- 9 Ağustos 2021
- 15.785
- 54.436
- 548
- Konu Sahibi Nevriye Budak
-
- #61
Yik kesinlikle çocuğa ev vermeyeceksin ölmeden . Ölene kadar çatır çatır yiyeceksin
Yik kesinlikle çocuğa ev vermeyeceksin ölmeden . Ölene kadar çatır çatır yiyeceksinAile herseyı sunmıyacak ıste.Hep cocuklara bısey bırakalım dara dusmesınler dıyoruz da,ev vermısler,düğünü yapmıslar.Kız yokluk gormemısk,babasının parasını elın adamlarına yedırıyor,bın emekle yaptgı seylerı tepsiyle sunarken aile düsünülmüyor'bısısnırsm aıem kldrmz'
Benım de kızım var vala soyle seylerle emeklerimi ziyan edecekse ceker alırım altından o evi.Calıssın yedırsın kocasına cok ıstıyorsa.
Dünkü konunuzu biliyorum, bunu da tam okuyamadım ama genel anlamda çok verici olamayan biri olarak size sadece neden? Diye sormak istiyorum. Yani neden bunca fedakarlık? Yıpratır çünkü ama olayları fazlaca dramatize eden zaman zaman biri olarak o soğul kanlılığınz, esprili anlaımınız, böyle hayatı cok ciddiye almaz gibi tavırlarınıza da özendim biraz yalan yok :) tüm bunları yapıp bi yandan stresten hasta olan tanıdıklarım var, e madem yapma, yapıyosan da kabullen.. siz kısmen daha iyi olanı yapmışsınız ama yine de büyük fedakarlıklar, ben yapamazdım ne bileyim… öneri de veremiyorum bakış açımı yazmak istedimDün kayın ailemin pisliği hakkında konu açmıştım, esas sorunumu kafamı toplayınca anlatacaktım ama sabredemedim, tüm gece yazdım şimdi yayınlıyorum, yazı biraz uzun olacak, vakit ayırdığınız için şimdiden teşekkür ediyorum.
31 yaşındayım, 5 yıllık evliyim. Eşim benimle yaşıt, çocuğumuz yok. İkimiz de özel sektörde çalışıyoruz.
Kayın ailemin hayatı
Eşimin ailesi doğunun bir ilinde hayvancılıkla geçimini sağlayan insanlarmış, hayat gayeleri çocuklarını okumaktan ziyade bir an önce büyütüp hayvanların başına koymak ve hemen evlendirmek üzerineymiş. Eşim ailenin en büyük çocuğu, iki kız bir oğlan kardeşi var. Köydeki ilkokul öğretmeninin iknası üzerine kayınbabam eşimi ortaokulu okuması için İç Anadolu'nun bir şehrinde yaşayan akrabalarının yanına yollamış, bir süre sonra da ailecek o şehre taşınmışlar, devlet parasız yatılı gibi seçenekleri düşünmemiş. Bu durumu yıllarca oğlunun başına kakmış, senin yüzünden düzenimiz bozuldu, her şeyi senin için yaptım gibi cümlelerle sistematik olarak beynine işlemiş. Hala işlemekte.
Evlilik sürecimiz ve ailesine yardım talebi
Biz üniversitede tanıştık, ikimiz de okullarımızı uzatmadan mezun olduk, askere gitti, hemen iş hayatına atıldık ve anlaşarak evlendik. Evliliğe karar vermeden önce ailesinin durumunu anlattı, onun okulu yüzünden düzenlerinin bozulduğunu, babasının hastalığından ötürü çalışamadığını, kardeşlerinin okuduğunu bu nedenle en azından kardeşleri de eline ekmeğini alana kadar bir süre ailesinin maddi yükünü taşımak zorunda olduğunu, bunun vicdani görevi olduğunu, onaylamıyorsam en baştan yollarımızı ayırmamızın daha sağlıklı olacağını söyledi. Ben evlilik meraklısı olduğum için veya kaybetme korkusundan değil, benim ailem de aynı durumda olabilirdi diye kabul ettim. Hatta ailesine karşı sorumluluk hissettiği için takdir ettim çünkü ben de aynısını yapardım. Tabi bu yardım konusunu açıklığa kavuşturduk, cüzi miktarda, kendimizi sıkmayacak bir meblada karar kıldık.
Evleniyoruz ve ailesi ölü taklidi yapıyor
Nişanda bir adet, evlenirken bir adet olmak üzere sadece iki tane bilezik taktılar, evimize bir iğne bile hediye etmediler. Durumları yok diye ben ve ailem ses etmedik. Tabi kendi ailemle yaşadığım problemleri yazmıyorum, tahmin edersiniz ki zor bir süreçti. Eşim arabasını sattı, kredi çekti, benim birikmiş param ve ailemin desteği ile evlendik. Babam kira ödemeyelim diye bize kiradaki evini verdi, hala orada oturuyoruz. Kayın ailemden maddi bir talebimiz olmamasına rağmen bir şey isteriz diye ödleri koptu 1 sene nişanlı kaldık oğullarını, beni, ailemi arayıp sormadılar, biz neleri alalım, takı işi nasıl olsun demediler, hazırlıklar nasıl gidiyor diye asla merak etmediler, manevi olarak da destek olmadılar. Düğünümüzü eşimin isteği üzerine kendi yaşadığımız şehirde yaptık, ailesi yanında durmadığı için bu kararı verdiğini düşünüyorum. Düğünden iki gün önce geldiler, elleri bomboş, çocuklarına bir çamaşır bile almayı veya bir banyo lifi örmeyi bile çok görmüşler. Geldikten sonra yapılacak bir sürü iş varken onlar ilk gün pikniğe gittiler, sonraki gün düğüne teşrif edip döndüler.
Bunları yaşadıktan sonra verdiğim sözden pişman olmaya başlamıştım bile ama bu daha fragmanmış.
Kayınpederimin takı aşkı
Balayından döndükten sonra kayınpederim beni her sabah aramaya, altınları sormaya başladı. Ne kadar altının var? Altınları ne yapacaksınız? Bak altın yükseliyor yatırım yapmak lazım vs. Bir, iki, üç, dört... Bu böyle gitti. Her seferinde kibarca başımdan savıyorum yine arıyor. İki tane bilezik takan adam başıma Wall Street uzmanı kesildi. Beşinci gün yine aradı açmadım direkt eşime söyledim aramalar kesildi.
Kayınpederime ev alıyoruz
Bu olaydan iki ay sonra eşim utana sıkıla seninle bir şey konuşmam lazım dedi. Kredi çekmemiz lazım dedi. Nasıl yani senin çektiğini ödüyoruz daha eşyaları bile tamamlamadık (halıları ve TV'yi almamıştık, ailemin almasını da istemedi) nereden çıktı dedim. Babam kelepir ev bulmuş, birikimini kullanacak, biraz borç alacak ama eksik var ben tamamlayacağım dedi. Yatırım için alacağım dedi. Nasıl yani? Hani fakirlikten kırılıyorlardı?! Hepsi yalanmış anlayacağınız... Ayrıca eşim evlenmek için sattığı arabadan gelen paranın büyük bir kısmını da babasına vermiş, ondan yarım yamalak evlendik, sonradan öğrendim. Arabadan gelen para, bizden esirgedikleri bol bol altınları ve birikmişi, yine eşimin çektiği kredi ile bedavadan ev sahibi oldular. Bu arada kayınpederimin kendi oturdukları evi var, bu ikinci evleri oldu. Bizim evde 3. Dünya Savaşı çıktı, yine de adam o krediyi çekti, ev alındı ve benden mal kaçırmak için 18'ine basmış ERKEK KARDEŞİNİN ÜZERİNE YAPILDI.
Bu olayların sonunda özetle boşanma aşamasına geldik, ben psikolojik destek almaya ve ilaç kullanmaya başladım. Birçok olaydan sonra eşim yalvardı yakardı, pişmanım dedi, ben seninle aile olmak istiyorum bana şans ver dedi ve yeniden denemeye karar verdik. Bugün dönüp baktığımda keşke o şansı vermeseydim diyorum.
Kayın ailemin sömürüsü devam etmekte
Borçlarımızı öyle böyle bir şekilde ödedik. Hayatımızı yoluna koyduk. İlişkimiz bu konu dışında sorunsuz ilerledi. Alınan ev kiraya verildi ama biz hala para göndermeye devam ediyoruz. Kardeşleri büyüdü, büyük kız biz nişanlıyken evlenmişti. Tabi kayınpederimin bütün evi erkek tarafına kitlediğini ve bol bol bilezik istediğini tahmin etmişsinizdir. Ortanca 4 kez, küçük olan 3 kez üniversiteye giriş sınavlarına girdikten sonra evden uzaklaşmak için şehir dışında okulları kazandılar. Biz onların yaşında mezun olmuş, çalışmaya başlamışken bunlar bizim paramızı yemekle meşguller. Ben tabi ilk başta hemen sınavı kazanırlar veya çalışırlar onlar da ailelerine destek olurlar diyordum, o da yalan oldu. Kazık kadar insanlar avare avare takılıyorlar. Bizim ilk başta konuştuğumuz cüzi miktar enflasyona yenik düştü (kocamın bahanesi) ve babamın evinde oturmanın rahatlığıyla ailesine şu anki asgari ücret kadar para yolluyor. Bunu da farklı yollardan öğrendim o konuya girmeyeceğim.
Daha anlatılacak binlerce şey var ama çok uzadı, yani ben cinnetin eşiğindeyim, bu konuda adam efsunlanmış gibi davranıyor, ne kadar insanca konuşmaya çalışsam da sonunda kavga ediyoruz. En başta verdiğim sözü önüme koyuyor. Biz böyle mi konuştuk diyorum demagojiye başlıyor. Çok sıkıldım. Aile terapistine gitmek istiyorum. Bir uzmanın önünde bütün kinimi kusmak istiyorum. Belki bu şekilde beni dinler. Sonu ne olacaksa olsun, evliliğimizin geleceğinden ziyade akıl ve ruh sağlığımı korumak için istiyorum bunu.
Boşanmaktan korkan biri değilim, o bir dilekçeye bakar. Çözümü yoksa ve bu yola gireceksem önce kendimi salak yerine konulma ve değersiz görülme hislerimden, ailesine olan nefretimden dolayı hayatın her alanında negatif bir insana dönüşmemden kurtulmam lazım. Kendim sağlıklı bir insan olursam gerisini hallederim...
Ailemi çözüm bulmadan bunaltmak istemiyorum, direkt kafamı toplayınca toptan anlatacağım, zaten daimi destekçilerim, benim her kararımın arkasındalar. Herhalde hissediyorlar ki bunu çok kereler dile getirdiler biz her zaman senin yanındayız diyerek.Cocukluların bahanesı cocuk,cocuksuzların ama ailem bunu kaldıramaz.Gercekten sıraaakkk diye cakasım gelıyor okuyunca
Yani gerçekten okuyunca hayretler içinde kalmamak mümkün değilSen bensin bacımsu
Canim sen gormek istemiyor musun belki ailen boyle daha cok uzuluyor. Madem öyle babamlarinda ihtiyaci var artik burda oturmiycaz de cikin kiraya insanlarda azcik rahat etsin. Senin o esinde gerçekten ev nasil gecindirirlir bir öğrensin. Senin önünde duran yemek tabağını bile onlara verecek gormuyor musunGüzel sözleriniz ve fikirleriniz için teşekkür ederimevet ailem emekli, kendilerine yeten insanlar ama bizim oturduğumuz evi kiraya verseler çok daha rahat yaşarlar. Ailecek bunlar bedavadan yaşasın diye hem maddi hem manevi rahatımızdan feragat ediyoruz. Çocuk için de sanırım böyle giderse hiç düşünmeyeceğim, kendi çocuğuna yedirmez babasına yedirir gibi geliyor, çocuğumun böyle bir babası olsun istemem.
Aynen öyle!Yik kesinlikle çocuğa ev vermeyeceksin ölmeden . Ölene kadar çatır çatır yiyeceksin
Koca meraklısı değilim diyor ama ödü kopuyor adam gıder dıye olan bu.Delı olması lazım ınsanın emeklı anasının babasının hakkını elın adamlarına yedırmeye gonlu razı olurken.Ben konu sahibinin normal olamadığını düşünüyorum . Hadi kendinden verdi insan ailesinin evinde oturmaya kıyar mi ya . Babası ordaki kirayla daha iyi araba alırdı belki daha güzel beslenirdi. Bu eşinin ailesini besliyor . Çocuklar okumuyor sürtüyor. Benim babam kendi için benden fedakarlık yapsın bende sırf koca için ailesini besleyim gece uyku tutmaz bu cakallara yedirdigim parayı düşünüp
Aynısını düşündüm rezalet eşlerden boşanmamak için herkesin bir bahanesi var. Çocuk varsa çocuklarım babasına çok düşkün eş olamayan adamlar mikemmel baba! Çocuk da yoksa ailem üzülür büzülürCocukluların bahanesı cocuk,cocuksuzların ama ailem bunu kaldıramaz.Gercekten sıraaakkk diye cakasım gelıyor okuyunca
Sorunları olduğundan eminim . Hani manipülatif insanla yaşayan fiziksel ya da psikolojik şiddet görüp ayrılmayan kadınlar olur ya senelerce terk edemezler öyle bir bağımlılık ilişkisi varKoca meraklısı değilim diyor ama ödü kopuyor adam gıder dıye olan bu.Delı olması lazım ınsanın emeklı anasının babasının hakkını elın adamlarına yedırmeye gonlu razı olurken.
Nasıl bı cözum bulmayı dusluyorsunuz?Gercekten adamın saf ve temız duygularla ıstemeyerek mı sızı dolandırdıgını dusunuyorsunuz?Ailemi çözüm bulmadan bunaltmak istemiyorum, direkt kafamı toplayınca toptan anlatacağım, zaten daimi destekçilerim, benim her kararımın arkasındalar. Herhalde hissediyorlar ki bunu çok kereler dile getirdiler biz her zaman senin yanındayız diyerek.
Çok tatlısınızDünkü konunuzu biliyorum, bunu da tam okuyamadım ama genel anlamda çok verici olamayan biri olarak size sadece neden? Diye sormak istiyorum. Yani neden bunca fedakarlık? Yıpratır çünkü ama olayları fazlaca dramatize eden zaman zaman biri olarak o soğul kanlılığınz, esprili anlaımınız, böyle hayatı cok ciddiye almaz gibi tavırlarınıza da özendim biraz yalan yok :) tüm bunları yapıp bi yandan stresten hasta olan tanıdıklarım var, e madem yapma, yapıyosan da kabullen.. siz kısmen daha iyi olanı yapmışsınız ama yine de büyük fedakarlıklar, ben yapamazdım ne bileyim… öneri de veremiyorum bakış açımı yazmak istedim
ailenizi bunaltmaya gerek yok ki. ben boşanıyorum demeniz kafi. zira bunu beklediklerine eminim. valla ben yuvaların yıkılmaması taraftarıyım sonuna kadar ama sizinki yuva falan değil. kemirgen dolu içi. daha gençsiniz. sepetleyin bu iğrenç aileyi oğullarıyla birlikte. sonra kafanızı toplayıp normale dönünce normal bir insanla normal bir ilişkiye başlayınca ben bunu kendime niye yaptım 5 yıl boyunca diye çok dizlerinizi döveceksinizAilemi çözüm bulmadan bunaltmak istemiyorum, direkt kafamı toplayınca toptan anlatacağım, zaten daimi destekçilerim, benim her kararımın arkasındalar. Herhalde hissediyorlar ki bunu çok kereler dile getirdiler biz her zaman senin yanındayız diyerek.
Ben size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.Koca meraklısı değilim diyor ama ödü kopuyor adam gıder dıye olan bu.Delı olması lazım ınsanın emeklı anasının babasının hakkını elın adamlarına yedırmeye gonlu razı olurken.
Ben zaten maaşımın büyük kısmını kenara atıyorum. İnanır mısınız insanlar kendi evinde oturmak isterken ben sırf bunlar yüzünden keşke kirada olsak diyorum. Yakın zamanda resti çekeceğim ama size anlattığım gibi noktasına, virgülüne kadar kendimi ifade etmem şart. Çözüm ayrılıksa öyle sessiz sedasız ayrılmaya niyetim yok. Salak yerine konulmaktan kendime olan saygımı yitirmeme ramak kaldı, sonunda "ya ailen ya ben" diyeceğim artık.
Ben size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.
çok üzüldüm sağlıksız bir ilişki sizinki. ilini kemiğini kurutur bu insanlar bunlardan uzak durmak en iyisi eğer eşin senin yanında olacaksa onlarla mesafe koyacak masaya yumruğunu vuracaksa tamam ama değilse eşini de yolla onların yanına.Dün kayın ailemin pisliği hakkında konu açmıştım, esas sorunumu kafamı toplayınca anlatacaktım ama sabredemedim, tüm gece yazdım şimdi yayınlıyorum, yazı biraz uzun olacak, vakit ayırdığınız için şimdiden teşekkür ediyorum.
31 yaşındayım, 5 yıllık evliyim. Eşim benimle yaşıt, çocuğumuz yok. İkimiz de özel sektörde çalışıyoruz.
Kayın ailemin hayatı
Eşimin ailesi doğunun bir ilinde hayvancılıkla geçimini sağlayan insanlarmış, hayat gayeleri çocuklarını okumaktan ziyade bir an önce büyütüp hayvanların başına koymak ve hemen evlendirmek üzerineymiş. Eşim ailenin en büyük çocuğu, iki kız bir oğlan kardeşi var. Köydeki ilkokul öğretmeninin iknası üzerine kayınbabam eşimi ortaokulu okuması için İç Anadolu'nun bir şehrinde yaşayan akrabalarının yanına yollamış, bir süre sonra da ailecek o şehre taşınmışlar, devlet parasız yatılı gibi seçenekleri düşünmemiş. Bu durumu yıllarca oğlunun başına kakmış, senin yüzünden düzenimiz bozuldu, her şeyi senin için yaptım gibi cümlelerle sistematik olarak beynine işlemiş. Hala işlemekte.
Evlilik sürecimiz ve ailesine yardım talebi
Biz üniversitede tanıştık, ikimiz de okullarımızı uzatmadan mezun olduk, askere gitti, hemen iş hayatına atıldık ve anlaşarak evlendik. Evliliğe karar vermeden önce ailesinin durumunu anlattı, onun okulu yüzünden düzenlerinin bozulduğunu, babasının hastalığından ötürü çalışamadığını, kardeşlerinin okuduğunu bu nedenle en azından kardeşleri de eline ekmeğini alana kadar bir süre ailesinin maddi yükünü taşımak zorunda olduğunu, bunun vicdani görevi olduğunu, onaylamıyorsam en baştan yollarımızı ayırmamızın daha sağlıklı olacağını söyledi. Ben evlilik meraklısı olduğum için veya kaybetme korkusundan değil, benim ailem de aynı durumda olabilirdi diye kabul ettim. Hatta ailesine karşı sorumluluk hissettiği için takdir ettim çünkü ben de aynısını yapardım. Tabi bu yardım konusunu açıklığa kavuşturduk, cüzi miktarda, kendimizi sıkmayacak bir meblada karar kıldık.
Evleniyoruz ve ailesi ölü taklidi yapıyor
Nişanda bir adet, evlenirken bir adet olmak üzere sadece iki tane bilezik taktılar, evimize bir iğne bile hediye etmediler. Durumları yok diye ben ve ailem ses etmedik. Tabi kendi ailemle yaşadığım problemleri yazmıyorum, tahmin edersiniz ki zor bir süreçti. Eşim arabasını sattı, kredi çekti, benim birikmiş param ve ailemin desteği ile evlendik. Babam kira ödemeyelim diye bize kiradaki evini verdi, hala orada oturuyoruz. Kayın ailemden maddi bir talebimiz olmamasına rağmen bir şey isteriz diye ödleri koptu 1 sene nişanlı kaldık oğullarını, beni, ailemi arayıp sormadılar, biz neleri alalım, takı işi nasıl olsun demediler, hazırlıklar nasıl gidiyor diye asla merak etmediler, manevi olarak da destek olmadılar. Düğünümüzü eşimin isteği üzerine kendi yaşadığımız şehirde yaptık, ailesi yanında durmadığı için bu kararı verdiğini düşünüyorum. Düğünden iki gün önce geldiler, elleri bomboş, çocuklarına bir çamaşır bile almayı veya bir banyo lifi örmeyi bile çok görmüşler. Geldikten sonra yapılacak bir sürü iş varken onlar ilk gün pikniğe gittiler, sonraki gün düğüne teşrif edip döndüler.
Bunları yaşadıktan sonra verdiğim sözden pişman olmaya başlamıştım bile ama bu daha fragmanmış.
Kayınpederimin takı aşkı
Balayından döndükten sonra kayınpederim beni her sabah aramaya, altınları sormaya başladı. Ne kadar altının var? Altınları ne yapacaksınız? Bak altın yükseliyor yatırım yapmak lazım vs. Bir, iki, üç, dört... Bu böyle gitti. Her seferinde kibarca başımdan savıyorum yine arıyor. İki tane bilezik takan adam başıma Wall Street uzmanı kesildi. Beşinci gün yine aradı açmadım direkt eşime söyledim aramalar kesildi.
Kayınpederime ev alıyoruz
Bu olaydan iki ay sonra eşim utana sıkıla seninle bir şey konuşmam lazım dedi. Kredi çekmemiz lazım dedi. Nasıl yani senin çektiğini ödüyoruz daha eşyaları bile tamamlamadık (halıları ve TV'yi almamıştık, ailemin almasını da istemedi) nereden çıktı dedim. Babam kelepir ev bulmuş, birikimini kullanacak, biraz borç alacak ama eksik var ben tamamlayacağım dedi. Yatırım için alacağım dedi. Nasıl yani? Hani fakirlikten kırılıyorlardı?! Hepsi yalanmış anlayacağınız... Ayrıca eşim evlenmek için sattığı arabadan gelen paranın büyük bir kısmını da babasına vermiş, ondan yarım yamalak evlendik, sonradan öğrendim. Arabadan gelen para, bizden esirgedikleri bol bol altınları ve birikmişi, yine eşimin çektiği kredi ile bedavadan ev sahibi oldular. Bu arada kayınpederimin kendi oturdukları evi var, bu ikinci evleri oldu. Bizim evde 3. Dünya Savaşı çıktı, yine de adam o krediyi çekti, ev alındı ve benden mal kaçırmak için 18'ine basmış ERKEK KARDEŞİNİN ÜZERİNE YAPILDI.
Bu olayların sonunda özetle boşanma aşamasına geldik, ben psikolojik destek almaya ve ilaç kullanmaya başladım. Birçok olaydan sonra eşim yalvardı yakardı, pişmanım dedi, ben seninle aile olmak istiyorum bana şans ver dedi ve yeniden denemeye karar verdik. Bugün dönüp baktığımda keşke o şansı vermeseydim diyorum.
Kayın ailemin sömürüsü devam etmekte
Borçlarımızı öyle böyle bir şekilde ödedik. Hayatımızı yoluna koyduk. İlişkimiz bu konu dışında sorunsuz ilerledi. Alınan ev kiraya verildi ama biz hala para göndermeye devam ediyoruz. Kardeşleri büyüdü, büyük kız biz nişanlıyken evlenmişti. Tabi kayınpederimin bütün evi erkek tarafına kitlediğini ve bol bol bilezik istediğini tahmin etmişsinizdir. Ortanca 4 kez, küçük olan 3 kez üniversiteye giriş sınavlarına girdikten sonra evden uzaklaşmak için şehir dışında okulları kazandılar. Biz onların yaşında mezun olmuş, çalışmaya başlamışken bunlar bizim paramızı yemekle meşguller. Ben tabi ilk başta hemen sınavı kazanırlar veya çalışırlar onlar da ailelerine destek olurlar diyordum, o da yalan oldu. Kazık kadar insanlar avare avare takılıyorlar. Bizim ilk başta konuştuğumuz cüzi miktar enflasyona yenik düştü (kocamın bahanesi) ve babamın evinde oturmanın rahatlığıyla ailesine şu anki asgari ücret kadar para yolluyor. Bunu da farklı yollardan öğrendim o konuya girmeyeceğim.
Daha anlatılacak binlerce şey var ama çok uzadı, yani ben cinnetin eşiğindeyim, bu konuda adam efsunlanmış gibi davranıyor, ne kadar insanca konuşmaya çalışsam da sonunda kavga ediyoruz. En başta verdiğim sözü önüme koyuyor. Biz böyle mi konuştuk diyorum demagojiye başlıyor. Çok sıkıldım. Aile terapistine gitmek istiyorum. Bir uzmanın önünde bütün kinimi kusmak istiyorum. Belki bu şekilde beni dinler. Sonu ne olacaksa olsun, evliliğimizin geleceğinden ziyade akıl ve ruh sağlığımı korumak için istiyorum bunu.
Boşanmaktan korkan biri değilim, o bir dilekçeye bakar. Çözümü yoksa ve bu yola gireceksem önce kendimi salak yerine konulma ve değersiz görülme hislerimden, ailesine olan nefretimden dolayı hayatın her alanında negatif bir insana dönüşmemden kurtulmam lazım. Kendim sağlıklı bir insan olursam gerisini hallederim...
Sizin de anlamaktan kactiginiz korktuğunuz şey şu eşinize anlatmanız gereken birşey yok . Çünkü eşiniz sizin gibi aklı olan bir insan şu çemberin içinden çıkıp dışarıdan bakın . Adam patronunuz gibi çocuk sahibi olmanızı istemiyor olursaniz aileden pay kesilecek. Siz onun eşi olsanız gerekirse iki ise giderdi size de çocuğunuza da bakardı . Siz aile değilsiniz de maalesef o evde iscisiniz . Evlilik vallahi böyle birşey değil . Sevgi bu değil . Adamin tek derdi sizi kullanmak. Yüzleşmek çok zor farkindayim ama yıllar kaybettikce başınızı daha çok vuracaksiniz .Ben size manipülasyon sürecimi ve kendi özsaygımı yitirmemek için önce kendimi iyileştirmem gerektiğini anlatmak istemiştim aslında, Manas Destanı yazdım ama yine de sadece bunu anlamanıza üzüldüm. Bir dilekçe yazmak işin en kolay kısmı. Ben kendimi anlatmadan bu işe girmem ama karşımdakine anlatamıyorum diyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?