Kardeş; evden çıkamam, kadın sığınma evine gidemem, çocuğumla gidersem babaannesini babasını ister, anne babamın durumu iyi değil çocuğu oraya götüremem, bizi hemen bulur, köle gibi davranıyor, belki dövecek, buraya bile gizli yazabiliyorum... Bunların hepsi tek kapıya çıkıyor, çocuğu terk etmek. Bu kadar bahane sıralamayın, ben kaldıramıyorum gitmek istiyorum yazın yeter. Biz de enayi gibi sizin adınıza endişelenmeyelim. Dağ başında bile polis yoksa askeri karakol var. Hani mağaradan bile internete bağlanıyorsun. Arasanıza polisi, tehdit ediliyorum başıma bir iş gelecek kurtarın yazsanıza. Çocuk bir ağlar ikincide sağa sola bakıp oyun oynar, unutuverir olanı biteni. Çünkü annesi yanında.
Anne babanızın evinde yarım tabaklık yemek çıkmaz mı el kadar çocuğa? Koltuk minderini koysan onda yatırırsın nedir yani? Ailenizin evinde olunca o kadar delirmez adam. En azından bilir çocuk nerde diye.
Çözüm arıyorsanız üşenmeden saatlerce sayfalarca yazalım ama yok ben kafaya koydum gidicem, buradan destek bekliyorum diyorsanız çok beklersiniz. Yazıp yazıp milletin asabını bozmayın bu saatte. Sanki Afganistan'da Taliban esir tutuyor da çocuğu bırakırsan gidebilirsin diyor.