- 20 Mart 2008
- 141.176
- 212.298
- 60
-
- Konu Sahibi Zamaneinsan
- #81
İş durumu varmı yaşadığın yerde,olmazsa annende yanında kalsa oda olabilir.
İş durumu varmı yaşadığın yerde,olmazsa annende yanında kalsa oda olabilir.En hayırlısı en sağlıklısı sanırım bu. Annem geldiği zaman onunla birlikte dönerim. Bi yandan yıllarca emeğim olan evimi bırakmak istemiyorum ama sanırım yanlış kararlarımın bi bedeli olarak bu bedeli ödemem gerek
ama sizin kızınızda birlikte yaşamak, öyle tanımak isteyen bir kız olabilirdi?Yaşamasınlar zaten,bilir zaten buna okey vermeyeceğimi,kızım üniden arkadaşıyla evlendi.
Bu duruma ne kızım nede damadım olumlu bakmazlar.
Yurtta kaldı kızım vardı öyle ailelerden gizli kalanlar.
yanlış anlamışım evet ama annesini bir şekilde ikna etmiş ya, keşke işte annesi dediğm gibi nasıl iş bu deseymiş. çünkü kadın 2-3 gün gelmiyor ki kışı geçirecekmiş! ne kadar gereksiz bir yük gencecik insanların üstüne.Yok annesi söylemedi bunu herhalde,erkek arkadaşı dedi herhalde.
Bazı şeyleri, evet söylemesin.biz biraz abartan bir toplumuz.simdi aklıma buradaki bir üye geldi ,adını hatırlamıyorum, belki buralardadire peki sizden habersiz mi birlikte yaşasınlar?
yahu evden neden gidiyorsunEn hayırlısı en sağlıklısı sanırım bu. Annem geldiği zaman onunla birlikte dönerim. Bi yandan yıllarca emeğim olan evimi bırakmak istemiyorum ama sanırım yanlış kararlarımın bi bedeli olarak bu bedeli ödemem gerek
Evlilik meselesi okulu bitirdiğimden beri var. Yaklaşık 2-2.5 yıldır. O sebeple söyledim. Normal değil evet. Psikolojik anlamda sanırım normal değilim. Tanımıyorsunuz beni ama İnanın bundan 2-3 yıl önce dediğim dedik bi kızdım. Bi karar verdiysem kimse vazgeçiremezdi beni. Sonra ne oldu bende bilmiyorum. Sanırım bu dediklerinizi ya da yazılan yorumların yarısını zaten düşünüyordum. Çünkü okudukça ben kötü düşünmüyormuşum aslında normali buymuş diye bi rahatlama geliyor bana.daha 25 yaşındasınız, evlilik meseleniz uzun bir süreç olmamış aslında, eğer bir şeyi kabul etmiyorsanız arkasında durun, evliliği bu yüzden kabul etmiyorsunuz ama daha evlenmeden buna mecbur hissediyorsunuz kendinizi. sizce bu normal mi? maalesef ki mutluluk uzun yıllar ilişki yaşamakla ve ya çok sevmekle olmuyor, ileride mutlu olmak için bazen şu an mutsuz olmak çok daha iyi.. ben sizin yerinizde olsam bu ilişkiyi bu şekilde kabul ediyor muyum diye düşünür, arkama bakmadan kaçardım.
Normal şartlarda tanıdılar birbirlerini,3 sene filan flört ettiler evlendiler sonra.ama sizin kızınızda birlikte yaşamak, öyle tanımak isteyen bir kız olabilirdi?
şu var ki, ben de kimseyle yaşamadım birlikte.
benim konfor alanım, benim evim, bana ait çünkü. ben evlenmeyi bile istemiyorum mesela kimse o kadar ayaklarımı yerden kesmiyor. çekemem ben kimseyi 7/24 aynı evde.
ama dediğim gibi üniversite semtinde oturuyorum. üniversitede çalışıyorum yarı zamanlı..sevgili olan birlikte yaşıyor. tam olarak birlikte değilse de (farklı okullardan sevgili olanlar mesela) gidip gelebildiği kadar birlikte. gençlik böyle.
yanlış anlamışım evet ama annesini bir şekilde ikna etmiş ya, keşke işte annesi dediğm gibi nasıl iş bu deseymiş. çünkü kadın 2-3 gün gelmiyor ki kışı geçirecekmiş! ne kadar gereksiz bir yük gencecik insanların üstüne.
zaten bir çevrenize bakın. kaç kişi evlenmeden sevgilisinin annesiyle aynı evde yaşıyor? normal olsa her gün gördüğümüz bir durum olurdu.Evlilik meselesi okulu bitirdiğimden beri var. Yaklaşık 2-2.5 yıldır. O sebeple söyledim. Normal değil evet. Psikolojik anlamda sanırım normal değilim. Tanımıyorsunuz beni ama İnanın bundan 2-3 yıl önce dediğim dedik bi kızdım. Bi karar verdiysem kimse vazgeçiremezdi beni. Sonra ne oldu bende bilmiyorum. Sanırım bu dediklerinizi ya da yazılan yorumların yarısını zaten düşünüyordum. Çünkü okudukça ben kötü düşünmüyormuşum aslında normali buymuş diye bi rahatlama geliyor bana.
Az kaldı boşacatacağız,kararı değişmeye başladıBu arkadasin neden caresiz oldugunu ve sevgilisinden nasil bosanacagini anlayan biri sevabina anlatsin.
Dediğiniz her şeyde haklısınız. Gözüm fazla kör olmuşDüşünüyorum, dünyanın en yakışıklı en kibar en nazik en düşünceli en saygılı adamı olsun. Annemi bırakamam, oğlumdan ayrılamam muhabbetini duysam koşarak kaçarım. Bu karakterde bir erkeği nasıl sevip aşık olabiliyorsunuz?
Evli çocukluyum bu halde yine ya yollarım ya ben terkederim. Daha evli değil bir şey değil ne meraklısınız milletin derdini çekmeye. Anne hastadır yaşlıdır, tabii bir elin üstünde olur ilgilenir ihtiyaçlarını giderirsin. Bu ne ya hiç bir resmiyeti olmayan kadının evine gelip çöküyor ana oğul. O çok sevdiğiniz erkek arkadaşınızda hiç utanma yok mu? Kendi gelip yayıldığı gibi annesini de katıyor peşine. Siz de kendi annenizi çağırın, bakın bakalım o sevgiliniz nasıl rahatsız oluyor kalabalıktan.
Hadi kadın tatlı dilli olur, rahatsızlık vermez, bir işin ucundan tutar tamam dersin. Yine de denmemeli bana göre ama herkes farklı düşünebilir. Evli veya değil bir çiftin evine gidip yerleşmek tam bir görgüsüzlük. Anasında terbiye olsa oğluna öğretirmiş. Daha evlenmeden boşanmaktan bahsediyorsunuz, en azından biraz da olsa görmüşsünüz geleceği.
Ben hemen söyleyeyim. Çaresizlik kısmı annesini istemediğimi dile getirirsem erkek arkadaşımla bitme ihtimalinin olması. Gidersem evimi bırakıcak olmam. Boşanma meselesi de nasip olursa bu yaz düşün düşünüyorduk. Evlilik sonrası da annesi bizle yaşayacağı için birlikte yaşarsam boşanırız diye düşünüyorum manasındaBu arkadasin neden caresiz oldugunu ve sevgilisinden nasil bosanacagini anlayan biri sevabina anlatsinbe
İnanın ki kararım ilk gün değişti. Buraya yazma amacım acaba ben kötü bir kız mıyım böyle düşünüyorum. Sizlerin fikirleriyle kararımda acaba doğru muyum bunu merak ediyordum.Az kaldı boşacatacağız,kararı değişmeye başladı
Az kaldı boşacatacağız,kararı değişmeye başladı
Kopamıyoruz kopamadık diye beyninize yer etmeyin öyle de bir güzel kopulıyor ki çok uzun süreli bir ilişkim vardı sürekli beni eleştirir annem şununu beğenmiyor kıyafetini beğenmiyor diye beni üzmeye çalışır ve başarırdı sürekli kafama takardım sürekli ailesini arardım konuşurdum onunla aramız iyi olsun diye ah ne salakmisim . Bir gün her şey gerçekten canıma tak etti dedim bitti Bir daha asla olmayacak çok yalvardı yakardı hıçkıra hıçkıra ağladı ama ben de çoktan bitmişti acı çektim mi çektim hatta aylarca göz yaşı döktüm ama oooh iyiki bitti diyorum şimdiMerhabalar, ilk defa yazıyorum. Tecrübesi olan değerli hemcinslerimden fikri yardımı bekliyorum.
En kısa haliyle konuyu anlatayım. Erkek arkadaşımla üniversite zamanı tanıştık ve 6 yıldır birlikteliğimiz var. Aşırı detaylı bi konu ama ilişkimizin 3.yılı erkek arkadaşımın babasını kaybettik ve erkek arkadaşım tek çocuk. Ondan öncede kaynanam diyeyim evlenirseniz birlikte yaşayalım ben oğlumdan ayrılmam deyip duruyordu ama rahmetli babacım diyeyim hep sustururdu onu. Ama oğluyla yıllardır ayrılardı ve doğru düzgün arayıp sormazdı onu bana tuhaf gelirdi. İlk tanışmamız berbat geçmiş olup(inanın ben kaynaklı değil), zamanla arayı düzeltebilmek için akla gelmeyecek fedakarlıklar, alttan almalar bir başkası olsa yüzüne bakmayacağım olaylar yaşadık. Annesi yüzünden defalarca ayrıldık ama birbirimizi sevdiğimiz için kopamadık.
Erkek arkadaşımın evsiz kaldığı için mecburen benim yanıma taşındı annemde kabul etti. Yazın başında konuşurken annemde gelse felan dediğinde boşluğuma gelip temizlik yemek her şeyi yapacaksa ah ne iyi olur dedim. Ama ciddi değiliz sanıyordum. Erkek arkadaşım konuyu ciddiye almış annesini çağırdı. Ve kadın beni her Allah’ın günü arar halimi hatrımı sorar oğlunun neler yaptığını sorar(oğlu hiçbir şey anlatmaz) kendi dertlerinden bahsederdi. Geleceğini öğrendiği günden sonra beni hiç aramadı yaklaşık 1 aylık bi süreç ve gelirken bi şey ister misin diye oğlunun zoruyla otobüsünden 3 saat önce sordu. Nitekim geldiği ilk dakika mutfağıma girip mutfağı eline aldı. Hiçbir şey sormadan etmeden kafasına göre her şeyi yapmaya çalıştığı için sinir olup uzak durdum. Benimle sohbet etmek yok, güler yüz yok, evlenin diye baskı kuran kadın evlilikle alakalı konuşmaz. Şimdi kısaca huylarından bahsedeyim. Kadını kendi ailesi dahil kocasının ailesi(evlerine almazlar) kimse kabul etmiyor. Kimseyle geçinemiyor. Kimin yanına gitse erkek arkadaşıma telefon gelir anneni al burdan biz baş edemiyoruz hiçbir şeyi dinlemiyor diye.Hoş kendi oğluyla da geçinemez asla. Oğlu her seferinde annesinden uzak kalabilmek içim türlü bahanelerle annesini köye bırakır. Siz bir şeyden rahatsız olun nazikçe kibarca bir şey söyleyin hemen ağlar. Ki ben hiçbir şey söylemedim söylemem. Hiçbir şey konuşamazsınız onun istemediği, hemen ben çok çektim deyip ağlamaya başlar. Ona göre a’:dan z’ye herkes kötü herkes onun kötülüğünü düşünüyor. Tek sohbet edebileceğiniz konu akrabalarının onlara çektirdikleri. Siz ne derseniz deyin sonunda ölüm olsa bildiğini yapar. Asla kimseyi dinlemez tamam der ama bildiğini yapar. Bu durum başkalarının haklarına tecavüz etmekle alakalı. Ve enerji olarak inanılmaz bi negatif enerjisi var yanında asla neşeli olamıyorsunuz. Ki ben havadaki neme neşelenen biriyim. Bu kış benim yanımda kalacaklar ama daha 4.gün ve ben kendi evimden kaçıp gitmenin planını yapıyorum. Ve erkek arkadaşım annesini tek bırakmak istemiyor daha doğrusu annesi oğlunu bırakmak istemiyor. Ve biz bu şekilde boşanırız bunu biliyorum. Daha çok anlatırım doluyum ama uzatmak istemiyorum. Benim yerimde olsanız ne yapardınız? Erkek arkadaşımı çok seviyorum ama annesine katlanabilme ihtimalim yokmuş gibi
Zaten normalde hem mesleğim açısından hem artık ailemle yaşamak istediğim için gitmek istiyordum. Normalde şu zamanlarda taşınıyor olacaktım. Fakat erkek arkadaşım evsiz kaldığı(kira nedeniyle), benim evimin kirasının ucuz olması(emsalleri şu an10-15 bin) sebebiyle, ben evden çıkarsam ev sahibi kirayı yükseltir ödeyemez diye konuşup ortak karar alarak bu kışı burda geçirmeye karar vermiştim. Yine bana çok kızılacak bir konu biliyorum bende kendime çok kızıyorum şu an.yahu evden neden gidiyorsun
üstüme iyilik sağlık
onlar gitsinler
ay ne güzel iş gel eve kurul e sahibi evden kaçsın töbe töbe
Ben hemen söyleyeyim. Çaresizlik kısmı annesini istemediğimi dile getirirsem erkek arkadaşımla bitme ihtimalinin olması. Gidersem evimi bırakıcak olmam. Boşanma meselesi de nasip olursa bu yaz düşün düşünüyorduk. Evlilik sonrası da annesi bizle yaşayacağı için birlikte yaşarsam boşanırız diye düşünüyorum manasında
ayıptır sorması daZaten normalde hem mesleğim açısından hem artık ailemle yaşamak istediğim için gitmek istiyordum. Normalde şu zamanlarda taşınıyor olacaktım. Fakat erkek arkadaşım evsiz kaldığı(kira nedeniyle), benim evimin kirasının ucuz olması(emsalleri şu an10-15 bin) sebebiyle, ben evden çıkarsam ev sahibi kirayı yükseltir ödeyemez diye konuşup ortak karar alarak bu kışı burda geçirmeye karar vermiştim. Yine bana çok kızılacak bir konu biliyorum bende kendime çok kızıyorum şu an.