Evet çok mantıklı. Ben eşim mahcup olmasın diye hürmeti abarttıkça durum benim aleyhime oldu. Keşke baştan rahat davransaydım diyorum
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Muhafazakar eş ailesi ve mecburiyetler
- Konu Sahibi ahbubenn
- Başlangıç Tarihi
Var tabiki, bu kararı alabildikten sonra hiçbir sorun yok o konuda
Hiç sormayın, kocaman adama şekermiş de eriyecekmiş gibi muamele ediyor. Ben ağzım açık bakıyorumBu cümleyi görünce kendimi tutamadım ikinciyi yazıyorum. Ne hikmetse bu insanların biricik oğulları her zaman çalışmaktan dolayı yorgundur.
- 23 Ocak 2016
- 33.097
- 49.539
- 598
Şimdi eşime sorsanız gelinlik konusunda çok pişman ama o pişman olana kadar iş işten geçmiş oluyor. Belki 10 sene sonra bugün yaşananlardan da pişman olacak ama benim en güzel yıllarım bu sıkıntılarla geçmiş olacak
Bür önceki yorumda durumu özetlemişsiniz resmen. Çok teşekkür ediyorum. Mevzu ailesi olunca konuşmalarım hep filtreli oldu ama artık açık açık her şeyi konuşacağım
- 12 Temmuz 2006
- 56.254
- 216.269
- 1.223
- 52
Olmaması gerekeni oldurmak için elinizden gelen özveriyi yapmışsınız, farklı hayat tarzlarına ve ailelere sahip çiftlerin orta yolu bulması zordur, hele de bir taraf fazla talepkârsa.
Neden kendinizi başkalarının kurallarına adapte etmeye çalışıyorsunuz ? Neden gelinliğinizi kendi istediğiniz gibi seçme özgürlüğünüzü elinizden almalarına izin verdiniz?
Her muhafazakar-seküler çift anlaşamaz diyemeyiz ama sizde problem eşinizin de sizi çaktırmadan ailesine göre şekillendirmeye çalışması, mesela gelinliğiniz için tek laf edememiş ki siz de ondan destek göremediğiniz için kurallara uymuşsunuz, keza kıyafet kuralı belirlemiş size.
Yavaş yavaş kendiniz olmaktan çıkmaya başladığınız için de sorguluyorsunuz, düzene alışmak zorunda değilsiniz sınırlarınızı çizip o sınırları kimsenin ihlal etmesine izin vermeyin.
- 25 Aralık 2020
- 5.256
- 19.254
- 198
- 41
eşiniz gudubeeet, nemruuuuut, cidden pis bir karakter değilse
(ki değil gibi)
illa ki pişman olur
da ama işte gerek var mı?
siz her şeyi tek tek açıklayıp öğretecek misiniz?
sürekli gardınızı alarak mı yaşayacaksınız, hep tetikte mi kalacaksınız?
ve dahası bir de çocuk olunca tümden zorlanırsanız riski var
tüm bunlara değer mi, bu kadar mı çok seviyorsunuz? (olabilir, seviyorsunuzdur) ben eleştirmiyorum sadece soruyorum.
bir de tüm bunları yaptıktan sonra ne biliyim, herhangi biriyle evlenilebilirmiş gibi geliyor bana ya...senelerce tanı, sev, ölç biç. sonra bu kadar çile çek, ne gerek var herhangi biriyle evlenseydiniz de daha kötüsü olmazdı
şaka yapıyorum tabi. bu kararlar, tartmalar, tamamen size kalmış şeyler.
Onlar da Bursa’lı
Demekki böyle oluyor. Muhafazakarlıktan kastım inanın inanç meselesi değil. Benim maneviyatım eşimden çok daha kuvvetlidir. Aile yapısı net anlaşılsın diye kısa yoldan o şekilde belirttim
- 17 Aralık 2015
- 26.634
- 48.569
- 598
Ben yazmışım sanki konuyu, bende sizin gibiydim zamanla aslında sadece oğullarını ve kendilerini önemsediklerini, sadece el alem ne der diye sizi bu kadar darladıklarını aslında söz konusu kendileri olunca el alemi çokda sallamadıklarini fark edeceksiniz.
Ben yaklasık bir senedir gitmiyorum çoğu zaman önce aman yeni gelinsiz olmaz, sonra aman torun görecekler çocuk emiyor bensiz nasıl gidecek vs. şimdi torunda büyüdü maymunda gözünü açtı.
oğullarıyla torunlarıni gonderiyorum iki seferdir. Ankara da otururken kenddileride bize sık sık gelirdi aslında bir rahatsızliğim yoktu bu konuda ama bi siz gelin bir biz gelelim işine dönmüstü olay.
1200 km öteye taşındım bir sebepten oda bitti yani artık.
Çok görmek istiyorlarsa oğulları gidebilir sizde bayramda, seyranda nezaketen gidersiniz yada 2 3 ayda bir bilemem.
Evli kalacaksiniz bu innsanlar daima sizin hayatinizda olacak bir orta yolu bulmaniz gerek, yok dayanamayacagim sanirim cozum yoluda bulamiyorum diyorsaniz çocuk yapmadan ayrılın.
Ben yaklasık bir senedir gitmiyorum çoğu zaman önce aman yeni gelinsiz olmaz, sonra aman torun görecekler çocuk emiyor bensiz nasıl gidecek vs. şimdi torunda büyüdü maymunda gözünü açtı.
oğullarıyla torunlarıni gonderiyorum iki seferdir. Ankara da otururken kenddileride bize sık sık gelirdi aslında bir rahatsızliğim yoktu bu konuda ama bi siz gelin bir biz gelelim işine dönmüstü olay.
1200 km öteye taşındım bir sebepten oda bitti yani artık.
Çok görmek istiyorlarsa oğulları gidebilir sizde bayramda, seyranda nezaketen gidersiniz yada 2 3 ayda bir bilemem.
Evli kalacaksiniz bu innsanlar daima sizin hayatinizda olacak bir orta yolu bulmaniz gerek, yok dayanamayacagim sanirim cozum yoluda bulamiyorum diyorsaniz çocuk yapmadan ayrılın.
Bursalılar
Bazı kızların evlenmek için görmezden gelmemeleri gereken herşeyi görmezden gelmelerini asla anlamıyorum. Sırf evlenmek için herşeye evet denmez ve bu evet gelinlikten başlar. Şu zamanda bunu yapan onca kız var ki. Hayır bekarlıktan neden bu kadar korkulur, erkeklerin böyle şeyler yaptığını hiç gördünüz mü. Sayısız konu açılıyor, herşeye evet dedim, masrafları ben karşıladım, gelinliğimi ben aldım vs... Bu da onun gibi. Ve bunu yapanlar da daha çok seküler dünya görüşüne sahip kızlar. Bunu asla anlamıyorum. Baştan kabul ettiğiniz idare ederim diye düşündüğünüz için eşiniz bundan sonra da evet der, alışır gözüyle bakmış hep. Ya şimdi kırılma noktası yaşatacaksınız eşinize, ya da böyle mutsuz devam ediceksiniz. Hayat görüşü farklı olan kızlarla evlenip onları kendilerine uydurmaya çalışan erkeklere saygım yok benim, çok iki yüzlü bencilce bir davranış. Ben olsam zaten baştan kabul etmezdim, hadi kabul ettim sonsuza dek sürdürmezdim.
Sizin hikayeniz benimkiyle çok benzer. Ben eşimin şehrinde bir süre iş için yaşadım, o dönem bir barda tanıştık. Bir sene beraber yaşadık bi de ve ben aile yapısını öğrendiğimde şok oldum. Asla tahmin edemezdim yani onun yaşam tarzı, hayata bakışı hatta tanıştığımız yer bile bu durumlarla çelişkiliydi
- 23 Ocak 2016
- 33.097
- 49.539
- 598
Zaten dış görünüşe bakmaz ki kimin dinini nasıl yaşadığını kimse bilemez kitaptan kesit attım ya keşke herkes farkında olsa ve psikolojik baskı uygulamasaOnlar da Bursa’lı
Kızlar bütün yorumlarınızı okudum. Olumlu olumsuz hepsinee çok teşekkür ederim ve büyük ölçüde hepsinde haklısınız
yukarıda bir kişi bu hataları daha çok seküler yetişmiş kızlar yapıyor demiş çok doğru, çünkü insan görmediği şeyin yabancısıdır, tam olarak ne yaşayacağını bilmezsin. Bana bunu anlatması gereken kişi eşimdi. Bana her şeyi önceden bilerek, kendi hayatımla ilgili karar verme özgürlüğü tanımadı. Bu konuda çok kırgınım ona.
Sanırım bazı taşlar dökülmeden düzelme şansı yok. Eşimle açıkça konuşacağım, tavsiyelere uyup belki bir çift terapisi de deneyebiliriz. Sonrası tamamen onun elinde, ailesini benim hayatımın ortasından çekerse devam edebiliriz, çekmezse zaten hepiniz sonucu yazmışsınız
yukarıda bir kişi bu hataları daha çok seküler yetişmiş kızlar yapıyor demiş çok doğru, çünkü insan görmediği şeyin yabancısıdır, tam olarak ne yaşayacağını bilmezsin. Bana bunu anlatması gereken kişi eşimdi. Bana her şeyi önceden bilerek, kendi hayatımla ilgili karar verme özgürlüğü tanımadı. Bu konuda çok kırgınım ona.Sanırım bazı taşlar dökülmeden düzelme şansı yok. Eşimle açıkça konuşacağım, tavsiyelere uyup belki bir çift terapisi de deneyebiliriz. Sonrası tamamen onun elinde, ailesini benim hayatımın ortasından çekerse devam edebiliriz, çekmezse zaten hepiniz sonucu yazmışsınız
Muhafazakarlık konusunda da dindar vs. demedim özellikle muhafazakar kelimesini kullandım. Geleneklerini, adetlerini ve düzenlerini koruma, sürdürme ve muhafaza etme konusunda ısrarcı insanlar. Bunun yanında dindarlar aynı zamanda evet. Ama anlatmak istediğim radikal ve tavizsiz oluşlarıydı. Tabi bizim ülkemizde muhafazakarlık dinle özdeşleşmiş bir kavram olduğu için biraz yanlış anlaşıldı. Saygısızlık etmek istemedim
- 25 Aralık 2020
- 5.256
- 19.254
- 198
- 41
alıntıladığınız üyeye saygısızlık etmek istemem de
burada (KK'da yani) yazdıklarından algıladığım kadarıyla, kendisi barda tanışacak ve evlenmeden beraber yaşayacak birisi değil
yani size göre çok çok daha muhafazakar zaten - ki o bile diyor ailesini benden gizledi
ama
bireyselliğine de oldukça fazla önem veren birisi, o konudaki sınırları daha net - mesela siz 2 senedir bu durumun içindesiniz hala sert değilsiniz, taviz veriyorsunuz (ya da ilişkiniz için fedakarlık yapıyorsunuz, bunu nasıl tanımladığımız değişebilir)
- 24 Ocak 2021
- 11.721
- 26.527
- 548
Genelde böyle adamlar aile baskısından kaçarlar bekarken lakin evlenince de eşlerini onların istediği kılığa sokup onların elinde oyuncak ederler , benim eşim de anne babasından kaçarken evlendikten sonra resmen beni onların kucağına itti, ailesine karşı benimle övündü , bakın istediğiniz gibi bir gelin , bir eş. Kendisi ailesinden kaçarken benden onlara evlatlık yapmamı bekledi ilk zamanlar, kendi yüzleşemediği şeyle benim baş etmemi istedi , halbuki o kadar zıtım ki ailesiyle, aşırı ataerkil ve gelenekselci bir ailesi var , babası aşırı baskın bir adam , ben kesinlikle buna tahammül edemeyeceğimi belirtip valizi toplayıp gitmiştim ilk sene , eşim baktı ki beni eğip bükemiyor en son çare ailesi ile konuşup gereken mesafeyi koydu, onun için ailesine dur demek , mesafe koymak ölüm gibi bişeydi , bence erkekler ilk tanıştığında sevdiği kadının değişeceğini ve aileye uyum sağlayacağını düşünerek gerçekleri yansıtmıyorlar ve kızları kandırıyorlar , benim yerimde başka bir kadın olsa bu aileye köle olmuştu çoktan öyle de manipüleciler, herşey este bitiyor ve de kadının tavrında , siz kendinizden asla ödün vermeyin ve bu kalmaları kabul etmeyin oldukça mesafeli ve soğuk olun , gelip gitmeleri azaltın, zamanla alışacaklar ya da oğullarının yuvasını yıkacaklar...
- 28 Mayıs 2024
- 532
- 229
- 18
Sözlerim asla küçümsemek değil fakat ben ve ailem şehirde modern büyümüş bir aileyiz eşimin ailesi de köyde yaşamıs daha sonra yaşadığımız şehre göç etmiş insanlar kültür görgü adap hiç yok , köyleri toplasan 1k kişi ama tüm dünyayı onlar yönetiyor tek doğru onların sanıyorlar bunu evlendikten sonra anladım başta asla böyle değillerdi sahteymiş hepsi . Eşim çok iyi birisi ve birbirimizi çok seviyoruz , ayrıca eşim görgülü kültürlü birisi ama ailelerine bir bağımlılıkları söz konusu bütün sülaledeki erkekler olaraktan sülaleyi halalar yönetiyor gelinler (kv ve eltileri) mecbur boyun eğmişler ama acısını gelinlerine hükümdarlık kurarar çıkaracaklarını sanıyorlar erkek çocuklarını aşırı baskılı özgüvensiz büyütmüşler ve aileleri olmadan nefes alamaz sanıyorlar eşim bizim aileye damat olarak gelince neye uğradığını şaşırdı çok sevdi çok alıştı bize 5nci yılımızdayız çok zordu kanadık parçalandık ama kırdık zincirleri eşim de değişti ailesinin ne kadar cahilce şeylere takıldığını nasıl bir köy kafasında olduğunu anladı sınırlarını artık o koymaya başladı o da ben de bilmiyorduk evlenince böyle olacağını evet çok yıprandık ama kalan hayatımız için yolumuzu çizdikKızlar selam. Ben bir konuda fikrinizi almak istiyorum. Çok uzun olacak isteyen okusun istemeyenin canı sağolsun
Eşimin ailesine bir türlü alışamadım. Yaklaşık 2 sene önce evlendik. 3 yıllık ilişkinin 1. yılında ailenin aşırı muhafazakar olduğunu öğrendim. Uzun bir süre eşimin benimle evlenmesine kendilerince “rıza” göstermediler. Tesettürlü olmadığım için. O dönemde de ciddi özveri gösterdim. Eşimin sorunları çözmesini bekledim sessizce. Fevri davranmadım. Ben de tam tersi oldukça seküler bir kadınım. Ailemden asla baskı nedir görmedim. Rahat, kariyer odaklı yetiştirildim. Bu muhabbetler olunca neye uğradığımı şaşırdım. Bunların hala var olmasına şok oldum. Dizilerde olur sanırdım sadece.
Eşime de bu evlenme mevzuları açılmadan önce ben kendi şehrimden ayrılmam, evlilik teklifi gibi bir düşüncen varsa benim şehrime geleceksen olsun yoksa hiç bu toplara girmeyelim dedim, seçimi ona bıraktım, o da tamam dedi. Düğünden kısa süre önce eşimin işi dolayısıyla bir süre onun şehrinde yaşama mecburiyeti çıktı. (Bu durum eşim de dahil hepsinin işine geldi, çünkü aile çok baskı yapıyordu, kız gelir erkeğin memleketine diye.)
Sonrasında evlendik. Gelinliğim bile zerre istemediğim bir modeldi bu insanların saçma sapan kuralları yüzünden. Çok içimde kaldı bu gelinlik mevzusu. Hatta sırf gelinliğimi sevmediğim için hevesim kırıldı, düğüne falan hiç ilgi göstermedim, saldım. Eşim sadece ailemin yanında biraz kıyafetine oturup kalkmana dikkat et yeter diyordu eyv dedim. Ama hala rahatım çünkü giyim kuşam dışında neyle karşılaşacağım hakkında en ufak fikrim yok. Evlenince onların yanında pantolon giyerim biter kafasındayım. Kültür farkı ne giydiğinle bitmiyormuş meğerse..
Onun şehrinde yaşama durumu ilk çıktığında “bak ben senin ailene pek uyum sağlayamam, yengenle abin sürekli git gel halinde, ben bu şekilde yaşamak istemiyorum” dedim. O da “yok ya ayda yılda bir gider geliriz” demişti. Saf gibi inandım. Evlendim ve bir ay olmadan “bizi yemeğe almadınızlar” başladı. “Balkonunda bir kahvaltı etmeden yaz bitti” vs. Sonra yemeğe çağırdım daha pilav yapmayı öğrenemeden 12 kişiye yemek daveti verdim. Destek alabileceğim kimsem de yoktu. Tamam dedim adettir neyse..
Kv 2-3 günde bir çağırır oldu. Birine bahane uydursak birine mecbur gidiyorduk. 1 hafta görüşmesek küsüyodu. Hayatım resmen onlarınkine dönmüştü. Kvne git gel. Evlilik, eş ailesini tatmin etmekten ibaretmiş herhalde dedim. Bu arada ikimiz arasında hiçbir sorun yok ama aile bana inanılmaz batıyordu.
Tabi dayanamadım benim şehrime taşındık, planımızdan erken oldu ama eşim de bunu kabullendi. Çünkü gerçekten bunalıma girmiştim. “Ben her halükarda burdan gideceğim, ya senle ya da sensiz, istersen gelirsin” dedim. Blöf değil, çok ciddiydim ve taşındık. Mesafe çok kısa. Şimdi de sürekli buraya geliyorlar. Mesela kasım ayında 4 haftasonu vardı ve hepsinde burdalardı. Bazı akrabaları burda yaşıyo, onlardan biri grip olsa bile kalkıp geliyolar. Ben artık bunun “biz çocuğumuzun tepesindeyiz” mesajı olduğunu düşünmeye başladım.
Kötü insanlar değiller, sadece çok farklıyız çok. Birbirleri olmadan nefes alamıyorlar gibi. Kvnin çocuklarından başka bir dünyası yok. Obsesif derecede eşşek kadar çocuklarına saplantılı. Benim eşim daha benci. İsteklerimi dinler ve çözüm üretir. Taşınmak gibi. Bu yüzden de benim onu parmağımda oynattığımı düşünüyolar. Özellikle görümcem çok laf sokuyor, bu çocuğu ne hallere düşürdün deyip duruyor. (Örn; sırf kendi kıyafetini ütülüyor diye) Eşimin yenidoğan yeğeni var, eşime “o seni hiç sevmeyecek çünkü sen onu bırakıp gittin” falan diyolar. (Bu adamın ailesi, çocuğu olmayacak çünkü, hayatını yeğenine göre yaşaması gerekiyor.) Karar verildi, taşındık ama hala iğrenç bir baskı var adamın üzerinde.
Benim de bir ailem var. Ben de birilerinin çocuğuyum. Evlendim gittim, annem “siz mutlu olun gerisi mühim değil” dedi. (Ki benim annemle babam ayrı, annem hep tek başınadır evde, onlar gibi koloni değiliz) Buraya geldik daha bir kere darlamadı, canımız ister gideriz. İstemez bir ay gitmeyiz. Çoğunlukla da ben tek gider annemle kahve içerim eşim de evde, dışarıda canı ne istiyorsa yapar. Ama benim bu konuda özgürlüğüm yok. Kendisi de buraya taşındıktan sonra “gerçekten ailelerimiz çok farklıymış, bu kadar tahmin etmiyordum, ben Türkiyede çoğu aile bizimki gibi sanırdım” dedi. Benim dünyamın nasıl değiştiğini anladı mı bilmem.
Bir kere bizi çağırdılar kvler yine. Daha yeni taşınmışız. Ben evlenince aile evimde bıraktığım kedimi buraya dönünce tekrar yanıma almıştım. “Eve alışma sürecinde tekrar anneme bırakamam, yine düzeni bozulacak” dedim. Eşim “Sen gelmezsen laf ederler” dedi diye dünyanın kavgasını ettik. “Bir kere de Laf etmesinler anlayış göstersinler” dedim. “Annem evcil hayvandan anlamaz” diyo. Yani bunlar kendi alışkanlıkları, yaşam tarzları dışında hiçbir şeyi anlamıyorlar.
Eşimi de anlıyorum, onlarla samimi olmayı pek istemediğimi anlıyor ve buna üzülüyor. Bir kere beni yine gelmem için darladı “annem kızını da görmek istiyor” dedi (kızı benmişim) ben de “ben onun kızı değilim, kimseye evlat olmak için evlenmedim, benim bir annem var” dedim. Bu eşime çok dokundu. Ama benim görüşüm bu yönde maalesef.
Beklentileri sürekli iç içe yaşamak, gidip gelmek ve sadece oğullarının gitmesi inanılmaz ayıp, ben de gitmeye mecburum. Misafirlikleri de inanılmaz ağır, muhafazakarların hizmet tutkusunu bilirsiniz, sırf eşim mahcup olmasın diye ben de elimden geleni yapıyorum. Çeşit çeşit ikram hazırlıyorum ama gücüm yetmiyor artık. Ben bu şekilde yetiştirilmedim. Bizde bu gibi kasıntı durumlar yok. Onların en yakınları bile misafir gibi ama biz aile gibiyiz. Evlenmeden önce kendi halinde yaşayan biriyken bir anda hayatım gelin evi programına dönüştü.
Maddi olarak da imkanlarım çok azaldı, ailemin durumu iyi olduğu için sosyal, canı istediği zaman istediği yerde olan biriydim. Şimdi ikimizin geliri bana o hayatı sağlamıyor tabi. Bundan şikayetçi değilim, biliyordum ve maddiyat hiçbir zaman önceliğim olmadı. Ama üstüne bu aile de gelince, herkes evlenip hayatı güzelleşirken ben güzelim hayatımı ziyan etmiş gibi hissediyorum bazen. Çok fedakarlık yaptım, anlatmadığım şeyler de var. Hayatım çok değişti ve bu beni ruhen de başka biri yaptı. Karakterim değişti. Burda benzer bir konuya yorum yapmıştım, “sakın evlenme bunlar rengarenk bir genç kızı eli tepsili bir geline çevirirler” diye. İşte bana bundan oldu.
Hiçbir şeyden keyif almıyorum. Eşimi çok sevsem de evlilik benim mutluluğumu, gençliğimi aldı. Bu mecburiyetlerden bıktım. Eşim dünyanın en tatlı insanı ama onun da aile üzerindeki tesiri ancak bu kadar. Sevilmek onun için çok önemli, ben ya da kendisi birileri tarafından sevilmeyecek, dışlanacak diye ödü kopuyor. Kimler tarafından yetiştirildiğini görünce iyi bile çıkmış o aileden diyorum o ayrı. Ona göre o evlatlıktan reddedilmeden bizim evlenebilmemiz bile bir mucize.
Kızlar bilemedim, bu durum gerçekten sıkıntılı mı yoksa ben bu insanlara ısınamadığım için mi batıyor, kin mi var içimde? Ben nasıl alışacağım bu düzene, bu misafirlik aşkına, bu geleneksel aileye, ailenin beklentisi aşırı yüksek kadınlarına? Hayat hep mi böyle evlenince? Gerçi değil görüyorum. Arkadaşlarım da evlendi gayet gençliklerini yaşıyorlar, ben ise adeta aşiret geliniyim ama altınsız aşiret
Şimdi linçleyenler uğrayacak buraya köylüleri asla küçümsemem cahil de bulmam halktan olan görgülü temiz yürekli herkesin önünde saygıyla da eğilirim ama bazı köy kültürleri yuva yıkar adam astırır maalesef benimkiler öyleydi artık sadece sizli bizliyiz pişmanlar ama iş işten geçti oğulları herşeyi farketti bilinçli bir insan olarak
Son söz olarak sana önerim eşini gerçekten seviyorsa ve onun da sevdiğini biliyorsan lütfen ona zaman ver elini asla üzerinden çekme ama dönüşüm hemen olmuyor yavaş yavaş istediğin düzeni huzuru işleyerek oluyor çatışma olacaksa da olsun her şerde bir hayır var o sınır çizmeyi öğrenecek senle olan huzurunu kaybetmemek için
Çok yıprandım kendimden feragat ettim ama sonucu güzel oldu
- 24 Ocak 2021
- 11.721
- 26.527
- 548
Evet bu yorum çok doğru, ben ne muhafazakar ne de sekülerim, ben tam ortadayım, ılımlı muhafazakar da diyebilirizalıntıladığınız üyeye saygısızlık etmek istemem de
burada (KK'da yani) yazdıklarından algıladığım kadarıyla, kendisi barda tanışacak ve evlenmeden beraber yaşayacak birisi değil
yani size göre çok çok daha muhafazakar zaten - ki o bile diyor ailesini benden gizledi
ama
bireyselliğine de oldukça fazla önem veren birisi, o konudaki sınırları daha net - mesela siz 2 senedir bu durumun içindesiniz hala sert değilsiniz, taviz veriyorsunuz (ya da ilişkiniz için fedakarlık yapıyorsunuz, bunu nasıl tanımladığımız değişebilir)
eşlerin aile yapısı aynı ama , bence de daha sert ve net olmalı...Benzer Konular
- Kilitli
- Kilitli
