- 24 Şubat 2013
- 6.835
- 9.887
Özellikle o karanlık konusunda seni çok iyi anlıyorum.
Oğlum Da kasım sonu doğumlu, kalktığımızda Güneş doğana kadar saatin baya geç olması bile depresyona sokuyor insanı gerçekten
Özellikle o karanlık konusunda seni çok iyi anlıyorum.İyi veya kötü yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Az çok tanıyanlar beni anlamış snıyorum.
İlk günden beri bebeğime tek ve çok iyi bakıyorum. Gelenler ev işinde yardımcı oluyor sadece. Bebeğimi altını değiştirmesi için bile kimseye vermedim çok sıkar gevşek bırakır, iyi temzleyemez vs diye. Sünnet oldu bakımını eşimle yaptık yapamam edemem, bilemem demedim. Uyndırırken de minik kuşum bal böceğim diyerek uyndırıyorum yani hayalnizdeki anaç olmayan Koalina gibi değilim aslında :) bu kdar sıkıntılı olmama rağmen öf bile demedim uyumadığında falan. Ben de emerken minik parmacıklarını seven annelerdenim ama eski hayatımı da özlüyorum. Özellikle gece uyanması çok zor geliyor bana, uykum olduğundan değil. Tüm dünya uyurken yalnız yalnız bebeği emzirmeye çalışmak ve karanlığa bakmak iyi hissettirmiyor mesela. Bunlr aklıma geldikçe daralıyorum.
Col haklisim ablacim.Kadınlar neden birbirini anlamaya çalışmaz? Ben de bunu merak ediyorum cidden, şu topik için yapılan kötü içeriklere bakacağım ama iki çift yorum yazmazsam olmazdı, o yüzden ben de konuya dahil olayım dedim.
Bu kız zaten hamilelik depresyonundaydı, o zamanda açtığı konuda anlamak yerine eleştirdiniz, oysa herkes sizler gibi aynı duygularla hissedemeyebilir anneliği, bu onu kötü anne yapmaz ki, ne yapmış bebeğine? Aç mı bırakıyor, çatlayana kadar ağlamasına duyarsız mı kalıyor?
Hiç bu kızcağızı anlamaya çalıştınız mı? Bebek doğar doğmaz hemen adapte olamamasının bir sebebi de belki eşinin de henüz bebeğe alışamamasıdır, belki annelik duygusunu yaşamak isterken, henüz babalık duygusu hissetmeyen eşi yüzünden kendini kötü hissediyordur.
Bizler hamile kaldığımızda, doğum yaptığımızda en çok eşimizle paylaşmak istemez miyiz bu duyguyu? Bir de Koalina'nın yerine koyun kendinizi, eşiniz bebeğe birşey hissetmese, sevindiğine dair hiçbir emare olmasa siz de lohusasınız üstelik, ne hissederdiniz?
Kaldı ki gebelik ve lohusalık endişelerin, kaygıların, duyguların en yoğun yaşandığı dönemlerdir, sizler anneliğinize laf söyletmezken ki, kimsenin anneliğine laf söylenmemeli, bu kızın anneliğini neden sorguluyorsunuz?
Lohusa bir kadına yazdığınızın farkındasınız değil mi?
Cocuk buyutmek zor is ayni anda evlede ugrasmak her is sana bakarken yapamamak insani konuyu acan arkadasin dusuncelerine surukleyebiliyor kaldiki kadin daha lohusa benim.icimin disa vurmus hali +1 benide ekleyinarttiriyorum...14 yil bekledikten sonra bi oğlum oldu .o kadar da zor bi bebek değildi.
Sik sik uyanmayi saymazsak..
Ben bile rahat kahvalti yapamayinca
Sabah erken kalkinca
Parça parça iş yapinca
Acaba annelik bana göre değil mi dediğim oldu.
Insaniz aciziz zorlandiklarimiz illa olcak
İyi veya kötü yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Az çok tanıyanlar beni anlamış snıyorum.
İlk günden beri bebeğime tek ve çok iyi bakıyorum. Gelenler ev işinde yardımcı oluyor sadece. Bebeğimi altını değiştirmesi için bile kimseye vermedim çok sıkar gevşek bırakır, iyi temzleyemez vs diye. Sünnet oldu bakımını eşimle yaptık yapamam edemem, bilemem demedim. Uyndırırken de minik kuşum bal böceğim diyerek uyndırıyorum yani hayalnizdeki anaç olmayan Koalina gibi değilim aslında :) bu kdar sıkıntılı olmama rağmen öf bile demedim uyumadığında falan. Ben de emerken minik parmacıklarını seven annelerdenim ama eski hayatımı da özlüyorum. Özellikle gece uyanması çok zor geliyor bana, uykum olduğundan değil. Tüm dünya uyurken yalnız yalnız bebeği emzirmeye çalışmak ve karanlığa bakmak iyi hissettirmiyor mesela. Bunlr aklıma geldikçe daralıyorum.
Evet bende çok soluk takibi yapmıştım kusma ya morarma ya karşı tedbirli olmak lazım Suan biri 9 yaşında diğeri 6 en küçüğü 2 olacak dün gibi hepsi bazen onlara dalıp bebeklikleri gözümün önüne geliyor ://benim kizimda kolikti uyusun diye gozunun icine bakar o aglarken morarir ben uykusuzluktan kulaklarimda cinlayan aglama sesinden morardim
simdi sabah 6 da en gec 6.30 da kalkmazsa her 10 dk bir gidip suratina bakiyorum hareket ediyomu ddiye bakiyorum annelik ne tuhaf sey :)))
Ne güzel yazmışsınız, bebeğim geceleri asla uyumazdı, yakınımda ne annem ne kayınvalidem yoktu, eşim hafta sonları elinden geldiğince yardım ederdi ama hafta arası çalıştığı için sabaha kadar uyumayan bebeğimle salonda sabahlamak zorunda kalırdım, gebelikte aldığım 18 kiloyu, uykusuzluk ve yorgunluk yüzünden 1 ay sonra 20 kilo olarak verdim, 40 kiloluk halimle, bebeğim uyusun da azıcık uyuyayım diye ağladığım günleri bilirim, o kadar uykusuz kalırdım ki iştahımı bile etkilerdi, bir lokma yemek yiyemezdim, ki zaten gece uyumayan bebeğim gündüzleri de kucağıma yapışıp dururdu, ne karyolasına yatırabilirdiniz, ne bebek arabasına, illa kokumu alacak, illa o kafası göğsümde olacak, sıcak yemek bile yapamazdım o yüzden, 5-6 ay gece yatak yüzü görmedim, buradaki birçok anne benim yaşadıklarımı yaşamıştır, derdiniz bebeğiniz olmuyor, bebeği istememezlik değil bu, uykusuzluktan yorgun düşüyorsunuz, sinirleriniz yıpranıyor, sanırsın hepimiz melek gibi oluyoruz uykusuz kalınca, bebeğe bakamıyorum, yetemiyorum diye ağlamadık sanki, 1 saat uyusa da dinlensek demedik, bebeklerin yaş sendromunu, çocukların ergenliğini anlayan biz, lohusa bir kadının lohusalık depresyonunu fuzuli buluyor, maalesef anlamıyoruz, herşeye anlayışlı biz, hemcinsimize anlayışımızı esirgiyoruz.Bebeğiniz hayirli olsun :)
Biz kadınlar olarak annelik üzerinden ahkam kesmeyi ne kadar seviyoruz ya, her çocuk için en iyi anne kendi annesidir, şuan bunlari hissediyor olması konu sahibini kötü anne yapmıyor, gece bakici olayına bile takılanlar olmuş, beş aylik oğlum var geceleri uyumuyor keşke imkanım olsa da geceleri ona bakacak bir bakıcısı olsa asla hayır demem:)
Gereksiz fedakarlığı mukemmel annelik zannediyoruz niyeyse , bunun diğer versiyonu yillar sonra sizin için saçımı süpürge ettim, yemedim yedirdim içmedim icirdim modunda annelik oluyor sanirim..
.
Teşekkür ederim :) Bazen burda öyle yorumlar okuyorum ki kendimden şüphe edicem neredeyse, doğumum yaza geldigi için hamileliğimin son iki ayı çok zor geldi mesela bana isyan etmedim ama zor geçti o iki ay ve ben ciddi mutsuzdum ki planli bir hamilelikti, 3 yaşında kızım var, akşam olunca uyku saatini bekledigim oluyor çünkü iki küçük çocukla kimi günler çok yoruluyorum, uyusada azıcık dinlensem diyorum, şimdi ben kötü anne miyim , hayir insanım ve anne olunca insan yanım yok olup meleklesmiyorum bu hepimiz için böyle diye düşünüyorum ama konu başka bir kadının anneliği olunca parmak sallayıp ahkam kesmek çok kolay oluyor..Ne güzel yazmışsınız, bebeğim geceleri asla uyumazdı, yakınımda ne annem ne kayınvalidem yoktu, eşim hafta sonları elinden geldiğince yardım ederdi ama hafta arası çalıştığı için sabaha kadar uyumayan bebeğimle salonda sabahlamak zorunda kalırdım, gebelikte aldığım 18 kiloyu, uykusuzluk ve yorgunluk yüzünden 1 ay sonra 20 kilo olarak verdim, 40 kiloluk halimle, bebeğim uyusun da azıcık uyuyayım diye ağladığım günleri bilirim, o kadar uykusuz kalırdım ki iştahımı bile etkilerdi, bir lokma yemek yiyemezdim, ki zaten gece uyumayan bebeğim gündüzleri de kucağıma yapışıp dururdu, ne karyolasına yatırabilirdiniz, ne bebek arabasına, illa kokumu alacak, illa o kafası göğsümde olacak, sıcak yemek bile yapamazdım o yüzden, 5-6 ay gece yatak yüzü görmedim, buradaki birçok anne benim yaşadıklarımı yaşamıştır, derdiniz bebeğiniz olmuyor, bebeği istememezlik değil bu, uykusuzluktan yorgun düşüyorsunuz, sinirleriniz yıpranıyor, sanırsın hepimiz melek gibi oluyoruz uykusuz kalınca, bebeğe bakamıyorum, yetemiyorum diye ağlamadık sanki, 1 saat uyusa da dinlensek demedik, bebeklerin yaş sendromunu, çocukların ergenliğini anlayan biz, lohusa bir kadının lohusalık depresyonunu fuzuli buluyor, maalesef anlamıyoruz, herşeye anlayışlı biz, hemcinsimize anlayışımızı esirgiyoruz.
gayet normal bir yorum. 2 aylık bir bebek anne banadan haric kimseye emanet edilmez. Madem bakma gücün yok doğurmıcaksın. doğar doğmaz kvde annelere amenet edip işe gittikten sonr ne anladım o annelıkten? en az 1 yil sonra işe gidilir 2 aylık cocuk birakılmaz.
Aynı yaştayız, bir buçuk yıllık evliyim, çocuğum olsun diye deliler gibi uğraşıyorum. Toplumsal dayatma mı bu diye düşünmüyor değilim zaman zaman ama sanırım bebekleri de seviyorum çok tatlılar yaa :)34 yaşımda 5 yıllık evli ve bu korkular yüzünden çocuk yapamayan biri olarak, kararımın doğru olduğunu okuduğum bir konu olmuş, teşekkürler. Size de sabırlar diliyorum, herkes bir şekilde yıllar içerisinde alışıyor öyle görüyoruz umarım sizin de uzun sürmez.
6 yil sonra 40dan sonra cocuk dogurmak diye konu acarsiniz.34 yaşımda 5 yıllık evli ve bu korkular yüzünden çocuk yapamayan biri olarak, kararımın doğru olduğunu okuduğum bir konu olmuş, teşekkürler. Size de sabırlar diliyorum, herkes bir şekilde yıllar içerisinde alışıyor öyle görüyoruz umarım sizin de uzun sürmez.
Size aynen katiliyorum.Ikinci bebegime daha dogdugu an asik oldum,ama ilki oyle degildi soyle 5-6 ayi bulmustu alisip duygu yogunlugu yasamam.Ayrica ilk bebekte 1 yasina kadar cok zorlandim ve yeni duzene alisamadim.Ikinciyi 5 yil sonra dogurdum ve zaten alismistim her seye dizi izleyemem,banyom acele olur,istedigim saatte yatip kalkamam vs.Iyiki varlar .İlk bebekte insan ne olduğunu anlamıyor bence. Anneliğin henüz ne olduğunu anlamadığınız için hisleriniz oluşmadı. Ve kendinize de gelmediniz henüz. Zaman tanıyın kendinize. Tadını çıkarmaya çalışın. Ne güzel size yardımcı olanlar da var, yapayalnız değilsiniz. Ben de ilk günler "yazık ettim bu bebeğe, ben ona bakamam" diye çok ağlamıştım. Alah size bağışlasın yavrunuzu.
Herkesin evladına sağlıklı uzun ömürler diliyorum, bebek hasretiyle yanan kadınlara da bebek sahibi olmak nasip olsun.Teşekkür ederim :) Bazen burda öyle yorumlar okuyorum ki kendimden şüphe edicem neredeyse, doğumum yaza geldigi için hamileliğimin son iki ayı çok zor geldi mesela bana isyan etmedim ama zor geçti o iki ay ve ben ciddi mutsuzdum ki planli bir hamilelikti, 3 yaşında kızım var, akşam olunca uyku saatini bekledigim oluyor çünkü iki küçük çocukla kimi günler çok yoruluyorum, uyusada azıcık dinlensem diyorum, şimdi ben kötü anne miyim , hayir insanım ve anne olunca insan yanım yok olup meleklesmiyorum bu hepimiz için böyle diye düşünüyorum ama konu başka bir kadının anneliği olunca parmak sallayıp ahkam kesmek çok kolay oluyor..