Hanımlar herkese merhaba.
Hemen beni öfkelendiren konuya geçmek istiyorum.
Biraz uzun olacak ama mevzu kalabalık.
En nefret ettiğim konu olan parayla ilgili utanmaz sorunlarım var.
İnsanlar özellikle, erkekler işi iyice yüzsüzlüğe dökmüş.
Eski iş yerimde tanıdığın bir, iki erkek arkadaş resmen masaya hesabı kitleyecekleri kadınları çağırdıklarını söylüyorlardı.
Eli yüzü düzgün tipler, bunu kullanarak çok ekmek yedik diye anlattılar.
Hatta hemşirelere yürüyen bankamatik diye isim takmışlardı.
Yine aynı iş yerinden tanıdığım bir kız arkadaşın, arkadaşı da çalışmıyor, evli ve yaşlı adamlarla takılarak bütün masraflarını karşılatıyormuş.
Ne çalışacağım, amelelik resmen diyordu.
Üzülerek şunu da belirteyim, babamın da metresi var ve bu uyanık takıma hizmet eden bir adam.
Anlatsam buraya sığmaz.
Neyse daha yakın meselelere gelelim.
Babam çok paracı biri olduğu için,para muhabbetinden hep nefret etmişimdir.
Yani eskiden öyleydi, şimdi metresi var ve mutlu, vicdanını da rahatlatmak için bize de para saçıyor.
Bu konu çok derin, uzatmayacağım.
Arkadaşımla dışarı çıktığımızda davet eden o olsa bile hem de ısrarla, hesabı resmen bana ödetmeye çalışıyor.
Bende bir huy var hesap ödemeyi severim.
Kasada ayrı ayrı hesap yapılmasından nefret etmişimdir.
Seviyorsan öde diyeceksiniz ama artık işi enayiliğe döktüm sanırım.
İş yerimden bir arkadaşla, benim bir işimi halletmeye çıkmıştık ki kendi teklif etti gelmeyi, biraz da ciddi bir meseleydi taksiye bindik, çantamı unutmuşum dedi.
Tamam zaten benim için zahmet ediyorsun ne demek dedim.
İşi hallettik bir saat içerisinde, bu sefer de yemek yesek de öyle gitsek iş yerine dedi.
Tamam dedim, yine aynı düşünceyle.
Bunlar hep benden kaynaklanıyor aslında, markete girdiğimde bile canın bir şey çekiyorsa söyle derdim, ailesinden ayrı yaşadığı için ev geçindiriyor diye düşünürdüm.
Sonra tahmin edersiniz ki işin boyutu değişti.
Aynı iş yerinden arkadaşım diyeceğim de arkadaş da değildi, benden kaç yaş büyük bir değişik tipti.
Yanında kankam dediği arkadaşı varken, fazla paran varsa bakın borç da değil, 15 tl yol parası verir misin demişti.
Bozuk yok 20lik 50lik var dedim, aralarından seçebiliyor muyum demişti kibar kibar.
Ne kadar var sende dedim 5 tl dedi, 5 tl daha vereyim tramvaya yeter herhalde dedim.
Öyle ezik büzük bir tip de değilim aksine duruşum için çok soğuk, ters derler ama bu kişi bana sürekli prenses derdi mesela.
Bu kelimeyi yakınlarım bana sık kullanırlar, nedenini bilmiyordum.
Sanırım yolunacak kazın, sokaktaki sözlük anlamı.
Sonra bize yemek ısmarlayan patronumuz, otoparkta tutan 5 tl yi bizden istemişti herkes birbirine baktı, yine sahnelerde ben tabi.
Yapım böyle elimde değil, şu para mevzusunda onlar gibi yapınca gece gözüme uyku girmiyor, kendimi rezil hissediyorum.
Ablam da bunu yapıyor.
Çalışan insan, ben şu an çalışmıyorum hesabı bana ödetmeye çalışıyor.
Dışarıya önce o çağırır, sonra ben çağırmışım gibi konuşur.
Bu uyanık takılanlarda da bunu fark ettim, yarın buluşalım diyorlar sonra sen çağırmışsın gibi yapıyorlar.
Önceden çalışırken hep ben öderdim çıktığımızda, şimdi işsizim alman usulü olsun diye kendi hesabımı çıkartırken bile utanmadan alenen bana ödetmeye çalışıyor.
İşin kötüsü ailede ne konuşuluyorsa, yeğenlerim de öyle.
Bildiğiniz teyzeye şımarma tarzında değil, resmen uyanıklık tarzında.
Eniştemle, ablamı birkaç arkadaşı için, şunu da çağıralım paramız yok o çeker dediklerini duydum, çocuklar da duyuyor tabi ki bunu öğrenmişler.
Durumları da iyidir, her akşam dışarı çıkarlar.
Başka bir arkadaşım beni ramazanda iftar için dışarı çağırdı, ben de sonra çıkalım bu ara uygun değilim dedim.
Ismarlayayım paran yoksa dedi, ben de böyle alenen teklifleri asla kabul edemem, yok canım ondan değil hastayım dedim.
Israr edince kıramadım gittim.
Paramı da fazla fazla alıp giderim hep.
Hiçbir zaman parasız çıkmak zorunda kalacak duruma düşmedim şükürler olsun ki.
Paran var mı dedi kasada, var var dedim bir de kendi hesabını ödetmeye kalktı, cüzdanımdaki paraları gördüğü için galiba.
Bu arada ailemin maddi durumu iyi, bu sürekli ağızlarındadır bu çocukluk arkadaşımın ve ailesinin.
Sonra eski sevgilim, başta hesap konusunda sorun yoktu, benim bu maskülen tavırlarımdan mıdır yoksa maddi yönden iyi olduğumu belli edişimden midir nedir, 5 liralık hesabı ödeyecek parası olmadı.
Sinema biletlerini ben alırdım, o oturduğumuz kafede içecekleri ödese ama bu bile yüzsüzlüğe sebep oldu.
Hiç yemek yemedim mesela onunla oturduğumda hesabı ödetmez diye.
Hadi kız arkadaşlarım neyse de, erkeğin yediğini içtiğini ödetmesi gururuma dokunacaktı, ben de bunu fark edince hiç demedim yemek yiyelim diye.
Çünkü o da söyleyen öder tarzında takılıyordu.
Ben soğudum tabi ki, ayrılmak istediğimde de bırakmıyordu.
Belki alışma sürecidir diye devam ettim ama içmeye, bilmem neye para buluyor bana gelince hesap kitap yapıyor herkes.
Çok mağrur, dik başlıyım, bundan oluyor diye düşündüm ama beni çok iyi tanıyan, çocukluk arkadaşım da yapıyor.
Argo konuşmayı sevmem ama artık açıkça, başlarım lan böyle işe diyesim geliyor suratlarına.
Sizlerin fikirleri doğrultusunda, fark edemediklerimi görmek istiyorum.
Sorun tam olarak nerede?