biz de diyoruz ki anlatmaya uğraşmayın çünkü karşı tarafın anlamaya gönlü yok. her şeyin farkında. planlı programlı şekilde kullanılıyorsunuz. hayır alınan ev kardeşin üstüne yapılırken de mi aymadınız anlamadım ki. bu nasıl körlük. bi de bayramda evleri de içleri gibi leş bu aileye gideceksiniz. ay cidden sinir bozucuBen size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.
Kocamın patalojik bir vaka olduğunu düşünüyorum, tedavi olursa belki düzelir, düzelmesi bizim ilişkimizi düzeltir mi emin değilim. Önceliğim onu ve cazgır ailesini karşıma alıp hakkımı aramak ama doğru şekilde. Gemileri yakacağım yani. Ama önce bir şekilde kendimi iyileştirmem lazım ki bu sürece göğüs gerebileyim.Nasıl bı cözum bulmayı dusluyorsunuz?Gercekten adamın saf ve temız duygularla ıstemeyerek mı sızı dolandırdıgını dusunuyorsunuz?
eşinize babanızın paraya sıkıştığını artık evi kiraya vermesi gerektiğini söylediğini5 yıldır anlatamıyorum kendimi ama anlatmadan boşanmayı da düşünmüyorum, şöyle diyeyim şu anki en büyük derdim mağduriyetimi anlatamıyor olmak. Gerçi anlatsam ne kadarı değişir bu saatten sonra onu da bilemiyorum...
Karşı taraf anlayacak olsa 5 sene kendini ve evliliğini sömürtür müydü? Hala kendinizi anlatma derdinizdesinizBen size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.
Canim erkek bu erkek aile danismaniyla bile anlatamiyorsun anlatamazsın. Sadece gidersen anlar baska türlüsü yok. Bak bana zamanında erkek arkadaşlarım dedi ki bosanmak istemiyorsan birak ve git o evden diye, korktum yapamadim sonuc bosandik. Sonra düşündüm bir kac ay once gitmek istediğimi söylemiştim ama gitmemiştim cok değişmişti. Gerçekten haklilardi ama ben yapamadım insan kendi göremiyor korkuyorBen size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.
o vaka düzelsin diye beklerken sizin yaş olur 40. bence önceliğiniz zararın bi yerinden dönmek olmalı. yok eşim tedavi görsün yok ben iyileşeyim. zaman o kadar hızlı akıyor ki gün gelip başınızı taşlara vurursunuzKocamın patalojik bir vaka olduğunu düşünüyorum, tedavi olursa belki düzelir, düzelmesi bizim ilişkimizi düzeltir mi emin değilim. Önceliğim onu ve cazgır ailesini karşıma alıp hakkımı aramak ama doğru şekilde. Gemileri yakacağım yani. Ama önce bir şekilde kendimi iyileştirmem lazım ki bu sürece göğüs gerebileyim.
Ablacım elın olmamıs cocuklarını duzeltmeye ugrasacak kadar cok mu bol vaktınız cıdden?Adam yanındayken ıyılestırebılecegını sanmıyorum ben acıkcası.Kocamın patalojik bir vaka olduğunu düşünüyorum, tedavi olursa belki düzelir, düzelmesi bizim ilişkimizi düzeltir mi emin değilim. Önceliğim onu ve cazgır ailesini karşıma alıp hakkımı aramak ama doğru şekilde. Gemileri yakacağım yani. Ama önce bir şekilde kendimi iyileştirmem lazım ki bu sürece göğüs gerebileyim.
Cok mantikli hatta kardesi varsa ona ev alicaz desinler siz bizim evde oturuyorsunuz oda evlat yardim edin desinler.Okurken ben yıprandım ve aklıma bir fikir geldi; sizin de ailenizin paraya ihtiyaci olsun bir konu için ve şimdiye kadar evde bedava oturdunuz su kadar ederdi su kadar istiyorum desinler size. Normalde denmez ama sizin ilişkiniz normalden cok uzak. Ev mi alırsınız araba mi bir tane de sizin ailenize alin bakalim sizin geliriniz onlara gitsin bu koca yaratığı da kendi evine bakmak zorunda kalsin
Kocasını sızce hıc uzer mı boyle seyler yapıp bu kadın?Cok mantikli hatta kardesi varsa ona ev alicaz desinler siz bizim evde oturuyorsunuz oda evlat yardim edin desinler.
Kocamın patalojik bir vaka olduğunu düşünüyorum, tedavi olursa belki düzelir, düzelmesi bizim ilişkimizi düzeltir mi emin değilim. Önceliğim onu ve cazgır ailesini karşıma alıp hakkımı aramak ama doğru şekilde. Gemileri yakacağım yani. Ama önce bir şekilde kendimi iyileştirmem lazım ki bu sürece göğüs gerebileyim.
Ben de aynen bu şekilde düşünüyorum, harekete geçmek için buraya yazdım, çok da iyi geldi. Bunu size ve diğer üyelere de toptan yazmış olayımCanim anlamaz ki isinede gelmez. Sana tek öneri daha once affettim diyorsun. Suan zaten onların yanına gitme iside var, gitme dun melek gibiydi kocan bu konuda degil uzgunum. İnsan utanır kredi çekmeye, 2. evi almaya. Gitme yeter de, ailesine biraz da digerleri baksin. Babama kira vericez de yeter bedava evde otursun 4000 5000 para göndersin. Gerçekten ihtiyacı olur anlarım bu olay ihtiyaç olayi degil gayet somuruyorlar. Basta konuştuğunuzun bu olmadigini soyle, birazda kendi sizin ailenizin de aile oldugunu görsün. Asil sizinle aile oldugunu görsün. Düzeni bozulmuşmus ailenin görevini sorumlulugunu yapmis okutarak, imkanı olmasa yapamazdı sonucta. Hayvanlarda doğuruyor, yaptigini basina kakacaksa yapmasalarmis. Benim aklıma gelen tek çözüm, resti çekeceksin sana gerçekten değer veriyorsa zaten düzelecektir, deger vermiyorsa ama bu is biter onlari seçer. Her ihtimali düşün yaparken. Onlari secerse zaten suan para yollayamaz artik. Tek maas kira yaşama üstüne onlara para gönderecek, zooor
Kocanız alışmış ailesine para yedirmeye biraz sıkıya gelmesi lazım. Aile evinde oturuyoruz diyorsunuz. Ailenizin durumunun kötüye gittiğini babanıza eşinizin ailesine ödediğiniz gibi kira ödemek istediğinizi söyleyin.Eğer kabul ederse en azından sizin ailenizide düşünüyor kötü niyetli değil derim ve böylece sıkışırsa ailesinden azıcık keser. Ama karşı çıkarsa bencil ve aileci ondan sağlıklı bir gelecek ve koca olmaz dersiniz. Bence bu durumda sizinde ailenizi düşünmeniz lazım onların rızkından kesip eşinizin ailesine yediriyorsunuz..Dün kayın ailemin pisliği hakkında konu açmıştım, esas sorunumu kafamı toplayınca anlatacaktım ama sabredemedim, tüm gece yazdım şimdi yayınlıyorum, yazı biraz uzun olacak, vakit ayırdığınız için şimdiden teşekkür ediyorum.
31 yaşındayım, 5 yıllık evliyim. Eşim benimle yaşıt, çocuğumuz yok. İkimiz de özel sektörde çalışıyoruz.
Kayın ailemin hayatı
Eşimin ailesi doğunun bir ilinde hayvancılıkla geçimini sağlayan insanlarmış, hayat gayeleri çocuklarını okumaktan ziyade bir an önce büyütüp hayvanların başına koymak ve hemen evlendirmek üzerineymiş. Eşim ailenin en büyük çocuğu, iki kız bir oğlan kardeşi var. Köydeki ilkokul öğretmeninin iknası üzerine kayınbabam eşimi ortaokulu okuması için İç Anadolu'nun bir şehrinde yaşayan akrabalarının yanına yollamış, bir süre sonra da ailecek o şehre taşınmışlar, devlet parasız yatılı gibi seçenekleri düşünmemiş. Bu durumu yıllarca oğlunun başına kakmış, senin yüzünden düzenimiz bozuldu, her şeyi senin için yaptım gibi cümlelerle sistematik olarak beynine işlemiş. Hala işlemekte.
Evlilik sürecimiz ve ailesine yardım talebi
Biz üniversitede tanıştık, ikimiz de okullarımızı uzatmadan mezun olduk, askere gitti, hemen iş hayatına atıldık ve anlaşarak evlendik. Evliliğe karar vermeden önce ailesinin durumunu anlattı, onun okulu yüzünden düzenlerinin bozulduğunu, babasının hastalığından ötürü çalışamadığını, kardeşlerinin okuduğunu bu nedenle en azından kardeşleri de eline ekmeğini alana kadar bir süre ailesinin maddi yükünü taşımak zorunda olduğunu, bunun vicdani görevi olduğunu, onaylamıyorsam en baştan yollarımızı ayırmamızın daha sağlıklı olacağını söyledi. Ben evlilik meraklısı olduğum için veya kaybetme korkusundan değil, benim ailem de aynı durumda olabilirdi diye kabul ettim. Hatta ailesine karşı sorumluluk hissettiği için takdir ettim çünkü ben de aynısını yapardım. Tabi bu yardım konusunu açıklığa kavuşturduk, cüzi miktarda, kendimizi sıkmayacak bir meblada karar kıldık.
Evleniyoruz ve ailesi ölü taklidi yapıyor
Nişanda bir adet, evlenirken bir adet olmak üzere sadece iki tane bilezik taktılar, evimize bir iğne bile hediye etmediler. Durumları yok diye ben ve ailem ses etmedik. Tabi kendi ailemle yaşadığım problemleri yazmıyorum, tahmin edersiniz ki zor bir süreçti. Eşim arabasını sattı, kredi çekti, benim birikmiş param ve ailemin desteği ile evlendik. Babam kira ödemeyelim diye bize kiradaki evini verdi, hala orada oturuyoruz. Kayın ailemden maddi bir talebimiz olmamasına rağmen bir şey isteriz diye ödleri koptu 1 sene nişanlı kaldık oğullarını, beni, ailemi arayıp sormadılar, biz neleri alalım, takı işi nasıl olsun demediler, hazırlıklar nasıl gidiyor diye asla merak etmediler, manevi olarak da destek olmadılar. Düğünümüzü eşimin isteği üzerine kendi yaşadığımız şehirde yaptık, ailesi yanında durmadığı için bu kararı verdiğini düşünüyorum. Düğünden iki gün önce geldiler, elleri bomboş, çocuklarına bir çamaşır bile almayı veya bir banyo lifi örmeyi bile çok görmüşler. Geldikten sonra yapılacak bir sürü iş varken onlar ilk gün pikniğe gittiler, sonraki gün düğüne teşrif edip döndüler.
Bunları yaşadıktan sonra verdiğim sözden pişman olmaya başlamıştım bile ama bu daha fragmanmış.
Kayınpederimin takı aşkı
Balayından döndükten sonra kayınpederim beni her sabah aramaya, altınları sormaya başladı. Ne kadar altının var? Altınları ne yapacaksınız? Bak altın yükseliyor yatırım yapmak lazım vs. Bir, iki, üç, dört... Bu böyle gitti. Her seferinde kibarca başımdan savıyorum yine arıyor. İki tane bilezik takan adam başıma Wall Street uzmanı kesildi. Beşinci gün yine aradı açmadım direkt eşime söyledim aramalar kesildi.
Kayınpederime ev alıyoruz
Bu olaydan iki ay sonra eşim utana sıkıla seninle bir şey konuşmam lazım dedi. Kredi çekmemiz lazım dedi. Nasıl yani senin çektiğini ödüyoruz daha eşyaları bile tamamlamadık (halıları ve TV'yi almamıştık, ailemin almasını da istemedi) nereden çıktı dedim. Babam kelepir ev bulmuş, birikimini kullanacak, biraz borç alacak ama eksik var ben tamamlayacağım dedi. Yatırım için alacağım dedi. Nasıl yani? Hani fakirlikten kırılıyorlardı?! Hepsi yalanmış anlayacağınız... Ayrıca eşim evlenmek için sattığı arabadan gelen paranın büyük bir kısmını da babasına vermiş, ondan yarım yamalak evlendik, sonradan öğrendim. Arabadan gelen para, bizden esirgedikleri bol bol altınları ve birikmişi, yine eşimin çektiği kredi ile bedavadan ev sahibi oldular. Bu arada kayınpederimin kendi oturdukları evi var, bu ikinci evleri oldu. Bizim evde 3. Dünya Savaşı çıktı, yine de adam o krediyi çekti, ev alındı ve benden mal kaçırmak için 18'ine basmış ERKEK KARDEŞİNİN ÜZERİNE YAPILDI.
Bu olayların sonunda özetle boşanma aşamasına geldik, ben psikolojik destek almaya ve ilaç kullanmaya başladım. Birçok olaydan sonra eşim yalvardı yakardı, pişmanım dedi, ben seninle aile olmak istiyorum bana şans ver dedi ve yeniden denemeye karar verdik. Bugün dönüp baktığımda keşke o şansı vermeseydim diyorum.
Kayın ailemin sömürüsü devam etmekte
Borçlarımızı öyle böyle bir şekilde ödedik. Hayatımızı yoluna koyduk. İlişkimiz bu konu dışında sorunsuz ilerledi. Alınan ev kiraya verildi ama biz hala para göndermeye devam ediyoruz. Kardeşleri büyüdü, büyük kız biz nişanlıyken evlenmişti. Tabi kayınpederimin bütün evi erkek tarafına kitlediğini ve bol bol bilezik istediğini tahmin etmişsinizdir. Ortanca 4 kez, küçük olan 3 kez üniversiteye giriş sınavlarına girdikten sonra evden uzaklaşmak için şehir dışında okulları kazandılar. Biz onların yaşında mezun olmuş, çalışmaya başlamışken bunlar bizim paramızı yemekle meşguller. Ben tabi ilk başta hemen sınavı kazanırlar veya çalışırlar onlar da ailelerine destek olurlar diyordum, o da yalan oldu. Kazık kadar insanlar avare avare takılıyorlar. Bizim ilk başta konuştuğumuz cüzi miktar enflasyona yenik düştü (kocamın bahanesi) ve babamın evinde oturmanın rahatlığıyla ailesine şu anki asgari ücret kadar para yolluyor. Bunu da farklı yollardan öğrendim o konuya girmeyeceğim.
Daha anlatılacak binlerce şey var ama çok uzadı, yani ben cinnetin eşiğindeyim, bu konuda adam efsunlanmış gibi davranıyor, ne kadar insanca konuşmaya çalışsam da sonunda kavga ediyoruz. En başta verdiğim sözü önüme koyuyor. Biz böyle mi konuştuk diyorum demagojiye başlıyor. Çok sıkıldım. Aile terapistine gitmek istiyorum. Bir uzmanın önünde bütün kinimi kusmak istiyorum. Belki bu şekilde beni dinler. Sonu ne olacaksa olsun, evliliğimizin geleceğinden ziyade akıl ve ruh sağlığımı korumak için istiyorum bunu.
Boşanmaktan korkan biri değilim, o bir dilekçeye bakar. Çözümü yoksa ve bu yola gireceksem önce kendimi salak yerine konulma ve değersiz görülme hislerimden, ailesine olan nefretimden dolayı hayatın her alanında negatif bir insana dönüşmemden kurtulmam lazım. Kendim sağlıklı bir insan olursam gerisini hallederim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?