- 23 Mart 2015
- 5.686
- 11.951
-
- Konu Sahibi Duyguras24
- #41
Biraz nefes almaya ihtiyacınız var. Yarım gü bile gelecek yardımcı olabilir. Eşinizle konuşup bir iş bulabilirsiniz. Çalışırsanız rahat olursunuz, farklı ortamlar olur. Neden hemen boşanmak istiyorsunuz ki. Bebek 2 yaşına gelene kadar böyle götürüp sonra olmuyorsa o zaman düşünün boşanmayı.Merhaba arkadaşlar. Yaklaşık 5 yıllık evliyim. Bir oğlum var iki gün sonra 1 yaşını dolduracak. Evliliğimin en başından beri problemlerim vardı aslında ama her evlilikte olacak cinstendi ve bu yüzden gözümde çok büyütmemiştim ama çocukla birlikte artan sorumluluklar,stres vs. sorunlarımız daha da arttı,içinden cikamadigim bir hale geldi. Öncelikle şunu söyleyeyim buraya eşimi kötüleyip,kendimi haklı çıkarmak için yazıp cizmiyorum. Gerçekten artık içinden çıkamıyorum ve kimseye anlatamıyorum. Objektif düşüncelerinize ihtiyacım var. Şöyle söylim eşim İşkolik bı adam. Bı fabrikada çalışıyor artı ben hamileyken bı dükkan açtı boş zamanlarinda da orda çalışıyor. Dükkanı açmasını önceden istiyordum ama hamileyken istemedim çünkü zaten yoğun çalışıyor bebek geliyor ve geri kalan vaktini bizle geçirsin bana destek olsun istiyordum ama o dinlemedi iyi bı yerden iş garantisi aldığını bunu kaybetmek istemediğini söyledi ve açtı. Hamileligim hep sağlık sorunlarıyla geçti. Bu süreçte de eşimin işinden dolayı gece yarılarına kadar evde yanlız kaldigimdan 1.5 saatlik mesafede olan baba evinde kaldım çoğunlukla. Dogumum da zor geçti ve kolik (gaz sancıları olan,sürekli ağlayan ve asla uyumayan) bir bebek dünyaya getirdim. Bu süreçte bile eşim hala çok yoğun çalışıyor ve hep ann teyzelerim yanıma gelip kaliyor bana yardımcı oluyordu. Lohusa depresyonuna da girdim. Çok zor bir hayatım vardı. Ve tartismalarimiz bu noktada başladı. Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep. Eşim yine yoğun çalışıyor,israrlarim sonucu bı iki saatliğine geliyor çocuğu her gece acile götürüyoruz. Baktık böyle olmayacak pılımı pırtımı topladm çocuk 4 aylık olana kadar annemde kaldım. Eşim sadece haftasonu geliyor çocuğu görüp gidiyordu. Bizde annem babam ben sabahlara kadar beşik sallıyor,çocuğu sık sık acile goturuyordk.Oglumun inanılmaz derecede uyku problemleri var.Uyku eğitimi ilaçlar hiçbir işe yaramadi ve gittiğimiz her doktor bu durumun 2 yaşına kadar süreceğini belirtti. Eşimin sorumsuzluğu yüzünden ettiğim kavgalardan ötürü evi anneme yakın yere taşımayı haftada üç gün is yerinde sabahlamayi bu süreçte annen yanında kalsın dedi diğer günler eve erkenden gelmeyi teklif etti kabul ettim.Tasindik annem rahatsızlandı gündüz bı isim olduğunda destek oluyor ama geceleri eşim olmadığında yanımda kalamiyor artık. Özet olarak şöyle söylim tasinma kararını kendi aldığı halde sırf eve biraz erken gel bizimle vakit geçir diye kızdığım ve baskı yaptığım için,senin yüzünden geldik,birakmiyosun çalışayım,ananın yanına getirdim yinede hergun eve gel diyosun,bıktım senden bilmem ne. Kavga sonucunda ağza aliayacak hakaretler,tehditler,bağırıp cagirmalar... İster istemez ben de karşılık veriyorum. Benim ailem bu kadar fedakarlık yaptığı halde hala nankörlük yapıp onlara laf söylüyor ve bu çok zoruma gidiyor. Karşılıklı olarak birbirimize hakaret ediyoruz,ailelerimize laf söylüyoruz. Bir de eşimin en sevmediğim huyu çok yalan konuşur ve verdiği sözü tutmaz. Bu konuda onu binlerce kere uyardım böyle yapma sana olan güven bitiyor senden soğuyorum yapma şunu dedim ama bir gram değiştiremedim. Ona karşı sevgim de saygım da kalmadı artık ama sorun şu ki bosaninca nasıl ayakta kalacağım bilmiyorum. Annem rahatsız ogluma bakamaz. Yabancı birine güvenip de ise giremem şuan girsem de alacağım asgari ücret bakıcıya mi vereyim kiraya mi diğer ihtiyaçlara mi ? Ekonomik özgürlüğüm yok. Ama böyle de dayanamiyorum. Hiç huzurumuz yok. Ne yapmalıyım ?
ben çok ciddi bir sorun goremedim adam çalisiyor isinde gucunde. siz de biraz huyuna gidin derim. boşaninca güllük gülistanlik hayat sizi beklemeyecek, evliliginizle ilgili sorunlar bitecek, başka sorunlar başlayacak.Merhaba arkadaşlar. Yaklaşık 5 yıllık evliyim. Bir oğlum var iki gün sonra 1 yaşını dolduracak. Evliliğimin en başından beri problemlerim vardı aslında ama her evlilikte olacak cinstendi ve bu yüzden gözümde çok büyütmemiştim ama çocukla birlikte artan sorumluluklar,stres vs. sorunlarımız daha da arttı,içinden cikamadigim bir hale geldi. Öncelikle şunu söyleyeyim buraya eşimi kötüleyip,kendimi haklı çıkarmak için yazıp cizmiyorum. Gerçekten artık içinden çıkamıyorum ve kimseye anlatamıyorum. Objektif düşüncelerinize ihtiyacım var. Şöyle söylim eşim İşkolik bı adam. Bı fabrikada çalışıyor artı ben hamileyken bı dükkan açtı boş zamanlarinda da orda çalışıyor. Dükkanı açmasını önceden istiyordum ama hamileyken istemedim çünkü zaten yoğun çalışıyor bebek geliyor ve geri kalan vaktini bizle geçirsin bana destek olsun istiyordum ama o dinlemedi iyi bı yerden iş garantisi aldığını bunu kaybetmek istemediğini söyledi ve açtı. Hamileligim hep sağlık sorunlarıyla geçti. Bu süreçte de eşimin işinden dolayı gece yarılarına kadar evde yanlız kaldigimdan 1.5 saatlik mesafede olan baba evinde kaldım çoğunlukla. Dogumum da zor geçti ve kolik (gaz sancıları olan,sürekli ağlayan ve asla uyumayan) bir bebek dünyaya getirdim. Bu süreçte bile eşim hala çok yoğun çalışıyor ve hep ann teyzelerim yanıma gelip kaliyor bana yardımcı oluyordu. Lohusa depresyonuna da girdim. Çok zor bir hayatım vardı. Ve tartismalarimiz bu noktada başladı. Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep. Eşim yine yoğun çalışıyor,israrlarim sonucu bı iki saatliğine geliyor çocuğu her gece acile götürüyoruz. Baktık böyle olmayacak pılımı pırtımı topladm çocuk 4 aylık olana kadar annemde kaldım. Eşim sadece haftasonu geliyor çocuğu görüp gidiyordu. Bizde annem babam ben sabahlara kadar beşik sallıyor,çocuğu sık sık acile goturuyordk.Oglumun inanılmaz derecede uyku problemleri var.Uyku eğitimi ilaçlar hiçbir işe yaramadi ve gittiğimiz her doktor bu durumun 2 yaşına kadar süreceğini belirtti. Eşimin sorumsuzluğu yüzünden ettiğim kavgalardan ötürü evi anneme yakın yere taşımayı haftada üç gün is yerinde sabahlamayi bu süreçte annen yanında kalsın dedi diğer günler eve erkenden gelmeyi teklif etti kabul ettim.Tasindik annem rahatsızlandı gündüz bı isim olduğunda destek oluyor ama geceleri eşim olmadığında yanımda kalamiyor artık. Özet olarak şöyle söylim tasinma kararını kendi aldığı halde sırf eve biraz erken gel bizimle vakit geçir diye kızdığım ve baskı yaptığım için,senin yüzünden geldik,birakmiyosun çalışayım,ananın yanına getirdim yinede hergun eve gel diyosun,bıktım senden bilmem ne. Kavga sonucunda ağza aliayacak hakaretler,tehditler,bağırıp cagirmalar... İster istemez ben de karşılık veriyorum. Benim ailem bu kadar fedakarlık yaptığı halde hala nankörlük yapıp onlara laf söylüyor ve bu çok zoruma gidiyor. Karşılıklı olarak birbirimize hakaret ediyoruz,ailelerimize laf söylüyoruz. Bir de eşimin en sevmediğim huyu çok yalan konuşur ve verdiği sözü tutmaz. Bu konuda onu binlerce kere uyardım böyle yapma sana olan güven bitiyor senden soğuyorum yapma şunu dedim ama bir gram değiştiremedim. Ona karşı sevgim de saygım da kalmadı artık ama sorun şu ki bosaninca nasıl ayakta kalacağım bilmiyorum. Annem rahatsız ogluma bakamaz. Yabancı birine güvenip de ise giremem şuan girsem de alacağım asgari ücret bakıcıya mi vereyim kiraya mi diğer ihtiyaçlara mi ? Ekonomik özgürlüğüm yok. Ama böyle de dayanamiyorum. Hiç huzurumuz yok. Ne yapmalıyım ?
Kk ya açılan konuların %50sinden fazlası adamların vurdumduymazlıgı, sorumsuzlugu ve ılgısızlıgıyle alakalı. Nefret ettirdiler herseydenEsinizle bu durumu konustunuz mu? O bu evliligi surdurmek istiyor mu? Cicek bile alsan eve bakim istiyor. Ailesine vakit ayirmayacaksa bu evlilikte onun yeri nerede? Arada bir otelde kalir gibi gelip gidiyor mu? Maddi olarak getirisi olmayan bir is icin yuvanizin temeli sarsilmis. En ihtiyaciniz oldugu donemde yokmus. Desem ki isi bu, ama adamin zaten bir isi de varmis. Daha fazla kazanayim diye acmis ama o da yok. Seneye kazanacaginin garantisi de yok. Aranizda 1.5 saatlik bir yol varmis anladigim kadariyla.
Bence esinizle konusun. Esiniz bu evliligi surdurmek istiyorsa o da fedakarlik yapmali, ailesine valit ayirmali. Surduremeyecekse de bebegi magdur etmemeli.
Çocuğu alıp annenize gitmekle onu rahata alıştırarak hata yapmışsınız ...adam alışmış sizi ve sorumluluğunu ailenizin üstüne atmaya...Merhaba arkadaşlar. Yaklaşık 5 yıllık evliyim. Bir oğlum var iki gün sonra 1 yaşını dolduracak. Evliliğimin en başından beri problemlerim vardı aslında ama her evlilikte olacak cinstendi ve bu yüzden gözümde çok büyütmemiştim ama çocukla birlikte artan sorumluluklar,stres vs. sorunlarımız daha da arttı,içinden cikamadigim bir hale geldi. Öncelikle şunu söyleyeyim buraya eşimi kötüleyip,kendimi haklı çıkarmak için yazıp cizmiyorum. Gerçekten artık içinden çıkamıyorum ve kimseye anlatamıyorum. Objektif düşüncelerinize ihtiyacım var. Şöyle söylim eşim İşkolik bı adam. Bı fabrikada çalışıyor artı ben hamileyken bı dükkan açtı boş zamanlarinda da orda çalışıyor. Dükkanı açmasını önceden istiyordum ama hamileyken istemedim çünkü zaten yoğun çalışıyor bebek geliyor ve geri kalan vaktini bizle geçirsin bana destek olsun istiyordum ama o dinlemedi iyi bı yerden iş garantisi aldığını bunu kaybetmek istemediğini söyledi ve açtı. Hamileligim hep sağlık sorunlarıyla geçti. Bu süreçte de eşimin işinden dolayı gece yarılarına kadar evde yanlız kaldigimdan 1.5 saatlik mesafede olan baba evinde kaldım çoğunlukla. Dogumum da zor geçti ve kolik (gaz sancıları olan,sürekli ağlayan ve asla uyumayan) bir bebek dünyaya getirdim. Bu süreçte bile eşim hala çok yoğun çalışıyor ve hep ann teyzelerim yanıma gelip kaliyor bana yardımcı oluyordu. Lohusa depresyonuna da girdim. Çok zor bir hayatım vardı. Ve tartismalarimiz bu noktada başladı. Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep. Eşim yine yoğun çalışıyor,israrlarim sonucu bı iki saatliğine geliyor çocuğu her gece acile götürüyoruz. Baktık böyle olmayacak pılımı pırtımı topladm çocuk 4 aylık olana kadar annemde kaldım. Eşim sadece haftasonu geliyor çocuğu görüp gidiyordu. Bizde annem babam ben sabahlara kadar beşik sallıyor,çocuğu sık sık acile goturuyordk.Oglumun inanılmaz derecede uyku problemleri var.Uyku eğitimi ilaçlar hiçbir işe yaramadi ve gittiğimiz her doktor bu durumun 2 yaşına kadar süreceğini belirtti. Eşimin sorumsuzluğu yüzünden ettiğim kavgalardan ötürü evi anneme yakın yere taşımayı haftada üç gün is yerinde sabahlamayi bu süreçte annen yanında kalsın dedi diğer günler eve erkenden gelmeyi teklif etti kabul ettim.Tasindik annem rahatsızlandı gündüz bı isim olduğunda destek oluyor ama geceleri eşim olmadığında yanımda kalamiyor artık. Özet olarak şöyle söylim tasinma kararını kendi aldığı halde sırf eve biraz erken gel bizimle vakit geçir diye kızdığım ve baskı yaptığım için,senin yüzünden geldik,birakmiyosun çalışayım,ananın yanına getirdim yinede hergun eve gel diyosun,bıktım senden bilmem ne. Kavga sonucunda ağza aliayacak hakaretler,tehditler,bağırıp cagirmalar... İster istemez ben de karşılık veriyorum. Benim ailem bu kadar fedakarlık yaptığı halde hala nankörlük yapıp onlara laf söylüyor ve bu çok zoruma gidiyor. Karşılıklı olarak birbirimize hakaret ediyoruz,ailelerimize laf söylüyoruz. Bir de eşimin en sevmediğim huyu çok yalan konuşur ve verdiği sözü tutmaz. Bu konuda onu binlerce kere uyardım böyle yapma sana olan güven bitiyor senden soğuyorum yapma şunu dedim ama bir gram değiştiremedim. Ona karşı sevgim de saygım da kalmadı artık ama sorun şu ki bosaninca nasıl ayakta kalacağım bilmiyorum. Annem rahatsız ogluma bakamaz. Yabancı birine güvenip de ise giremem şuan girsem de alacağım asgari ücret bakıcıya mi vereyim kiraya mi diğer ihtiyaçlara mi ? Ekonomik özgürlüğüm yok. Ama böyle de dayanamiyorum. Hiç huzurumuz yok. Ne yapmalıyım ?
ben şu kısma takıldım daha çok.Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep.
E zaten şuan anne ve babanız sizin ve oğlunuzun sorumluluğunu almış durumda neyi düşünüyorsunuz anlayamadım..??Merhaba arkadaşlar. Yaklaşık 5 yıllık evliyim. Bir oğlum var iki gün sonra 1 yaşını dolduracak. Evliliğimin en başından beri problemlerim vardı aslında ama her evlilikte olacak cinstendi ve bu yüzden gözümde çok büyütmemiştim ama çocukla birlikte artan sorumluluklar,stres vs. sorunlarımız daha da arttı,içinden cikamadigim bir hale geldi. Öncelikle şunu söyleyeyim buraya eşimi kötüleyip,kendimi haklı çıkarmak için yazıp cizmiyorum. Gerçekten artık içinden çıkamıyorum ve kimseye anlatamıyorum. Objektif düşüncelerinize ihtiyacım var. Şöyle söylim eşim İşkolik bı adam. Bı fabrikada çalışıyor artı ben hamileyken bı dükkan açtı boş zamanlarinda da orda çalışıyor. Dükkanı açmasını önceden istiyordum ama hamileyken istemedim çünkü zaten yoğun çalışıyor bebek geliyor ve geri kalan vaktini bizle geçirsin bana destek olsun istiyordum ama o dinlemedi iyi bı yerden iş garantisi aldığını bunu kaybetmek istemediğini söyledi ve açtı. Hamileligim hep sağlık sorunlarıyla geçti. Bu süreçte de eşimin işinden dolayı gece yarılarına kadar evde yanlız kaldigimdan 1.5 saatlik mesafede olan baba evinde kaldım çoğunlukla. Dogumum da zor geçti ve kolik (gaz sancıları olan,sürekli ağlayan ve asla uyumayan) bir bebek dünyaya getirdim. Bu süreçte bile eşim hala çok yoğun çalışıyor ve hep ann teyzelerim yanıma gelip kaliyor bana yardımcı oluyordu. Lohusa depresyonuna da girdim. Çok zor bir hayatım vardı. Ve tartismalarimiz bu noktada başladı. Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep. Eşim yine yoğun çalışıyor,israrlarim sonucu bı iki saatliğine geliyor çocuğu her gece acile götürüyoruz. Baktık böyle olmayacak pılımı pırtımı topladm çocuk 4 aylık olana kadar annemde kaldım. Eşim sadece haftasonu geliyor çocuğu görüp gidiyordu. Bizde annem babam ben sabahlara kadar beşik sallıyor,çocuğu sık sık acile goturuyordk.Oglumun inanılmaz derecede uyku problemleri var.Uyku eğitimi ilaçlar hiçbir işe yaramadi ve gittiğimiz her doktor bu durumun 2 yaşına kadar süreceğini belirtti. Eşimin sorumsuzluğu yüzünden ettiğim kavgalardan ötürü evi anneme yakın yere taşımayı haftada üç gün is yerinde sabahlamayi bu süreçte annen yanında kalsın dedi diğer günler eve erkenden gelmeyi teklif etti kabul ettim.Tasindik annem rahatsızlandı gündüz bı isim olduğunda destek oluyor ama geceleri eşim olmadığında yanımda kalamiyor artık. Özet olarak şöyle söylim tasinma kararını kendi aldığı halde sırf eve biraz erken gel bizimle vakit geçir diye kızdığım ve baskı yaptığım için,senin yüzünden geldik,birakmiyosun çalışayım,ananın yanına getirdim yinede hergun eve gel diyosun,bıktım senden bilmem ne. Kavga sonucunda ağza aliayacak hakaretler,tehditler,bağırıp cagirmalar... İster istemez ben de karşılık veriyorum. Benim ailem bu kadar fedakarlık yaptığı halde hala nankörlük yapıp onlara laf söylüyor ve bu çok zoruma gidiyor. Karşılıklı olarak birbirimize hakaret ediyoruz,ailelerimize laf söylüyoruz. Bir de eşimin en sevmediğim huyu çok yalan konuşur ve verdiği sözü tutmaz. Bu konuda onu binlerce kere uyardım böyle yapma sana olan güven bitiyor senden soğuyorum yapma şunu dedim ama bir gram değiştiremedim. Ona karşı sevgim de saygım da kalmadı artık ama sorun şu ki bosaninca nasıl ayakta kalacağım bilmiyorum. Annem rahatsız ogluma bakamaz. Yabancı birine güvenip de ise giremem şuan girsem de alacağım asgari ücret bakıcıya mi vereyim kiraya mi diğer ihtiyaçlara mi ? Ekonomik özgürlüğüm yok. Ama böyle de dayanamiyorum. Hiç huzurumuz yok. Ne yapmalıyım ?
Çocuk krese gidene kadar annenizde kalin. Bosanmadan. Maddi yukunu odesin eşin. Sonra eşinin nafakasiyla çocuğu krese yazdir kendin de çaliş. Kucuk de olsa ev tut çik. Tabi boşanmayi kafana koyduysanMerhaba arkadaşlar. Yaklaşık 5 yıllık evliyim. Bir oğlum var iki gün sonra 1 yaşını dolduracak. Evliliğimin en başından beri problemlerim vardı aslında ama her evlilikte olacak cinstendi ve bu yüzden gözümde çok büyütmemiştim ama çocukla birlikte artan sorumluluklar,stres vs. sorunlarımız daha da arttı,içinden cikamadigim bir hale geldi. Öncelikle şunu söyleyeyim buraya eşimi kötüleyip,kendimi haklı çıkarmak için yazıp cizmiyorum. Gerçekten artık içinden çıkamıyorum ve kimseye anlatamıyorum. Objektif düşüncelerinize ihtiyacım var. Şöyle söylim eşim İşkolik bı adam. Bı fabrikada çalışıyor artı ben hamileyken bı dükkan açtı boş zamanlarinda da orda çalışıyor. Dükkanı açmasını önceden istiyordum ama hamileyken istemedim çünkü zaten yoğun çalışıyor bebek geliyor ve geri kalan vaktini bizle geçirsin bana destek olsun istiyordum ama o dinlemedi iyi bı yerden iş garantisi aldığını bunu kaybetmek istemediğini söyledi ve açtı. Hamileligim hep sağlık sorunlarıyla geçti. Bu süreçte de eşimin işinden dolayı gece yarılarına kadar evde yanlız kaldigimdan 1.5 saatlik mesafede olan baba evinde kaldım çoğunlukla. Dogumum da zor geçti ve kolik (gaz sancıları olan,sürekli ağlayan ve asla uyumayan) bir bebek dünyaya getirdim. Bu süreçte bile eşim hala çok yoğun çalışıyor ve hep ann teyzelerim yanıma gelip kaliyor bana yardımcı oluyordu. Lohusa depresyonuna da girdim. Çok zor bir hayatım vardı. Ve tartismalarimiz bu noktada başladı. Dinimizde oturan ailesinin bekar kız kardeşlerinin ne yazık ki bu zor zamanlarimda bana hiçbir destekleri olmadı. Günlerce uyumadigim zamanlarım oldu,çok çaresizim ne olur yardım edin dediğim zamanlarım oldu ve biz çalışıyoruz izin alamayiz zamanımız yok dendi hep. Eşim yine yoğun çalışıyor,israrlarim sonucu bı iki saatliğine geliyor çocuğu her gece acile götürüyoruz. Baktık böyle olmayacak pılımı pırtımı topladm çocuk 4 aylık olana kadar annemde kaldım. Eşim sadece haftasonu geliyor çocuğu görüp gidiyordu. Bizde annem babam ben sabahlara kadar beşik sallıyor,çocuğu sık sık acile goturuyordk.Oglumun inanılmaz derecede uyku problemleri var.Uyku eğitimi ilaçlar hiçbir işe yaramadi ve gittiğimiz her doktor bu durumun 2 yaşına kadar süreceğini belirtti. Eşimin sorumsuzluğu yüzünden ettiğim kavgalardan ötürü evi anneme yakın yere taşımayı haftada üç gün is yerinde sabahlamayi bu süreçte annen yanında kalsın dedi diğer günler eve erkenden gelmeyi teklif etti kabul ettim.Tasindik annem rahatsızlandı gündüz bı isim olduğunda destek oluyor ama geceleri eşim olmadığında yanımda kalamiyor artık. Özet olarak şöyle söylim tasinma kararını kendi aldığı halde sırf eve biraz erken gel bizimle vakit geçir diye kızdığım ve baskı yaptığım için,senin yüzünden geldik,birakmiyosun çalışayım,ananın yanına getirdim yinede hergun eve gel diyosun,bıktım senden bilmem ne. Kavga sonucunda ağza aliayacak hakaretler,tehditler,bağırıp cagirmalar... İster istemez ben de karşılık veriyorum. Benim ailem bu kadar fedakarlık yaptığı halde hala nankörlük yapıp onlara laf söylüyor ve bu çok zoruma gidiyor. Karşılıklı olarak birbirimize hakaret ediyoruz,ailelerimize laf söylüyoruz. Bir de eşimin en sevmediğim huyu çok yalan konuşur ve verdiği sözü tutmaz. Bu konuda onu binlerce kere uyardım böyle yapma sana olan güven bitiyor senden soğuyorum yapma şunu dedim ama bir gram değiştiremedim. Ona karşı sevgim de saygım da kalmadı artık ama sorun şu ki bosaninca nasıl ayakta kalacağım bilmiyorum. Annem rahatsız ogluma bakamaz. Yabancı birine güvenip de ise giremem şuan girsem de alacağım asgari ücret bakıcıya mi vereyim kiraya mi diğer ihtiyaçlara mi ? Ekonomik özgürlüğüm yok. Ama böyle de dayanamiyorum. Hiç huzurumuz yok. Ne yapmalıyım ?
Evet cocuk olduktan sonra nasilsa gidemez diye dusunuyorlar. Evlilik erkek ve erkek ailesinin rahat ettirilmesi uzerine oturtulmus bir kurum olmus malesef.Kk ya açılan konuların %50sinden fazlası adamların vurdumduymazlıgı, sorumsuzlugu ve ılgısızlıgıyle alakalı. Nefret ettirdiler herseyden
Bosanildiginda ulkemizdeki nafaka miktarlari o kadar komik ki, eger anlasmali bosanip miktari sen belirlemezsen, cekismeli bosanmalarda 350-500 arasi, neredeyse cocugun tum yuku annede. Verilen nafakalar sadece bir ayakkabi parasi. Ve sabit. Yani nafaka artirimi icin herseferinde dava acman gerekiyor. Onda da 100-150 tl falan artiyormus. Anlasmali bosanip miktari sen belirleyip hersene de şu oranda nafaka artirimi yapilacak diye anlasmaya yazilirsa o iyi. Ya da cocugun tum egitim giderleri odenecek falan denirse tamam. Cekismeli bosanmakarda maddi yuk yine annenin omuzunda. Verilen nafakalar o kadar cok cuz'i her ne kadar maasin 1/4 oraninda verilir dense de.E zaten şuan anne ve babanız sizin ve oğlunuzun sorumluluğunu almış durumda neyi düşünüyorsunuz anlayamadım..??
Boşandığınızda çocuğun bütün maddi yükü sizde olmayacak.. Siz sadece eşinizi boşayacaksınız oğlunuzun yine babası olarak kalacak merak etmeyin.. Madem beyiniz bu kadar çalışıyor, oğlunun bakıcı parasını da verir..
Doğrudur ben çok bilmiyorum.. Çevremde 2 boşanan tanıyorum biri çocuğu için 1000 tl diğeri de 1200 tl alıyor her ay.. Ordan yola çıkarak demiştim aslındaBosanildiginda ulkemizdeki nafaka miktarlari o kadar komik ki, eger anlasmali bosanip miktari sen belirlemezsen, cekismeli bosanmalarda 350-500 arasi, neredeyse cocugun tum yuku annede. Verilen nafakalar sadece bir ayakkabi parasi. Ve sabit. Yani nafaka artirimi icin herseferinde dava acman gerekiyor. Onda da 100-150 tl falan artiyormus. Anlasmali bosanip miktari sen belirleyip hersene de şu oranda nafaka artirimi yapilacak diye anlasmaya yazilirsa o iyi. Ya da cocugun tum egitim giderleri odenecek falan denirse tamam. Cekismeli bosanmakarda maddi yuk yine annenin omuzunda. Verilen nafakalar o kadar cok cuz'i her ne kadar maasin 1/4 oraninda verilir dense de.
Tamamen vicdan meselesi. Bosanmis biri olarak iyi biliyorum ki ben bakarim evladima diye mangalda kül birakmayan adamlar is ciddiye binince bosanmayi savas zannedip esinden bosaninca evladindan da bosandigini zannedip odememek icin ve esinden bosanmanin acisini da cikarmak icin her turlu kivirma yollarina gidebiliyor. O nedenle herseyi yaziya baglamak gerekir eger anlasmali bosanilirsa. Soze guven olmuyor. Ornegin LGS sinavina oglum hazirlanirken kursa gitmisti. Ben oderim kursa yazdir diyen babasi iki taksiti odeyip artik odemeyecegim param yok dedi. Param yok diyen ayni adam bir hafta sonra kendisine luks bir araba ve bir de arsa aldi.Doğrudur ben çok bilmiyorum.. Çevremde 2 boşanan tanıyorum biri çocuğu için 1000 tl diğeri de 1200 tl alıyor her ay.. Ordan yola çıkarak demiştim aslındabi de baba vicdanı olan adam illa ki yardım eder diye düşündüm.. Bu arkadaşın kocası da 2 işte çalışırken çocuğuna da bir miktar ayırabilir diye düşündüm ama tabi tanımıyoruz haklı olabilirsiniz mağdur edebilir.
Vicdan meselesi işte. Size de ne mutlu ki böyle bşr adamdan kurtulmuşsunuz.. Ne desem boş yaniTamamen vicdan meselesi. Bosanmis biri olarak iyi biliyorum ki ben bakarim evladima diye mangalda kül birakmayan adamlar is ciddiye binince bosanmayi savas zannedip esinden bosaninca evladindan da bosandigini zannedip odememek icin ve esinden bosanmanin acisini da cikarmak icin her turlu kivirma yollarina gidebiliyor. O nedenle herseyi yaziya baglamak gerekir eger anlasmali bosanilirsa. Soze guven olmuyor. Ornegin LGS sinavina oglum hazirlanirken kursa gitmisti. Ben oderim kursa yazdir diyen babasi iki taksiti odeyip artik odemeyecegim param yok dedi. Param yok diyen ayni adam bir hafta sonra kendisine luks bir araba ve bir de arsa aldi.