Çocuğun olmazsa ileride çok pişman olursun

Kapalı devre bir aile iseniz, sürekli mıç mıç ilişkiler varsa, kendinizle en iyi dost değilseniz değil çocuk, bir başkasının bile yokluğunu hissedersiniz.
Fakat, karakter olarak ‘ben’ algısıyla dünyayı görebiliyorsanız, değil çocuk tüm insanlık yok olsa dönüp de bakmazsınız.

Bu size bağlı bir durum.
 
Hayatımız boyunca aldığımız her karardan pişman olma ihtimali var. Mesela araba alırsın ama vergisiydi , muayenesiydi , cezasıydı , kasko , yakıt derken eeee dersin . Çocukta öyle ; büyütürsün , yedirir içirirsin ama hayırsız çıkar , ( burda sırf anneye babaya hayırsızlık değil , topluma vs diye düşün ) . Çocuğun olmaz ama ilerde kimsesiz bir çocuğun kimsesi olursun , iki dünyada huzurun olur . Ben mesela annemden babamdan öyle aman aman sevgi görmedim . Doğurmasalar iyiydi beni .
 
On tane çocuk yapıp bir tanesinin bile annesinin ve babasının yüzüne bakmadığı insanlar yetiştiren coğrafi topraklar burası.
Benim yaşama tutunmaya çalışma nedenim evcil dostum. Bir çocuk hayata sadece bu nedenle getirilmez zaten sizinle olabileceği vakit maksimum 25 yıl. Hatta çok sevdiğim bir eserden size çocuklara dair yazı paylaşayım daha açık olur:
  • Onlar sizin aracılığınızla oldular, ama sizden değil; Ve sizle olsalar da, size ait değiller..
  • Onlara sevginizi verebilirsiniz ancak, düşüncelerinizi değil; Çünkü onların kendi düşünceleri olacaktır..
  • Onların bedenleri için bir yuva sunabilirsiniz; ama ruhları için değil; çünkü onların ruhları, yarın’ın evini mesken tutmuştur, sizin rüyalarınızda bile ziyaret edemiyeceğiniz..
  • Onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz; ama onların sizin gibi olmaları için değil..
  • Çünkü hayat ne geri sarar, ne de dünde oyalanır..
  • Sizler, yaşayan oklar olarak çocuklarınızı ileriye fırlatan yaylarsınız.. Yayı kullanan, sonsuzluğun içindeki hedef noktasını görür ve bütün gücüyle sizi gerer ki, okları hızla uzaklara erişebilsin. Okçunun elleri altında sevinçle eğilin, Çünkü o, uçan okları olduğu kadar, sarsılmaz yayları da çok sever.."
 
Hic bi anne evladi icin keşke yapmasaydım demez uluorta. Cocugun başına is gelirse o lafi dedi diye oldu zannetme ihtimaline karşı. Objektif konuşabilen 2 arkadasim var ikisi de gayet pişman çünkü orta sekerli maaşları varken yaptılar su an yetmio hicbi sey cocugu düşünüp uzuluolar ve bakarken de cok zorlandilar. Asla yapma deyip durdular her gördüğü kadina da acik acik. Pisman oldugunu soylemeyip hayatinin bittigini yüzünden anlayabildigin cok kadin var ama.

Çocuk yapmadim ben. Bu saatten sonra da yapma şansım yok zaten. Hiç pisman olmadım iyi ki yapmamisim kafayı yerdim o sorumlulugun altinda kendimi biliyorum ömür boyu bi baskasini düşünmek zorunda olmak feci bisey benim icin. Bi de hep hayatta hedeflerim oldu cocuk olsa hicbirini yapamazdim dünyayı dolastim dolu dolu yasadim. Bence zaten ya cok zenginsen yapmalısın ya da bi hobi bile edinemeyecek kadar fakirsen yaparsan anlami olur oyalar seni iste. Tabi mantikli degil fakirken yapmak ama iste bu yuzden fakirler daha cok yapio :) Çünkü baska hicbir eglenceleri yok. Bi de dunya leş bi hal aldi bi beyne daha acı cektirmeye gerek var mi, bence yok.
 
evlenmek, anne olmak çok kişisel kararlar...anneniz "mürüvvet"inizi görmek isterken ipin ucunu kaçırmış. Çok ağır ve hadsiz konuşmuş. Keşke böyle göz korkutacağına tavsiye verip kenara çekilseydi.
Evlenmediğiniz ya da anne olmadığınız için pişman olur musunuz bilemem ama anneniz de olsa bazen sınır çekmek gerekir. Sınır çekmemek pişmanlık getirebilir
 
Eş adayı düşündürür, evliliği de, çocuğu da biraz. Bununla ömür geçer dersin evlenirsin, bu adamla bir çocuk büyütebiliriz bu adamdan çocuk yapılır iyi baba olur dersin çocuk yaparsın…

Aday var mı?
 
Bı kişiye bağlı bir düşünce
Ben yaşlılıgımda içimden bir parça olsun istediğim için yaptım.

Başkası istemez
Diğeri ister
Bu kişiye bağlı.
Ama yaşlandığında çocuksuz olduğu ıcın pişman olan da çok, huzur evine çocukları tarafından atılan da çok.

Hiç-bir şeyin elbette garantisi yok
 
ben çocukları yaptığımda dünya güllük gülistanlık değildi ama böyle de değildi
maskeli çocuklarımız var artık.
dünyanın yolu yol değil. şimdi olsa yapmazdım çocuk falan.
 
Ben evlendim bir ay sonra hamile olduğumu öğrendim. Çok sevindim tabiki ama doğurunca anladım ki doğurmayana oyun gibi geliyormuş bu işler. 6 ay depresyondan çıkamadım. Tam düzeldim derken 2. Ye hamile kaldım. Çocuklarıma kendim dört dörtlük bakıyorum. 2. Çocuğum 2 yaşına geldi ve benim depresyonum hala geçmedi. Bu arada 32 yaşındayım çok genç de evlenmedim üstelik. Yaşım çok genç olmamasına rağmen bilinçsiz şekilde doğurdum. Tuhaf bir şekilde olayın içinde buldum kendimi. Çocuklarımı çok seviyorum onlara olabilecek en iyi şekilde bakıyorum ama mutlu muyum hayır. Günde 5 defa eski gunlerimi dusunuyorum. Çocuklarım bir yana dünya bir yana ama anne olmayı hiç sevemedim. Çünkü çok takıntılı ve sorumluluk sahibi bir insanım. Bu beni inanılmaz yoruyor. Bir gülüşü yeter romantizmini bir kenara bırakın.hazir olmadan onun bunun lafı ile çocuk yapmayın. Herkes iki agucuk gugucuk yapip hayatina devam ederken siz o cocukla bas basa kalacaksınız .
 
Her evlilikte çocuk olmuyor ne yazık ki sadece çocuğum olsun ileride yalnız kalmayım diye evlenmek onun için hiç mantıklı değil
 
Bihterin Masali Saci .!.:
Durun tahmin ediyim, yaş 23 falan dimi? Bu şekilde bi hevesle bu yaşlarda marjinal marjinal konuşanlar ilerde 3 cocuga karışıyolar da ahhsjd
Genişletmek için tıkla...
kesinlikle sana katılıyorum okulda koyu feminist bir arkadaşım vardı. evliliğe çocuğa çok karşıydı. ona göre kadınlar özgür olmalıydı ,birinin yemeğini yapmak, çamaşırını yıkamak ona göre değildi .bende eşimle o zamanlar sevgiliydik aynı okulda hemen evlenmek istiyordum ..ama hayat şartları işe gir düzene gir para biriktir falan derken biz 29 yaşımızda evlendik eşimle ama o arkadaşım çoktan evlenmiş hatta benim düğünüme biri elinde biri karnında geldi :) :) :) asıl bomba da şu kaynanasıyla oturuyor ve her işlerini de görüyor bunu kınamak için söylemiyorum tabi ki kendi tercihi ama feminist halleri aklıma gelince halaaaa gülüyorum :) :) :) :)


konu sahibi kardeşim zamana bırakmalısın kendini bence
 
Her seçim bir vazgeçiştir. Hiçbir doğru tercihin sonucu dört dörtlük olamaz çünkü başka doğrular geriye atılmış olur. Konu bundan ibaret
 
Çocuk olduktan sonra sevgisi bambaska bir varlik ne anne ,ne baba ,ne es ,nede sevgili _ask hicbiri benzemiyor . Ama mesela ben cocuk olmasada , evlenmesemde pisman olmazdim yasamadigin ,bilmedigin b birseye neden pisman olasin ki . Evlilik bana cok uzakti karsima esim cikmasaydi sanirim asla evlenmezdim . Dogru kisiyi bulmadan zaten ne evlenin nede cocuk yapin hele hele anne baba icin asla
 
yaptim pismanim demek türk toplumunda büyük cesaret ister. Yas, egitim ve cevre cocuk, evlilik konularinin belirlenmesinde sürdürülmesinde büyük etken.
evliyim, evlenmesem de bir kayip olarak görmezdim, bilincli olarak ebeveyn olmayi tercih etmiyoruz, pisman degilim.
cocuk sahibi olup pisman olmak, olmayip pisman olmaktan daha yikici olur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

V
  • Kilitli
Yalanlar üstüne kurulu bir aşkı kurtarabilir miyim? Yoksa gerçekleri bilmemesi daha mı iyi?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
4K
gozyasi
E
Evlilikte değişen kişilikler yüzünden boşanılır mı?
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
4K
byebyeblackbird
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
8K
Sadecebenbb
S
19 - 25 Ağustos 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
Nhessa
B
Evlenmek beni benden aldı
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
7K
Helin1994
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…