- 15 Ağustos 2019
- 174
- 249
Tayin için daha 4 yılım var ama bilmiyorum gerekçe gösterip bu durumu isteyebiliyor muyum
Şu bayram tatilinin bitmesini bekliyorum personel işlerine ulaşmak için
Tayin için daha 4 yılım var ama bilmiyorum gerekçe gösterip bu durumu isteyebiliyor muyumKüçük şehire tayin isteme imkanınız var mı
O kv oğullarının turşusunu kuracak herhalde. Yatacak yeri yok. Kp nasıl peki onunla konustun mu. Esini karşına al sakin bir sekilde tum yaşadıklarını anlat. Sorunlarınızın çözümüne yanaşıyor mu bunu gözlemle. Bir süre bekle. Bu süre zarfında da lütfen kıyıya köşeye birikim yao. Kv ye gelince evine geldiğinde su kisi beni bekliyor deyip cik gez onunla bir arada bulunma. Kulaklarını tika. Hatta o evdeyken kahveni yal ac müziğini yada ne bileyim komedi tarzi film ac gülmeye egkenmeye bak. zor gelecek belki ama srn uzuleceginize k kv deliye dönsün beni takmiyon diye. Hemen karar verme para biriktirmeyi ihmal etme
Eşimle konuşmayı hep denedim.. “annem sonuçta, ama şunu bil kötülük ediyor ve ben alttan alıyorum” ama eşimde artık annesinin tarafına gitme huyu var.. aile terapistine gitmeyi iki yıldır diyorum ama eşim yanaşmıyor.. şuan 10 aydır işsiz yani daha doğrusu iflas ettiği için şuan borcu ve zararı kapatmaya gidiyor her kuruş.. ve şimdi diyince ekmek almaya paramız yok diyor.. olsa da zaten gitmiyor gereksiz gibi geliyor ona..Bütün yolları denediniz mi eşinizle sorunları düzeltmek için? Aile terapisi aldınız mı mesela?
Düzeltme. Kızınız 3.5 yaşında sanmıştım, küçük değil demişim. Son durumunuz nedir? Aileniz destek olmuyorsa isterseniz iki yıl daha bekleyin. Kızınız biraz daha büyüsün. Sonra daha rahat olursunuz.Bende bir bavul ile ev kurdum. Spotcudan hafif hasarlı beyaz eşya, uygun koltuk, masa sandalye aldım. Ufak ev eşyalarını da taksitle aldım. Beş ayda evim yaşanır idare eder hâle geldi. Mutlu idim , yaşasın huzur diyordum. Kızınız çok küçük değil. Bence kız meslek liselerinin ana sınıfları oluyor, çalışanlar için de uygun saatler oluyor diye biliyorum. Oglumda 4 yaşında idi ayrı eve gittiğimde. Es kişisi önce evden hiç bir şey alamazsın derken salon takımimi gönderdi sadece. Oğluma annem baktı yanımda kaldı bir yıl. Olmasa idim kız meslek lisesi ne bakacaktım. Eğitimlerindende memnun gönderen arkadaşlar. Korkmayın, planlı olun.
ne güzel kalbiniz varAynılarının bir canlısını ben yaşadım..
Inan ki o çocuğun baba ya değil
Mutlu huzurlu bir yaşama ihtiyacı var rabbim yardımcın olsun..
Benimde bir isim yok ama şükür ki ailem yanımda oldu.
Başlarda onlarda kabullenemedi ama şuan benim yanımdalar.
Işte herkesin sorunları farklı keşke burda olsaydın inanki kendi çocuğumda senin cocugunada bakardım..
Boşanma durumu bazen mazerete giriyor bir araştırın derimTayin için daha 4 yılım var ama bilmiyorum gerekçe gösterip bu durumu isteyebiliyor muyum
Şu bayram tatilinin bitmesini bekliyorum personel işlerine ulaşmak için
ne biçim insanmış kv!!!!Eşimle son bir yıldır her
hafta bir konusma yapıyoruz. Önceden hep suçlardım, son 6-7 aydır “bu evliliği bitirmeyi istemediğimi, kendisini sevdiğimi, annesi ile aramda denge kurması gerektiğini, her gün annesini çağıramayacağımı, kendisinin de(eşimin) asık suratının, beni suçlamalarının beni üzdüğünü” hep anlattım. Ama eşim bana “suç sen de kadının beklentileri car her gün al öıcuğu git ve onu cagır sorun kalmaz” diyor. Buldugu çözüm benim onların altında ezilmem. Şiddet basladı maalesef, psikolojik şiddet var “sen sinsisin, sen kötü kalplisin, sen....sın” küfürler vs. Aynı sofraya oturmamaya basladı benimle. Esyaları kırıyor, yemek masasını tv ünitesini.. üzerime yürüyüp öldürtceksin kendini vs diyor. Uzun olmasın diye yüzeysel anlattım. Ama eşim artık seçim yapmak zorunda oldugu duruma geldi. Ya annesi ya ben.. anlaşamıyoruz kv ile, olmuyor. İki gafta önce kadını aldım karsıma konustum. Senin oglun benim esim, ikimizde o üzülsün istemeyiz, bu gerginlige son verelim arkamdan dedikodu etme bana de vs diye. Annemi aramıs “kızını al, terbiyesiz senin kızın, senin kızın bilmem ne, kullanıp atılmalık” diye. Eşim de “o öyle demek istemedi” diyor. Kv ye kızıyor esim sen öyle dedin ama o yanlıs anlasılcak bişe diyor.
İstanbul da tam gün 1000 lira olan kreşler çoookkkkMerhabalar.. Bir süredir üye olmadan benzer durumu yaşayanların dertlerini, yaptıklarını okuyorum sitenizden.. Sizden yerinize beni ve kızımınkoymanızı rica ederek yazıyorum.. ne yapardınız?
3,5 yıllık evliyim. 1 yaşında kızım var.
Evlenmeden önce ailesinden çok kopuk(kv ve kp ayrı şehirlerde yaşıyorlar, görümce bekar ve ayrı sehirde asgari ücrete calısıyo, kaynım bekar ve oda baska sehitde karın tokluguna yasıyo) birbiri ile anlasamayan bir aileye sahipti esim. Bir araya gelince hep kavga ederler, ailenin her üyesi kv nin çenesinden dolayı(kendileri böyle tanımlıyor) baska sehirde karın tokluguna calısıyor.
Özet geçersem eğer; çocuk olana kadar kv sevepli yasadıgımız sıkıntıları halletmiştik( haftada 4-5 kere bana misafir cagırır ben kapı calınca ögrenirdim. Asırı derecede dedikodumu ederdi ve bi kere de beni kendi evimden kovdu anneme al git kızını dedi) öocuk dogdu hergğn gelmeye basladı kv. Yemek yiyor, 3-4 saat oturuyor. Misafirim varken asla kalkmıyor evin hanımı gibi herşeye o karısıyor. Çocuğu sevemiyorum diye dedikodumu ediyor( ki en fazla haftada bir gün gelmezdi) tencere kenarında gördüğümü lekeyi(10 günlük lohusayken yemek yapmıstım tencereyi iyi yıkayamamısımmkalmıs leke) esime anlatır, toz kalsa bir yerde esime gösterir “sen ananın evinde böyle mi gördün” der, asırı derecede yalanlar söyler(bana annelikle ilgili kendimi kötü hissettirecek), söylediği yaşanları unutup “sen böyle dedin ya” diyince iftira atıyorsun diyip yaygara koparır bir kadın oldu. Esimin yanında askım diyen, esim yokken hep laf sokup suratıma bakmayan kadın ben haftada 2 gün görüşüyorum diye evime gelip bana hakaret eden “eziksin sen” diyen bir kadın.. ve eşim, bana kıyamayan, üzerime titreyen o eşim annesinin ve diger akrabalarının yanında “seni tanısaydım evlenmezdim” diyen, bir adama dönüştü..
Anlatamadıgıım bu nice seyden ötürü bebegim dogdugundan beri eşime soğuğum. Özellikle son tartısmadan ve annesinin yanında beni kötülemesinden sonra iyice sogudum ve bayram bahanesi ile ailemin yanına geldim.
Babam rezil olduk düşüncesi ile beni ve kızımı istemiyor. Eşimin yanına dönmek istemiyorum, onu ve annesini görmek istemiyorum.
Memurum. Ücretsiz izindeyim. Ama İstanbulda geçinmem çok zor kira vs asırı pahalı. E bir de bakıcı tutucam bebegime, malesef hiç tanıdıgım yok. Hani plan yapıyorum. 3.500 güncel maaşım, kira,bakıcı parası(bakıcıya veren arkadaslarım 1.5-2bin tl diyorlar), alacağım eşyaların taksidi, faturası, sağlık giderlerim(kas rahatsızlıgım için olan ilaçlarım aylık 350 tl suan için) vs derken istanbul zorlar, birikim yapmama müsade etmez. Tayin aldırma işlerini araştırıyorum, çok zor ama zorlayacagım. Kendi ailem de eşimin ailesi de rahat vermeyecek biliyorum.
Bebegimin kavgalı bir ortamdan büyümesindense anne ve babasından ayrı büyümesi sizce de daha iyi olmaz mı onun in? Yoksa kendimi düşünüp bencillik mi yapıyorum sizce?
Bu arada bana tek kurua tek esya vermeyecek biliyorum,bosanan abisi tüm esyaları spotcuya sattı tek bi ceyrek altınını bile vermedi kızın. Sırf zora gireyim diye bunu da yapacaklar.
Sadece bir bavul ve bebeği ile ev kuran, tutunanız var mı?
Ağlayarak yazıyorum, devrik cümlelerim için özür dilerim...
sevgiyle...
O zaman başka seçenek bırakmamış sizeEşimle konuşmayı hep denedim.. “annem sonuçta, ama şunu bil kötülük ediyor ve ben alttan alıyorum” ama eşimde artık annesinin tarafına gitme huyu var.. aile terapistine gitmeyi iki yıldır diyorum ama eşim yanaşmıyor.. şuan 10 aydır işsiz yani daha doğrusu iflas ettiği için şuan borcu ve zararı kapatmaya gidiyor her kuruş.. ve şimdi diyince ekmek almaya paramız yok diyor.. olsa da zaten gitmiyor gereksiz gibi geliyor ona..
Güzel kalbiniz için çook teşekkür ederim Allah rarzı olsunAynılarının bir canlısını ben yaşadım..
Inan ki o çocuğun baba ya değil
Mutlu huzurlu bir yaşama ihtiyacı var rabbim yardımcın olsun..
Benimde bir isim yok ama şükür ki ailem yanımda oldu.
Başlarda onlarda kabullenemedi ama şuan benim yanımdalar.
Işte herkesin sorunları farklı keşke burda olsaydın inanki kendi çocuğumda senin cocugunada bakardım..
İflas sürecinde tüm altınlar birikim borca hacize gitti.. yani cebimde olan kızıma bayramda verilen harçlıklardan arta kalan.. bu yüzden hemen adım atamam.. yani ben başka bir şehre atanmayı, evi gizlice ayarlayıp öyle demeliyim syrılma kararını.. yoksa biliyorum önümü tıkarlar..ne biçim insanmış kv!!!!
Allah a havale edin
hemen boşanamam diyorsunuz anlıyorum sizi
işe döndüğünüzde para biriktirmeye başlayın
işe döndüğünüze çocuğa kim bakacak
anneniz babanız tabiri caizse yüz vermemek adına boşanma diyorlar
kıyamaz sahip çıkarlar inşallah
Tayininizi kuck bir yere aldırınMerhabalar.. Bir süredir üye olmadan benzer durumu yaşayanların dertlerini, yaptıklarını okuyorum sitenizden.. Sizden yerinize beni ve kızımınkoymanızı rica ederek yazıyorum.. ne yapardınız?
3,5 yıllık evliyim. 1 yaşında kızım var.
Evlenmeden önce ailesinden çok kopuk(kv ve kp ayrı şehirlerde yaşıyorlar, görümce bekar ve ayrı sehirde asgari ücrete calısıyo, kaynım bekar ve oda baska sehitde karın tokluguna yasıyo) birbiri ile anlasamayan bir aileye sahipti esim. Bir araya gelince hep kavga ederler, ailenin her üyesi kv nin çenesinden dolayı(kendileri böyle tanımlıyor) baska sehirde karın tokluguna calısıyor.
Özet geçersem eğer; çocuk olana kadar kv sevepli yasadıgımız sıkıntıları halletmiştik( haftada 4-5 kere bana misafir cagırır ben kapı calınca ögrenirdim. Asırı derecede dedikodumu ederdi ve bi kere de beni kendi evimden kovdu anneme al git kızını dedi) öocuk dogdu hergğn gelmeye basladı kv. Yemek yiyor, 3-4 saat oturuyor. Misafirim varken asla kalkmıyor evin hanımı gibi herşeye o karısıyor. Çocuğu sevemiyorum diye dedikodumu ediyor( ki en fazla haftada bir gün gelmezdi) tencere kenarında gördüğümü lekeyi(10 günlük lohusayken yemek yapmıstım tencereyi iyi yıkayamamısımmkalmıs leke) esime anlatır, toz kalsa bir yerde esime gösterir “sen ananın evinde böyle mi gördün” der, asırı derecede yalanlar söyler(bana annelikle ilgili kendimi kötü hissettirecek), söylediği yaşanları unutup “sen böyle dedin ya” diyince iftira atıyorsun diyip yaygara koparır bir kadın oldu. Esimin yanında askım diyen, esim yokken hep laf sokup suratıma bakmayan kadın ben haftada 2 gün görüşüyorum diye evime gelip bana hakaret eden “eziksin sen” diyen bir kadın.. ve eşim, bana kıyamayan, üzerime titreyen o eşim annesinin ve diger akrabalarının yanında “seni tanısaydım evlenmezdim” diyen, bir adama dönüştü..
Anlatamadıgıım bu nice seyden ötürü bebegim dogdugundan beri eşime soğuğum. Özellikle son tartısmadan ve annesinin yanında beni kötülemesinden sonra iyice sogudum ve bayram bahanesi ile ailemin yanına geldim.
Babam rezil olduk düşüncesi ile beni ve kızımı istemiyor. Eşimin yanına dönmek istemiyorum, onu ve annesini görmek istemiyorum.
Memurum. Ücretsiz izindeyim. Ama İstanbulda geçinmem çok zor kira vs asırı pahalı. E bir de bakıcı tutucam bebegime, malesef hiç tanıdıgım yok. Hani plan yapıyorum. 3.500 güncel maaşım, kira,bakıcı parası(bakıcıya veren arkadaslarım 1.5-2bin tl diyorlar), alacağım eşyaların taksidi, faturası, sağlık giderlerim(kas rahatsızlıgım için olan ilaçlarım aylık 350 tl suan için) vs derken istanbul zorlar, birikim yapmama müsade etmez. Tayin aldırma işlerini araştırıyorum, çok zor ama zorlayacagım. Kendi ailem de eşimin ailesi de rahat vermeyecek biliyorum.
Bebegimin kavgalı bir ortamdan büyümesindense anne ve babasından ayrı büyümesi sizce de daha iyi olmaz mı onun in? Yoksa kendimi düşünüp bencillik mi yapıyorum sizce?
Bu arada bana tek kurua tek esya vermeyecek biliyorum,bosanan abisi tüm esyaları spotcuya sattı tek bi ceyrek altınını bile vermedi kızın. Sırf zora gireyim diye bunu da yapacaklar.
Sadece bir bavul ve bebeği ile ev kuran, tutunanız var mı?
Ağlayarak yazıyorum, devrik cümlelerim için özür dilerim...
sevgiyle...
o zaman başka ile tayin için uğraşın didinin eşinize çaktırmadanİflas sürecinde tüm altınlar birikim borca hacize gitti.. yani cebimde olan kızıma bayramda verilen harçlıklardan arta kalan.. bu yüzden hemen adım atamam.. yani ben başka bir şehre atanmayı, evi gizlice ayarlayıp öyle demeliyim syrılma kararını.. yoksa biliyorum önümü tıkarlar..
Yok henüz 14 aylıkDüzeltme. Kızınız 3.5 yaşında sanmıştım, küçük değil demişim. Son durumunuz nedir? Aileniz destek olmuyorsa isterseniz iki yıl daha bekleyin. Kızınız biraz daha büyüsün. Sonra daha rahat olursunuz.
Eşyalı ev fikri başta çok iyiymiş, yani eşya ile fln ygrasmam teşekkür ederimTayininizi kuck bir yere aldırın
Basta eşya mesya uğraşmayın. Eşyaları ev tutun
Kızım 14 aylıko zaman başka ile tayin için uğraşın didinin eşinize çaktırmadan
kızınız kaç yaşında
Allah yardımcınız olsun
kim bakacak kızınıza çalışmaya başlayınca
Size böyle değer veren aileniz eminim yalnız bırakmayacaktir. Hiç düşünmeden fikrinizi söyleyip desteklerini alın.Yok henüz 14 aylıkbir gün bile geçirmek cehennem gibi. Kaynana her gün laf öarpıyor her gün bekliyor, her gün kapı çalıp da gelecek mi endişesi... ben ben olmaktan çıktım.. dışarı çıkıyorum kızıma, ben yürümeyi parkı çok seviyorum her gün 3-4 saat dışardayız toplamda, sabah ve akşam üzeri çıkıyoruz. Ama evimde huzur yok diye de çıkıyorym, laf oluyor dısarı cıkmaya hali var bana gelmiyor diye.. gitsem nolcakki hep şaf yiyorum, hoşgeldin bile demez asla suratıma bakmaz.. kendimi öyle degersiz hissediyorum ki.. simdi ailemin yanındayım, annem kardeşlerim babam hepsi bana kendimi değerli hissettiriyor.. sımarmak değil, tansiyonum düşüyor bu aralar hemen ayran getiriyorlar hastaneye gidelim diyenısrar ediyorlar bana “nasılsın” diyorlar.. istanbuldayken geçen hafta yere düştüm kimse bişey demedi sormadı..
yani o evde bi gün geçirmek bile zor:) ama nasıl sabredicem bilmiyorum, sabretmem gerek.. direk çantayı alır cıkarsam kızımla çıkmaza gireriz diye korkuyorum bi yandan da
Rica ederimEşyalı ev fikri başta çok iyiymiş, yani eşya ile fln ygrasmam teşekkür ederim