İnan çocuklar olmasa elimi sürmem bişeye büyük azman sağolsun kapı eşiklerini bile yaladığı için temiz tutuyoruz her yeriÇocuklarımın arası 2 yıl . Benimkiler suan büyüdüler sayılır biri 8 diğeri 6 yaşında .
Bebeklik dönemleri hayatımın en en zor zamanlarıydı . Bir yıl boyunca hafta içi gelen yardımcım vardı , şimdiki aklım olsaydı ilk dört yıl evde yatılı bir bakıcı çalıştırırdım .
Elinden geldiğince az iş yap , mümkünse hiç yapma . Suan hissetmiyorsun ama yaş ilerleyince çocukların problemleri arttıkça tükeniyorsun .
Ve bacılarıma tavsiyem cocuklar arasında en az 5 yıl olmalı
Herkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Çocuklarımın arası 2 yıl . Benimkiler suan büyüdüler sayılır biri 8 diğeri 6 yaşında .
Bebeklik dönemleri hayatımın en en zor zamanlarıydı . Bir yıl boyunca hafta içi gelen yardımcım vardı , şimdiki aklım olsaydı ilk dört yıl evde yatılı bir bakıcı çalıştırırdım .
Elinden geldiğince az iş yap , mümkünse hiç yapma . Suan hissetmiyorsun ama yaş ilerleyince çocukların problemleri arttıkça tükeniyorsun .
Ve bacılarıma tavsiyem cocuklar arasında en az 5 yıl olmalı
Gel 4de anlaşalımİki çocuk arası 5.5 yıldan bildiriyorum, keşke araları iki ya da üç yaş olsaydı. Bir süre zorlanırdım ama biraz büyüdükleri zaman daha birbirlerine arkadaş olabilirlerdi. 5 yaş arası gerçekten çok zor, resmen aralarında dönem farkı var. İki erkek çocuk diye de böyle düşünüyor olabilirim tabii
Haklı komsunuz. İmkanınız olduğu halde kendinize nefes alanı bırakmayıp soylenilmesi beni de çok sinir ediyor. Siz bu hayatı seciyorsunuz hem de şikayet ediyorsunuz. Maddi gücünüz olmaz anlarım ama maddi gücünüz de varmış. Gündüz bir yardımcı alın ev islerini o halletsin siz bebeklerle vakit geçirin. Hem bebeklere hem kendinize hem eşinize daha pozitif ve enerjik olursunuz. Ayrıca eşiniz eve geç geliyor diye çocuklarla ilgilenmemezlik yapmasın. Telefona gomulebiliyorsa gayet 12 ye kadar cocuklada ilgilenebilir.Herkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Çok zor ya. Enerjileri de bitmiyor var ya. Bir de benim ufaklığı büyükleri biraz şımartarak büyüttü. Her şeye çığlık atıp kolay ağlayan bir çocuk oldu. Almanya’ya taşındım, komşu 3. Günden şikayete geldi.Gel 4de anlaşalım
İki çocuk yaştan bağımsız her zaman çok zor , benimkiler ikisi de kız yaş farkı az ama evde kavga gürültü bitmiyor .
Yaşlar kaç şuan önümü göreyim birazÇok zor ya. Enerjileri de bitmiyor var ya. Bir de benim ufaklığı büyükleri biraz şımartarak büyüttü. Her şeye çığlık atıp kolay ağlayan bir çocuk oldu. Almanya’ya taşındım, komşu 3. Günden şikayete geldi.düşün yani hajdkfla ev boş tabii, ses de yankı yapıp büyüyor. Bunun da etkisi var. 3.5-4 yaş güzel aslında. Büyüdükleri zaman daha iyi arkadaş oluyorlar. 1.5-2 de çok az zaten. Birlikte büyüdükleri için kavga dövüş vs olup ileride kıskançlık krizleri daha çok olabiliyor.
Yaşlar kaç şuan önümü göreyim biraz
2 yaş krizi zaten ömre bedel Allah kolaylık versinHehe. Ben 35, çocuklar 7.5 ve 2
2 yaş krizi zaten ömre bedel Allah kolaylık versin
Kapını kapattığında huzurun da mutluluğun da sıkıntında evin içinde. Kimsenin lafına bakma. İyiliğini isteyen insan senin sıkıntı etmediğin şeyi sıkıntı olarak karşına koymazHerkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Merhaba, 16 aylık bir kızım var. Yaklaşık 1.5 senedir gerçek manada kendi kendime ayırabildiğim sadece 3 saatti o da farklı günlerde. Benim eşimin işi de kendi işi ama inanılmaz ağır. Dediğiniz gibi sabah gidip çocuğu görmeden çok gün geçirir. Arkadaşlarıyla içer çıkar gezer karışmam. Size denilen gibi bana da çok söylüyorlardı doğduğundan beri ama babasına bile bırakamıyordum kızımı. Hata yapmışım. Keşke daha çok bıraksaydım. İki gündür kızım bana eziyet ediyor resmen. O kadar sinirliyim ki dişlerimi sıkmaktan birkaçını kırdım. Acil bir uzmandan yardım almayı düşünüyorum. Yıprandım. Sinir hastası oldum, ama eşim hala hayat enerjisi yüksek sosyal biri. Onunla konuşup kavga etmeye bile mecalim yok. Sizin varsa fırsatınız en azından kendinize değer verin, değerlendirin.Herkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Komşunuz bunları nerden biliyor? Siz anlattınız ki biliyor ve elinden geldiğince sende kendine değer ver demek istiyor "doğru üslup'' konusunda hataları olsa da...Herkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Herkesin düşünce tarzı yanlış komşunuzun bu denli yorum yapması modunuzu da düşürmesi yanlış. Ama haklı mı haklı kadın eşiniz çalışabilir. Ama iki cocuk suan sizi yormasa dahi yorulacaksınız adam tüm sorumluluğunu size yüklemiş.pardon siz eşinize sorumluluk vermemişsiniz? Ben 5 aylık hamileyim eşim çalısıyor ama ben şimdiden diyorum bana alan aç beni dinlendir ben yorulurum diye. Suan size normal gelen şeyler eger destek yada yardımcı olmazsa sizi bıktırabilir.sadece hayata anne olmaya gelmedik bizimde bi özel hayatımız olmalı diye düşünüyorumHerkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
Eee sen memnunsun belli ki.ben böyle yaşamayı seviyorum de geç.amann bir komşu.Herkese merhaba 32 yaşındayım 4 yıllık evliyim iki tane bebeğim var. Biri 1.5 yaşında diğeri 3.5 aylık. Ev hanımıyım çocuklarımı büyütüyorum. Öncelikle domestik bi kadınım diyebilirim. Evde olmayı ev uğraşını çocuklarımı kendim büyütmeyi seviyorum severek yapıyorum. Tabi ki zorlukları var iki bebekle ve söylendiğim oluyo insani olarak. Komşularımla dertleşiyorum genelde. Bir komşum beni çok eleştiriyo açıkcası rahatsız olmaya başladım. Kötü niyetle söylemiyor tabi beni düşünüyor ama onun söyledikleri acaba ben fazla mı veriyorum kendimden diye düşündürüyo beni sizlerinde fikirlerinizi merak ettim. Eşim sabah 8 akşam 8 çalışıyor. Kendi işi ve genelde farklı semtlere gidiyor ve makine bakımı yapıyor yorucu geçiyo onunda bir günü. Bazen eve geldiğinde çocuklar uyumuş oluyo görmeden geçiriyor o günü. Sabah uyanmalarını bekler akşam yetişmeye çalışır oynar gezdirir vs vs. Komple ilgisiz bir baba değil ama çocuklar çok küçük uyutma yedirme gibi bakımlarını ben yapıyorum. Eve geldiğinde bazen telefona gömülüyor kalıyor. Yoruldum bugün bunaldım dediğim dk komşum bütün gün çocuklarlasın büyüğü ver babasına sen dinlen bi kahve iç çık kuaföre git arkadaşlarınla buluş kendine bişey yapmak için çocuklar uyusun diye bekliyosun senin kocanı ben olsam gebertirdim şöyle yapardım böyle ederdim başlıyo konuşmaya. Kendisinin tek çocuğu var 2.5 yaşında ve kocası genelde evden çalışıyor. Herkesin durumu aile dinamiği farklı bunu anlatamıyorum en ufak oflamam da iki çocukla koşturuyosun yemeği temizliği çamaşırı ben sana üzülüyorum diyo. Bu arada bakıcı yardımcı tutmak için durumumuz var ama istemiyorum evimde yabancı birini. Bazen de haklı diyorum eşim arkadaşlarıylada buluşuyo halı sahasına sporuna gidiyor eve çocuklara gideyim hemen demediğide gayet oluyo. Ama hayat stresi bi yerde atılmalı onada hak veriyorum. Bilemedim. Sizce haklı mı komşum ben çok mu hırpalıyorum kendimi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?