• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebekten sonra evliliğim,ruh halim..

Alicja .!.:
"Annelik yapmak" deyimini sen kullandın, anneliği "yapmak" diye nitelendiren de sensin. Buna annelikten vurmak mı denir sence?

Tatili hak ediyorsun diye evinde sana yardımcı olmaya çalışan annene, anlattığın kadarıyla çocuğuna mükemmel babalık yapmaya çalışan eşine haksızlık etmen ancak ilişkilerini yıpratır.

Burada çoğu kadın anne zaten ben de dahil, anneliğe yeni adım atmış biri olarak çocuğunun keyfini çıkar, alabiliyorsan bir süre ücretsiz izin al benden sana tavsiye.
Genişletmek için tıkla...
Her fırsatta eşine ve annene bebeği verip buna annelik yapmak mı diyorsun diye laf vurmuşsun işte.Tatile git diye de ironi yapmışsın dalga geçmişsin.Neyse tşkler
 
ozgurruzgar .!.:
Aynen kendinizi bi rahat bırakın evet doğru haklısınız insanın hayatında değişiklikler oluyor insanlar dönüm noktaları yaşayabiliyor.benim ilk doğundan sonra resmen depresyona girdim ve bu bana sağlık açısından baya pahalıya patladı yani sağlımdan oldum bunun acısını şuan hala çekiyorum ilk doğumumda yani lohusayken çok ağlamıştım hayatım çok değişti ama benim uykum çok tatlııı diye ağlamıştım 😄 buarada kendinize çok dikkat edin malum salgın bide 6 ay izinli olamıyomusunuz niye bukadar kısa
Genişletmek için tıkla...
657 sayılı kanun sağ olsun
 
Siz o gayet iyi anladım ben ya..yani annelik hiç kolay birşey değil daha karnımız da taşırken başlıyor dertleri. Ben eşime doğum yaparken bile kızmıştım bütün acıyı,sancıyı ben çekiyorum sen ne yapıyorsun yanimda kazık gibi dikilmekten başka diye kizmisligim bile var..Doğum sonrası zaten çok zordu sürekli ağlayan kolik bir bebekle gece gündüz uğraş. Eşimde bana çok yardımcı oluyordu ama sorumluluğun çoğu tabi ki yine bendeydi emziriyordum çünkü.
Hatta hatırlıyorum bir akşam bebeğimiz 1 aylık filanken bebeği kv ve anneme bırakıp eşimle bir saatliğine yemeğe çıkalım dedik çok bunalmıştım diye ama yemekte emzirme saatim geldiği için goguslerimden süt taşmıştı ped taktiğim halde ve bluzum sırılsıklam olmuştu, nasıl eve dönmek istemiştim anlatamam. Kendimi hiç eskiden olduğu gibi normal bir kadın olarak göremiyordum. Sevişirken bile yani.
Ama geçiyor biliyorsunuz alışıyorsunuz yoluna giriyor hatta bazen o günler öyle ozleniyorki..Şimdi kızım 21 yaşında büyüdü işte. Şu an unide ve deli gibi özledim onu.
Allahtan 17 yaşında oğlum var yanimda onu öpüyorum bol bol.
Gerildiginiz her an derin nefesler alın,..Bu günler geçecek benim kocam çok iyi bir es ve baba o elinden geleni yapıyor diyerek telkin edin kendinizi.
 
Lohusa olduğun için muhtemel bu durum. Senin eşin gayet iyi yapıyor yine yardım ediyor, erkeğe söylemeden yapanı varmı ki :) kadınlar kadar sorumluluk bilincinde değiller keşke olsalar. Oğlumda yarım saat bırakıyordum uyuyayım diye ağlıyordu bebek uyanıyordum bırak kahvaltıyı, yemeği :) tektim herşeyi kendim yapmaya çalışıyordum ve kolik bebek. Yani eşin yine yardımcı oluyor o da alışır ama bunalıyordur muhtemelen, lohusayken insandan ateş çıkıyor sanki :) etrafımıza biraz sorun olabiliyor.
Eşim Doğum sonrası evet Doğuma girdik, Doğumdan şimdi çıktık diye konuşuyordu sinir gelmişti 😂 sen değil ben doğurdum sus diye :) geçici dönem ama dikkat edin benim lohusa depresyona geçti uzun süre çektim. Kendinizi yıpratmayın en güzel zamanlarınız mis gibi bebek kokusu
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
O evlat için nelerimi verirdim bir bilseniz 😞😔
 
Aneksenamunnn .!.:
1,5 aylık kızım var.Eşim bebeği evlendiğimizden beri çok istemesine rağmen ben evliliğimizin nasıl gittiğini gözlemlemek için 1,5 sene bekledim.4-5 sene de sevgiliydik.Annem yanımızda olduğu için çok yorulmuyorum.İlk günler enerjim vardı iyiydim eşim de bebek ağlar ağlamaz alırdı dinlen derdi.Şimdilerde bakıyorum da ağlasa da telefonuna bakmaya devam edebiliyor al diyince alıyor ama kendiliğinden kalkmıyor.Bebeği gezdirmesi lazımken üşendiğini yüz ifadesinden anlıyorum.İki dolaştırıyor oturuyor.Dün akşam bilerek uyutur musun dedim aldı.Sonra da ben çay keyfi yaptım ağlasa da içim de gitse pek dönüp bakmadım.Uyuttu yerine koydu kızım her zamanki gibi yerine koyunca ağladı.Bi kaç kere yine aynı şekilde oldu son uyandığında eşimin suratı asıldı üzülerek daha yeni uyutmuştum dedi.Ben de işte böyle der gibi kafa salladım.Derken kızım acıktı yine ben emzirirken uyudu.Ya da eşim yine bakarken hıçkırık tutuyor yine ben alıyorum.Yine iş bende bitiyor.Ne sanıyordun diyeceksiniz ama işte insan yaşayınca daha bi anlıyo.Eşime aşırı ters davranmaya başladım.Haftaya işe de başlayacağım.Ev işlerini annem yapıyo genelde,eşim akşam yemekleri sabah kahvaltıyı hazırlıyo..Bunlar olmasa demek ki ne halde olurdum bilmiyorum.Evet çok nazlı büyütüldüm belki o yüzden böyleyim.Mesela eşimden sabah patates kızartması istedim bebegi anneme verdim uyudum.Kahvaltıya oturduk adama laf sokuyorum son bi kaç patatesi o yedi diye.Ya da bebeği içeri götürüyor ağladığı için ben diyorum ki yine görüntülü sizinkileri ararsın kesin baş başa kalıyorsunuz diye.O da bana biliyorum yorgunsun sıkıldın diyor kırılsa da susuyor uzatmıyor.Bugün hastaneye gittik geldik daha eve girdim elimi yıkadım hemen çocuğu emzirdim.Beyefendi üstünü giydi koşuya gitti bana çıkıyorum bile demeden.Anneme demiş çıktığını.Aradım niye haber vermeden çıkıyosun seni evde sanıyorum,bilinçli yaptığı bir şey değilmiş niye takılmışım emziriyormuşum uyurmuş belki çocuk kapatalımmış.Ben afedersiniz lavaboya giremedim adam koşuya gidiyor adaletli bulamıyorum.O çayını keyifle içerken,ya da alışverişe çıktığında kafası rahatken benim banyoyu ertelemem banyodayken bile aklımın kızımda olması,koyduğum her çayın soğuması moralimi bozuyor.Eşim ruhumu okşuyor sevgi gösteriyor alttan alıyor ama yine de onun rahatı benim sinirimi bozuyor.Dün gece bir şeyler yaşadık güzeldi de ne bileyim o bile ağırıma gidiyor Hem annelik hem kadınlık hem çalışıyorum daha ne yapayım diyorum..Çocuktan sonra evlilik derlerdi doğruymuş.Eşime aşırı bir sinir var içimde ne yapmalıyım bilmiyorum.Şimdi o koşuyor ben işe gitceğim günler için bebek uyumuşken süt sağacağım.Daha üstümü değişemedim.Üstelik haber vermeden çıktığı için de kızgınım ben çat kapı cıkamıyorum bu evden adamın aklına esiyor hop gidiveriyor.Akşama da görevde zaten gece de olmayacak.Hayatta erkek olmak varmış...Nasıl sakin kalabilirim?Eşimin daha da rahatlamaması için neler yapabilirim?Telefonuna asla bakmazdı böyle şimdi ergen gibi elinde sinir oluyorum.Böyle icim icimi yiyor ona laf sokasım geliyo napayım
Genişletmek için tıkla...
Benim bebeğim de 2 aylık herkes şımarıklık diyor ama ben anlayabiliyorum seni biraz zaman geçince neden öyle davrandım diye üzülüyor insan ben eşimi diş fırçalarken bile görünce takıyodu tabii sen fırçala hayatında ne değişti ki senin diye bence tamamen hormonlardan hayatın bianda değişmesinden bocalamaktan
 
Kızım 10 günlük olduğundan beri tek başımayım tek bir gün bile annem&kv gelmedi 1.5 aylık bebek en fazla ağlar . Ben 4 aylık olana kadar o kadar rahattım ki kendi isteğimle eşime yemekler yapardım , görsün, karım hem anne oldu hem de mutfakta döktürüyor desin isterdim, mutlu etmeye çalışırdık birbirimizi. O da bana yardımcı olurdu bebek bakım konusunda tabiki. Şuan kızımız 9 aylık asıl mesela bundan sonra hareketlenmeye başladıktan sonra bacım bugünlerin tadını çıkarrrr 😅 eşine sarma , annenin kıymetini bil ...
 
Yalniz arkadaşlar iyi dayanıp yorum yazmışsınız bu şımarıklığa.

Herkese atar, sallamama, bilmişlik sanırsın yeni anne değil de 40 yıllık anne bilmişliğinde ama lohusayım diye dram yapıyo.

Gerginliği geçince düzelir dedim ama yok.

Kocası iyi alıştırmış bunu.
Çeksin bir ömür ay.
Ona mı üzülcem?

Topluma üzülürüm ben o alıştırır millet uğraşır.
 
Hepsini geçtim de adamın yediği patates için laf sokmak nasıl bir kendini bilmezliktir onu anlayamadım.
 
Aneksenamunnn .!.:
Bence de o konuda çok pişmanım
Genişletmek için tıkla...
Üzgünüm ama yemek kıskanan insanlar hakkında görüşlerim aşırı aşırı olumsuzdur. Bir insan yemeğini paylaşamıyorsa ondan hayır gelmez derim maalesef .

Çocuk konusunda eşiniz gerekeni yapmış. Bi zahmet artık adamın yediği lokmaları saymayın da boğazına dizilmesin
 
Baba da sorumluluk alacak tabi.Bunda abes bir şey yok, yorumlara çok şaşırdım.Annelik içgüdüsel değildir.Bir çok kadın bu duyguyu sonradan kazanır.Bazıları kazanamaz bile.Ben kızım doğduktan sonra çok zorluk çektim.Şimdi düşünüyorum da eşim üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmese belki ciddi bir depresyona sürüklenirdim.Bugün kızım iki yaşında, ben çalışıyorum.Evden çalışmama rağmen eşim eve gelince mutlaka çocukla ilgilenir, bazen banyosunu o yaptırı mesela.Bu yardım değil sorumluluktur. Ebeveyn olmak kadın içinde erkek içinde sorumluluk demek.
 
Canpare .!.:
Bu erkekler neden boyle ya dünn aksam sut sagacam al ilgilen dedim bebek bir tarafinı yırttıyor niye ağlıyor diyor gezdir biraz dedim kalkip gezdirmedi ya . Caliştiği is yerinde de hep oturuyolar halbuki . Uykusu geldi salla dedim uyusun sadece bebege kizdi . Ben hem sagim yaptim hem bebegin emzigini tuttum aglamadi dursun diye hemde salladim uyuttum . Bana bakiyor cok fedakarsin diyor hepsi oyle galiba yaa
Genişletmek için tıkla...
Hayır hepsi öyle değil,eşiniz düşüncesiz bencil.Zaten yapması gereken şeyler bunlar.Süt sağarken bebek avutmak ne demek bilirim,eşim işteyken gelme saatini gözlerdim,gelse de nefes alsam diye.Üzüldüm sizin adınıza:/
 
Yani tamam anlıyorum lohusasın ama biraz sakin ol . Ben doğum yaptım annem 20 gün yanımda kaldı kv de vardı o 10. Gün gitti. Annemi 20. Gün ben yolladım çünkü annem gitmese kv geri gelecekti kadını görmek istemedim. Annem gitti 1 hafta ağladım çok garipti herşey . 38. Gün bebek meme reddi yapmaya başladı korkunçtu sonra tek göğüs beslenmek istedi ben zorlayınca bu kez tamamen bırakmak istedi ama mama da kabul etmedi . Evde herşey kaldığı yerden devam ediyordu yemek temizlik. Sırf psikolojim iyi olsun diye işleri halledip bebek emzirirken tek elimle yüzüme birşeyler sürdüm üst değiştirdim iyi olmak için . Kimse kahvaltı hazırlamadı yemek yapmadı öyle eşim sadece hafta sonları yemeğe yardımcı oldu veya dışardan yedik . Bebek 3 aylıktı pandemi başladı eve temizlikçi almak istesem de olmadı paşa paşa kendim yaptım . Adam bir sürü şey yapıyor sen böyle davranmaya devam edersen onunda sabrı bitecek aranızdaki ilişki saçma bir noktaya gelecek . Eğer kendini kötü hissediyorsan bir psikolojik destek al . Evde herkes sana kul köle olmuş zaten daha ne yapsınlar. Bebek büyüdükçe baba ile iletişimi artıyor o zaman herşey daha iyi oluyor İnan bana . Annelik iç güdüsü hiç bitmiyor o bi gerçek
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back