Şimdi kızlar benim yeni bebeğim oldu. Hayatım cidden değişti özellikle uyku diye bir şey yok artık. Annem sagolsun bana çok destek oluyor. Geceleri uyanıp bebeği bile besliyor. Eşimde ise gidip geliyor ve işten sonra ona verdiğimiz siparişleri sürekli alıp geliyor evin dışarı işlerini benim is yeri raporlarıma kadar o hallediyor. Ama akşamları gelip uyuyor, TV izleyebiliyor. Gelip bebeği seviyor sonra gidip telefona bakıyor. Canı istediğinde arkadaşları ile buluşup oturabiliyor. Ben onu aşırı kıskanıyorum. İkimizinde bebeği oldu. O baba oldu, ben anne oldum. Ama ben yüzümü bile yikayamiyorum bazen. Her işimi annem hallediyor neredeyse. Yinede sarılık olan bebeği sık beslemem gerektiği için hiçbir şeye yetişemiyorum.
Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?
Aynur şekil statü değiştirip, evlat sahibi olduğumuz halde benim üzerimde çocuk sorumluluğu olması ama onun bana göre rahat olmasını Çok kıskanıyorum. Bunu itiraf ettiğimde "O zaman sen beni sevmiyorsun. İnsan sevmediği kişiyi kıskanır. Kardeşlerini kıskanıyor musun mesela?" dedi. Doğru ben kardeşlerimi kıskanmıyorum. Acaba ben eşimi sevmiyor muyum?