Bebek İçin Böylesi Normal mi?

Valla ilk cocugumda bende gidemiyordum.. ama sanirim biraz bakis acimla ilgisi varmis, sonradan anladim bunu. Cocuk gik dese cok fazla dramatize ediyordum filan. Ilk aylar nasil gecti Allah biliyor… ama en kucukte aliyordum
Kucagimda o agliyordu ben anca pispisliyordum, emziriordum vs. Ilkinde ne yaptiysam aynisini yapiyordum aslinda
Ama kendimi ilk cocugumdaki gibi skmadim, fark orda bence birazda..

Mesela ilk cocukta herseye dr a gotururken digerlerinde alistim bazi seylere ve panik yapmadim. Hasta olunca uzulmek yerine.. hasta olunca bagisikligi gucleniyor dedim. Yani biraz bakis acim degisti aslinda… tuvalete gidemezken buyuk oglumda sonrakilerde dus yapar hale geldim.
 
Adam akıllı tavsiye verene kimse kızmaz bence
Ama aç bu çocuk aç, ne biçim annesin mama versene zaten memelerin bayağı sönük sende süt yoktur, benim bir sütüm vardı fışkırırdı vallahhh 10
yaşına kadar emzirdim hahahehehihi tarzı mahalle ağzı tavsiyelerden bahsediliyor sanırım. Kim olsa delirmezmi.
Neyseki hiç etrafımda o tarz insanlar olmadı
En fazla emmiyormu, evet emziriyorum dediğim de iyi aman iyi emsin gerekirse hiç iş yapma emzir tarzında iyi niyetli tavsiyeler alıyordum.
 
Arkadaşımla aramızda 50 gün vardı ve birbirimize tavsiyeler verirdik. Ya da benden büyük bebeği olan bana fikir verirdi bunu da dinlerim ama bebek tecrübesi olmayan birinin tavsiyeleri bana inandırıcı gelmez. Tecrübe edinilmiş tavsiyeler daha doğru geliyor bana. Her çocuk aynı değildir ama tecrübeli ve tecrübesizin verdiği tavsiyede tabi ki tecrübeliyi dinlerim.

Burada konu alan kişi baya bunalmış ve saçma sözler sarf etmiş. Ona tavsiye verilirse büyük ihtimalle ters tepecektir.
 
O süt fışkırma meselesine ifrit oluyorum
 
Bu arada bence siz böyle düşünmüyorsunuz sırf burda inatlaştığınız için yazdınız bunları böyle inanmak istiyorum
 

Ben bu saydıklarından bir tek süt konusunda çıldırıyordum. Çünkü doktor mama verme diyordu. Anneler tepemde sütün yetmiyor diye mama vermeye çalışıyordu. Annecim doktor desin söz vericem ama şimdi vermiyorum diye diye çıldırdım. Çok sütüm vardı mesela. Dondurucu süt dolmuştu. Ama çocuk az içiyordu. Yine de ikna olsunlar diye gittm mama aldım. Verdim çocuğa yok içmiyor işte.
Biri bana sütün yetmiyor mu diyince dolaptaki sütleri üstüne boşaltasım geliyordu artık. Yataklara düşmedim elbette kimseye de bağırmadım ama 33 yaşındayım. Herkes aynı şeyi söylüyor en iyi doktorlara götürüyorum çocuğu. Ben bilmiyorum millet akıl öğretiyor..
bu yüzden ben kimseye ağzımı açmıyorum. Bilgiye ulaşmak çok kolay artık.
 

sanırım yaşın 30+ olması fayda sağlıyor
en azından ben de deniyorum hemen sinirlenmek yerine.
bazen işe yarıyor bazen yaramıyor.
bir de evhamlının durumu gibi, bazen bir durum oluyor anneler konduramıyor.
benim korkum da hastalıkla beraber gelişim geriliği herhangi bir anomali olması.
Babalar da rahatlatmak amaçlı "bir şey yoktur" diyor bilirsiniz.
Sorun tabi ki keşke hiçbir çocukta olmasa ama biliyoruz erken teşhis çok önemli, o nedenle ben söylemelerini bizzat istiyorum bazı durumlarda. Hatta çocuklu arkadaşlarımla görüştüğümde siz de gözlemleyin diyorum mesela.


Konu sahibi banlanmış ama konuyla ilgili, arkadaşın endişelerinde çok yersiz olduğunu düşünmüyorum.
bir nesli bu ağlatma modasıyla eğitin dediler, şimdi aynı kesim ağlatmayın diye kitaplarında yazıyor.
Yıllarca ceza alanı, düşünme bölümü diye eğitim uydurdular geçen gün takip ettiğim sayfa da ceza alanlarının zararları yazıyordu. Bu şekilde teknik/taktik veren sürekli şunu yapmayın bunu asla yapmayın diyen sayfaları takipten çıkardım açıkçası. Çocuk sahibi olmadan önce tam tersini düşünüyordum ama çalışmama ve uykunun benim için çok önemli olmasına rağmen ağlatma/ilgilenmeme bana yönelik asla değilmiş. Çocuk daha dünyayı tanıyor, benim iş düzenim ekonomik kaygılarım, uyku düzenim, yogam şu an onun ayak uydurabileceği ya da ayak uydurmak zorunda olduğu şeyler değil. O kısım benim problemim.
 
Büyük ihtimalle ilk çocuktur. Her şeyi tam ve eksiksiz öğretme çabası içinde. Sinirleri de bozuk ve kaygılı büyük olasılıkla. Bence kadın olayın farkına çok sonraları varabilir ama yazık yani ben o kadar ağlatacağıma, o beni ağlatsın derim. Eşiyle falan konuşsanız aranızda kalacak şekilde. O biraz belki kadını kendine getirir. Saatli uyutması tamam da yardımsız uyumayıversin ne var yani
 

Son kısma tamamen katılıyorum. Arkadaşlarım şu an bebeyi hayatımın merkezine koymakla suçluyor beni. Ben çocuğun hayatına adapte olmuşum çocuğu kendime adapte etmeliymişim.
Çocuğu olmayanlar tabi ki.
İyi de burada olmak onun seçimi değil ki. Ben istedim bizimle olmasını. Ve şu an her şeye aşırı yabancı. Büyüdükçe tabi ki bizim düzenimize göre şekillendireceğiz bir şeyleri.
Ben de uyku eğitimi aldıracaktım hamileyken karar vermiştim çünkü uykusuz kalamazdım. Bir düzenim vardı değiştiremezdim. Akşamları erken yatırıp eşimle vakit geçirmeliydim.
Şu an hepsi boş geliyor.
Tek istediğim gözlerimin için melül melül bakan bu yavrucağın rahatı mutluluğu. Dün gece çok mırıldadı. Eşime dedim git oğlumla yanyana uyuyacağım. Sabaha kadar deliksiz uyumuşuz. Sabah o kadar huzurlu uyandım ki. Bebeği asla kendi yatağıma alıştırmayacaktım güya. Şimdi diyorum ki 5-6 yaşına kadar üçümüz yatalım biraz daha geniş yatak alalım
Yani bir yerden sonra önemli olan onun ihtiyaçları istekleri. Bebek neye ihtiyaç duyuyorsa onu vermek istiyorsun. Destekli uyumak istiyorsa da destekli uyusun
 
Her sabah diyorum ki bugün mememde uyutmayacağım. Öğrensin. Ama yatağa yatınca kafasını bana doğru itekliyor. Mememş arıyor. 4 aylık daha. Kıyamıyorum. Uyuyunca çekiyorum mememi. Hemen dudaklarını uzatıyor. Nasıl kıyayım ya. İstiyor ihtiyaç duyuyor demek ki. Öğrenşr zamanla demek ki 4 ay erken daha onun için. Şu an bu satırları bir memem oğlumun ağzında yatakta uzanıtken yazıyorum
 

tabi ki insanın kendi hayatı bitmiyor, bitmek zorunda da değil ki!
ama "tamamamen" eskisi gibi olmasını beklemek mantık dışı.
zaten woldferhauesekaalderberg gibi bir sistem bile yaratsan dişi çıkıyor düzen bozuluyor, aşı oluyor düzeni bozuluyor, o gece çok yiyor düzeni bozuluyor. bozuluyor yani...
 

Bırak memede uyusun ya. Kıymetini bil bu anların. Bizimki hiç keyif alarak emmedi. Ben gece uykuda veriyorum çok güzel emiyor o zaman. Mest oluyorum ben de. Nasıl bir hormon yüklendiyse bilmiyorum emiyor diye ağlıyorum gece gece
 
1 yasında kızım var alerjik alerji damlalari alerji spreyleri tozlarıyla uykusunu düzene sokmaya calışıyoruz ama gundüz max 15 dk uyuyor geri kalan vakitte agliyor aglamiyor aslinda çıglik atıyor yemin ederim ki s*cmaya bile gidemedigim anlar oluyor..Kuru ekmek geveliyorum sadece emerek uyuyor yatirdıgım an gözünü acmadan önce ayağa kalkıyor o derece.Bazen altıma kaçıracak gibi oldugumda ya da gercekten acsam yemek varsa (yanıma koysam oyuncak versem de durmuyor çıglık atıyor) uyku vakti geldiyse ben de yatağına koyuyorum mizıklanip ağlıyor wc dısında.aynı odada oluyorum ya da çamaşır asacaksam balkona cıkıyorum sonra geri dönüyorum ama almıyorum elini tutuyorum ya da pışpıs yapıyorum daliyor hos 20 dk sonra yine uyanıyor ama olsun o arada wc keyfi yapıyorum çünkü bazen benim de yeterrr diye bagırıp kacasım geliyor.Ben de çok büyük konuşurdum en yakin arkadasımın simdi 3 yasinda olan kızı bebekken aynı benım kızım gibiydi "ah kuzum nasil dayanıyorsun ben olsam dayanamam deliririm yok yok ben senin gibi sabırlı degilim rahatimı senin kadar bozup fedakarlik edemem" diyordum şikayet ettiğinde anlattıginda bazen "ay bir cocuk her gün mü aglar yiaaa nasil bir ağlak cocuk" diyordum.Insan sabrediyormus hem de ne sabır cocuk her gün aglarmış hem de ne aglamak..Ah ahh basa gelmeden konusması cok kolaymış ama bir de basa gelince yaşaması varmış işte o çok zor
 
Son düzenleme:
Ben bir eğitimci olarak doğru bulmuyorum bu yöntemi. Bir bebeğin, annesinin güvenli limanı olduğunu hissetmesine ihtiyacı var. Bence güvenli bağlanma çok önemli.
Ayrıca yani bu anne olmayan anlamaz klişelerini artık bıraksak mı? Her insan biliyor ki bebek bakmak zor ve uykusuzluk yaşanacak bir şey. Bunu öngörmeden ve bunu göze almadan çocuk yapmaya gerek yok. Kimseye çocuk yapmadı diye ceza verilmiyor. Burada anne uykusuz diye bebeği aşağı atma argümanını nornalleştirmek hiç doğru değil yani. Bunun anne olma ile ilgisi hiç yok. Bir bebek dünyaya geliyorsa anne ve baba, ona ihtiyacını sabırla sunmak zorunda. Bu bir sorumluluk, çocuğa sunulan bir lütuf değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

  • Kilitli
İçinden Çıkamıyorum
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
9K
Mune
B
Kayınvalidem iyi mi kötü mü
Yorumlar
18
Görüntüleme
2K
kelebek annesi
K
Aile içi dedikodu
Yorumlar
17
Görüntüleme
1K
elfzyf
E
B
İlişkide mutsuz olduğun için ayrıldığın kişinin ahı tutar mı
4 5 6
Yorumlar
105
Görüntüleme
7K
bayanlatte
B
M
Kvden nefret ediyorum kurban olsun benim anneme !!!!!
7 8 9
Yorumlar
163
Görüntüleme
17K
smmhh
S
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…