Çıkmazdayım..

strawberry_cake .!.:

İyi akşamlar hanımlar. O kadar doluyumki içimi buraya dökmesem patlayacağım. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım mutsuzluğum günden güne artiyor. 10 yıllık evliyim eşimle yedi sene önce memlekete yerleştikten sonra hamile kaldım. Oğlum dünyaya geldikten sonra evliliğimden hiç birşey anlamadım. Eşim 180 derece değişti. Annesini ve çevresinde gördüğü kadınları baz alarak beni surekli içten içe bir şeylerle suçladı. Çok yıprandık çok sıkıntılı günler geçirdik. Tam toparliyoruz basit bir olayda tekrar başa sariyoruz. 4 gün önce annesine gittik saat geç olunca hadi kalkalım dedim kızımda çok uykusuzdu. Daha henüz evdeyken gece bilgisayarda işlerimin oldugunu soylemistim. Yurt dışına tasinacagimiz için CV düzenleme, iş baş vurulari ve motivasyon mektubu yazma gibi işlerim vardı çünkü. Gündüz çocuklardan fırsat bulamadığım için gece yapıyordum bu işleri iki gün sonra bilgisayarı mevcut is yerime teslim edeceğim için bilgisayarı göndermeden bu işleri halletmek istedim. Gitmeyelim burda kalalım dedi. Bilgisayarda işlerim var dedikçe kalalım diye tutturdu anneside bir yandan bastırdı kalın diye. Laftan anlamadiklari için ses tonum sertleşti neyse kalktık yolda bağırıp çağırıyor birşeyleri bahane ederek. Ertesi gün eteğindeki taşları döktü. Evliliğimiz en başından beri hataymış ayrı dünyaların insanlariymışız. Onun neyine zengin bir ailenin kızıyla evlenmek kendi gibi yokluk görmüş biriyle evlenmesi lazımmış. Benim çıtam çok yüksekmiş kendini bana köle edemezmiş. Kendisini bu evlilikte tutsak gibi hissediyormuş mutlu değilmiş vs. Benim annem ve babam herşeyi beraber yapıyormuş gezmeye gidiyorlarmış o böyle bir gelecek istemiyormuş. Hayalindeki kadın profili evinde oturup kocasınin gelmesiyle mutlu olan fazla beklentisi olmayan kadınmış. Ben böyle düşüncelere sahip olduğunu zaten hissediyordum son dönemlerde ama bunları duymak tokat etkisi yarattı bende. Daha önceleri çok sorun yaşadık hem bana karşı hem cocuklara karşı olan ilgisizliği yüzünden artık anladimki bu adam evlilik adamı değilmiş yada evlilik anlayışı çok farklıymış. Yaklaşık 3 yıldır ayrı uyuyoruz bir gün olsun kendi başına beraber uyumak için bir adım atmadı. Yetmiyormuş gibi çocuklar sabah erken uyaniyor diye yattığı odanın kapısıni kilitliyor. Ben bu konuda artık patlayınca geldi bir kaç gece ama ben diken üzerindeydim her seferinde. Yatakta dönüyorum örneğin oflayıp kufluyor. Sonra yine ayırdık yatakları. Kafayı yiyeceğim artık bazen kendimi sorguluyorum sorun bendemi normal olan nedir diye, çünkü sürekli memnuniyetsiz olmakla suçlaniyorum. Ne yapacağım ben sürekli hayatımızda figüran gibi duran bir eşle nasıl ömür geçirecegim. Boşansam çocuklarıma karşı bu vicdan yükünü nasıl taşıyacağım. Gerçekten delirmek üzereyim artık.

Genişletmek için tıkla...

cameronhowe .!.:

Yataklari ayırdığınız adamdan zaten niye evlilige dair beklentiniz var ki hala?? Anlamadim yani Memlekete tasinmakla hayatinizin hatasini yapmissiniz zaten. Geri corap söküğü gibi gelmis malum

Genişletmek için tıkla...

Laale .!.:

Tek başıma çocuk büyütmek istemiyorum deseniz anlıyorum da boşanmanın vicdan yükünü bilmiyorum.

Çocuklar hep 5,7 yaşında kalmıyorlar ki büyüdüklerinde gerçekleri kendileri de fark ediyorlar;

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

İyi akşamlar hanımlar. O kadar doluyumki içimi buraya dökmesem patlayacağım. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım mutsuzluğum günden güne artiyor. 10 yıllık evliyim eşimle yedi sene önce memlekete yerleştikten sonra hamile kaldım. Oğlum dünyaya geldikten sonra evliliğimden hiç birşey anlamadım. Eşim 180 derece değişti. Annesini ve çevresinde gördüğü kadınları baz alarak beni surekli içten içe bir şeylerle suçladı. Çok yıprandık çok sıkıntılı günler geçirdik. Tam toparliyoruz basit bir olayda tekrar başa sariyoruz. 4 gün önce annesine gittik saat geç olunca hadi kalkalım dedim kızımda çok uykusuzdu. Daha henüz evdeyken gece bilgisayarda işlerimin oldugunu soylemistim. Yurt dışına tasinacagimiz için CV düzenleme, iş baş vurulari ve motivasyon mektubu yazma gibi işlerim vardı çünkü. Gündüz çocuklardan fırsat bulamadığım için gece yapıyordum bu işleri iki gün sonra bilgisayarı mevcut is yerime teslim edeceğim için bilgisayarı göndermeden bu işleri halletmek istedim. Gitmeyelim burda kalalım dedi. Bilgisayarda işlerim var dedikçe kalalım diye tutturdu anneside bir yandan bastırdı kalın diye. Laftan anlamadiklari için ses tonum sertleşti neyse kalktık yolda bağırıp çağırıyor birşeyleri bahane ederek. Ertesi gün eteğindeki taşları döktü. Evliliğimiz en başından beri hataymış ayrı dünyaların insanlariymışız. Onun neyine zengin bir ailenin kızıyla evlenmek kendi gibi yokluk görmüş biriyle evlenmesi lazımmış. Benim çıtam çok yüksekmiş kendini bana köle edemezmiş. Kendisini bu evlilikte tutsak gibi hissediyormuş mutlu değilmiş vs. Benim annem ve babam herşeyi beraber yapıyormuş gezmeye gidiyorlarmış o böyle bir gelecek istemiyormuş. Hayalindeki kadın profili evinde oturup kocasınin gelmesiyle mutlu olan fazla beklentisi olmayan kadınmış. Ben böyle düşüncelere sahip olduğunu zaten hissediyordum son dönemlerde ama bunları duymak tokat etkisi yarattı bende. Daha önceleri çok sorun yaşadık hem bana karşı hem cocuklara karşı olan ilgisizliği yüzünden artık anladimki bu adam evlilik adamı değilmiş yada evlilik anlayışı çok farklıymış. Yaklaşık 3 yıldır ayrı uyuyoruz bir gün olsun kendi başına beraber uyumak için bir adım atmadı. Yetmiyormuş gibi çocuklar sabah erken uyaniyor diye yattığı odanın kapısıni kilitliyor. Ben bu konuda artık patlayınca geldi bir kaç gece ama ben diken üzerindeydim her seferinde. Yatakta dönüyorum örneğin oflayıp kufluyor. Sonra yine ayırdık yatakları. Kafayı yiyeceğim artık bazen kendimi sorguluyorum sorun bendemi normal olan nedir diye, çünkü sürekli memnuniyetsiz olmakla suçlaniyorum. Ne yapacağım ben sürekli hayatımızda figüran gibi duran bir eşle nasıl ömür geçirecegim. Boşansam çocuklarıma karşı bu vicdan yükünü nasıl taşıyacağım. Gerçekten delirmek üzereyim artık.

Genişletmek için tıkla...

Yazankalem .!.:

Kendimi sana köle edemem diyor ama sizin köle olmanızı istiyor . Anne babanız ne yapacaktı tabi ki birlikte gezecekler hayatın tadı nasıl çıkacak başka türlü ? Yatak ayırma ise çok uç bir nokta evliliği soğutan bitiren bir şey. Eşiniz sadece şu noktada haklı evet siz onun dengi değilsiniz. Geleneksel bir anne ve ev hanımı istiyor onu da bu saatten sonra siz olamazsınız olmayın da sakin daha da mutsuz olursunuz .

Genişletmek için tıkla...

bir_umut_yasamak .!.:

Hayalindeki kadın evde oturup kocasının gelmesiyle mutlu olacak kadın mı! Böyle zihniyetteki bir adamla 10 yıldır evli kalmak zaten büyük başarı
Eş olmak hayatı paylaşmak demektir eşler birlikte gezmekten keyif alırlar normal çiftler zaten birlikte gezer

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Bilmiyorum kafam çok karışık. Çocuklarımı mutsuz etmekten çok korkuyorum. Gerçi dediğiniz gibi yaşları biraz ilerleyince kendileride fark edecekler bazi şeyleri. Evliliğimizin en başından beri hata olduğu konusunda hakli eşim. İkimizde gençliğin ve toylugun kurbanı olduk. Kültür farkı eğitim farkı bir evliligi temelinden sarsıyormuş yaşayarak görmüş olduk. Kafam allak bullak toparliyamiyorum kendimi bir türlü. Gittiği yere kadar devam etmeye çalıştık ikimizde simdiye kadar ama gidecek yerde kalmadı. Boşanma kararını ben alırsam bunun altında ezilmekten (çocuklarıma karşı) çok korkuyorum. Bu yüzden eşime bıraktım kararı. Mutsuzsan bitir prangalarindan kurtul dedim.

Genişletmek için tıkla...

sharonandhope .!.:

Bence çok ağır konuşmuş. Boşanmasınız bile ayrılın. Başka çare yok. Yokluğunuzu hissetsin. Belki sizin de hatalarınız vardır ama yatağını ayırması ve odasının kapısını kitlemesi yeterli ayrılmak için.

Genişletmek için tıkla...