- 8 Nisan 2017
- 500
- 2.200
- 113
- 34
- Konu Sahibi Love_your_life
-
- #41
Siz yeterli anlayışı gösteriyorsunuz anladığım kadarıyla. Aslında en azından evde geçirdiği zamanı, stresini sizin üzerinizde atarak geçirmese çok da sorun etmeyeceksiniz.Ben çocuklarımı gezidirip zaten gerekeni yapıyorum konu yalnızca gezmek değil bakarsanız eşim sorumlu olmadığımız bu konularda bana hakaret ediyor durduk yere kızıyor
Kocamın yanlış bir adam olmadığını şuan biliyorum 12 yıldır hayatımda sevgisinden insanlığından saygısından vicdanından ve birçok güzel huyundan şüphem olmadı ama 3 4 aydır çok değişti ailesi her yönden çok etkiledi hı eminim diyorum ama belki de değişmeye yatkın bilmiyorum ama ben hiç hakaret duymadan geldim bu zamanlara 1 aydır ağzından kötü sözler çıkıyor.Adam size hakaret ediyorsa babasinin hasta olması biseyi değiştirmez. Adam yanlistir.
İlaçları saatli veriyorlar ama neden güzel sonuç alınmadı bilmiyorum yarın başka ilaç alacaklar belki etki ederde sakinler. Umarım rahat olur yani bizim için aylar yıllar böyle olursa zor gidecekTabii siz de haklisiniz.Üstte yazildigi gibi uzun bir süreç ama herkeste degisken seyrediyor.Tedavisini,ilaclarini düzenli yaptiriyorlar degil mi? Ilaclarin iyi gelmesi lazim bir parca da olsa rahatlamasi lazim ki eşiniz de sizlere zaman ayirabilsin dediginiz gibi.Cocuklariniz az arali ve cok kücükler Allah bagislasin.Zor sizin tek basiniza yetmeye calismaniz.Umarim en kisa zamanda kp niz ilaclat ile rahatlar ve bu denli sık aramazlar esinizi ,en azindan geceleri evine vakitli gelir,pazarlari da size zaman ayirabilir
Gittikleri doktor çok iyiymiş bu durumu için ilaç vermiş bakalım yarın alacaklar sanırım ilacı başka destek almazlar sanırım çünkü burası küçük bir ilçe laftan sözden de çekiniyorlar. Ben yanlış anlaşıldım çoğu kişi tarafından ama ilgilenmesi sorun değil bize kötü zaman ayırması veya hiç ayırması sorun
İşte bu sizin iç sesiniz. Anlıyorum zor bir durum, ama şunu düşünüyorsanız biraz daha sabırlı olmanızı söylüyor vicdanınız muhtemelen. Onu dinleyin. Duruma kendinizce çözüm bulmaya çalışın, ayak uydurum dedyi götürdüğünde gezmeye siz de gidin mesela... Belliki oğlu ilgilenmeden yapamayacak, illaki ilgilenecek... O zaman...Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin
Ben çocuklarımı gezdiriyorum büyük kızım baba diye ağlıyor çoğu gün eşim zaten babası ile ilgileniyor 7 gün gece gündüz eşimi darlamadım ama üzülüyorum o gelip babası ile sorun oldukça hakaretler ediyor evde kızıyor her şeye normal mi karşılamak lazım yani sırf hasta bir adam var üzgün insanlar var diye ezilmeli miyim
Benim iki kızım da düzgün uyumuyor. Birini uyutuyorum diğeri kalkıyor. Uykusuzluktan yorgunluktan o kadar tahammülsüz oluyorum ki hiç kızılmayacak şeylere kızıyorum. Kayınpeder bebek değil ki al kucağına gezdir. Onu tutması, kaldırması, zapt etmesi daha zor ve yorucu. O yüzden biraz anlayış. Çünkü aile olmak bunu gerektirir. Bir de bize vakit ayırmıyorsun diye suçlayıcı konuşursan iyice öfkelenir. Çok yorulduğunu biliyorum seni anlıyorum şeklinde konuşursan emin ol sakinlesecektir. Biz eşimle bunu 8 sene sonra anladık19 ay var kızlarım arasında büyük 27 aylık her şekilde yardıma ihtiyacım var. Sırf ileride bende yaşarım diye susuyorum ama insan çok üzülüyor işte. Eşimin sürekli kızgın depresif olması çok garip geliyor yani ilk ve tek hasta babası sanki gibi bilmiyorum nasıl geçecek ama zor geçecek belli
Basın sağolsun ablacımÇok geçmiş olsun. Annem alzheimer hastasıydı 2012' de vefat etti. Sıkıntılarinizi çok iyi anlıyorum. Üzülerek şunu belirteyim kp niz belli bir süre sonra hiç yuruyemeyecek. Sonra yemek yiyemeyecek bir süre sonra da beslenme bozukluğu yüzünden aranızdan ayrılacak. Süreç bu şekilde ilerliyor. Son evreye gelen annemde bu gelişmeler yaşandı. Eşinize elinizden geldiği kadar destek olun emin olun o daha çok yıpranıyor.
Bizim doktor alzheimer hastalarının yakınlarının psikolojik destek alması lazım demişti. Gerçekten zor bir hastalık. Allah yardımcınız olsun.
İnsan hayatın devam ettiğini düşünerek yaşamalı. Eşinizin yaptığı, hakaret etmesi, anlayışsız davranması size yaptığı bir ayıptır. Nedense hep idare kadınlardan beklenir. Demansı bilirim, yakınlarının neler yaşadığını daha iyi bilirim. Benim dedem bakıcıya teslim edemem diye senelerce ananeme kendi baktı, ama ne oldu kendisi de aşırı yıprandı, en sonunda o da hastalığa yakalandı. Ana babasına bakıp evlatlık görevini yapmayı herkes ister ama bu hayatta başka görevleri olduğunu da unutmadan. Bakın haftaiçi işe gittiğinde patrona diyebiliyor mu ben gidiyorum diye diyemez patronun kovması 5 dakika. Ama size diyebiliyor. Ama dememeli işte. Siz de anlayışsız, vicdansız bir kadın değilsiniz. Umarım eşiniz dengeyi kurar siz de daha fazla yıpranmazsınız. Ama bakıcı fikrini dile getirin bence çünkü böyle olmaz.
Ay ne iletişimi hanımefendi ya önünüzde koca bir ömür var daha doyarlar babalarına adam çiftliğin atın derdinde mi. Babası yani canı sonuçta onun isteklerini yapmasın annesine sırtını dönüp sizi mi nazlasın. Çocuklara burada yazdığınız gibi bize zaman ayırmıyor şeklinde hissettirirseniz aglarlar, fakat gitmek zorunda, bugünlerde geçecek babanız iyi bir evlat şeklinde hissettirirseniz emin olun ileride meyvesini alırsınız. Sizi çok bencil buldum.Ben babasını kaybetmiş bir bayanım o yüzden karşı çıkmıyorum ama büyük kızım sürekli eşimi soruyor hep yani bugün iki kez gitti arkasından ağladı o kadar üzüldü ki kıyamıyor insan benim kızlarımın iletişimi ne olacak babaları ile bu durumun sonu yok ki. İlerisi için korkuyorum o yüzden ses etmiyorum ama eşim sinirli davranıp her şeye kızıyor bizim huzurumuz kaçtı mesela ya of nebilim
Eve geldigi kisitli vakitlerde cok guler yuzlu olun.Ne kadar moraliniz bozuk olsada pozitif enerji verin esinize.Yani esiniz sizinle dinlensin.O zaman kafa dinlemeye ihtiyaci oldugunu anlayacak.Ona daha fazla destek olun.Hasta yuku agirdir cok iyi bilirim.Ama dunyanin sonu degil gecici bi sure bu.Insana asla bitmicekmis gibi geliyo ama birakin esiniz baksin babasinaki ilerde vicdani rahat olsun.O zaman beraber gecirdiginiz zamanlarin acisini daha icten cikaracaginiza eminim.Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Kızlar eşimin babası alzheimer hastası son evresinde demiş doktor ama eşim ve damadı dışında kimseyi hatırlamıyor ara ara hatırlıyor çoğu zaman unutuyor falan. Hep gezmek dolaşmak istiyor 73 yaşında kendisi sokağa çıkma yasağı döneminde hep evde kaldı ama çok kez çıkmak için diretmiş derken dışarıya çıkmaması ile hastalık iyice ilerledi. Neyse konu şu aslında buara babası hep sorun çıkarıyor gezmek dolaşmak istiyor eşim onu her gün araba ile alıp çalıştığı dükkana götürüyor oturuyor orda ama o daha fazlasını istiyor. Babası anne ve 42 yaşında evlilik yapmamış ablası var onunla birlikte yaşıyor. Onları çok zorluyor ters yapıyor sokağa çıkıp gezmek istediği için kapıyı kilitliyorlar bu kez kavga çıkıyor falan. Şu notu düşmek istiyorum normalde eşimin ailesinde kp hariç kimseyi sevmiyorum hemde hiç sevmiyorum ama bu durumu yaşamaları beni üzüyor yani insani olarak zor bu yüzden eşimi her sorunda aramalarını falan sorun etmiyorum tabiki yardım edecek amaaa son zamanlarda çok çok sık arıyorlar ve eşim büyük bir zamanını onlarla geçiriyor kızlarıma ve bana zaman ayırmıyor hiç. Hatta iki üç gündür baya ters yapıyor sıkıntısını baya yansıtıyor. Her pazar babasını gezdiriyor araba ile sahile denize kuma güneşe dağa tepeye vs neyse bu da sorun değildi fakat bize hiç zaman ayırmıyor çünkü onu gezdirdikten sonra kv alıyor görümce arıyor sorun çıktı diye yine onlara gidiyor. Geçen hafta büyük kızımı eşimin arkadaşının çiftliğine götürecektik atları çok seviyor sorun çıktı ailesi ile olmadı ondan öncede öyle bugün de hayvanat bahçesi veya çiftlik yapalım dedim olmadı çünkü sorun çıkmış buarada toplu yerler değil gideceğimiz yerler hayvanat bahçesi ile iletişime geçtim son 2 3 haftadır da eşim işten sonra annesine gidiyor babası için geç geliyor ve ben kızlarımla tek yemek yiyorum uyuma faslına geçiyoruz falan. Kp hastalığı ve eşimin ailesinin eşime yüklediği görevlerle güzelim kocamı zaten değiştirmişlerdi şimdide iyice koparıyorlar ağlıyorlar kıyamıyor o da falan. Hhıı bunu düşündüğüm içinde ileride bu durumları yaşarım diye de korkuyorum saçma ama Allah göstermesin hep diyorum çok zor bir hastalık kimseye vermesin Allah ama onların hayatından giderken bizden benim kızlarımın hayatından eşimle iletişimimden gitmesi normal mi? Yani ben uygun görmüyorum ama abartıyor muyum? Eşimin onlar kavga eder vs diye bize yaa sizi şuraya götürürüm diye söz vermemesi üzücü geliyor ya. Pandemi ike zaten evdeyiz toplu olmayan yerlerde kızımda atları sevdiği için onlara yakın olacağı yerlerde gezmesi koşması nebilim fazla mı istiyorum kp 4 5 10 yıl bu sorun ile yaşasa bizim hayatımızdan da gidecek mi böyle
Bazı yorumlar şaşkınlık verici
Hiç ellemeyin adamı, babası değil mi ilgilenecek tabi, hastalık 10 yıl sürse ne olacak, adam babası ölünce bir gelecek hoppp bir tane 10 yaşında bir tane de 12 yaşında hazır büyütülmüş evlat ne güzel.
Gene bir gün ben şok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?