Bebeğimi kaybettim…

ruhu yorgun

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2024
60
12
32
Arkadaşlar bebeğimi kaybettim erken doğumla… o yüzden sürekli kafam orda bir türlü atlatamıyorum bu travmayı. Kalbim beynim ruhum hep üzgün içimde boşluk… sanki derinlere iniyorum daha da çırpındıkça boğuluyorum. Bi daha olur herkeste oluyor diyorlar bilmiyorlarki nasıl bir süreçten geçip hamile kaldım…Benim gibi bebeğini kaybedenler bu durumu nasıl aştınız….pcosum zaten kolay kolay hamile kalınmıyor psikologla konuşmak bile bana iyi gelmedi….
 
Merhaba kaç aylıkken kaybettiniz
Allah yasamak sevıncınızı artırsın bu tarz temennilerde bulunmayı daha dogru buluyorum
 
Kaç aylıktı geçmiş olsun. Zamanla aşılıyor canim sadece şükür ve zamn. Eğer kaderinde varsa çocukta imkansız bile olsa oluyor. Eğer kaderinde varsa sen bile şaşıp kalacaksın.
 
Bende erken doğumla bebeğimi kaybettim. Henüz çok yeni. Bazen oluyor ağlama krizlerim oluyor bazen ise normal haytımı yaşıyorum. Yani bu acı atlatılacak gibi bir şey olduğunu düşünmüyorum öncelikle bunu kabullenerek başladım. Hep Can diyince boğazım düğümlenecek gözlerim dolacak fakat teselliyi şurada buluyorum o Allah’ın emanetiydi verende o alanda o. Cennet kuşu oldu. Ona dünyada nasıl bir hayat sunarsam sunayım cennetten daha güzel olmayacaktı. O güzel bir yerde. Nefes aldığım sürece onun hasreti kalbimi kavuracak ama birgün kavuşacağımıza eminim. Rabbim sizin kalbinizede ferahlık versin inşallah
 
Kaç aylıktı geçmiş olsun. Zamanla aşılıyor canim sadece şükür ve zamn. Eğer kaderinde varsa çocukta imkansız bile olsa oluyor. Eğer kaderinde varsa sen bile şaşıp kalacaksın.
Öyle tabi ama çok üzgünüm sevinci içimde geceleri bile heyecandan uyuyamazdım… 4 aylıktı bir anda kaybettim hamileyken…
 
Beni çok iyi anlıyorsunuzdur…kimseye anlatamıyorum insanlarda dinlemek istemiyor… çok üzgünüm dediğiniz gibi kabullenmek zorundayım Rabbim nasip etmişti mucizemi… alanda veren de o tabiki ama içim çok yanıyor…Normal doğum yaptırdılar evladımı kucağıma alamadım…Melek oldu yavrum.
 
Ne hissettiğinı çok iyi anlıyorum. 7.ayda kaybettım oğlumu bende zor hamile kalmıştım. Bır daha asla cesaret edemem sanıyordum ve zaten olmuyo diye düşünürken suan kucagımda olan bebegıme hamile kaldım. Tabi korku dolu geçti günlerimiz hep. O acının yeri dolmuyor alısılıyor. Zamana bırak herşeyi. Acını üzüntünü yaşa kendinı kaptırmadan teslim ol bu duruma. Sadece hafıfleyecegıne inan. Sabır diliyorum.
 
Çok sevindim sizin adınıza Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin. Ne olur bana da dua edin olur mu çok ihtiyacım var…Amin güzel dilekleriniz için.
 
Benim oğlumda normal doğumla doğdu hareket etti ama sonra yaşamadı ama kavuşacağız inşallah isyan etme sakın tevekkül et. Tekrardan bir bebek istiyorsan eğer tek tavsiyem neden kayıp yaşadın onu araştır bir tedavi olman gerekiyorsa ol sonra tekrar planlarsın inşallah. Sağlıkla kucağına alırısn inşallah rabbim bu dünyada da evlat sevgisi tattırsın
 
Çok sevindim sizin adınıza Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin. Ne olur bana da dua edin olur mu çok ihtiyacım var…Amin güzel dilekleriniz için.
Amin teşekkür ederim. Endişe etmeyin eğer gelecekse nâsibi olan bı şekilde geliyor . Şuan ruh ve beden sağlığınız için bıraz zaman tanıyın kendinize.
 
Öyle tabi ama çok üzgünüm sevinci içimde geceleri bile heyecandan uyuyamazdım… 4 aylıktı bir anda kaybettim hamileyken…
Ben bebeğim zamanında doğdu ve 2 gun sonra vefat etti. O 2 gün boyunca dokundum kucagima aldim sevdim foto video çektim. Ve kaybettim sancilarla kavusucam diye girdiğim hastaneden. Gözlerim şiş kalbim derin acıyla çıktım. Bebeğimi bem beyaz kundakla çikarackatim. Kefeniyle başı ayağı bağlı cansız bedeni çıktı. Bu ay 2 sene olucak hiç unutmadım yeni bebegim oldu çok şükür ama hepsinin yeri başka. O bebegimden önce ve sonra dusukler oldu kimyasallar oldu. Bizim için artık imkansız diye düşünüyorduk. Eğer kaderinde varsa oluyor. Şuan 7 aylık ve daha dün gibiydi yeniden hamile kalmaya ugrasiyordum. İyi olacaksın
 
Amin çok teşekkür ederim duaların ve fikirlerin için…çok üzüldüm sizin adınıza isyan etmem kabullendim ama içim yanıyor.
 
Herkesin acısı zor ama sizinki daha da zor çok üzgünüm sizin adınıza da yaşadıklarımız kolay değil. Allah sağlık versin Rabbim bana da en kısa zaman da nasip etsin nolur dua edin
 
Herkesin acısı zor ama sizinki daha da zor çok üzgünüm sizin adınıza da yaşadıklarımız kolay değil. Allah sağlık versin Rabbim bana da en kısa zaman da nasip etsin nolur dua edin
Evet bende ilk zamanlar çok üzülüyordum. Eşim en çok tesellim oldu ya engelli olsaydı ya çok hasta olsaydı gözünün önünde gün gün eriseydi. Ya keşke bebekken ölseydim diyecek kadar kötü şeyler yaşasaydı. Ne güzel daha ter temizken cennete gitti. Demekki bu onun içinde bizim içinde en hayırlısiymis dedi. Gerçekten de öyle düşünüyorum. Geçen burda 15 aylık bebeği boğazında cisim kalarak vefat etmiş. Beterden beteri var diyorum. O anne 15 ay boyunca gözlerinin önünde büyütmüş yavrusunu toprağa vermiş ben daha alışmadim onda bile acı çektim. Benim acimla onun acısı yan yana bile gelemez. Elbette evlat acısı aynıdır ama ortada 2 gün ve 15 aylık birlikteliğin acısı aynı olamaz. Onlar nasıl dayanıyor diyorum. Gerçekten şükür et beterin beteri var canım. Basın sag olsun. İnsallah en kısa zamanda yeni gül yüzlü bebek nasip etin amin
 
Çok haklısınız çok teşekkür ederim amin Rabbim isteyen kimsenin kucağını boş bırakmasın
 
Amin teşekkür ederim. Endişe etmeyin eğer gelecekse nâsibi olan bı şekilde geliyor . Şuan ruh ve beden sağlığınız için bıraz zaman tanıyın kendinize.
Ağlayarak biraz rahatlıyorum…yazınızı buldum ona da ayrı ağladım… ağlamazsam kafayı yiyecek gibi oluyorum. Yemek yiyorum dışarı çıkıyorum geziyorum uyuyorum ama hepsi boş gibi.Rüyamda sürekli bebek görüyorum…
 
Şuan böyle hissetmeniz çok normal çok yeni sanırım. Bir süre böyle devam ediyor hıc geçmeyecek sanıyor insan. Ömür artık böyle boslukta kalacak gibi. Ama değil. Bir bakıyorsunuz kabullenmıssınız sular durulmus sadece özlemenin verdiği acı gelip gidiyor. Bu yüzden zaman diyorum sıze. Ben ne yaşadığımı hatta yaşamadığımı sandığımı bilirim. Okumussunuz zaten. Günler öyle kalacak sanıyordum. Zaman gecsede bende geçmiyo gibiydi. Çok zor günlerdi. Şimdi bebeğim var henüz 6 aylık olacak. Inanin dogdugunda sevınemedım dıger oglumu koklayıp opemedım dıye. Şimdi mezarına gıdıyoruz abısını ziyaret ediyoruz. Sürekli aklımda o yaşasaydı nasıl olacaktı dıye ama hayata uyum saglıyorum en azından. Karnımdakı hareketlerı yüzü vucudu gözümün önünden gitmiyor hiç. Hep merak ederım o nasıl gülerdi nasıl kokardı dıye acısı oturur içime. Ama alıstım bu duruma. Bır gun kavusuruz dıye umut ederek sabredıyorum. Sız suan hıc bıseyı dusunmeyın böyle kalmayacagına inanın. Gececek..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…