Yav benimki de şimdiden kıskanıyor Mune hanım ne yapacağız bilmiyorum hahaha. Nişanlımla yan yana otururken araya giriyor, hatta nişanlıma poposunu dönüveriyor, odanın kapısını kapatsak deli gibi kapıyı tırmalıyor, yatağa zaten yatıyorŞaka bir yana bir de onun derdi var bende gerçekten kaç parçaya bölündüm yahu. Çocuk falan olsa benimki iyice dellenecek demek ki. Konuyu takipteyim.
Hamileyken toxoplazma negatif olduğumu öğrendim. Yani hayatım boyunca kedilerle haşır neşir olmama rağmen bu parazitle hiç karşılaşmamışım. Üstelik evde kedim de var!
Doğal olarak panik yaptım. Hamilelikte ilk kez geçirilen bu tip enfeksiyonlar bebeğe ciddi zarar verebiliyor. Bu yüzden hem veterinerin, hem de kadın doğumcunun başının etini yedim :)
Sonuç? İşinde uzman insanların kesin ve net olarak söylediği bir şey var: toxoplazma parazitini daha çok dışarıda yediğimiz, yıkanmamış sebzelerden, özellikle salatalardan alıyoruz. Kediler bu konuda günah keçisi ilan edilmiş durumda. Asıl risk gıda hijyeni. Kedilerden ise dışkısına dokunma vs yoluyla alınıyor. Hangisini daha çok yapıyoruz? Afedersiniz kedi kakası mıncıklamayı mı, dışarda lahmacun yanında gelen salatayı gömmeyi mi?
Eki Görüntüle 2230306
Gün içinde böyleyiz :)
Eşimle de konuştum daha çok ilgi gösterelim diye. Şimdi onun kucağında, eşim bi yandan içeceğini içip bi yandan onu seviyor. Birazdan ben de biraz oyun oynatacağım.
Maşallah ikisinedeEki Görüntüle 2230306
Gün içinde böyleyiz :)
Eşimle de konuştum daha çok ilgi gösterelim diye. Şimdi onun kucağında, eşim bi yandan içeceğini içip bi yandan onu seviyor. Birazdan ben de biraz oyun oynatacağım.
Bebeğin üstüne yatmadığı sürece sıkıntı olacağını sanmıyorum ama yine de dikkatli olmak gerekli..bizimki yedi kiloya yakındı ve kızımın kafasının üstünde uyurdu.. öyle bir abanırdı ki kafasına hep derdim kızım küçük olsa birlikte yatmalarına izin vermezdim diye..Ağzını falan kapatacak olsa küçük bebek tepki de veremez..iç güdüsel olarak yapar mı böyle birşey bilmiyorum ama dikkatli olmakta fayda var bence..onun dışında tüyünden kılından birşeycik olmaz..Benim anlamadığım neden kediyle bebek ayrı odalarda uyuyor..?
Gerek var mı böyle birşeye .?
Ben sadece iki gün almadım odaya kedimi... Gönlüm el vermedi odanın dışında tutmaya.. kızım 3yasinda gider ayak ucunda yatar hep.. .Bebeğin üstüne yatmadığı sürece sıkıntı olacağını sanmıyorum ama yine de dikkatli olmak gerekli..bizimki yedi kiloya yakındı ve kızımın kafasının üstünde uyurdu.. öyle bir abanırdı ki kafasına hep derdim kızım küçük olsa birlikte yatmalarına izin vermezdim diye..Ağzını falan kapatacak olsa küçük bebek tepki de veremez..iç güdüsel olarak yapar mı böyle birşey bilmiyorum ama dikkatli olmakta fayda var bence..onun dışında tüyünden kılından birşeycik olmaz..
Belki de böyle bir şey demek istedi dr.lar, cook eskiden yapılmış bir tetkik bu ,kadın 60-65 yaşlarında şuan suçu kediye atmış olabilirler kim bilirHamileyken toxoplazma negatif olduğumu öğrendim. Yani hayatım boyunca kedilerle haşır neşir olmama rağmen bu parazitle hiç karşılaşmamışım. Üstelik evde kedim de var!
Doğal olarak panik yaptım. Hamilelikte ilk kez geçirilen bu tip enfeksiyonlar bebeğe ciddi zarar verebiliyor. Bu yüzden hem veterinerin, hem de kadın doğumcunun başının etini yedim :)
Sonuç? İşinde uzman insanların kesin ve net olarak söylediği bir şey var: toxoplazma parazitini daha çok dışarıda yediğimiz, yıkanmamış sebzelerden, özellikle salatalardan alıyoruz. Kediler bu konuda günah keçisi ilan edilmiş durumda. Asıl risk gıda hijyeni. Kedilerden ise dışkısına dokunma vs yoluyla alınıyor. Hangisini daha çok yapıyoruz? Afedersiniz kedi kakası mıncıklamayı mı, dışarda lahmacun yanında gelen salatayı gömmeyi mi?
Ya ne kadar Tatlısınız. Arada kalmışsınız ama o minnoş da haklı. Eski ilgiyi özlemiş demek ki. Benim çocuğum da ilgi azalınca depresyona giriyor. Bunalım yaşıyor. Sürekli onunla oynamamızı istiyor. Kıskanma huyunu yerim o minnoşun. Minicik haliyle :)) umarım aşarsınız bu günleriHerkese merhaba,
Benim bir kedim var arkadaşlar. 4 yaşında. Çok iyi huylu, minnoş bir kedi.
Biz eşimle çok düşkünüz bu ufaklığa. Tatile gittik eve kamera sistemi kurdum iyi mi diye görmek için. Onu evde uzun süre yalnız bıraktığımız için üzülüp tatilimizi 2 defa yarım bırakıp geri gelmişliğimiz var.
Gelelim soruna:
Hamilelik sürecimde alıştırmak için yatak odasına almamaya başladım önce. Alıştı da bi kaç gece kapıda miyavladı sonra vazgeçti.
Bebek doğunca da bebeği ondan sakınmadık ama o bebeği yok sayıyor. Kıskanıyor sanırım, kızım diye bebeği severken koşa koşa geliyor kendini sevdirmeye.
Bebek doğduğundan beri evde yatılı misafir eksik olmadı, kedim yabancılardan çok korkar. Düzeni bozuldu misafirlerle aynı odada kalınca. Gelenler de korkuyor diye
Bi yatak odasına aldık bi almadık. Bu defa kafası karıştı.
Şimdi almayınca kapıda ağlamalar, yerleri tırmalamalar başladı.
Ama asıl sorun şu ki ben de eşim de kedimizle daha az ilgilenebilir olduk. Her akşam tüylerini tarar, lazer ışıkla oynatır, kucağımıza alıp yarım saat okşardık.
Şu an ise bebek uyuyunca biraz oturup dinlenmek ya da diğer işleri yapmak istiyoruz. Kedim miyavlayarak gelince tüm sinirim tepeme çıkıyor. Gece tuvalete çıkınca yine geliyor oynayalım diye, samimiyetle itiraf edeceğim çok kısa bir süre de olsa sinir oluyorum. Sonra vicdanım sızlıyor.
Ama biri susuyor biri başlıyor napayım? Tam bebeği uyutuyorum miyav miyav susmuyor uyandırıyor çocuğu.
Kendimi daha sabırlı, daha merhametli sanırdım. Resmen 2. Çocuğumuz gelince 1. Nin pabucunu dama attım.
İki kardeş olurlar diyordum ama zaten bebek daha çok küçük, buna rağmen kediyi görünce bağırıyor gülüyor ona :) ama kedi kızım tamamen yok sayıyor bebeği. Ondan korkmuyor ama asla ilgi de göstermiyor. Ben şimdi kedimle ilgilenmezsem ileride bebeğe düşman olur mu?
Üvey analık böyle mi oluyomuşçok suçlu hissediyorum.
Bi de bana kardeş yap diyolar, bi çocuğum daha olsa bu ikisiyle hiç ilgilenecek kapasite yokmuş bende ya.
Herkese merhaba,
Benim bir kedim var arkadaşlar. 4 yaşında. Çok iyi huylu, minnoş bir kedi.
Biz eşimle çok düşkünüz bu ufaklığa. Tatile gittik eve kamera sistemi kurdum iyi mi diye görmek için. Onu evde uzun süre yalnız bıraktığımız için üzülüp tatilimizi 2 defa yarım bırakıp geri gelmişliğimiz var.
Gelelim soruna:
Hamilelik sürecimde alıştırmak için yatak odasına almamaya başladım önce. Alıştı da bi kaç gece kapıda miyavladı sonra vazgeçti.
Bebek doğunca da bebeği ondan sakınmadık ama o bebeği yok sayıyor. Kıskanıyor sanırım, kızım diye bebeği severken koşa koşa geliyor kendini sevdirmeye.
Bebek doğduğundan beri evde yatılı misafir eksik olmadı, kedim yabancılardan çok korkar. Düzeni bozuldu misafirlerle aynı odada kalınca. Gelenler de korkuyor diye
Bi yatak odasına aldık bi almadık. Bu defa kafası karıştı.
Şimdi almayınca kapıda ağlamalar, yerleri tırmalamalar başladı.
Ama asıl sorun şu ki ben de eşim de kedimizle daha az ilgilenebilir olduk. Her akşam tüylerini tarar, lazer ışıkla oynatır, kucağımıza alıp yarım saat okşardık.
Şu an ise bebek uyuyunca biraz oturup dinlenmek ya da diğer işleri yapmak istiyoruz. Kedim miyavlayarak gelince tüm sinirim tepeme çıkıyor. Gece tuvalete çıkınca yine geliyor oynayalım diye, samimiyetle itiraf edeceğim çok kısa bir süre de olsa sinir oluyorum. Sonra vicdanım sızlıyor.
Ama biri susuyor biri başlıyor napayım? Tam bebeği uyutuyorum miyav miyav susmuyor uyandırıyor çocuğu.
Kendimi daha sabırlı, daha merhametli sanırdım. Resmen 2. Çocuğumuz gelince 1. Nin pabucunu dama attım.
İki kardeş olurlar diyordum ama zaten bebek daha çok küçük, buna rağmen kediyi görünce bağırıyor gülüyor ona :) ama kedi kızım tamamen yok sayıyor bebeği. Ondan korkmuyor ama asla ilgi de göstermiyor. Ben şimdi kedimle ilgilenmezsem ileride bebeğe düşman olur mu?
Üvey analık böyle mi oluyomuşçok suçlu hissediyorum.
Bi de bana kardeş yap diyolar, bi çocuğum daha olsa bu ikisiyle hiç ilgilenecek kapasite yokmuş bende ya.
ay sesli güldüm. Dedim bilmeden konu açmış iç sesim
Benimde oğlum var ,dediginiz olayların tıpkısının aynılarını yaşadık ve yaşıyoruz.
Sorunları anlatmıyorum çünkü birebir aynı, ben çözüme geleyim..
Kızımın odasında yatıyoruz, oda dolabının alt rafında oh mis gece tuvaleti gelince dolabın kapısını açıyorum . Gündüz uyku molasinda kızımla yatıyorum oğlumda bacak aramda yada ayak ucumda battaniyenin altında yatar. Eşim isten gelince baba geldii diye girer eve önce oğlum koşar bazen kızıma çelme takaraköncelik kedimizin (oglumun) yemekte çay tabağı onun içinde koyarız masaya ,kıskançlığından kuru fasulye yediği oluyor . Kıskandı kardeşini beşiğinde yatar, çamaşırlarının üzerine çıkar kıskanıyor üzülüyor, çoğu zaman küser bebek gibi , çok seviyoruz bir kız bir oğlan anasıyım diyorum alay ediyorlar ,üvey Annemi oluyorum demeniz bile onu ne kadar sevdiğinizi gösteriyor
Benim anlamadığım neden kediyle bebek ayrı odalarda uyuyor..?
Gerek var mı böyle birşeye .?
Valla daha yeni dogdugunda bile bebemi kedinin uzerine koynuna yanina yatirdim. Suan insan evladim 1 kedi evladim 3 yasinda. Altli ustlu tepiniyorlar. Tavsiyem bebeyi bol bol kediye yanastirin. Zorlayin gerekirse. Kedinizin tirnaklarinida kisacik tutun mutlaka. Bizimkilerin Guncel halleri su sekilde :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?