-
- Konu Sahibi askimunteha
- #461
Adamın seni kaybetme korkusu yok.Böylelerıne ömür emanet edılmıo.Allah yardımcın olsun.Benegınde varmış.Böylelerı domuz gibi oluo.Benım boşandıgımda boyleydı.Her gun anasına gıtmek zorundaydık.Bugun evımızde kalalım dedıgımde 30 yıl ben onlarla yaşadım diodu.Şimdi anasından çıktıgı yere gerı girsin.Ayyyy sınırlendım.Hanımlar merhaba. Hem dertleşmeye hem de akıl almaya ihtiyacım var. Yardımcı olursanız Ve fikirlerinizi söylerseniz eğer mutlu olurum.
Bir yıllık evliyim. Yedi aylık hamileyim. İsteyerek ve severek evlendik ancak çok zor geçti ilk yılımız. Sürekli kavga gürültü. Altı ay bir görüşme sonunda evliliğe karar verdik bu arada. Yani öyle yıllarca bir tanışma dönemimiz olmadı. Ne cicim ayımdan ne balayımdan ne de hamileliğimden hiçbir şey anlamadım desem yalan söylemiş olmam gerçekten. Bir sürü büyük küçük problem oldu ama ben sizlere en son yaşadığımız sıkıntıyı anlatacağım.
Geçen Ramazan bayramında nişanlı idik. Aileler küs oldukları için bayramıma gelen olmamıştı, yuttum. Daha sonra yine Geçen sene kurban bayramında yeni evliydik. Önce eşimin ailesine gittik. Onların bi bayram kahvaltısı ritueli varmış anneannesinde herkes toplanır mutlaka sucuklu yumurta yerlermiş. Neyse bizde dediğim gibi gittik elbette.
Sonra benim aileme geldik. Biraz kaldı bizde bayramlaştık ardından da telefon geldi kurban kesmeye gitti öğleden sonra. Ben annemle kaldım.
Gece bire kadar gelmedi. İlk bayramımız Ve Yen'i evliyiz düşünün. Dedim nerdesin bu kadar saat. Eee et doğradım. Sanki doğrayacak adam kalmadı. Ailesinde altı tane kadın var bunu yapabilecek. Benim bildiğim kurbanda erkek parçalar etleri geri kalanı kadın halleder. Birde dediğim gibi kalabalık ailesi kadın sayısı açısından. Yani buna sıra gelene kadar bi dolu insan var. Neyse bunu da yuttum.
Şimdi gelelim bu sene Ramazan bayramımıza. Bu bizim üçüncü bayramımız olacak yani nişanı da sayarsak.
Arife akşamı dedi ki bana sabah erken uyandırmayı unutma ben namaza giderim sende hazırlanırsın sonra bizimkilere gider bayramlaşır kahvaltı ederiz.
Bende gayet sakin bi ses tonu ile bu bayram da mı ilk sizinkilere gideceğiz dedim.
Evet anneannem hayatta olduğu sürece bayram kahvaltıları yapılacak Ve ilk bize gideceğiz dedi eşimde.
Bende bozuldum evet ama bağırmadım asla dedim ki sakinliğimi koruyarak e benimde anneannem hayatta, bende ailemle bayram kahvaltısı yapmak isterim, üstelik benim babamda hayatta. Eşimin babası vefat etmiş bu arada. Yani iki aile büyüğüm de var benim. Anneannem seksen yaşında Allah uzun ömür versin ona. Onun ki altmışbeşinde. Yani kıyas yapmıyorum ama onun verdiği cevaba karşılık benimde söyleyebileceğim şeyler bunlar elbette ve kendimce haklıyım.
Tabii bozuldu kendisi ve agresifleşti. Bağırıştık. Gelmiyorum dedim. Benimde bir ailem var sokaktan bulmadın beni. Bende isterim ailemle bayram kahvaltısı etmek falan dedim yine. Ne yani diyor siz biraraya gelip kahvaltı mı ediyorsunuz. Yani hemen çamur atma derdine düşüyor üste çıkmak için. Ki soframıza oturmuşluğu çoktur. Dedim ne saçmalıyorsun, sen ne zannediyorsun ki ailemi? Tamam dedi gelme ben kendi aileme giderim sen kendi ailene git. Öylelikle ben uyudum. Hiç
Konuşmadık. O da oyun başında sabahladı. Güya küs ya.. Her ne kadar küs olsakta sabah bi daha sorar diye düşünüyorum ben. Hani sen bi daha sor ha ben yine gelmezsem o zaman hata bende kalsın değil mi ama? Ki gidecektim de ilk onlara. Baktım uyandırmıyor, o evden çıkarken ben kalktım hazırlanacağım. Fakat ne o ne ben konuşmadık yine birbirimizle. Ama diyorum namazdan sonra gelir kesin. Ben hazırlandım namaz bitti ve gelmedi eve beni almaya. Aramadı da. Bende aramadım. Bekledim taa ki dokuza kadar baktım gelen giden Yok bende kalktım anneme geldim. Fakat ne aradı ne sordu. Hiçbir şey Yok. Bende aramadım. Akşama doğru annemlerin bayramını kutlamaya uğradı. Tabii tavırlı. Yoktu kimse evde. Oturmadı Ve gitti. Ben şok oldum. Yani hiç demedi ki hadi gidelim ya da konuşalım vs. On gündür ben ailemin evindeyim. Bende o son hareketinden sonra inat ettim aramadım. Onun de Aradığı sorduğu da yok. Böyle saçma sapan günler geçiriyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum hiç. Resmen Yok sayıyor beni. Babam aradı iki gün evvel yine gelen giden arayan soran olmadı. Resmen hayal kırıklığı içindeyim şu an.
Çok uzattım hakkınızı helal edin. Ama nasıl yapsam da bu yangını söndürsem bilemedim. Şu an sadece beklemedeyim.
Bu konularda okuduklarim ve duyduklarım beni hep aşırı sinir ediyor.
İlk olarak bu onların bir gelenekleriymş uysan ne olur diyenlere şunu demek istiyorum bu zaten Türkiye'nin çoğunun düşündüğü bir gelenek. Ama bu kadin ağaç kovuğundan mi çıktı niye hep erkeğin ailesi ilk olsun.
İkincisi de bu konudan mı huzursuzluk çıkarıyorsun ne olur alttan alsan diyorlar. Niye hep kadınlar alttan alıyor ben anlamiyorum ya..
1 aylık evliymişiz o zaman dahageçtiğimiz kurban bayramında ne kadarlık evliydiniz? merak ettim.
Hanımlar merhaba. Hem dertleşmeye hem de akıl almaya ihtiyacım var. Yardımcı olursanız Ve fikirlerinizi söylerseniz eğer mutlu olurum.
Bir yıllık evliyim. Yedi aylık hamileyim. İsteyerek ve severek evlendik ancak çok zor geçti ilk yılımız. Sürekli kavga gürültü. Altı ay bir görüşme sonunda evliliğe karar verdik bu arada. Yani öyle yıllarca bir tanışma dönemimiz olmadı. Ne cicim ayımdan ne balayımdan ne de hamileliğimden hiçbir şey anlamadım desem yalan söylemiş olmam gerçekten. Bir sürü büyük küçük problem oldu ama ben sizlere en son yaşadığımız sıkıntıyı anlatacağım.
Geçen Ramazan bayramında nişanlı idik. Aileler küs oldukları için bayramıma gelen olmamıştı, yuttum. Daha sonra yine Geçen sene kurban bayramında yeni evliydik. Önce eşimin ailesine gittik. Onların bi bayram kahvaltısı ritueli varmış anneannesinde herkes toplanır mutlaka sucuklu yumurta yerlermiş. Neyse bizde dediğim gibi gittik elbette.
Sonra benim aileme geldik. Biraz kaldı bizde bayramlaştık ardından da telefon geldi kurban kesmeye gitti öğleden sonra. Ben annemle kaldım.
Gece bire kadar gelmedi. İlk bayramımız Ve Yen'i evliyiz düşünün. Dedim nerdesin bu kadar saat. Eee et doğradım. Sanki doğrayacak adam kalmadı. Ailesinde altı tane kadın var bunu yapabilecek. Benim bildiğim kurbanda erkek parçalar etleri geri kalanı kadın halleder. Birde dediğim gibi kalabalık ailesi kadın sayısı açısından. Yani buna sıra gelene kadar bi dolu insan var. Neyse bunu da yuttum.
Şimdi gelelim bu sene Ramazan bayramımıza. Bu bizim üçüncü bayramımız olacak yani nişanı da sayarsak.
Arife akşamı dedi ki bana sabah erken uyandırmayı unutma ben namaza giderim sende hazırlanırsın sonra bizimkilere gider bayramlaşır kahvaltı ederiz.
Bende gayet sakin bi ses tonu ile bu bayram da mı ilk sizinkilere gideceğiz dedim.
Evet anneannem hayatta olduğu sürece bayram kahvaltıları yapılacak Ve ilk bize gideceğiz dedi eşimde.
Bende bozuldum evet ama bağırmadım asla dedim ki sakinliğimi koruyarak e benimde anneannem hayatta, bende ailemle bayram kahvaltısı yapmak isterim, üstelik benim babamda hayatta. Eşimin babası vefat etmiş bu arada. Yani iki aile büyüğüm de var benim. Anneannem seksen yaşında Allah uzun ömür versin ona. Onun ki altmışbeşinde. Yani kıyas yapmıyorum ama onun verdiği cevaba karşılık benimde söyleyebileceğim şeyler bunlar elbette ve kendimce haklıyım.
Tabii bozuldu kendisi ve agresifleşti. Bağırıştık. Gelmiyorum dedim. Benimde bir ailem var sokaktan bulmadın beni. Bende isterim ailemle bayram kahvaltısı etmek falan dedim yine. Ne yani diyor siz biraraya gelip kahvaltı mı ediyorsunuz. Yani hemen çamur atma derdine düşüyor üste çıkmak için. Ki soframıza oturmuşluğu çoktur. Dedim ne saçmalıyorsun, sen ne zannediyorsun ki ailemi? Tamam dedi gelme ben kendi aileme giderim sen kendi ailene git. Öylelikle ben uyudum. Hiç
Konuşmadık. O da oyun başında sabahladı. Güya küs ya.. Her ne kadar küs olsakta sabah bi daha sorar diye düşünüyorum ben. Hani sen bi daha sor ha ben yine gelmezsem o zaman hata bende kalsın değil mi ama? Ki gidecektim de ilk onlara. Baktım uyandırmıyor, o evden çıkarken ben kalktım hazırlanacağım. Fakat ne o ne ben konuşmadık yine birbirimizle. Ama diyorum namazdan sonra gelir kesin. Ben hazırlandım namaz bitti ve gelmedi eve beni almaya. Aramadı da. Bende aramadım. Bekledim taa ki dokuza kadar baktım gelen giden Yok bende kalktım anneme geldim. Fakat ne aradı ne sordu. Hiçbir şey Yok. Bende aramadım. Akşama doğru annemlerin bayramını kutlamaya uğradı. Tabii tavırlı. Yoktu kimse evde. Oturmadı Ve gitti. Ben şok oldum. Yani hiç demedi ki hadi gidelim ya da konuşalım vs. On gündür ben ailemin evindeyim. Bende o son hareketinden sonra inat ettim aramadım. Onun de Aradığı sorduğu da yok. Böyle saçma sapan günler geçiriyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum hiç. Resmen Yok sayıyor beni. Babam aradı iki gün evvel yine gelen giden arayan soran olmadı. Resmen hayal kırıklığı içindeyim şu an.
Çok uzattım hakkınızı helal edin. Ama nasıl yapsam da bu yangını söndürsem bilemedim. Şu an sadece beklemedeyim.
Kendi ailem biliyor elbette.ne olduysa olmuş. bence gereksiz uzamış zaten konu ama ben şunu anlamadım, ailen biliyor mu bütün bu olanları? niye kimse birşey yapmıyor? hamile kadınsın...
Kendi ailem biliyor elbette.
Ancak taşıma suyla değirmen dönmez ki.
Kendisi bir şeyler yapsın diye beklediler olmadı.
Bir sefer babam aradı işte yine bir şey değişmedi.
Daha da eğilemezler ailemde neticede.
Fakat onun ailesi ne düşünüyor ne diyor bilemiyorum.
Kendi ailem gelmezse gelmesin modunda bu saatten sonra nerdeyse iki hafta oldu çünkü.
Baban aradığında ona ne dedi , o babana ne dedi ?Kendi ailem biliyor elbette.
Ancak taşıma suyla değirmen dönmez ki.
Kendisi bir şeyler yapsın diye beklediler olmadı.
Bir sefer babam aradı işte yine bir şey değişmedi.
Daha da eğilemezler ailemde neticede.
Fakat onun ailesi ne düşünüyor ne diyor bilemiyorum.
Kendi ailem gelmezse gelmesin modunda bu saatten sonra nerdeyse iki hafta oldu çünkü.
Araya böyle mesafe ve soğukluk koymayın arayıp sorduğunuz da Yok birbirinizi gel buraya konuşun dedi fakat o yanaşmadı. Biraz daha kafasını toplasın sakinleşsin diyerek reddetti.Baban aradığında ona ne dedi , o babana ne dedi ?
Çünkü mutluluğa giden yol gönül almaktan anlayıştan geçiyor.kadınlar herşeyi daha ince düşünür ama erkek öyle değildir.istisnalar olabilir ama erkeğin kalbine giden yollardan birisi malesef ki karısının kendine itaati.kadın gönül alma yoluna girse yumuşamayacak erkek yoktur diye düşünüyorum.bebeği olacak bi bayanın hiç gereksiz bi konu için inat yapmasını doğru bulmuyorum..her bayram bu kavgayı hatrlayıp üzülecek keşke diyecek..erkeğin yaptığı aldatma gibi ciddi bi olayda zaten kadının arkasında durulur ama bu olay abartılmayıp gönül almayla halledilecek bi olay..ne yapsın yani hiç yoktan 7 aylık bebeğiyle boşasın mı?kadınlarımız çok özgüvenli..ne zaman ki özgüven arttı boşanmalar ve buna bağlı aile içi şiddet cinayetler de arttı..yanlış anlaşılmasın.erkek de sütten çıkma ak kaşık değil..her iki tarafın da saygıyı sevgiyi anlayışı korumayı bilmesi gerekir..Bu konularda okuduklarim ve duyduklarım beni hep aşırı sinir ediyor.
İlk olarak bu onların bir gelenekleriymş uysan ne olur diyenlere şunu demek istiyorum bu zaten Türkiye'nin çoğunun düşündüğü bir gelenek. Ama bu kadin ağaç kovuğundan mi çıktı niye hep erkeğin ailesi ilk olsun.
İkincisi de bu konudan mı huzursuzluk çıkarıyorsun ne olur alttan alsan diyorlar. Niye hep kadınlar alttan alıyor ben anlamiyorum ya..
Özür dilerim neresi ayıp? Onda ana baba anneanne kardeş varsa bende de var? İlla kıymet bilinsin diye benim babamda mı toprağa girsin Allah korusun. O zaman mı demeliyim benim de babam Yok bize gidelim önce diye. Öncelik sonralık değil asıl mesele yanlış anlaşılıyor hep benim ailem demesi sorun olan. Benim ailem neden hep ikinci planda kalıyor gelin olduğum için mi? E o da damat ona bakılırsa..
Siz akıllanın diye yapıyor .Araya böyle mesafe ve soğukluk koymayın arayıp sorduğunuz da Yok birbirinizi gel buraya konuşun dedi fakat o yanaşmadı. Biraz daha kafasını toplasın sakinleşsin diyerek reddetti.
Bacım sen boşanmak mı istiyorsun onu de bi hele?Ailem bu kadar benim. Yani sırf o kalabalık akrabaları geliyor diye mi öncelik oluyor ki?
Annem babam tek çocuk.
Babaanne dede babam evlenmeden vefat etmiş.
(Annemin babası) dedem de vefat edeli oluyor.
Bir tek anneannem hayatta aile bildiğim insanlardan.
Annem babam kardeşim ben.
Amca dayı hala teyze yok.
Anne babamın amca hala teyze dayı vs'leri de memleket ve köylerindeler.
Şimdi hâl böyle olunca onlar kalabalık Ve geliniyor diye mi hep öncelik onun?
Ben konuşulması taraftarıyım. Bizim ev de en azından bu geçerli, bir karar alındığı zaman ya da bir yere gidildiği zaman ve ya hayati bir karar alındığı zaman ev içi mukayese ediyoruz eşimle istemediğim bir şeyi kavga ederek değil de konuşarak halletmeye çalışıyorum. 5 yıllık evliyim ve bu hep böyle oldu.bunun cevabını ben de merak ediyorum. evli arkadaşlar cevap verebilir mi?