- 29 Eylül 2022
- 34
- -8
- 27
-
- Konu Sahibi Zamaneinsan
- #61
Çok haklısınız. Farklı pencerelerden baktıkça bazı görüşlerim değişiyor
Çok haklısınız. Farklı pencerelerden baktıkça bazı görüşlerim değişiyorEn başta hatan göz yummak olmuş,ne olursa olsun insan yeri geliyor kocasına güvenemiyor.
Heleki erkek arkadaşta güven biraz sıkıntı.
Ailevi sıkıntılrında sana manevi destek olmuş tamam da,oda bunu resmen kullanmış evlat.
Valla dertsiz başınıza dert açmışsınız durduk yere, bir çözüm bulup kurtulursunuz umarım.Yorumları gördükçe iyi olmadığımı anladım gerçekten.
nesil farkıHaklisiniz ama herseyde anneye ve babaya söylenmez ki.her konuda yüz göz olunmaz.erkek arkadaşı olduğunu bilir, tanır, o kadar.birlikte yaşadıklarını bilmesine gerek yok yani o kadar yüz göz olunmamalı.
Yapacağın tek şey evden yollamak olsun ikisinide,itiraz edecektir zaten sakın taviz verme kimseyede.Çok haklısınız. Farklı pencerelerden baktıkça bazı görüşlerim değişiyor
Üniversite ortamında bu ilişkiler olurda,anne olarak bnde asla kabul edemem birlikte yaşam olayını.nesil farkı
ben hala ilişkilerimde aileme bir şey söyleyemem
ama bu nesil anne babasıyla daha arkadaş gibi (tabi anne babası da buna uygun karakterlerse)
ne toka takacağına ne oje süreceğine annesiyle karar veren, ödevini annesiyle yapan, saçını annesiyle boyayan, okula ya annesiyle ya servisle kapıdan bırak-al giden, kendi başına çok bir şey yapmayan bir nesilden bahsediyoruz. üniversiteye gelince de bu tür ilişkileri oluyor işte.
e peki sizden habersiz mi birlikte yaşasınlar?Üniversite ortamında bu ilişkiler olurda,anne olarak bnde asla kabul edemem birlikte yaşam olayını.
Bu konu yıllardır var. Evlenince birlikte yaşama olayı yani. Annesi tek olduğu için ben evlendikten sonra annesiyle yaşamayı kabul etmediğim için evlilik meselesi bizim uzun bi süreç oldu. İlk kez geçmediği için konu ciddiye almadım. Daha sonrasında şakalaşıyorduk dedim. Anneme söyledim artık kadına gelme mi diyim dedi. Bende kıramadım ama hata işte. 25 oldumhadi baştan ciddi zannetmediniz, sonrasında hiç mi konuşmadınız annenin geleceğiyle alakalı? kadın şak diye bavuluyla kapıda mı beliriverdi? yani şu zamanda insan kocasının annesiyle bile aynı evde kalmıyor, dırdır çekmek istemiyor da sevgilinizin annesiyle ne alaka birlikte yaşıyorsunuz onu anlamadım.. yaşınız kaç?
Geliyor zaten, annem razı değildi ama ben ikna ettim bazı konularda fazla salağım.
Haklısınız. Kendim gitmeyi düşünüyorum şu an. Annemin yanına dönmeyi düşünüyorum. Zaten gidecektim sadece zamanı daha yakına çekmiş olucamYapacağın tek şey evden yollamak olsun ikisinide,itiraz edecektir zaten sakın taviz verme kimseyede.
Yaşamasınlar zaten,bilir zaten buna okey vermeyeceğimi,kızım üniden arkadaşıyla evlendi.e peki sizden habersiz mi birlikte yaşasınlar?
anneniz "artık kadına gelme mi diyim" demek yerine keşke:Bu konu yıllardır var. Evlenince birlikte yaşama olayı yani. Annesi tek olduğu için ben evlendikten sonra annesiyle yaşamayı kabul etmediğim için evlilik meselesi bizim uzun bi süreç oldu. İlk kez geçmediği için konu ciddiye almadım. Daha sonrasında şakalaşıyorduk dedim. Anneme söyledim artık kadına gelme mi diyim dedi. Bende kıramadım ama hata işte. 25 oldum
Annenin yanında dönmen daha sağlıklı vereceğin bir karar olur.Haklısınız. Kendim gitmeyi düşünüyorum şu an. Annemin yanına dönmeyi düşünüyorum. Zaten gidecektim sadece zamanı daha yakına çekmiş olucam
Yok annesi söylemedi bunu herhalde,erkek arkadaşı dedi herhalde.anneniz "artık kadına gelme mi diyim" demek yerine keşke:
kızım siz evlenseniz ne yapacaksınız?
erkek arkdaşın annesine bir ev açamıyorsa, size bir ev açamıyorsa nasıl evleneceksiniz, ne olacak bu iş böyle?, deseymiş.
Gerçekten 3-4 günde yaşlandığımı hissediyorum. Ne çocukluğum kolay geçti ne gençliğim ama bu kadar kötü hissetmemiştim kendimi. Kendime o kadar kızıyorum ki. Ve başıma gelenleri de hak ediyorumKardeşim bak yol yakınken. Vazgeç bu sevdadan. Ana oğul yer seni bunlar. Gerek varmı Allah aşkına daha evli bile değilken gördüğün muameleye bak tez vakitte ayrıl derim ben. Akrabaları bile gecinemiyorken sen el kızı olarak nasıl gecineceksin. Hayat okadar uzun değil. Erkek arkadaşın annesine ayrı ev açmalı yoksa uzun çileli gunler seni bekliyor
E hazır kurulu ev ne olacak? Onlara mı bırakacaksınız evi?Haklısınız. Kendim gitmeyi düşünüyorum şu an. Annemin yanına dönmeyi düşünüyorum. Zaten gidecektim sadece zamanı daha yakına çekmiş olucam
daha 25 yaşındasınız, evlilik meseleniz uzun bir süreç olmamış aslında, eğer bir şeyi kabul etmiyorsanız arkasında durun, evliliği bu yüzden kabul etmiyorsunuz ama daha evlenmeden buna mecbur hissediyorsunuz kendinizi. sizce bu normal mi? maalesef ki mutluluk uzun yıllar ilişki yaşamakla ve ya çok sevmekle olmuyor, ileride mutlu olmak için bazen şu an mutsuz olmak çok daha iyi.. ben sizin yerinizde olsam bu ilişkiyi bu şekilde kabul ediyor muyum diye düşünür, arkama bakmadan kaçardım.Bu konu yıllardır var. Evlenince birlikte yaşama olayı yani. Annesi tek olduğu için ben evlendikten sonra annesiyle yaşamayı kabul etmediğim için evlilik meselesi bizim uzun bi süreç oldu. İlk kez geçmediği için konu ciddiye almadım. Daha sonrasında şakalaşıyorduk dedim. Anneme söyledim artık kadına gelme mi diyim dedi. Bende kıramadım ama hata işte. 25 oldum
En hayırlısı en sağlıklısı sanırım bu. Annem geldiği zaman onunla birlikte dönerim. Bi yandan yıllarca emeğim olan evimi bırakmak istemiyorum ama sanırım yanlış kararlarımın bi bedeli olarak bu bedeli ödemem gerekAnnenin yanında dönmen daha sağlıklı vereceğin bir karar olur.
İnsanız ve hepimiz hata yapabiliriz. Sadece şunu diyebilirim. Erkek arkadaşın eğer bu ozverine değecek bir insansa herşeyin düzene koyarsınız. Ama evlat olarak babası da vefat etmişse annesine bir düzen kurması ve senle annesi arasında bir denge kurmak zorunda. Ama yine anlattıklarına bakacak olarak geçimi zor bir kadın. Karşındaki erkek buna değer mi sen onu kendi içinde ölç biç tart. Yoksa diğer türlü şimdiye kadar zor geçen hayatın daha da zora girecek. Hepimiz dünyaya bir kere geliyoruz bu birliktelik kafana yatmiyorsa kırmadan dökmeden sonlandırman en doğrusu gibi geliyorGerçekten 3-4 günde yaşlandığımı hissediyorum. Ne çocukluğum kolay geçti ne gençliğim ama bu kadar kötü hissetmemiştim kendimi. Kendime o kadar kızıyorum ki. Ve başıma gelenleri de hak ediyorum