- 5 Temmuz 2013
- 485
- 985
-
- Konu Sahibi M I N E R V A
- #161
Seni yıldırmak icin boyle pskilojik tavirlar sergiliyodur belki bosanman icin.Bana diyor ki, 2018'de içime bir nur indirildi vs vs. Yoktu yani. Bahsettiği dönemler ikinci çocuğumuzun 2-3 aylık olduğu zamanlara tekabül ediyor.
Bu durumda en ağır hasarı alanda masum çocuklardır
Hiç bir çocuk gergin ve mutsuz bir ortamda büyümeyi haketmez
Eşiniz tedaviyi kabul etmemesi bile psikolojik şiddettir.. İnşallah büyük yaralar almadan atlatırsınız
İzlemesi gereken adımlarla ilgili verdiğin bilgilere katılıyorum Night, evliyse eş, bekarsa anne, baba, kardeş vasi tayin edilebiliyor, lakin hastalığı şizofrense şayet zorla bir yere kapatan kişiye kinleniyor bu tip hastalar, eşimin ailesinde de, benim ailemde de doktor tanılı şizofreni hastaları var, dipdibe yaşadığım bir komşumda şizofrendi, eşimin ailesindeki kişiyi kendi durumunu kabul etmeyip kötüleyince ailesi hastaneye yatırmış, zaten ondan sonra anne babasını yılan olarak görmeye başladı, bu evde yılanlar var evi yakacağım diyordu, komşumda babasını düşman görüyordu, hastaneye yatıran babası olduğu için babasının ölmesini istiyordu, ilaçlar iyi geliyor ama ilaç içmeyi reddediyorlar, komşum olan abi ilaçlarını içiyor gibi yapıp atardı, ben hasta değilim bu adam hasta deyip babasını gösterirdi.Toplum Ruh Sağlığı Merkezi bulunuyorsa yaşadığınız yerde, onlarla hemen görüşmeye gidin ve durumu anlatın.
Kendisinin, halinin farkında olmayacak şekilde sanrılar yaşamakta olduğunu, annesinde bulunan malum hastalık sebebi ile, genetik olarak bir benzerini yaşamakta olduğunu tahmin ettiğinizi, nasıl takibe alınıp, tedaviye başlanabileceğini sorun ve kendisinin durumu kabullenmediği için, izlenecek yolu tarif etmelerini isteyin.
Avukata da danışın, böylesi hastalıklarda (Evli iken) sanırım eş, vasi yerine geçiyor; evden alıp hastaneye direkt yatılı götürülmesi için izin verebilirsiniz. Biraz kırıcı, rencide edici ve hüzünlü görünebilir ancak eşiniz için şu an yapmanız gereken, hastaneye yatışın nasıl gerçekleşeceği ve hastalığı kabullenme süreci için koyulacak teşhisin ardından, hastalığın ne olduğunu iyice bilmek-araştırmak-öğrenmek, tedaviye yönelik adımları atabilmek.
Anlıyorum ki zor bir hal, elbette çocuklarınız için endişelenmekte ve tehlikeden ürkme halindesiniz, bunu söylemek benim için kolay buradan ve fakat ben bu kadar çabuk tası tarağı toplayıp, pes etmezdim. Ardınızda bıraktığınızda eşinizin hali çok daha kötü olacak; elinizden geleni yaptığınızdan emin olup vicdanınızı rahatlattıktan sonra hala durum aynı ise, ondan sonra yolları ayırmanın derdine düşmelisiniz bence. Elbette yine de karar sizin, ölçüp biçip bakın.
Allah kolaylık versin.
İzlemesi gereken adımlarla ilgili verdiğin bilgilere katılıyorum Night, evliyse eş, bekarsa anne, baba, kardeş vasi tayin edilebiliyor, lakin hastalığı şizofrense şayet zorla bir yere kapatan kişiye kinleniyor bu tip hastalar, eşimin ailesinde de, benim ailemde de doktor tanılı şizofreni hastaları var, dipdibe yaşadığım bir komşumda şizofrendi, eşimin ailesindeki kişiyi kendi durumunu kabul etmeyip kötüleyince ailesi hastaneye yatırmış, zaten ondan sonra anne babasını yılan olarak görmeye başladı, bu evde yılanlar var evi yakacağım diyordu, komşumda babasını düşman görüyordu, hastaneye yatıran babası olduğu için babasının ölmesini istiyordu, ilaçlar iyi geliyor ama ilaç içmeyi reddediyorlar, komşum olan abi ilaçlarını içiyor gibi yapıp atardı, ben hasta değilim bu adam hasta deyip babasını gösterirdi.
Konu sahibesinin eşi benim ailemdeki vakaya benziyor, o da nurlandığını, meleklerle konuştuğunu, şimdi yazacağım için özür dilerim ama onun tabiri buydu yaratıcının çok güzel bir kız olduğunu söylüyordu, bizim ailemizde psikiyatrik bir hastalığı olan kimse yoktu, bu abimizin babasının ailesinde şizofren var mıydı bilmiyorum çünkü büyük enişteyi hatırlamıyorum ben küçükken ölmüş, çok iyi tatlı bir adamdı, çokça da okumuş iyi eğitimli kültürlü biriydi, ne olduysa son birkaç yıl içinde olmuştu, böyle hastalıklar gençken teşhis ediliyor deniyor ama bizim ağabey 40 yaş civarı hastalandı, ondan öncesi bir şeyi yoktu.
Haklısın sabredip elden geleni yapmak gerekiyor ama insan korkuyor da Night, karşısındaki insanları çeşitli hayvanlara benzetiyorlar, dikkat ettim kinlendikleri kişileri yılan olarak görüyorlar, söyledikleri şeylerden etkileniyorsun, bir de sevdikleri kişiler için de zarar verici olabiliyorlar, gördüklerini sandıkları şeyler onlara bazı telkinlerde bulunuyor ve hangi konuda takıntılılarsa o yönde telkinler oluyor beyinlerinde, bilmem hatırlar mısınız? Haberde yapılmıştı galiba 90'lı yılların sonuna doğruydu bir baba çocuğunu kurban edecekken yakalanmıştı, ona çocuğunu kurban etmesini söylemişler.Müdürüm, şizofrenide işler tam olarak nasıl ilerliyor zihnen bilmiyorum ve fakat bu tarz hastalıkların kontrolü için, kabul gerekiyor; o kabulü yapabilen birisi, tedavi yoluna gireceği ilk adımı atmış oluyor, onun haricinde ne yapılırsa yapılsın tesiri olmuyor-işlemiyor ve daha kötü bir tabloya evrilme olasılığını taşıyor.
Yatış şu tarif edilen halde mecburi; kabul edebilirse (Ki insanın kendine böyle bir şeyi kondurup -evet, haklısınız- diyebilmesi de güç olacaktır, haliyle herkes her şeyinin sorgulanmasına katlanırken akıl sağlığının yerinde olmadığının söylenmesini kaldıramaz kolay kolay), kin duymayacak, birkaç içsorgudan geçecek ve şizofrenisinin derecesine göre, bir miktar içgörü edinebilecektir diye düşünüyorum.
Beautiful Mind filmini bilirsiniz, anlatılan John Nash'in gerçek yaşam öyküsü ve kendisi şizofreni hastası idi.
Her zaman bir umut vardır, önce umut kapısından denenmesi gerektiğini düşünüyorum bu tarz durumların, sonrasında insan vicdanı daha rahat bir karar alabilir ve gerçekle daha doğru yüzleşebilir.
Tabi ilk yorumumda dediğim gibi, bunlar dile kolay; yaşamakta olanın kendi kararı, kendi gözlemidir, düşünmesi gereken çocukları da varken işi daha zor elbette.
Zor bir durum Allah yardımcınız olsun . Severek ya da sevmeyerek boşanmak zorunda kalıyosunuz anlamaya çalışıyorum çok zor kimseye vermesin Allah. Evde siz kalsanız eşiniz ailesinin yanına ya da başka ev tutsa bence daha iyi olur sizle kalacak olan çocuklar var düzenleri bozulmaması daha önemliSevgi bazen yetmiyor ve tükeniyor maalesef. Sevgi tükendi. Ben net bir insanım. Bir şey biterse, içimde de biter. Çocuklarımın babası olarak seviyorum ama bizim için, çocuklar için mücadeleyi reddettiği noktada içimde kendisini bitirdi.
Bu basit bi hastalık değil malesef şizofreni hastası herşeyi yapabilirBir daha düşününün imkanınız var ise evlilik terapistine gidin ve tatile çıkın gecmisi unutun yeni başlangıç yapın hayat kısa keskelerle hayat gecmez bur daha dusunun....
Haklısın sabredip elden geleni yapmak gerekiyor ama insan korkuyor da Night, karşısındaki insanları çeşitli hayvanlara benzetiyorlar, dikkat ettim kinlendikleri kişileri yılan olarak görüyorlar, söyledikleri şeylerden etkileniyorsun, bir de sevdikleri kişiler için de zarar verici olabiliyorlar, gördüklerini sandıkları şeyler onlara bazı telkinlerde bulunuyor ve hangi konuda takıntılılarsa o yönde telkinler oluyor beyinlerinde, bilmem hatırlar mısınız? Haberde yapılmıştı galiba 90'lı yılların sonuna doğruydu bir baba çocuğunu kurban edecekken yakalanmıştı, ona çocuğunu kurban etmesini söylemişler.
Bizim akraba olan abi de şu an konuşuyorum derdi, meleklerle konuşuyormuş, eski halini bildiğimden çok üzülürdüm, çok zor bir durum bir yanda sevdiğiniz evli olduğunuz adam hasta, bir yanda çocuklarınız, biz ne desek boş aslında
Yaşamayan bilmez, çocuklar için de o kadar yıpratıcı ki, bir arkadaşım vardı su gibi bir kız, ailece trafik kazası geçirmişler, babası kazada ölmüş, annesi babasının ardından şizofren olmuş, kızı bebeklikten beri teyzesi büyütmüş, teyzesi kızkardeşimi defalarca hastaneye yatırmış ama hastaneden kaçardı, kız koca İstanbul'da sokak sokak annesini arardı, insanlar da acımasız, deli anneni mi arıyorsun derlerdi
Bir insana kansersin desen tedavi olur ama psikolojik olarak hastasın desen kimse kolay kolay kabul etmez. Şizofreni tanıdığım yok ama öfke kontrol sorunu olan insanlar bile kabul etmiyor herkes kendi aklını beğenirmiş o yüzden sanırım. Konu sahibinin işi çok zor kolay karar vermemiştir eminim. Zaten tedaviye yaklaşsa boşanmayı düşünmezdi.Korkulmaz mı müdürüm elbette insan korkar ve olay anında dehşete düşer; kardeşim psikiyatri hemşiresi ve annem vazgeçirmeye çalışmıştı o sıra "Bir sıkımlık canın var, o bölümü seçme" diye, tabi kardeşim hedefinden vazgeçmedi o ayrı (Biraz da benim etkimle o hedefi seçti).
Şu durumun bir eksisi daha var ki hasta "Erkek"...
Bir zapt durumunda, erkek hastayı sabitlemek, bir kadın hastayı sabitlemeye nazaran daha zor benim bildiğim.
Şizofrenide içgörü edinme kısmı nasıl oluyor, olabiliyor mu, oluyorsa hangi derecede ve türlerde bu mümkündür bilmiyorum, ancak konu sahibinin yerine kendimi koyduğumda, yatışı yaptırıp sonrasında gördüklerimle ayrılık kararı için düşünmeye başlardım diyorum. Kabul çok şahsi ve sağlıksız düşünceler içindeyken daha zor...Allah kolaylık versin.
arada bende konusurum ya kendi kendime siz nasil boyle ciddi bir teshis koyabildiniz ki? Esiniz gitmese de bence siz bi terapiste gidip durumu anlatin o bu konuda daha bilgi sahibi olacaktır kendinize boyle bi yol haritası çıkarmanız sanki daha saglikli. Allah kolaylik versinİyi akşamlar.
Eşim ile ayrılma kararı almış bulunmaktayız. En azından ben bitirdim. Ne ara bitti, nasıl bitti, ne oldu da bitti bilmiyorum. Henüz bir avukatla görüşmedim. Haftasonu ailem, eşim ve ailesi ile konuştum sadece bu kararımı. Ailem kararı bana bıraktı. Eşimin ailesinin tepkisi elbette, "Çocuklarınız var," oldu. Eşim ise kararıma saygı duyuyor ama bir yanı üzgün görüyorum.
Her neyse uzatmadan... sevgili boşanma tecrübesi olan arkadaşlara sorum: boşanma gerçekleşmeden önce evleri ayırırken, kimin neyi alacağına nasıl karar verdiniz? Düşünüyorum düşünüyorum bir çıkar yol bulamadım. Evden henüz kimin ayrılacağı belli değil. Tencereden, beyaz eşyaya, yastığa, yorgana, havluya kadar kafamda deli sorular... boşanmada havluyu kafaya takan bir manyak benimdir orası ayrı. Çok detay isteyen bir şeymiş boşanmak onu anladım.
Evden gitsem komple diyorum, bir yanım çok üzülüyor. Akşam koca eve bir girecek bomboş... baba diye koşan çocuklar yok, ses yok. Burada oturmasa bari taşınsa diye bile düşünüyorum. Ben gidersem belki üst kata çıktığında bir bakacak çocukların odası boş, binbir özenle seçtiğimiz duvar kağıtları kalmış sadece. Üzülüyorum, üzülüyorum ama bu evliliğin devam etmesine artık imkân yok. İhanet yok. Şuan sebebini anlatmak istemediğim farklı durumlar söz konusu. İçimdeki her şey birbiriyle çelişiyor.
Cevap yazamazsam kızmayın, sabah erkenden hem benim hem de çocukların doktor randevusu var. Hemen yazamayabilirim, iyi geceler.
Not: Tanıdık manıdık çıkar diye yazmak istemedim ama şizofreni. Ben yeni fark ettim, hiç belli etmedi. Son 8 aydır falan az biraz ama son zamanlarda fark ettim. Kabul etmiyor, tedaviyi kesinlikle reddediyor. Annesinde de var ve ondaki süreci bildiğinden mi bu kadar gizli tutabildi bilmiyorum. 2018'den beri içeriği anlatmayayım ama bir şeyleri fark ettiğini söyledi. Ben deli değilim falan diyor, beni ikna etmeye çalışıyor. Ben fark ettiğim noktada zaten evde sesli sesli kendi kendine konuşmaya başladı. Küçüğü anlamıyor ama büyük kızım farkında her şeyin.
Bir insana kansersin desen tedavi olur ama psikolojik olarak hastasın desen kimse kolay kolay kabul etmez. Şizofreni tanıdığım yok ama öfke kontrol sorunu olan insanlar bile kabul etmiyor herkes kendi aklını beğenirmiş o yüzden sanırım. Konu sahibinin işi çok zor kolay karar vermemiştir eminim. Zaten tedaviye yaklaşsa boşanmayı düşünmezdi.
Çocuklar olmasa tedaviye ikna edene dek savaşırdım ama korkuyorum çocuğumda da tetikler diye. 2018'den bu yana böyleymiş, kendimi de yiyorum nasıl fark etmedim diye. Üzülüyorum eşime çünkü ben gidince bitecek, insan kendini neden tükenmeye iter? Beni bir kenara at, insan çocuklarına acımaz mı?