Çocuk sahibi olmak istemiyorum

burcubahar0635 · 19 Haziran 2019

Çocuk sahibi olmak istemeyebilirsiniz bu anormal değil de çocuklardan böyle nefretle bahsetmeniz, sanki bi insan yavrusu değil de cehennem zebanisinden bahsediyomuş gibi anlatışınız oldukça anormal ve itici.

Deadlockless · 19 Haziran 2019

Wynonna .!.:
Insanlarin fikirlerini belirtmesi kalin kafalilik olmuyor ama okudugunu anlayamamak biraz oyle..o yazdiginiz cumle kendi fikrimdi arkadasin alintilamasina karsi yazdim insanlar birbirine saygisizlik yapmadigi surece karsit fikirlerini sunabilir

ama saygısızlık yapılıyor

Bubo · 19 Haziran 2019

34 yasindayim cocugum yok. Sevmemekten degil ama korkularim var. Cunku rahata alistim, bu yastan sonra duzenim tamamen degisecek korkusu var. Ama onumuzdeki sene artik dusunuyoruz daha cok esim istiyor.

Utanarak yaziyorum ama ben de cocuklardan nefret ediyordum. Ta ki yegenim dogana kadar. Ondan sonra tum cocuklari sevmeye basladim. Aslinda cok tatli ve masumlar :KK51:

Kayinvalidenizin bunu anlamasini beklemeyin. Ancak cok net ve sert bir sekilde dile getirirseniz belki sadece susar.. O da yuzunuze karsi arkanizdan yine bik bik edecektir..

Niloyatospikk · 19 Haziran 2019

gosrilankago .!.:
Açıkcası sırf bana ilerde bakacak diye çocuk sahibi olmak da etik gelmiyor. Ben yaşlanana kadar çocuk büyütürken kaybettiğim yıllar, aklımda olup yapamadığım şeyler daha çok aklımda kalır gibi geliyor. Tabii ki de siz evlat sahibisiniz sizi anlamam mümkün değil farkındayım.

Çocuk büyütene kadar diye bişey yok ki bi 4 yıl zahmeti var gibi ama daha sonrasında birlikte de gezilebilir yahut çocuk sahibi olmadan evvel de gezebilirsiniz biz mesela 4 sene korunduk toplam 7 yılda çocuk sahibi olduk bu süre zarfında eşimle çok gezdik kızımız biraz büyüsün yine gezeceğiz inşallah mesela 1.5 yaşında iken de gezdik yaptığımız km yi söyleyim sana 2000 km yol yapmışız gezmek istersen çocukla da gezebiliyorsun önceden çocuksuz gezdiğimiz zamanları düşündüğümüzde ne kadar da boş gezintilermiş diyoruz o bi hareket yapıyor gülmekten çatlıyoruz mesela

Gama Capella · 19 Haziran 2019

Hormonlarla alakasi yok. Siz gayet sorumluluk sahibi bi insansiniz. Insanlar keske boyle olsa. Kedi dogurur gibi dogurmak kolay.
Sonrasi malum olan muhim olan. Bu konuda gülse birsel mukemmel kestirip atmis. Ben anne olacak biri degilim bakamam demisti sevmiyormus yani cocuk. Boyle kadinlar cok. Ben cok sorumlu insan olarak goruyorum kendni bilen hevesle davranmayan.

Balkizlarim · 19 Haziran 2019

Ben de eşimde çocukları çok severiz evlendikten sonra mesleki yeterlilik sınavı ,askerlik falan derken 3.5 yıl sonra doğdu ilk kızımız.hamile kalana kadar herkes annem,kv,akraba ee çocuk yok mu,düşünmüyor musunuz ,çocuksuz ev olur mu ,hiç değilse bir tane olsun diye diye deli ettiler beni.zamani var dedik ama hala aynı şeyler zaten istiyoruz ama hayat şartlarından biraz erteledik neyse çocuk oldu o her fırsatta çocuk ne zaman diye soranlar puf yok oldular. Uzaktalar ama yanlarına gidince çocuk ağladı al,aç bu aç al,seni istiyor al..yani velhasıl kelam kimse bakamayacak siz yıpranacaksınız.ikinci kızım da oldu bu arada çocukları çok sevmemize rağmen bazen bu dünyaya çocuk getirmek pek akıllı birsey değilmiş diyoruz.daha başındayız ama çok korkutucu geliyor bu ortamda çocuk büyütmek.bence her evli ciftin illa çocuğu olmak zorunda değil.kardesim 1.5 sene önce evlendi annem yine başladı bir tane olsun bari diye dedim sen mi bakacaksın ben niye bakayım diyor ee o zaman niye sıkıyorsun insanları istemiyorlar çocuk falan ,gezmek istiyorlar ,çocuk bakmak zor geliyor ki gerçekten kabus gibi bakmak niye ısrar.valla ona da diyorum kimsenin baskısı ile çocuk falan yapmayın yükü siz çekeceksiniz.ister yapın ister yapmayın hayat sizin hayatınız kimseyi ilgilendirmez.esimle asla 3.olsun istemiyoruz ki evlenmeden önce bizim aileler kalabalık ,kalabalik guzel oluyor diye en az 3-4 diyen biz şimdi 2 bile çok diyoruz

selozy · 19 Haziran 2019

MenekseSare .!.:
Çocuk büyütene kadar diye bişey yok ki bi 4 yıl zahmeti var gibi ama daha sonrasında birlikte de gezilebilir yahut çocuk sahibi olmadan evvel de gezebilirsiniz biz mesela 4 sene korunduk toplam 7 yılda çocuk sahibi olduk bu süre zarfında eşimle çok gezdik kızımız biraz büyüsün yine gezeceğiz inşallah mesela 1.5 yaşında iken de gezdik yaptığımız km yi söyleyim sana 2000 km yol yapmışız gezmek istersen çocukla da gezebiliyorsun önceden çocuksuz gezdiğimiz zamanları düşündüğümüzde ne kadar da boş gezintilermiş diyoruz o bi hareket yapıyor gülmekten çatlıyoruz mesela

Çocuk yapmak hayallerinden vazgeçmek değildir. O hayallere bir kişiyi daha katmaktır. Anne olan herkes eve kapanıp kalmıyor,kapanan kendi öyle istediği için kapanıyor, sonra da çocuğu öne sürüyor hatta suçluyor.İsteyen insanlar bebekleriyle çok da güzel seyahat de ediyor,eğleniyor da. Onları büyütürken çalışıyor da.
Özgürlüğüne düşkün olduğu için bebek istemeyeni anlarım kimseye hesap vermek zorunda değil. Ama sanki şuan bloukrans köprüsünde bungee jumping yapacakmış da çocuğu oldu diye gri eşofmanları çekip çekyatta yatmak zorunda kalmış gibi davranan insanları ciddiye alamıyorum.

000 · 19 Haziran 2019

Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil.
Bu bir tercih.
Bunu bizim gibi kollektif toplumlarda anlamıyorlar..
Çocuk sahibi olmak; ağır bir sorumluluktur.
Öyle yemeğini verdim bir ev verdim demekle olmuyor.
Yuva vermek lazım.
İlgilenmek lazım.
Derdini dinlemek lazım.
Rol model olmak lazım.
Herşeyden önemlisi yaş geçiyor diye kardeşim doğurdu diye bana yaşlanınca kim bakacak diye ( en ifrit olduğum gerekçe) herkeste var bende de olsun diye yapılacak bir olay değil.
Ondan bu kadar mutsuz çocuk ve mutsuz anne var.
Çünkü içten içe çocuk çok da sevilmediğini biliyor .
Hissediyor.
Anneye hınç besliyor.
Anne çocuk arasında bağ kurulamıyor.
O yüzden lütfen anne olmak istemeyen olmasın.
Bu basit bir karar değil.
Herkesi ilgilendiren bir karar.
Eğer siz anne olamadığınız için ileride pişman olursanız bu sadece sizi ilgilendirir.
Ama anne olup pişman olursanız bu çocuğunuzu da ilgilendirir.Bu pişmanlıktan çocuğunuz da etkilenecektir.O da bu kararın ister istemez sorumluluğunu taşıyacaktır.
Lütfen istemiyorsanız anne olmayın.
Bu sizin ve eşinizin kararı.
Kimseyi karıştırmayın.

Bibibella · 19 Haziran 2019

babyloading87 .!.:
Çocuk sevmezseniz,istemezsiniz cok normal.
Ama çocuktan nefret eder gibi bahsetmeniz de normal dğeil yani
Ne demek torunu için bence tatlı değil demek falan.
Butun çocuklar güzeldir.
Gercekten çocuk yapmayın bu kafayla.

Yo hiç de bütün çocuklar güzel değil

çocuk osuruk gibidir herkes kendininkini çeker gibi bir laf var bilir misiniz

bendimm · 19 Haziran 2019

Çocuk istemek de, istememek kadar normal bir durum.
İsteyene hayatta çocuk buyutmekten başka işlevi yok gibi şeyler söylemek çok cirkinse, istemeyen de böyle baskılar yapmak aynı ölçü de çirkin.
Kimin ne dediğinin önemi yok, yeter ki herkes ne istediğini bilsin.

Koalina · 19 Haziran 2019

Çocuk zaten istenecek bir şey değil ama olduktan sonra da çok seviliyor be eşşek sıpaları :KK200:

tuana31 · 19 Haziran 2019

gosrilankago .!.:
Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.

İşiniz zor.Zaman geliyor tek çocuk annesi olmak istediğimi anlatmakta zorlanıyorum.

Mune · 19 Haziran 2019

cikolataveturkkahvesi .!.:
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil.
Bu bir tercih.
Bunu bizim gibi kollektif toplumlarda anlamıyorlar..
Çocuk sahibi olmak; ağır bir sorumluluktur.
Öyle yemeğini verdim bir ev verdim demekle olmuyor.
Yuva vermek lazım.
İlgilenmek lazım.
Derdini dinlemek lazım.
Rol model olmak lazım.
Herşeyden önemlisi yaş geçiyor diye kardeşim doğurdu diye bana yaşlanınca kim bakacak diye ( en ifrit olduğum gerekçe) herkeste var bende de olsun diye yapılacak bir olay değil.
Ondan bu kadar mutsuz çocuk ve mutsuz anne var.
Çünkü içten içe çocuk çok da sevilmediğini biliyor .
Hissediyor.
Anneye hınç besliyor.
Anne çocuk arasında bağ kurulamıyor.
O yüzden lütfen anne olmak istemeyen olmasın.
Bu basit bir karar değil.
Herkesi ilgilendiren bir karar.
Eğer siz anne olamadığınız için ileride pişman olursanız bu sadece sizi ilgilendirir.
Ama anne olup pişman olursanız bu çocuğunuzu da ilgilendirir.Bu pişmanlıktan çocuğunuz da etkilenecektir.O da bu kararın ister istemez sorumluluğunu taşıyacaktır.
Lütfen istemiyorsanız anne olmayın.
Bu sizin ve eşinizin kararı.
Kimseyi karıştırmayın.

Ve anne olmak bebeğin okul yaşına gelmesiyle sorumluluğun artması anlamına geliyor, 0-5 yaşa kadar evde koruyabildiğiniz çocuğunuz okulla birlikte dış dünyaya açıldığında, sizden bağımsız olmaya başladığında, ergenliğinde sürekli takip etmeniz gerekiyor, sapığı, kötü arkadaşı, uyuşturucusu, bağımlılık yapan pc oyunları, ergenlik depresyonları...

Anne olmak istemeyenleri yadırgamamak lazım, evet belki annelik güzel bir şeydir ama kolay da değil zor, 1 çocuğunuz bile olsa aklınız 1000 parçaya bölünüyor, onu korumak için her daim algılarınızı açmak zorunda kalıyorsunuz, sizden bağımsız olmaya başladığında evdeki çocuğunuzla dışarıdaki çocuğunuz arasında dağlar kadar fark oluyor, her anını bilemiyorsunuz mesela, tek yapabildiğiniz verdiğiniz sevgi, şefkat, vicdan, eğitime güvenmek.

Anneyseniz görüşlerinizi bile esnetmek zorundasınız, çocuğunuza kendi görüşlerinizi dayatamazsınız çünkü o bir birey ve kendi mantığına yatmayan herşeyi reddeder, 4 yaşındayken oyuncaklarıyla oynayan, siz ne derseniz peki annecim diyen çocuğunuzla, 14 yaşındaki çocuğunuz aynı olmuyor, ben anneyim dinlemezse bacaklarını kırarım'la da olmuyor, zira her çatışma çocuğunuzu sizden koparıyor.

Evet annelik güzel ama ömür boyu süren bir şey, emekli olamıyorsunuz, evlendirdim bitti diyemiyorsunuz, her yaşta başka sorunlarıyla başa çıkabilmeniz gerekiyor, bunca ağır bir sorumluluğu almak istemeyene de aaaa anne olunmaz mı bir çocuk doğur çok seversin demekle olmuyor.

Baldakituzz · 19 Haziran 2019

gosrilankago .!.:
Tabii çevremde böyle bir veri yok herkes benim yaşımda :) ama kendime baktığımda da ailemden 500 km uzakta yaşıyorum ve 6 ay sonra yurtdışına taşınacağız. Yılda taş çatlasın 4 kere görebileceğim annemi babamı . Allah korusun hasta olsalar tabii ki yanlarında olurum. Ama şu an ne kadar yanlarındayım diye düşünmeden edemiyorum.

Varlığınız yeter adınız yeter anne demeniz yeter.. Assanız da kesseniz de arasanız da yanlarına da gitseniz yıllarca görmeseniz de hergün görüşseniz de onların evladı olmanız yeter. Haa istisnalar yok mu tabii var ben sadece sizde bu istisnai durumu hissetmediğim için bu şekilde konuştum. Lise yıllarından bu zamana ailemden ayrı yaşayan biri olarak ve şu anda Bir anne olarak farklı açılardan bakmanız için yazdım sırf bu sebeplerle çevre baskısı da olabilir he deyin geçin

imagineallpeople · 19 Haziran 2019

Ben de istemiyorum, eşim de tabiki saygi duyuyor. Cok nadir de olsa soran oluyor, korunuyoruz diyorum

Sepesel · 19 Haziran 2019

cikolataveturkkahvesi .!.:
erşeyden önemlisi yaş geçiyor diye kardeşim doğurdu diye bana yaşlanınca kim bakacak diye ( en ifrit olduğum gerekçe) herkeste var bende de olsun diye yapılacak bir olay değil.

Bi de şu var;
İki kızın varsa mutlaka üçüncüyü yapmak zorundasın ,hani belki erkek olur.beni kınamayın ama sırf bu söylemler yüzünden erkek cocuklarından nefret ediyorum

Gecen asansörde komsuyla konusuyoruz
Kadının iki kızı bi oglu var,orta yaslarda bi kadın.bana dediki keske zamanında ikinci oglum olana kadar cocuk yapsaydım,ya bu ogluma bişey olursa ben naparım ogulsuz kalırım
Ayy nefret kustum orda ,bu nasıl bi düşünce
Konuyla çok alakalı olmadı ama içimi dökmek istedim iki ara bi derede

Cay6 · 20 Haziran 2019

hayatben .!.:
istemiyorsanız yapmayın zaten sevgisiz çocuk yetiştrmek olur bu haksızlık gunah.. Ama erkekler genelde ister yani istemem dese de ister ..

Erkek olsam bende isterim hamilelik dogum lohusalik ve cocukla yapisik ikiz gbi yadayacak olan anne tabi kim ne derse desin turk erkekleri cocukla ne kadr ilgileniyor evle ne kadar esle ne kadar ilgileniyor .... kizginim erkek cinsine suaj zatn haketmiyorlar

3nity · 20 Haziran 2019

gosrilankago .!.:
Herkese Merhaba,
Buraya ilk defa konu açıyorum.
Evlendiğimde 32 yaşındaydım ve eşime evlenmeden önce kesinlikle çocuk sahibi olmak istemediğimi net bir dille belirttim. O da kabul etti. Şu an 2 yıldır evliyiz hala da çocuk sahibi olmak istemiyoruz.
Ancak sorun eşimin ailesi, çocuk istemediğimize inanmıyorlar. Eşimi darladıklarında cevabını veriyor ancak benim çok üstüme geliyorlar ve artık gerçekten sıkılmaya başladım.
Eşimin annesi sürekli olarak diğer torununun ne kadar tatlı olduğundan vs bahsediyor (ki bence değil) ve çocukla beni yalnız bırakmak için çaba sarfediyor. Durup dururken çocukla bize gelmeler, çocuğa hadi yengenle oyna demeler zaten bütün gün çalışıyorum haftada 1 gün akşam bile olsa zaman ayırmak bana zor geliyor.Tabii ki de eşimin yeğeni, görmeye gideriz ama annesi ve babannesi yanındayken ben ilgilenmek zorunda değilim. 1 saat bile çocuk bizde olsa baş ağrısından uyuyamıyorum .Çocuklarla zaman geçirmekten hoşlanmıyorum ve geçirmek zorunda da değilim. Bunu açıkca da belirttim.
Sonrasında annesi benim çocuk sevmememi hormonlarıma bağlamaya başladı, git bi doktora görün nasıl çocuk sevmezsin/istemezsin belli ki hormonal sıkıntın var demeye başladı. Ben anne olmak istemediğim halde çocuk sahibi olmamı istiyor. Gerçekten doktora gitmeli miyim? Çocuk istememek hormonal bir bozukluk mu? Her kadın çocuk sahibi olmak zorunda mı? Bu kadar üstüme gelinince kendimi anne olarak hayal ediyorum ve gerçekten kabus gibi , çevremdeki arkadaşlarımdan da aynı çıkarımı rahatlıkla yapabiliyorum.

3 çocuk annesi bir kadın olarak söylüyorum.
hormonlarınızda sıkıntı yok.
akıl ve ruh sağlığınız yerinde.
kendini iyi tanıyan,çocuklardan hoşlanmayan ve böyle bir fedakarlık için hazır olmayan bir kadınsınız.

valideye böyle devam ederse kendisinin psikologdan randevu almasını önerebilirsiniz.

3nity · 20 Haziran 2019

Sepesel .!.:
Bi de şu var;
İki kızın varsa mutlaka üçüncüyü yapmak zorundasın ,hani belki erkek olur.beni kınamayın ama sırf bu söylemler yüzünden erkek cocuklarından nefret ediyorum

Gecen asansörde komsuyla konusuyoruz
Kadının iki kızı bi oglu var,orta yaslarda bi kadın.bana dediki keske zamanında ikinci oglum olana kadar cocuk yapsaydım,ya bu ogluma bişey olursa ben naparım ogulsuz kalırım
Ayy nefret kustum orda ,bu nasıl bi düşünce
Konuyla çok alakalı olmadı ama içimi dökmek istedim iki ara bi derede

ahakkfjoaejj
iki oğlum vardı beni teselli ediyorlardı.
üzülme ileride bir tane yaparsın belki o kız olur.
erkekler hayırsız olur,
kız ömür boyu anneye arkadaş olur bilmem ne.
o iş tek taraflı değil, oğullarınız olsa kız isterler

esergry · 20 Haziran 2019

Koalina .!.:
Çocuk zaten istenecek bir şey değil ama olduktan sonra da çok seviliyor be eşşek sıpaları

Oğlum yenidoğanken meme ucum yara olmuştu tüm emziren anneler gibi. Acı çekerek veriyordum. Ablama bakıp bir an "mantıklı insan işi değil de işte sadece duygusal düşünen canlılarız" dedim.

Sıpam şimdi uyudu bugün geç kaldık baya. Tüm gün çok zorluyor, çok şey atlatıyoruz ama hiç bir şeye değişmem onun sevgisini. İyi ki duygusal düşünüp yapmışım iyi ki olmuş..
Seninki de biraz daha büyüsün. İletişiminiz kuvvetlensin daha iyi anlarsın.
İkinciyi düşünürken keşke direk 18. aya falan atlasak diyorum :KK45:

Çocuk sahibi olmak istemiyorum

what u get is what u give

Popüler Üye

🧸

I don't need no much money...

Matruşkanın parçalarıyız 🪆

Popüler Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

♈

Guru

Başlangıç:62.5 Güncel:60.85 Hedef:48

B.K:78.1 Güncel:77.1 İlk hedef:74 H:65

Nirvana

Popüler Üye

Üye

Küsmek istiyorum

Vefasız kullardan vefa bekleme...

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Benzer Konular