Şuan böyle hissetmeniz çok normal çok yeni sanırım. Bir süre böyle devam ediyor hıc geçmeyecek sanıyor insan. Ömür artık böyle boslukta kalacak gibi. Ama değil. Bir bakıyorsunuz kabullenmıssınız sular durulmus sadece özlemenin verdiği acı gelip gidiyor. Bu yüzden zaman diyorum sıze. Ben ne yaşadığımı hatta yaşamadığımı sandığımı bilirim. Okumussunuz zaten. Günler öyle kalacak sanıyordum. Zaman gecsede bende geçmiyo gibiydi. Çok zor günlerdi. Şimdi bebeğim var henüz 6 aylık olacak. Inanin dogdugunda sevınemedım dıger oglumu koklayıp opemedım dıye. Şimdi mezarına gıdıyoruz abısını ziyaret ediyoruz. Sürekli aklımda o yaşasaydı nasıl olacaktı dıye ama hayata uyum saglıyorum en azından. Karnımdakı hareketlerı yüzü vucudu gözümün önünden gitmiyor hiç. Hep merak ederım o nasıl gülerdi nasıl kokardı dıye acısı oturur içime. Ama alıstım bu duruma. Bır gun kavusuruz dıye umut ederek sabredıyorum. Sız suan hıc bıseyı dusunmeyın böyle kalmayacagına inanın. Gececek..