bu bebeği istediğimden emin değilim

Ne kadar saldırgan mesajlar var şaşırdım kaldım. Neyin hıncını neyin öfkesini çıkarıyorsunuz ki?

Gezmesinden olmak istemiyor, hayatını kısıtlamak istemiyor. Ee? Olabilir. Herkes annelikle, gece uykusuz kalmalarla, hayatında bir başka canın sorumluluğunu almakla mutlu olacak diye bir kural yok.

Neredeyse 26 yaşındayım, en ufak bir bebek sevgisi yok içimde. Tam aksine, şu anda hayatımı kısıtlayacak ve ömrümce sürecek bir sorumluluk olarak görüyorum çocuk sahibi olmayı. Eminim ki çok güzeldir, eminim ki sizlerin hayatını güzelleştiriyordur ama benimkini güzelleştirmeyecek. Herkes sizin gibi anne değil. Herkes anne olmak zorunda değil, anneliği sevmek zorunda değil.

Bir de "doğur seversin, o annelik gelir" diyenlere de tam katılamıyorum. Öyle olsa tuvalette bırakılan, çöpe atılan bebekler, sokağa bırakılan çocuklar, ikinci evliliği yapmak için terk edilen evlatlar olmazdı. Doğurmak anne yapmaz.
 
Ben hala korunma isindeyim, % 99 un istisnası o % 1 in içindeyim çok dikkatli korundum ama yine de hamileyim diyene lafım olmaz elbette ama yalap salap korunma kabul edilemez çünkü ortada bir can var, kadın için de travmatik tabi ki, kimse güle oynaya çatala yatmaz heralde
 
inanın aklımdan geçiyor sonlandırma fikri günahından çekimserim... ne yaşayacağımı kestiremıyorum ya doğdugunda sevmezsem ne bilim bu gibi tuhaf düşüncelerim var belkide geçiçidir
eğer ki böyle bi duygunuz varsa o bebeği dünyaya getirip ne ona ne kendinize bu eziyeti yapmaya hakkınız yok onu böyle bi duruma sürüklemek çok daha büyük bir günah bence. ama çok iyi düşünmelisiniz plansız bi hamilelik olduğu için şaşkınlıktan mı böle hissediyosunuz yoksa gerçekten istemiyor musunuz? sizin de dediğiniz gibi çok büyük bi sorumluluk büyük özveri isteyen bi olay siz bunları yapamayacaksınız mutsuz sevgisiz bi çocuk yetiştirmenin hiç gereği yok
 
Onu kucagina aldiginda herseyi unutursun minvalinde romantik cevaplara bayiliyorum ben ama :)
aynen,tuvalete atanlar,öldürenler,bırakıp kaçanlar hangi cinse giriyor,bu hanımların tezıne göre,biri açıkalsın,onlarda 9 ay taşıdı,doğurdu,o meşhur acıları çekti,ve hopp kucağına aldı,sonuç çöp,sanırım o kadınlar uzaydan gelenler,kucağına alınca seversın dıyenlerle aynı gezegenden değil,kesınnn
 
doğurunca sever sevmez bilemem ama istemiyosa sıkı korunur, kendi adıma benim sinir olduğum şey bu, yoksa herkes anne olacak diye birşey tabiki yok, çift korunma artı geri çekilme yapan adam tanıyorum asla istemiyo çünkü
 
Allahım varlığıyla da yokluğuyla da sınıyor işte. Yapmayın, Kıymayın sakın.
Evet çok çok zor olacak, uykudan, yemeden, içmeden, keyiflerinizden, gezmekten- tatilden her şeyden uzak kalacaksınız. Ama inanın onun canına kıydığınızda Allahım belki size bir daha evlat vermeyerek sınayacak sizi. Ya olmazsa bi daha, siz değil Allah ona can vereceğim dediğinde geliyor işte dünyaya.

Gezmeyi çok severiz biz eşimle, uykuyu da, keyif yapmayı, alışverişi, tv karşısında pineklemeyi hatta. 9.5 aylık bebeğimle unuttum bunların hepsini. Çok zor bir bebeğim var. Ama buna rağmen ondan önceki her şey ne boşmuş diyorum. Size gülen gözlerle bakan, muhtaç olan miniğinizden ayrılmak bile istemiceksiniz. Ki biz beraber yatıyoruz mesela :) Uykusunda bile özlersiniz. Başkalarının çocuklarıyla kıyaslamayın. Dünyadaki tanıdığınız herkesten farklı olacak o :)
 
4 ay önce kalbi durduğu için kürtaj oldum dengem şaştı ilk zamanlar bende şaşkındım erkenmiydi acaba diye sonra kendimi bebek eşyaları bakarken buldum sonra sorunlu çocukları görünce yaramaz vs allahım zor iş ii düşündüm mü acaba dedim hazırmıyım acaba dedim sonra kimse dörtdörşük değil ama elinden geleni yaparsın sıkma canını dedim sonra kaybettim içimdeki boşluk tarifsiz şimdide tekrar denemek için gün sayıyorum biz ne desek boş ama sağlıklı bir bebek herkese nasip olmuyor ii düşünmek gerek birde annesi onlar istenmediklerinide hissedebikir üzmemek lazım:KK66: bol şanslar
 
canını siz vermediniz o yüzden ama benim bedeniiiiimmm deme hakkınız yok hiç kusura bakmayın. sizin bedeniniz ama o can başka bir can ve ona kıymaya hakkınız yok. Vardır bir hayır
Bu tarz tartışmaların tek bir sebebi var. Anne karnındaki bebeği birey ve can olarak kabul etmiyor oluşumuz. Doğmuş bebeğe 'özgürlüğümü kısıtlayacak' saçmalığıyla vurup öldürme hakkımız yoksa anne karnındaki bebeğe de yok çünkü görmüyor duymuyor olsak da orda atan bir kalp ve can. Yaratmadıysan almak hakkımız değil.
 
Kızlar siz nerde yaşıyorsunuz :-)
biri demiş evet çok uykusuz kaldım ama değdi.. öteki kahve bile icemiyosun.. digeri tatil matil yok..
Valla çok merak ettim.. sizin evde gerçekten bir bebek mi var , yoksa ejderha mı :-)
Benim kızım da 1.5 yaşında, valla hiç keyfimi erteledigimi hatirlamiyorum.. Hatta yine hamileyim; kahvemi yapar kitabımı okur bol bol nette gezinirim.. Kızımla oynasir kocamla evimle ilgilenirim.. gezmeleri hiç saymiyorum bile..
Ama önce dünya benim etrafimda döner.. ki onlarla daha tok ve daha sağlıklı şekilde ilgilenebileyim diye..
herşeye vaktim yetiyor çok şükür..
Şaştım kaldım yani.. :-/

yaşamayınca bilemiyor insan :)
benim kuzenim 2 yaşına girmek üzere ve değil annesi bi yerlere çıksın, telefonla zor konuşuyoruz. bize gelirler, dağılmadık yer kalmaz. evlerine gidiyoruz iki dakika oturamıyoruz. sehpaların üzerinden inmiyor. neredeyse tv yi üzerine devirecek. bir dakika susmuyor. sürekli ağlıyordu, neyseki şimdi eskiye nazaran ağlaması azaldı ama bir dakika yerinde durmuyor. değil tatile çıkmak, gezmeye zor gidiyorlar. gittikleri yerde de sürekli çocukla ilgileniliyor. mecburen. sofra hazırlıyoruz kaşla göz arasında tabakları indiriyor yere. bir dakika oturduğu yerde oturmuyor daha neler neler.

ben çok usluymuşum ama kardeşimi gördükten sonra anladım bir çocuk ne kadar yaramaz olabilir!... annem ben annanem teyzem hepimiz beraber anca idare edebiliyorduk çocuğu. yerde bulup gökte yerdi. sizinki usluymuş demek ki :)
 
Hamile olduğumu öğrendiğim gün geldi aklıma. Mutluluktan ağlayarak zangir zangir titreyip heyecandan bebegime bisry olur mu ki diye düşünerek eşimi arayip eve gel ne olur hamileyim deyisimi hatırladım. Kan tahlili yapmaya gittiğimde o geçmek bilmeyen bir saati beklediğimi hatırladım. Hamilesiniz tatlisini isteriz diyen doktora pastanneyi önüne sererim deyisimi.
Kucağımda ki mucizeye baktım da su an. .
ÇOK ŞÜKÜR ALLAHIM ÇOK ŞÜKÜR. ...
 
yaşamayınca bilemiyor insan :)
benim kuzenim 2 yaşına girmek üzere ve değil annesi bi yerlere çıksın, telefonla zor konuşuyoruz. bize gelirler, dağılmadık yer kalmaz. evlerine gidiyoruz iki dakika oturamıyoruz. sehpaların üzerinden inmiyor. neredeyse tv yi üzerine devirecek. bir dakika susmuyor. sürekli ağlıyordu, neyseki şimdi eskiye nazaran ağlaması azaldı ama bir dakika yerinde durmuyor. değil tatile çıkmak, gezmeye zor gidiyorlar. gittikleri yerde de sürekli çocukla ilgileniliyor. mecburen. sofra hazırlıyoruz kaşla göz arasında tabakları indiriyor yere. bir dakika oturduğu yerde oturmuyor daha neler neler.

ben çok usluymuşum ama kardeşimi gördükten sonra anladım bir çocuk ne kadar yaramaz olabilir!... annem ben annanem teyzem hepimiz beraber anca idare edebiliyorduk çocuğu. yerde bulup gökte yerdi. sizinki usluymuş demek ki :)

Evet bunları gözönünde bulundurarak söyledim ben de zaten :-) benim minigim de çok yaramaz.. hiç durdurak bilmez.. oyuzden çok iyi anlıyorum, sizi ve kuzeninizi..
Yani demem o ki; ben sadece keyiflerimi hiç ertelemem.. misal, kahve-kitap sefası mı çekti canım.. eşim alır gezmeye giderler kızımla.. kendime de vakit ayırmam için alır , ya oyuna giderler ya çarşıya.. yani insan istediğinde her fırsatı bulabiliyor.. eşim olmasa bile kizimin uyku ve kendi kendine oyun vakitlerini kolluyorum..
Çoğu annelerin böyle imkanları var ama gözardı ediyorlar babında.. :-)
 
Hayır bu kadın bu bebeğe kiyarsa yapilan onca suclama ve hakaretvari yorumlara inat yapacak her insan hayatında bi bocalama evresi yaşar 2 yıllık evliyim 1 yıldır bebek istiyorum ne vermedi diye rabbime guceniyorum ne de olup da istemeyeni nankör ve zalim buluyorum kurtaj elbetteki olmasin o cana kiyilmasin ki zaten anne adayinin kafasinda bu dusunce yoktu mevzunun başında zorla kafasina bu dusunceyi yerleştirdi bazi yorumlar zamana birak hersey yoluna girer vardir onu sana verenin bir bildiği diyemedi bir coklarimiz eğer bu bebek giderse kac kisinn bunda payi olacak dikkatli yorum yapin bu konularda ya da sessiz kalin nasıl tepkiler bunlar yaa Allah hepimizin kalbine hidayet ve yumusaklik versin..
 
Allahım verdiyse vardır bunda da Bi sebeb ben şuan 20 yasındayım ve bebeğim 11 günlük henyz onun için canımı veririm ve üstelik tüp bebek denemesinde kavuştum bebeğime zor Bi hamilelik geçirdim sürekli iğne ilaç bence iyi düşün bebeğin sana Allahın Bi hediyesi o sana Bi emanet onun gelip gelmemesine sen karar veremezsin bırakda kararını yaratan versin
 
X