Yoo sadece olmayan şeyleri varsayıp kendi yazıp kendi hüküm vermiş. Her gün her hafta gidiyormuşuz geceye kadar kalıyormuşuz gibi dehşetli hikayeler
Yok yahu bunun nesine alınalım ben hatta biz varız diye daha hareketlenmiştir o yüzden dalması zorlaşmış olabilir dedim. 3 saatte 1 yarım saat uyuyor galiba gündüz. Ama yani benimkinin ailesi 1 aydır da şehir disindalardi hadi 1 saat doldu kalk gidiyoruz diyemezdim. Bir de kötü bir şey olmuş da dayanamamış kaçmış gitmişiz gibi de algılanabilirdi.Alinmayin,
benim buyuk oglum da 1 yasina kadar cekirdek aile disinda herkesten rahatsiz olurdu,
iki farkli bebek olurdu misafir yanindayken ve yanlizken.
Tabi ki ben gorusmeye devam ettim, sonucta buna da alismasi gerekiyor,
ama sebep bu da olabilir, bazi cocuklar cidden anne baba ya da bakim veren kisi disindaki kisileri ilk bir yil yabanciliyorlar ne kadar sik gorurlerse gorsunler.
Yalnız haklı olduğu kısım şu, küçük çocuklar evde biri varken uykuya dalmakta zorlanıyor. Gece uykusuna geçtiğinde evde birileri varsa zorlanıyor anneler. Ayda birde olsa gittiğinizde uyku saati dediğinde gitmeniz iyi olur.Ne kadar çok varsayım yapmışsınız. Böyle mi yapıyorsunuz diye sorun bari boşuna senaryo yazmamış olursunuz. Ben daha çok bize çağırıyorum değişiklik olur diye. Bizim evde de yaşandı bu olay yani. Onlara da ayda bir uğruyoruz daha çok dışarıda görüştük merak ettiyseniz.
Bu kadar kaba yazıp da nezaket dersi verilmez
Tabii ki çocuğun gece uykusuna kadar kalmadık ya bunun düşünülmesi bile tuhaf geliyor bana 5 sularıydı kalktıgımizda. Bahsettiklerim öğle uykusuYalnız haklı olduğu kısım şu, küçük çocuklar evde biri varken uykuya dalmakta zorlanıyor. Gece uykusuna geçtiğinde evde birileri varsa zorlanıyor anneler. Ayda birde olsa gittiğinizde uyku saati dediğinde gitmeniz iyi olur.
Benim en sevmediğim şey uyku saatinde kayınvalidemin çok ağladı ver bir de ben deneyeyim demeseydi mesela. Niyet iyi ama insanı iyice gerek strese sokan bir şey bu. Bebekler de annedeki stresi anlıyorlar.
Sizin için doğrusu erken dönmek olur bebekli evde akşam saatine kadar oturmak da anneye zorluk oluyor
Ve bebek aglamasa da hala stres hormonu salgilamaya devam ediyor. İçinize kusku dustugunde doğaya bakın. Anneler bebekleriyle uyurlar. Ve bu ani bebek olumu riskini azaltır. Emzirerek uyutuyordum. Sonra uyku rutinine geçtik. Kitap dış fırçalama vs gibi.Bence işin sonunda öğrenilmis çaresizlik oluyor. Kimsenin gelmeyeceğini öğrenen bebek yorgunluk tan uyuyor.
Ben de emzirerek uyuturdum. Çevremde bir kaç arkadaşım kendi kendine uyumayı öğrenemeyecek. Sen kolaya kaçtın eğitim vermekten kaçma dediöer hep aklımda soru işaretiydi bu. Emzirme bitince uyutamazsam diye korkardım. Sonra diş fırçalama, pijama giyme kitap okuma derken bir rutinle uyudu kendi kendine. Gerçi hala öyle bırakıp gidemiyorum. Yanına oturup bekliyorum dalmasını. Yoksa geliyor peşimden hala yavru ördek gibi. Eninde sonunda kendi uyur diyorum ben 30 yaşında annesiyle uyuyan yok neticede. Bazı şeyleri çok abartıyoruz. Her memeli annesiyle uyur, zamanı gelince ayrılır. Acele edip çocuk hazır değilken zorlamamak lazım bence deVe bebek aglamasa da hala stres hormonu salgilamaya devam ediyor. İçinize kusku dustugunde doğaya bakın. Anneler bebekleriyle uyurlar. Ve bu ani bebek olumu riskini azaltır. Emzirerek uyutuyordum. Sonra uyku rutinine geçtik. Kitap dış fırçalama vs gibi.
Tam olarak şu cümlemizden dolayı böyle bir çıkarım yaptım;Ne kadar çok varsayım yapmışsınız. Böyle mi yapıyorsunuz diye sorun bari boşuna senaryo yazmamış olursunuz. Ben daha çok bize çağırıyorum değişiklik olur diye. Bizim evde de yaşandı bu olay yani. Onlara da ayda bir uğruyoruz daha çok dışarıda görüştük merak ettiyseniz.
Bu kadar kaba yazıp da nezaket dersi verilmez
Çocuk beşikte ağlayıp duruyor demişsiniz , çocuk odada ağlayıp duruyor dememişsiniz. Beşik de bebekli evde olur. Nasıl konu bir anda onların sizin evinize misafir gelmesine geldi,o kısmı anlayamadimÇocuk da beşikte ağlayıp duruyor 30 40 dk. Böyle zamanlarda ben zor tutuyorum kendimi ağlama duyunca gidip kucaklayasım geliyor.
Benim oğlum da emerek uyurdu, 18 aylıkken kendi memeyi bırakıp dönüp uyumaya başladı. İç sesimizi dinlemek çok önemli gerçekten. Şu an yanında duruyorum uyumadan önce, uyuduktan sonra da çıkıyorum odadan. Gerçekten daha çok küçükler. Ama işte bebeğin faydasınaymış gibi sürekli bir bireysel özgürlük zırvalığı var sosyal medyada. Bebek ne kadar sağlam bağlanırsa ailesinden o kadar sağlıklı ve güzel ayrışır. Bahsettiğim şey 7-24 çocukla olmak değil çocuğun ihtiyaçlarına doğru zamanda gerekli şekilde cevap vermek. Bu ilk 3 yaş kritik bir önem taşıyor. Youtube'da bir ssürü deney var bununla ilgili zaten.Ben de emzirerek uyuturdum. Çevremde bir kaç arkadaşım kendi kendine uyumayı öğrenemeyecek. Sen kolaya kaçtın eğitim vermekten kaçma dediöer hep aklımda soru işaretiydi bu. Emzirme bitince uyutamazsam diye korkardım. Sonra diş fırçalama, pijama giyme kitap okuma derken bir rutinle uyudu kendi kendine. Gerçi hala öyle bırakıp gidemiyorum. Yanına oturup bekliyorum dalmasını. Yoksa geliyor peşimden hala yavru ördek gibi. Eninde sonunda kendi uyur diyorum ben 30 yaşında annesiyle uyuyan yok neticede. Bazı şeyleri çok abartıyoruz. Her memeli annesiyle uyur, zamanı gelince ayrılır. Acele edip çocuk hazır değilken zorlamamak lazım bence de
Anlaşılmayacak bir şey yok. Nerede olursa olsun başka evlerde hatta mesela parkta arabasının kapağı örtülüp aynı saatte uyutulmaya çalışıyor. Sehirlerarası gidip gelme durumlarından dolayı daha adaptif olsun diye. Süreç bana mantıklı gelse zaten konu açıp başkalarına deneyimini sormam. Kişiselleştirmek de tam ilk yanıtınızda yaptığınız gibi oluyor. Üslup farkı bariz.Tam olarak şu cümlemizden dolayı böyle bir çıkarım yaptım;
Çocuk beşikte ağlayıp duruyor demişsiniz , çocuk odada ağlayıp duruyor dememişsiniz. Beşik de bebekli evde olur. Nasıl konu bir anda onların sizin evinize misafir gelmesine geldi,o kısmı anlayamadim
Ayrıca bir annenin misafirliğe gittigi evde çocuğunu hiç bilmediği bir odaya kapatıp gitmesi, 'ağlar ağlar susar' demesi mantıkli gelmedi bana kesinlikle.
Ferber metodunun ilk adımı rutindir. Çocuğun bir uyku rutini olması zaten konunun amacı. Bilmediği bir evde,odada yapayalnız kalıp terkedilme travması yaşaması metoda da aykırı. Bu metodun amacı ; çocuğa bir rutin oluşturup (uykudan önce yıkamak,Los ışıkta beyaz gürültü açmak vs) aynı saatte , aynı şekilde uyutmak - ki bebek herşeyin yolunda olduğunu anlasın. Bu metodu bambaşka bir evde çocuğunu hiç bilmeidgi odaya kapatıp uygulayan bir kadın sanmıyorum ki olsun.Hadi kadın delidir,kocası der 'hayatim,çocuk stres olmuştur bilmediği evde' diye. diğer türlü bir senaryo (misafirliğe gidilen evde gayet canlı bir ortam varken çocuğu bir anda alıp daha önce gormedigi bir odada yatağa bırakıp çıkan ,o uyur diyen anne modeli) inandırıcı gelmedi bana...
Onun dışında tavsiye istemeyen birine yapılan her öneri yanlıştır bence, özellikle annelik gibi hassas konularda
Siz konu acmissiniz- öneri istemissiniz mesela,9 sayfa öneri gelmiş. Hala da bazı cevaplara uyuz olup kişiselleştirmişsiniz.
Bir de bunun sizden öneri istemeyen birine en hassas noktada yapildigini düşünün. 'şöyle yapsan daha iyi olur, uyurken şu oyuncağı yanına koysan daha rahat uyur' vs. İyi niyetle yapılan bir öneri olsa bile sizden istenmeden yapıldığı için kendisini yetersiz hissettirip içten içe uyuz olmasına neden olur
O yüzden bosverin, kendi cocugunuza daha iyisini yaparsınız. Bir gün ola ki kadın size derse 'cok üzülüyorum bu uyku işine,ne yapsam da yoluna soksam' diye, o zaman önerilerde bulunursunuz
İşin kolayına kaçıliyor. Oysa annelik zor. Bunu baştan kabul etmek lazım.Ben de emzirerek uyuturdum. Çevremde bir kaç arkadaşım kendi kendine uyumayı öğrenemeyecek. Sen kolaya kaçtın eğitim vermekten kaçma dediöer hep aklımda soru işaretiydi bu. Emzirme bitince uyutamazsam diye korkardım. Sonra diş fırçalama, pijama giyme kitap okuma derken bir rutinle uyudu kendi kendine. Gerçi hala öyle bırakıp gidemiyorum. Yanına oturup bekliyorum dalmasını. Yoksa geliyor peşimden hala yavru ördek gibi. Eninde sonunda kendi uyur diyorum ben 30 yaşında annesiyle uyuyan yok neticede. Bazı şeyleri çok abartıyoruz. Her memeli annesiyle uyur, zamanı gelince ayrılır. Acele edip çocuk hazır değilken zorlamamak lazım bence de
Bu benim aklımda olacak yani en azından kendi çocuğum için. Aslında ben de bu izlenimi edindim yani sanki bu çabaya gerek yok gibi geldi, uyku eğitimi verilen bir sey mi diye sorguluyorum. Sinyallere göre ilerlemek daha makul sanki. Sonrasinda birkac teorik makale bakıcam. Bir de bezi erken bırakma var elimination communication onu duydunuz muBir de insan ilk bebekte ilk aylarda sanıyor ki uyku eğitimi vermek zorunda. Vermezse uyumaz. Halbuki veren de vermeyen de bazen uyutamıyor. Çocuk bu bir makine değil. Her hastalıktan her tatilden sonra o düzen şaşıyor baştan kuruyorsun. Annelikte hala yeniyim sanırım 4,5 yılla ama baktığımda çevreme ve bana, eğitim alan da almayan da her çocuk kendi kendine uyuyor üç yıldan sonra, gece uyanmaları azalıyor. Boşuna ilk aylarda kafayı takıp kendine de çocuğa da zehir etmemek lazımmış. Gerçekten hepsi gelişim itibariyle benzer şeyleri yapıyor. Üç aylıktan beri odasındaneğitimle uyuyan da aynı benimki de aynı ve hatta ayakta sallanan kuzenin bebesi de aynı. Üçü de üç yaştan sonra uykuyu düzene soktu kendi kendine uyur oldu.
Aynen zamanı gelince ayrılması da kolay oldu. Şimdi bazen bakıyorum odasına girmiş uyumuş.Ben de emzirerek uyuturdum. Çevremde bir kaç arkadaşım kendi kendine uyumayı öğrenemeyecek. Sen kolaya kaçtın eğitim vermekten kaçma dediöer hep aklımda soru işaretiydi bu. Emzirme bitince uyutamazsam diye korkardım. Sonra diş fırçalama, pijama giyme kitap okuma derken bir rutinle uyudu kendi kendine. Gerçi hala öyle bırakıp gidemiyorum. Yanına oturup bekliyorum dalmasını. Yoksa geliyor peşimden hala yavru ördek gibi. Eninde sonunda kendi uyur diyorum ben 30 yaşında annesiyle uyuyan yok neticede. Bazı şeyleri çok abartıyoruz. Her memeli annesiyle uyur, zamanı gelince ayrılır. Acele edip çocuk hazır değilken zorlamamak lazım bence de