüşümdürbiliyor musun... Bu dünyanın asıl, senin gibi, benim gibi, bizim gibi, bu topikteki diğer "özel" insanlar tarafından yetiştirilen çocuklara mi ihtiyacı var acaba? Bizi zaten gıcık eden duyarsızca veya aşırı bir saplantıyla yetiştirilen veya hiç ilgilenilmeyen ,doğurup doğurup kendi haline bırakılan çocuklar değil mi? Bu dünya neden bu hale geldi? Hele de senin konumun.... Almanyanın şartlarını biliyorum ben de Almanyada doğup büyümüş, liseye kadar oradada yetişmiş biri olarak bilirim ki, orada insanlar çok da ailelerine "bağımlı" yaşamıyorlar. Siz gayet mutlu hayatlarınızı sürdürebilirken, o da gayet sosyal bir çevrede,size de hiç sorun olmadan, belki de bu dünyanın ihtiyaç duyduğu ama mahrum kaldığın ender insanlardan biri olacak.... Çünkü gerçek bir sevgi ortamında yetişme şansı olacak. Yetiştiremiyoruz ki.... Çünkü sırf doğurmuş olmak için doğuruyoruz. Sizin gibi örnek çiftler "fark" yaratabilirsiniz.... Unutma, bu dünyanın "özel "insanlara ihtiyacı var... Ve dünyayı SEVGİ kurtaracak...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…