Cinnet geçirmekten korkuyorum. İyi değilim...


Abartmiyorsun elbette,benim oglum da asagi yukari bu şekilde. Istediği olmayinca yeri göğü inletir,annneeeeaaaa annneeeaaaa defalarca ben bakincaya kadar sürekli bağırır. Bazen inat edip bakmam sesi kisilincaya kadar bağırır sirf bu bagirmalari yüzünden bogaz telleri tahrip oldu hastalandi.
Dolaplari boşaltmak, gardırop icine girmek, sokak kapisina dadanmak,balkonda yere su dökmek ve içine oturmak agzina su alip tükürmek tv ünitesine tirmanmak vs...
Bazen cinnetin eşiğine geliyorum cidden.
Yerinde 15 saniyeden fazla oturmuyor.
Çözümü olan varsa ben de talibim.
 
mutlaka destek almalı doktora gitmelisiniz . oğlunuzu da doktora götürün .
ileride birilerine zarar verebilir. birilerinin canını da yakabilir . Allah korusun . kendinize iyi bakın . ağlamak çözüm değil belki ama rahatlatıyor .
 
çözüm doktor sanıyorum . yani zor çocuklar var elbette.
her çocuk bir değil .
sizin çocuğunuz zor çocuklardan muhtemelen .hiperaktivite de varsa kat kat artar sıkıntısı.
 
Hamile kalinca "analik" patchi yukleniyor otomatik olarak ben forumun en cocuk istemeyeni, sevmeyeni; amigurumi ogreniyorum oyuncak ormek icin. Dogmamis cocuga yani dusunun
Ben gerçekten istemiyorum ama ya.. Hem sorumluluktan hem de sevmiyorum. Köpek besliyorum onun yerine gıkı çıkmıyor, gün içindeki bütün yorgunluğumu alıp götürüyor ama bebe noo, erkenden yaşlanıp giderim valla
 
Hamile kalinca "analik" patchi yukleniyor otomatik olarak ben forumun en cocuk istemeyeni, sevmeyeni; amigurumi ogreniyorum oyuncak ormek icin. Dogmamis cocuga yani dusunun
Seni biliyorum Koalina, çocuk istemediğini :) Tabi ki annelik duygusu geliyor ama yine de o duygu yetecek mi emin değilim Pişman olmaktan çok korkuyorum.
 
Ben kötü bir şey söylemiyorum, sadece çocuk sahibi olanların, olmak isteyenlerin bu gibi durumlarla karşılaşacağı malumun ilanıyken bundan şikayet etme haklarının olmadığını söylüyorum. Kendinde söylüyorsun saçlarıma ak düştü diye, kendi hayatını yaşayabilirdin, pragmatist olabilirdin. Yine de ben de anlamasam da sana saygı duyuyorum. Allah sana ve çocuklarına uzun ömür versin
 

Hayatta herkesin bir amacı vardır/olmalı.
Benimki hem bilinçli bir birey hem eğitimci bir kişi olarak dünyaya faydali isler yapacak bir evlat yetiştirmek.
Ayrıca bu dünyadaki en saf sevginin bir annenin çocuğuna duyduğu sevgi olduğundan öyle çok eminim ki bu hissiyattan uzak kalmak istemedim.
Hayatinizdaki herkese duydugunuz sevgi pragmatist gerekcelere dayanır tek kisi haric o da minik yavrunuz(50 yasina dahi gelse)
Pesin hükümlü olmayin bence bir gün siz de isteyeceksiniz.
 
Sizin hatalı olduğunuz konu şu, dünya üzerinde tüm kötü insanların kötü çocukluk geçirdiğini düşünüyorsunuz. Ne kadar iyi bir ailede yetişirse yetişsin, iyi bir eğitim dahi alsa o çocuk kötülük yapabilir. Bu dünyada saf kötülük denen bir şey var, hapishaneler 'o asla yapmaz' denilen adamlarla dolu. Size saygı duyuyorum, benim fikrim ise dünyaya zaten bir defa geliyorum onu da doya doya, geze toza, bunun tadını çıkartıp sorumluluk almadan, arkamda bir şey bırakmadan göçüp gitmek istiyorum.
 
bilmiyorum evciliniz varmi besliyorsanız dusunun hasta olunca nasil insanin eli ayagina karisiyor evlat gibi bi nevi evet zorlu zamanlardan gectik mi cokkk hemde cok isyanda ettim neden ben anne oldum ki bu cocuklara bakicak tip yok bende diye hani anac degilim asla evleneyimde anne olayım diye dusunmedim tab8 ne buyuk konuştuysam basimda cok sukur bu arada esimle keyfim yerindemi cok sukur son derece iyi bir es baba ama insan bunaliyor iste zaman zaman anliyorum cocuk sah8bi olurken bunlari goz onune almak gerek ama hayat iste hep dusundugumuz gibi gitmiyor bu arada sizin gibi saygili sekilde cevap verip seviyeli tartisanlar cok hosuma gidiyor
 
Yalniz degilsin korkma cocugunda bi problem yok benim oglumda cok inatci istediği olmadigi zaman dolap kapaklarini carpip duruyo kendi kafasina vuruyo suan tuvalet egitimi veriyorum hadi tuvalete gidelim diyorum yok altima yapcam diyo cisini tutuyo 2 bucuk yasindaki bi cocuk nasil tutmayi bilir ki diyorum ama tutuyo
 
Teşekkür ederim. Amacım kırıcı olmak değil zaten sakın yanlış anlaşılmasın, ben duygusal zekası düşük biriyim o yüzden insancıl hisleri çoğu zaman anlamakta zorlanırım ama hayvan örneğinizden anlayabiliyorum.
 

Saf kötülük var diye dünyaya çocuk getirmemek araba çarpabilir diye sokağa çıkmamak gibi bir şey.
Saf kötülük olduğu kadar saf iyilik de var ve malumunuz iyilik ve kötülük görece kavramlardır.
Henüz çok küçük bir bebeğin davranışlarına bakarak genelleme yapmak çok yanlış.
Hangi ekole bağlısınız bilemem ama Piaget'yi sever ve benimserim okul yillarimdan beri.
Çocukların bu dönemlerinde empatiden yoksun benmerkezci olmaları çok da şaşılacak şeyler değil.
Elbette biz annelerin dayanma sınırı diğer bütün faktörlerin de etkisiyle daha aşağı seviyede olabiliyor ama cocuk davranışını anlamlandırmak ve ona göre tavır almak bazen kurtarıcı olabiliyor.
Ben sizin düşüncenize de tercihinize de saygı duyuyorum doğurmak kadar dogurmamak da bir hak,özgürlük.
Umarım her şey sizin için güzel olur.
 
Güzel gönlünüzden öperim saygılar hocam
 
Evet, haklısın. Aynı şeyleri ben de sizin için diliyorum
 
Tepkileri normal değil.
Lütfen acilen pedagoga götürün.
Saplantılı ruh hali, diretme, tekrar, dış dünyadan kopukluk...
Çocuk yaramazlığından ya da ilgi açlığıdan yapmıyor bunu.
Otizmden şüpheleniyorum.
Üzülmeyin iyi bir eğitimle normal hayata uyum sağlayabilir.
Eğer otistik değilse de mutlaka yardım almalısınız büyüyünce geçer diye umuyorsanız da yanılıyorsunuz.
Hem sizin hem çocuğun geleceği için hiç vakit kaybetmeyin.
 
Doğum yapacağın hastane ile görüş bence.Doğumdan sonra hemen hastaneden çıkmadan yapsınlar.Benim yiğenimi öyle yaptılar annede bebekte anlamadan bitti.
Bende oğlumu bu şekilde istedim doğuma giren çocuk doktoru bebek 10 günlükken yaptır dedi.Oğlum sünnet olurken ben öldüm öldüm dirildim.Bir daha tövbe ilk gün yaptırırım yine oğlum olursa.
 
Yazın okullar açılana kadar yatılı bakıcı tutsanıza.Maddi olarak zorlayabilir ama sen sıkıştığında en azından bir markete kaçarsın kuaföre gidersin hiç olmadı cafede tek başına çay içersin yarım saat bile olsa hava almak iyi gelir.
Çocuğu sen değil arada bakıcı parka götürsün o ilgilensin sen sadece banka otur ve izle onları.Yemeği yine bakıcı yapsın.
Senin içinde inanki dahi iyi olur.
 
Ah canım ya çok zor.ayni kardeşimin çocuğu
Kardeşimde çok çekti.pedagog istedi ama kocası benim oğlum deli değil diye red etti.ne alaka ise.cocuk iki yaşında kendini 1. Kattan aşağı bile attı sen düşün artık ne kadar inat.vurur kırar döker ısırır vs vs.sen anlatınca gözümün önüne geldi.su an çocuk 8 yaşında ve daha beter bı durumda..annesine sürekli pislik der söylediklerinin tam tersini yapar vs.gram duzelmedi.
Demem o ki kardeşim bı an önce pedagog görsün bence.gec kalmayın ne siz uzulun ne de yavrunuz.Rabbim çok çok sabır versin ..
 
Yeminle ben de anlamıyorum.
Olana şükrediyorum, ama çocuklu halimle hâla anlamıyorum.
Toptan delirdik mi ne.
 
Ben de istemiyordum hatta istemiyorduk, yanlışlıkla oldu. Papağanlarımla yaşayıp gidiyordum, özgür, rahat, kimseye bağlanmadan, bazen sıkılarak ama mis gibi işte. İlk duyduğumda ağlama krizlerine girdim ama şu an iyi şeyler düşünmeye çalışıyorum. Belki tatmam gereken bir şeydir, bunu doğduktan sonra söyleyebilirim ancak:)

Seni biliyorum Koalina, çocuk istemediğini :) Tabi ki annelik duygusu geliyor ama yine de o duygu yetecek mi emin değilim Pişman olmaktan çok korkuyorum.
O korku bende de var hala:) doğum sonrası hatta 2 sene sonrası nasıl olacak asıl o önemli.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…