- 25 Kasım 2016
- 3.420
- 10.331
- 31
-
- Konu Sahibi AlisVolatPropriis
- #61
Inslalah olur canım hayırlıca bızde tedavı gördük kımseye haber vermedik hamıle kaldım öyle soyledık ılk gezmeye dıye gıttık sonra esım ısı ıcın dedık 3 dede zaten hamıle kalmıştım darısı sıze ınslalhMerhaba hanımlar sizden yine fikir almaya geldim. Eşimle çocuk için tedaviye başladık sürekli şehir dışına çıkmamız gerekiyor. Ailelerimiz çocuğumuzun olmadığından haberdar ama en azından tedaviye başladığımızı bilmesinler istiyorum. Bunu da eşimle konuştum ben iki tarafında bilmesini istemiyorum bu bizim ailemizin özeli kendi içimizde yaşayalım dedim. İlk şehirdışına çıktığımızda herkese gezmeye gidiyoruz dedik. İkinci çıktığımızda eşime sordum o da şimdi söylemedim ama söyleyeceğim çünkü bu sağlık konusu ailemin bilmesi gerektiğini düşünüyorum sende söylemelisin bu konuda manevi desteğe ihtiyacımız var dedi. (Eşim küçükken kanser atlatmış o yüzden sağlık konusunda hassaslar.) Bende artık annen yok eşin var bu bizim özelimiz herkesle paylaşamazsın diyerek kavga ettim. Neyse üstünden 1 hafta geçti dün annesi aradı biz evdeyken, telefonu da hoparlörde herşeyi duydum. Sonucumuzun ne çıktığını sordu, eşim lafı çevirmeye çalıştı. Meğersem söylemiş bile, o andan beri hiç konuşmadım ayrı yattım, içime oturdu. Bilmiyorum aşırı hassasım ondan mı böyle büyük tepkiler verecek şekilde davranıyorum bilmiyorum, normalde eşimin ailesiyle bir sorunum yok bana karşı çok iyiler, eşimde her konuyu ailesiyle paylaşmaz ama bu konuda anlaşamadık. Yol göstermenizi rica ediyorum nasıl davranmalıyım.
Sizde problem eşinizden kaynaklıydıEvet ben kendi ailemi idare etmeye çalışıyorum ama bu özel bir konu olduğu için ben sadece eşimin desteğiyle mücadele edebilirim diye düşünüyorum, eşimde benim gibi düşünsün istedim ama olmuyormuş
İstemiyordum ama önüne geçemedim bundan sonra aşırı soru sormalarının önüne geçmeye calışacağımSöylemek istememekte haklısınız çnkü sürekli soracaklar bu süreçtede bunlar sizi strese sokup tedaviyi olumsuz etkiler stres cok önemli bu konuda.
Evet artık olan oldu artık önüme bakcam yapcak bişey yokArtik soylenmis yuz goz yapmayin yinede ama en azindan esinize soyleyin daha fazla yaymasinlar bu durumu halaya ebeye dedeye kvdenlede sen konusabilirsin aslinda hassas oldugunuzu disaridan gelecek en kucuk seyde demorilize olacaginzdan bahsedip kimseye soylememelerini tembihleyebilirsiniz.
İnsallah hersey yolunda gider ve bebisiniz sag saglim olup kucaginizda olursiz stres yapmayin streste hormonlara cok etken kv deyle sakinlikle konusun ama esinize kati sekilde bunu soyleyinki bir daha aile icinde olan seyleri aktarmasin sizin rizaniz olmadan 2 gun burnunu surtseniz yeter
Çocuk olmadığını bilen aileden neyi saklamaya çalışıyorsunuz.Merhaba hanımlar sizden yine fikir almaya geldim. Eşimle çocuk için tedaviye başladık sürekli şehir dışına çıkmamız gerekiyor. Ailelerimiz çocuğumuzun olmadığından haberdar ama en azından tedaviye başladığımızı bilmesinler istiyorum. Bunu da eşimle konuştum ben iki tarafında bilmesini istemiyorum bu bizim ailemizin özeli kendi içimizde yaşayalım dedim. İlk şehirdışına çıktığımızda herkese gezmeye gidiyoruz dedik. İkinci çıktığımızda eşime sordum o da şimdi söylemedim ama söyleyeceğim çünkü bu sağlık konusu ailemin bilmesi gerektiğini düşünüyorum sende söylemelisin bu konuda manevi desteğe ihtiyacımız var dedi. (Eşim küçükken kanser atlatmış o yüzden sağlık konusunda hassaslar.) Bende artık annen yok eşin var bu bizim özelimiz herkesle paylaşamazsın diyerek kavga ettim. Neyse üstünden 1 hafta geçti dün annesi aradı biz evdeyken, telefonu da hoparlörde herşeyi duydum. Sonucumuzun ne çıktığını sordu, eşim lafı çevirmeye çalıştı. Meğersem söylemiş bile, o andan beri hiç konuşmadım ayrı yattım, içime oturdu. Bilmiyorum aşırı hassasım ondan mı böyle büyük tepkiler verecek şekilde davranıyorum bilmiyorum, normalde eşimin ailesiyle bir sorunum yok bana karşı çok iyiler, eşimde her konuyu ailesiyle paylaşmaz ama bu konuda anlaşamadık. Yol göstermenizi rica ediyorum nasıl davranmalıyım.
Evet yaşadığınız problemleri bende yaşıcam gibi. Kayınvalidem çocuk konusu geçince inşallah olacak kızım duamızı eksik etmeyelim der sürekli bu bile beni geriyor nedense hiç konusu acılmasın istiyorum. O yüzden bilmelerini istemiyorum ama olan oldu artıkbaşlığa vereceğim cevap ayrıydı ama artık söylemiş
eşinize bundan sonra aşamaları anlatmamasını özellikle de ne oldu diye sorulmamasını söyleyin
ben de tedavi gördüm kimseye söylemedik aileler hala da bilmez
görümcem de tedavi gördü ve bazılarında söyledi
son bir seferinde özellikle böyle böyle bir tedaviye daha başladık sen bil istedim dedi
ve benim için zorlu süreç başladı zira nasıl davranacağımı kestiremedim yani bilmesem fark etsem de bilmiyormuş gibi yapardım ama o söyleyince acaba destek bekliyor mu dedim arasam bri türlü aramasam bir türlü
eee arayınca o bu konu hakkında bir şeyler söyleme ihtiyacı hissetti
transferden dönerken eşi ile lokantada karşılaştık, akşamına kv aradı bayramda kurban kesmeye yardıma X gelecek mi vs
eşim söyleyeyim mi dedi asla dedim o kendi halleder sen bir iyilik yapacaksan ben geleceğim de geçiştir dedim
sonra birlikte bir tanıdığa gittik eşi sen hastasın otur dedi ben yardım ederim ben biliyordum konuyu ama gittiğimiz evdeki arkadaş ne hastası işte üşüttüm grip vs dedi ee tabak taşımasına engel değil, görümcem rahatsız oldu kalkayım vs yaptı
ben yaparım, sen hastasın otur dedim vs daha da değişik oldu ortam
bilmemek daha iyi
umarım olumlu sonuç alırsınız sağlıkla kucağınıza alırsınız
oldu mu kaç yumurtan varmış kaçıncı gün embriyosu ne kadar beklenecek daha gibi sorularla muhatap olmamak için bu aşamadan sonra süreci daha uzun lanse edin
gidip geleceğiz bir süre gibi geniş geniş zaman dilimlerine yayın ki aralarda darlamasınlar
Tedavi süreciniÇocuk olmadığını bilen aileden neyi saklamaya çalışıyorsunuz.
Allah yardımcınız olsun.Benim annem tüp bebeğin beni kanser edeceği düsüncesinde olduğu icin onla paylasmak istemiyorum. Ailesi destek olur biliyorum ama işte duygusal davrandım galiba haklısınız
Evet ama mücadelemiz ortak bazı şeyler çekirdek ailede kalmalı kök aile evimizin içindeki herşeyi bilmemeli diye düşünüyorum çok iyi olsalar bile, ama her istediğimiz her düşündügümüz olmuyormuşSizde problem eşinizden kaynaklıydı
Sizin mücadele edeceğiniz yükün ağırlığıyla eşinizin mücadele edeceği şeyler çok farklı
Bilmiyorum bana çok tuhaf gelmedi
Özellikle kötülük görmedim dediğiniz için diyorum
Seni çok iyi anlıyorum bu çok hassas bir mesele. Ama bence önemli olan söylememek değil olumsuz yorum yapacak insanlara söylememek.Merhaba hanımlar sizden yine fikir almaya geldim. Eşimle çocuk için tedaviye başladık sürekli şehir dışına çıkmamız gerekiyor. Ailelerimiz çocuğumuzun olmadığından haberdar ama en azından tedaviye başladığımızı bilmesinler istiyorum. Bunu da eşimle konuştum ben iki tarafında bilmesini istemiyorum bu bizim ailemizin özeli kendi içimizde yaşayalım dedim. İlk şehirdışına çıktığımızda herkese gezmeye gidiyoruz dedik. İkinci çıktığımızda eşime sordum o da şimdi söylemedim ama söyleyeceğim çünkü bu sağlık konusu ailemin bilmesi gerektiğini düşünüyorum sende söylemelisin bu konuda manevi desteğe ihtiyacımız var dedi. (Eşim küçükken kanser atlatmış o yüzden sağlık konusunda hassaslar.) Bende artık annen yok eşin var bu bizim özelimiz herkesle paylaşamazsın diyerek kavga ettim. Neyse üstünden 1 hafta geçti dün annesi aradı biz evdeyken, telefonu da hoparlörde herşeyi duydum. Sonucumuzun ne çıktığını sordu, eşim lafı çevirmeye çalıştı. Meğersem söylemiş bile, o andan beri hiç konuşmadım ayrı yattım, içime oturdu. Bilmiyorum aşırı hassasım ondan mı böyle büyük tepkiler verecek şekilde davranıyorum bilmiyorum, normalde eşimin ailesiyle bir sorunum yok bana karşı çok iyiler, eşimde her konuyu ailesiyle paylaşmaz ama bu konuda anlaşamadık. Yol göstermenizi rica ediyorum nasıl davranmalıyım.
Ailesi cok iyi insanlar olsada bunun bizim özelimiz olduğunu düşünüyordum ben o da manevi destek için olduğunu söylüyor burda çatışıyoruz benim ailemde sürekli gidince doktora mi gidiyorsunuz dedi bende evet ama bu konuda bana bisey sormayın dedim eşime zaten sormazlar eşim ailesine sürekli açıklama yapiyor gerci benide ilgilendirmez olan oldu artık söylendi bana yansimadigi surece belki surekli aciklamaktan esim rahatsiz olmuyodur o kendi sorunu artikKendim de tüp bebek tedavisi görmüş biri olarak, ben ikinizi de haklı buldum. Eşinize çok kırılacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. Çok da haksızlık etmeyin bence. ama sonuçta konu da hassas, siz de hassassınız.
ben de tedavilerin herkese söylenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Etrafa yayılması, devamlı sorular, açıklama yapmak zorunluluğu Demek.
ben de ilk halkaya söyledim, ailem ve eşimin ablaları bildi ama dışarıdan kimse bilmedi. Onlar da devamlı sıkmadı, olmayınca kimse üzmedi beni. Aksine bu konuyla ilgili birileriyle konuşabilmek de güzel. O bekleyiş de stresli sonuçta. Ve tek başına geçirmemek, ya da olmadığında tek başına üzülmemek de iyi bir şey. Sorularını cevapladım, sizi ilgilendirmez demedim. Ki gelinimizin ablası önermişti bana doktorumu. Onunla konuşmasaydım, hangi hastane, hangi doktor çok da bilemezdim başta. Sonuçta benimle beraber üzüldüler ama baskı yapmadılar bana.
insan seçmek gerekiyor bence. Ben mesela 2. Denemede anneme söylemedim. İyi ki de söylemedim. Çünkü çok mantıksız davranıp, beni çok üzmüştü 1. De. Paranı çarçur ediyorsun, bak olmadı işte, ben demiştim, vs. Vs. Gibi. Çok düşünceli bir insan değildir.
yani eşinizin anlatmak istemesi, ya da bu süreci tek başına yaşamak yerine ailesiyle paylaşmak istemesi anormal değil. Siz de özelimiz olarak bakıyorsunuz olaya. Bu da anlaşılabilir.
yalnızca eşinize şunu söyleyin. Ailesine söylesin, başka kimse bilmesin, akraba eş dost. Ailesi sizin üzecek insanlar değilse, bilmelerinin size bir zararı olmayacaktır. Çok canınızı sıkmayın bu konuda.
Evet tam da bu işte benim düşüncem başta bu bizim özelimiz paylaşmayalım dediğimde tamam diyip gidip paylaşmış olması beni üzen. Demekki benim sözümün bir tesiri yokmuşEvli degilim ama mahremiyetine düşkün bir insanim ve ailemle de bu "disari anlatmama" konusunda cok tartismisimdir
Ben evlendikten sonra esimizle kurduğumuz basta iki kişilik sonra cocuklarla kisi sayisinin arttigi ailenin de bir mahremiyeti olmasi gerektigine inanırım. Ne olursa olsun esiniz aile mahremiyetinizi bozmus, evinizin sınırlarını ihlal ederek ailesi de olsa üçüncü kisilerin sizin özelinize müdahale etmesine zemin hazirlamis.
Ben de küçükken agir bir hastalik geçirdim ve tedavim ömür boyu sürecek ama yine de sizin gibi düşünüyorum. Esiniz hatalı. Sizi de uzmeye hakkı yoktu.