- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.171
- 748
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #61
Çocukları onun imzası olmadan götüremezsiniz ama. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı demeniz laızm. Sonra basın tekmeyi. Siz orda huzurla yaşarken o burda anasıyla tv izlesin
Çocukları onun imzası olmadan götüremezsiniz ama. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı demeniz laızm. Sonra basın tekmeyi. Siz orda huzurla yaşarken o burda anasıyla tv izlesinBurda kalamam artık. Çok yıprandım. Yanlızlık bir yandan etrafımdaki cahil insanlarla uğraşmak bir yandan çok yordu beni. Orda en azından kendimi huzurlu hissettiğim yerde olacağım çocuklarıma bir gelecek hazirlamış olacağım.
Sorun bizde değil emin olabilirsin . Yatağımı ayırmam için çok büyük bir kavga etmem lazım ki onu yanımda istemeyeyim. Senin konun zaten hepsinin içinden geçmiş acilen bu adamdan kurtul .Sizin gibi düşünüyorum. Duygusal olarak uzaklaştırıyor eşleri birbirinden. Buda aradaki bağı zedeliyor. Gerçi bundan rahatsız olmayan insanlarda var. Sorun bizdemi onlardami çözemedim.
Bilmiyorum kafam çok karışık. Çocuklarımı mutsuz etmekten çok korkuyorum. Gerçi dediğiniz gibi yaşları biraz ilerleyince kendileride fark edecekler bazi şeyleri. Evliliğimizin en başından beri hata olduğu konusunda hakli eşim. İkimizde gençliğin ve toylugun kurbanı olduk. Kültür farkı eğitim farkı bir evliligi temelinden sarsıyormuş yaşayarak görmüş olduk. Kafam allak bullak toparliyamiyorum kendimi bir türlü. Gittiği yere kadar devam etmeye çalıştık ikimizde simdiye kadar ama gidecek yerde kalmadı. Boşanma kararını ben alırsam bunun altında ezilmekten (çocuklarıma karşı) çok korkuyorum. Bu yüzden eşime bıraktım kararı. Mutsuzsan bitir prangalarindan kurtul dedim.
Evet normal bir evlilik böyle olmalı zaten dedim. Çocuklar doğduktan sonra bizimle beraber yaptığı herşeyi bir görev bir yük olarak görmeye başladı. Kendini tutsak gibi görmesi bu yüzden. Senin kendini tutsak gibi görmen benim yüzümden değil evliliğin ve babaligin beraberinde getirdiği sorumluluklar sana ağır geliyor dedim. Boyle söyleyince sesini çıkarmıyor.
Çok bile katlanmissiniz.Ayri yatakta uyuyan adamla cinsellik yaşamanız hata.3 sene sizi ihmal etmişİyi akşamlar hanımlar. O kadar doluyumki içimi buraya dökmesem patlayacağım. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım mutsuzluğum günden güne artiyor. 10 yıllık evliyim eşimle yedi sene önce memlekete yerleştikten sonra hamile kaldım. Oğlum dünyaya geldikten sonra evliliğimden hiç birşey anlamadım. Eşim 180 derece değişti. Annesini ve çevresinde gördüğü kadınları baz alarak beni surekli içten içe bir şeylerle suçladı. Çok yıprandık çok sıkıntılı günler geçirdik. Tam toparliyoruz basit bir olayda tekrar başa sariyoruz. 4 gün önce annesine gittik saat geç olunca hadi kalkalım dedim kızımda çok uykusuzdu. Daha henüz evdeyken gece bilgisayarda işlerimin oldugunu soylemistim. Yurt dışına tasinacagimiz için CV düzenleme, iş baş vurulari ve motivasyon mektubu yazma gibi işlerim vardı çünkü. Gündüz çocuklardan fırsat bulamadığım için gece yapıyordum bu işleri iki gün sonra bilgisayarı mevcut is yerime teslim edeceğim için bilgisayarı göndermeden bu işleri halletmek istedim. Gitmeyelim burda kalalım dedi. Bilgisayarda işlerim var dedikçe kalalım diye tutturdu anneside bir yandan bastırdı kalın diye. Laftan anlamadiklari için ses tonum sertleşti neyse kalktık yolda bağırıp çağırıyor birşeyleri bahane ederek. Ertesi gün eteğindeki taşları döktü. Evliliğimiz en başından beri hataymış ayrı dünyaların insanlariymışız. Onun neyine zengin bir ailenin kızıyla evlenmek kendi gibi yokluk görmüş biriyle evlenmesi lazımmış. Benim çıtam çok yüksekmiş kendini bana köle edemezmiş. Kendisini bu evlilikte tutsak gibi hissediyormuş mutlu değilmiş vs. Benim annem ve babam herşeyi beraber yapıyormuş gezmeye gidiyorlarmış o böyle bir gelecek istemiyormuş. Hayalindeki kadın profili evinde oturup kocasınin gelmesiyle mutlu olan fazla beklentisi olmayan kadınmış. Ben böyle düşüncelere sahip olduğunu zaten hissediyordum son dönemlerde ama bunları duymak tokat etkisi yarattı bende. Daha önceleri çok sorun yaşadık hem bana karşı hem cocuklara karşı olan ilgisizliği yüzünden artık anladimki bu adam evlilik adamı değilmiş yada evlilik anlayışı çok farklıymış. Yaklaşık 3 yıldır ayrı uyuyoruz bir gün olsun kendi başına beraber uyumak için bir adım atmadı. Yetmiyormuş gibi çocuklar sabah erken uyaniyor diye yattığı odanın kapısıni kilitliyor. Ben bu konuda artık patlayınca geldi bir kaç gece ama ben diken üzerindeydim her seferinde. Yatakta dönüyorum örneğin oflayıp kufluyor. Sonra yine ayırdık yatakları. Kafayı yiyeceğim artık bazen kendimi sorguluyorum sorun bendemi normal olan nedir diye, çünkü sürekli memnuniyetsiz olmakla suçlaniyorum. Ne yapacağım ben sürekli hayatımızda figüran gibi duran bir eşle nasıl ömür geçirecegim. Boşansam çocuklarıma karşı bu vicdan yükünü nasıl taşıyacağım. Gerçekten delirmek üzereyim artık.
Ayrı kalmak bu adama zevk verir.Kadinin boşanması mantıklı sanki.Bence bir süre ayrı kalın yani bu adam zaten boşanmak istediğinin sinyallerini vermiş
Bir süre ayrı kalın eve gelmesin bir süre görüşmek istemediğinizi söyleyin belki pişman olur
Yurtdışı konusunda hiç bir zaman baskı yapmadim. Onunda fikrini ve onayini alarak böyle bir karar aldık. Annemlerin evinde kalacağız ama annemler Tukiyede olacak çoğunlukla.
Tamamen katılıyorum. Potansiyeli varmış. Ama kendi çöplüğünde rahat hissedip sizi suçlu hissettirmis. Şimdi bu kadar dökülmesinin sebebi bu. Şimdilik kaba tabiri ile ayıya dayı diyin. Yurtdışına çıkınca bakarsınız duruma.Yurt dışına gelmek istemiyor, yan çizecek. Bu huysuzluğu bundan. Kendisini size layık görmüyor, aşağılık kompleksi var, buram buram eziklik kokuyor her tavrı.. Çıkmazda değilsiniz. Mutsuz bir evliliği sonlandırmak hayatın sonu değil. Çocuklar da annesi babası boşanan ilk çocuklar olmayacak. Zaten şimdi bile gelmesinler diye kapısını kitleyen bir baba(!) Sevsinler onun babalığını. Olmasa da olur..
Çocukların başka ülke vatandaşlığı varsa götürebilir, diğer türlü dediğiniz gibi muvaffakatname alması gerekiyor.Çocukları onun imzası olmadan götüremezsiniz ama. Köprüyü geçene kadar ayıya dayı demeniz laızm. Sonra basın tekmeyi. Siz orda huzurla yaşarken o burda anasıyla tv izlesin
Bende orda mutlu olacağını hiç sanmıyorum. Annesi alttan işliyor sürekli zaten sen yapamazsin geri dönersin gül gibi mesleğin var birakip gidiyorsun. Sende gidersen kim çalacak kapımızı biz senin umrunda degiliz falan. Burda iki aydır izinli her gün çarşıya gidiyor. Arkadaşlarının yanına gidip saatlerce oturuyor. Orda gidecek yeride olmayacak :) Yani bende oralarda yapabileceğini hiç zannetmiyorum. Zaten yapı olarak yenililiklere açık biri değil. İki hafta önce tatile gittik somurtup durdu sevmiyormus tatili mutsuz oluyormus memleketinde olmak onu daha çok mutlu ediyormuş. Orda beni neler bekledigini az çok biliyorum aslında. Ama gitmek zorundayım burdaki yaşantılarına uyum sağlayacak tahammül kalmadı bende. Şu an için gelmek isteyen kendisi (her ne kadar zaman zaman gel git yasadada bu konuda) her gün şikayet ediyor Türkiye'nin içinde bulunduğu durumdan. Gelsin denesin yapamiyorsa geri donebilir. Orda duzenimi kurduktan sonra ayaklarımın üzerinde daha sağlam durabilir daha sağlıklı bir karar verebilirim. Buraya geri döneceğimi hiç sanmıyorum.Siz bu adamı yanınızda götürürseniz hatanın en büyüğünü yaparsınız. Bu tip adamlar anneleri aileleri olmadan asla mutlu olamazlar. Aile dediğim de siz ve çocuklarınız değil.
Arkadaşım yaptı aynı hatayı. O da yurt dışında doğmuş büyümüş 2 yabancı dil biliyor, çocuklarını da alıp gittiler, bir yıl sonra geri döndüler. Adam dil bilmediği için yapamadı, bir sene turist gibi gezdi. Arkadaşım sabah işe gidiyor, kocası saatlerce annesiyle görüntülü arama yapıyordu. Kız hem çalıştı hem çocuğu kreşe verdi. Babası çocuğu kreşe bile getirip götürmüyordu. Anlamıyormuş ne konuştuklarını. Arkadaşım şimdi kafasını vuracak taş arıyor, ben niye bu adamın aklına uyup döndüm diye. Tekrar gitmesinde sorun yok, istediği zaman iş bulur ama düzen kur düzen boz tekrar yapabilir miyim diyor. İyi bir iş bulursa boşanıp gidecek ama, kararlı. Koca moca umurunda değil artık.
Sabah çocukları gelmesin diye kapı kilitleyen adama ne vicdan yükü anlamadım. Boşanırsanız en azından bu muamelelere maruz kalmaz çocuklarınız. "Babam annemi sevmiyor, bizi de sevmiyor çünkü bizi yanında istemiyor" u keşfetmeleri ne kadar sürer?
Ailesine her gittiğimizde aynı muhabbeti yaşıyoruz. Dakikalarca eve dönmek istediğimi gece orda kalmayacağını anlatmak zorunda kalıyorumHepimiz demiştik sizinle gelse bile döner o diye.
Gitmeden ayrılın derim, velayet meselesi sıkıntılı.
Tatlı tatlı anlaşın taş koymasın size.
Kendinizi suçlamayı da bırakın, ana babayla kalmak ne ya?
Sanki 500 km yol gidildi, bırakın Allah aşkına gitsin dengini bulsun hakikaten, siz de öyle.
Anadolu çomarları aslan kesiliyor siz de ben ne yaptım diyorsunuz, olmuyor işte sonradan terbiye.
Bence çocuklarınız okuldan geldiklerinde mutlu ve huzurlu bir anne görmeyi hak ediyorlar. Bu halinizi değil.Bilmiyorum kafam çok karışık. Çocuklarımı mutsuz etmekten çok korkuyorum. Gerçi dediğiniz gibi yaşları biraz ilerleyince kendileride fark edecekler bazi şeyleri. Evliliğimizin en başından beri hata olduğu konusunda hakli eşim. İkimizde gençliğin ve toylugun kurbanı olduk. Kültür farkı eğitim farkı bir evliligi temelinden sarsıyormuş yaşayarak görmüş olduk. Kafam allak bullak toparliyamiyorum kendimi bir türlü. Gittiği yere kadar devam etmeye çalıştık ikimizde simdiye kadar ama gidecek yerde kalmadı. Boşanma kararını ben alırsam bunun altında ezilmekten (çocuklarıma karşı) çok korkuyorum. Bu yüzden eşime bıraktım kararı. Mutsuzsan bitir prangalarindan kurtul dedim.
İlginçmiş bakış açınızAynı yatakta yatmak günün yorgunluğu mutsuzluğu ya da mutluluğu paylaşmak demektir benim için. Küçük bebek olabilir hastalık olabilir bunun dışında yatak ayırmak insanın arasını soğutur tabi ki . Hele ki gençlikte cinsel hayatı etkiler bu da evliliği ayakta tutan dinamiklerden biri . Ayrı yataklarda yatacağım biriyle neden evleneyim ? Ben böyle düşünüyorum. Tabi ki ayrı yatıp da mutlu olanlar vardır ama onlar istisna .
Koydeki kızı değil köy ahrının öküzünü hak ediyor bence bu kafaylaBu adama iyi dayanmışsınız onca sene. Bu adam ne koca olmayı ne de baba olmayı hak etmiş. Keşke anası köyden bir kız bulsaymış zamanında
Neyi güle güle kullanıcam eşim benim malım değil . Neyseİlginçmiş bakış açınız
Gule gule kullanın
Çocukları bahane etmeyin. Cesaretim yok derseniz anlarım. Onunda bunu yapmayacağını bildiğiniz için topu eşinize atıyorsunuz. Ama bence hata yapıyorsunuz.Bilmiyorum kafam çok karışık. Çocuklarımı mutsuz etmekten çok korkuyorum. Gerçi dediğiniz gibi yaşları biraz ilerleyince kendileride fark edecekler bazi şeyleri. Evliliğimizin en başından beri hata olduğu konusunda hakli eşim. İkimizde gençliğin ve toylugun kurbanı olduk. Kültür farkı eğitim farkı bir evliligi temelinden sarsıyormuş yaşayarak görmüş olduk. Kafam allak bullak toparliyamiyorum kendimi bir türlü. Gittiği yere kadar devam etmeye çalıştık ikimizde simdiye kadar ama gidecek yerde kalmadı. Boşanma kararını ben alırsam bunun altında ezilmekten (çocuklarıma karşı) çok korkuyorum. Bu yüzden eşime bıraktım kararı. Mutsuzsan bitir prangalarindan kurtul dedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?