Hayırlısı olsun senin içinÇok teşekkür ediyorumşuan için iyiyim, ailemin yanındayım çünkü.. o psikolojik baskıdan biraz uzağım.. konuşmak için istanbula dönmeyi bekliyorum..
Eşim çoğu zaman annesine kızıyordu. “Ben karımdan memnunum, eşim olsun diye aldım sana gelin olsun diye değil” diyordu. Ben kadına “eşime dedikodumu yapma, bana söyle” diyorum kadın ertesi gün yine yapıyor. Eşime kızmaya başladım sonraları. Sen yüz verşyorsun diye. Ben diyorum, ben ondan uzak olalım diye son çare şehir değiştirelim dedim falan diyor. Ama kavga anlarında sen de beklentilerini karsılasaydın o da bana diyecek bişey bulamazdı diyor. Yani normal zamanda konuştuğumuz ile çok farklı. Ama ben artık önü alınmayan bu kadından çok çol bıktım. Yani mesela bugün aradı “annecim bitanem” diyerek konusuyor benimle. Sonra da akıl veriyor “biraz kendinde hata ara annecim, bak hayatım kendi aranızda olan problemleri bana atmayın” diyor. Cinnet geçiresim geliyor:)Şartlarımız aynı. Bende aynı durumdayım sizinle. Aynı yaşlarda kızım var ücretsiz izindeyim. Eşiniz annesinin dolduruşuna geliyor gibi geldi bana. Yoksa üstünüze titreyen bir insan gelip de size hakaret edecek hale gelmez kolay kolay. Merak ettim eşinizi karşınıza alarak ciddi ciddi konuştunuz mu? Ben ilk olarak çözümü şehir değiştirmenizde görüyorum kayınvalidenin her gün sizde olması, kavga gürültü ve size hakaret etmesi çok ağır. Önce bunu ortadan kaldırmayı deneyin. Bundan sonra eşinizle sorunlar çözülmezse boşanın.
Malesef memurluk tahmin edildiği gibi pamuklar içinde olmuyor. Yani masa başı bir işim yok benim. 2 yaş üstü çocuğu olan personel nöbet tutuyor ve tayinimi ailemin olduğu şehre aldırmam mümkün değil. Haliyle kirası, çocuk bakıcı ücreti, hele hele nöbet tuttuğum zamanlarda çocuğuma o gece kim bakacak konusu cesaretsizliğimi tetikliyor. Yoksa “kız evlat ailesinin yanında yaşayamaz” diyen babamın dizinin dibinden bir bavulla hiç bilmediğim, atandığım şehire gittim, evimi barkımı kurdum, ama çocuk olunca bu kadar kolay olmuyorBurda okuyorumda. Memur olan ne cok bayan varmis.ama sizde genel olarak bir cesaretsizlik var. Yahu devletin kollari altindasiniz guzel maasiniz var.devlet memurusun.o esine guzel bir dava acsan onun verecegi afedersin kici kirik bir koltuga perdeye kasiga mi ihtiyacin var.varsin esyan olmasin.yeni evli sayilirim hala evim gelin evi gibi degildir.istesem doserim.ama gerek yok.bmir buzdolabin olsun simdilik bir camasir makinesi.iki bardagin iki tabagin.ki o maasla madem kafana koydun bir kac ay kenara atsan azda olsa biseyler alirsin.devlet memuru oldugun icin esyalari taksitle alma sansin var benim yasadigim sehirde direk veroyorlar tcnle ayda 500 verecek sekilde en acil olanlari alablirsin.kizini krese versen. Bu sikintilar sadece bir sene surer diye dusunuyorum.toparlanabilirsin.yeterki o sunepelerden kurtar kendini
Evet ama dediğiniz gibi darp ve kanıtlı tehdit istiyorlar. Ben de öyle bir durum yokCan güvenliği mazereti var ama ciddi kanıt isteniyor.Darp raporu,tehdit mesajları,tanık vs
Evet boşanma davasının açıldığına dair belge ile başvurmuşlar ama arkadaşınız hangi bakanlıktaydı acaba? Sağlık bakanlığında hep gördüm bunu da aile bakanlığı çok sert bu konuda sanırımArkadaşımın tayini çıktı dedim ya şu ayrıntıyı da vereyim boşanma davasını yeni açmıştı. Yani boşanmadan çıktı tayini
Gel git akıllı bir babam var. Yani şuan canını verir bana,ama boşanıxam dediğimde de çenesi ile, hakareti ile,o iğrençmişim gibi bana bakan gözleri ile canımı alır :)Yanlış anlamayın ama sizin aileniz gibi ailelere acayip ifrit oluyorum. Elalemin lafına bakıp kendi çocuğunu bu hallerde bırakan insanlara yazıklar olsun. Allah o kayınvalidenizi de bildiği gibi yapsın...
Tam yapmam gerekenleri ve benim düşündüklerimii sıralamışsınızAcele etmeyin, planlı olun
Bir kenara para ayırın, yapacaklarınızı bir liste haline getirin yavaş yavaş düzenleyin
Elinizde en azından bir kaç parça eşya alabilecek, ev için depozito verebilecek bir paranız olsun
Çocuğunuz için kreş/bakıcı seçeneklerini iyice araştırın
Yapılmayacak iş değil benim annem biri ağır hasta 4 çocukla boşandı, üstelik ortaokul mezunuydu, başlanınca gerisi geliyor ama dediğim gibi planlı olmak lazım. Baba evine dönmeyi asla tavsiye etmem size çünkü onun da ayrı sorunları var üzüntülerinizin üstüne yenisini eklemeyin
Ben de öyle düşünüyorum. Birbirlerinden kopmalarını asla istemiyorum. Sorun benle onlar arasında, kızımın eşim ile bir sorunu yokken ayırmamalıyım.. istanbula komşu illeri düşünüyorum, sakarya gibi mesela..boşanmadan dolayı mazeret tayini hakkınız olabilir. istanbuldan çok da uzak bir yer olmamalı bence babanın da çocuğunu görmeye gelebileceği bir yer olmalı. ne eşinizin ailesine ne de sizin ailenize yakın olun. iki taraftan da ayrı bir mevkide ev kurun kendinize. çocuğa 1 sene bakıcı bakar daha sonra kreş de düşünebilirsiniz.her şey zamanla yoluna girer.hakkınızda hayırlısı olsun.
Sizde benim gibi nöbet tutan anne memurlardansınız. İşiniz çok zor.Malesef memurluk tahmin edildiği gibi pamuklar içinde olmuyor. Yani masa başı bir işim yok benim. 2 yaş üstü çocuğu olan personel nöbet tutuyor ve tayinimi ailemin olduğu şehre aldırmam mümkün değil. Haliyle kirası, çocuk bakıcı ücreti, hele hele nöbet tuttuğum zamanlarda çocuğuma o gece kim bakacak konusu cesaretsizliğimi tetikliyor. Yoksa “kız evlat ailesinin yanında yaşayamaz” diyen babamın dizinin dibinden bir bavulla hiç bilmediğim, atandığım şehire gittim, evimi barkımı kurdum, ama çocuk olunca bu kadar kolay olmuyor
Kavga anı dışında aslında “annem” demiyor. Yani aslında normalde annesini alırı aşırı uyardı. Ama hala kadının bu hallere devam etmesinden dolayı eşimi suçluyorum. Arıyor sürekli, ben ne yaptım, uyardım,bağırdım,kovdum, ama anlamıyor diye.. uzağa gidelim dedim, yatılı gelir dedin, ne yapabiliriö diyor.. ben de bakıyorum artık yapabileceği bişey yok, o yüzden vazgeçiyorum...Yatacak yeri yok kadının.Yılan.Size geldiğinde habersiz sesini kaydetseniz ya da video çekip esinize izletseniz?Son bir hamle.Hala da "annem" derse yolunuza bakarsinız.
Malesef “memursun oh rahatsın” düşüncesi pek yok bizde.. nöbet elemanı konusunda ağır eksik var ve sürekli yatılı kuruluşlarda nöbetteyiz. Yasak olmasına rağmen 6 ay sonrası nöbet tutan hamileler var sırf mobinge ya da son ayını sürgünle geçirmemek içinSizde benim gibi nöbet tutan anne memurlardansınız. İşiniz çok zor.
Bende 2 yıl nöbet muafiyetindeyim. Napıcam bilmiyorum gündüz kreş iyi ama gece anne yok baba yok. Kime bırakacağız bilmiyorum. Sizi çok iyi anlıyorumMalesef “memursun oh rahatsın” düşüncesi pek yok bizde.. nöbet elemanı konusunda ağır eksik var ve sürekli yatılı kuruluşlarda nöbetteyiz. Yasak olmasına rağmen 6 ay sonrası nöbet tutan hamileler var sırf mobinge ya da son ayını sürgünle geçirmemek için
Çok denedik, yani hemen hemen haftada bir problem çıkarır kadın, sürekli birbirimize düşürür. Bi bakarız bizden alakasız konuda tartışıyoruz ve istenmeyen şeyler söylenip kırılmışız.. aşamıyoruz bir türlü.. ne yapabiliriö söyle diyor bana eşim, ne desem boş kadına geçmiyor.. hayatımızdan uzaklaştırmayı denedik, uzaklaşmıyor, milleti arayıp yaşandan kalp krizi geçirdiğini söylüyor, görümcem arıyor abla hastaneye götürdüm hiç bi sorun yaşamamış yaşan söylüyor diyor. Ama görümcem hariç kimse yalan olduğunu farkedenedip bizi arıyorlar “yazık kadın bi başına ne hale sokuyorsunuz” diye.. sırf kadına artık tahammül edemediğim, yüzünü görmek daha istemediğim için vazgeçiyorum bu evlilikten.. kurtulamıyorum ondan çünkü.. emekli olacak, görümce evlenecek ve kadın kocasının yanına köye gitmeyi istemediği için bizimle yaşayacak. Yine milleti acındıracak “tek başıma kalıyorum boşa kira ödüyorum emeklilik yetmiyo acım” diye.. kalıcak başıma, bakıma muhtaç değil, kocası var.. külfet kadın, tarif edilir gibi değilEşinizle ciddi probleminiz yok bence. Annesi ahlaksiz ve arsiz bunu aşmanin yollarini arayin önce. Ancak burda boşanın demek kolay. Boşanmak sizin durumunuz için henüz iyi bir seçenek değil bence. Şu aşamada 1 yasinda bebekle ist gibi bi yerde desteksiz perisan olursunuz. Simdilik bosanmak bir secenek olmasin. Baska yollar arayin. Evlilik terapistine falan gidin
Boşanma ile ilgili bütün eski konuları hortlatmaya and mi ictiniz?Merhaba
Şuan ne durumdasınız?