Amerikada yaşarken dinini daha iyi yaşamak için Türkiyeye dönmüş :)
Amerikada yaşarken dinini daha iyi yaşamak için Türkiyeye dönmüş :)Başta evlendiğiniz kişi tuhaf bana göre. Ne demek dinini daha iyi yaşamak için Amerika'ya gitti? Türkiye'de İslam yaşamak yasak mı? Aklıma tarikat üyeleri geldi nedense. Eşiniz bir tarikata üyeyse hiç şaşırmam.
Kusura bakmayın yanlış okumuşumAmerikada yaşarken dinini daha iyi yaşamak için Türkiyeye dönmüş :)
Herkesin donem donem psikolojik sorunlari olabilir. Burda asil demek istedigim, meslegini eline almis, evli, anne olmus bir kadinin yasadigi her olayda kendini ezilmis hissetmesi ve mahvolmasi neticesinde hic istemedigi bir karar vermesi. Hadi bu da olabilir ama pisman oldugunuz anda bunun geregini yapmalisiniz. Kimsenin hakkini savunmaniza gerek yok, siz hak hukuk kavramlari uzerine yillarca egitim gordunuz, ilk onceliginiz kendi magduriyetinizi giderebilmek olmaliydi. Bunun icin illa ki avukat olmaya gerek yok, bir kurumda da calisabilirsiniz ama egitimini aldiginiz seyi kendi uzerinizde uygulayamamissiniz, bu da ozguven probleminizi gosteriyor. En basiti sevgilisi kacmasin diye annesinin israriyla basini orten bir insansiniz, olayi neresinden tutarsaniz tutun elinizde kaliyorEminim tüm meslektaşlarımız dik duruşlu psikolojik sorunları olmayan insanlardır. Ben sadece kendimi açma cesaretini gösterebildim. Ayrıca meslek seçiminde bir insanı savunan konumda olmayı terxih etmedim. Başka bir kuruma sınav ve mülakatla atandım. Açıkça yazmak istemiyorum zaten anlaşılmıştır...
İki tane daha kardeşim var. Çok doğru yorumlarınız, hepsi nokta atışı gerçekten. Umarım açılmadan devam edersem ben de sevebilirim.Ailenizin tek çocuğusunuz galiba niye hep minnet altında kalmış gibi hissettiniz dicem ama bu da annenizin bunca zamandır uyguladığı psikolojik baskıdan kaynaklı olsa gerek. Ama belli bir yaşa gelmiş bir insansınız neden birileri için hayatınıza yön verdiniz özellikle erkek arkadaşınız için kimse için bu tarz fedakarlıklar yapılmaz dicem ama ben de yaptım ama sonra çok sevdim hiç soğumadım aksine daha çok sevdim ama ben sadece görselde kapanmak yerine dini boyutunu da öğrendiğim için daha çok sevdim babanıza gelince size ne baskı yapmış ne kötü bişey demiş maddi manevi yanınızda olmuş elinden gelenin fazlasını yapmış bunca zamandır hep eksik hissetmişsiniz onlara karşı artık babanız için fedakarlık yapma zamanı gelmiş madem annenizin baskısıyla kapandınız erkek arkadaşınız sevinsin diye kapandınız kendi kararınızı hiç önemsemediniz kusura bakma arkadaş şimdi de baban ve sağlığı onu üzmemek için fedakarlık zamanı çünkü bunca zamandır kendiniz için Allah için örtünmediniz birileri için uyguladınız bunu şimdi de sıra babanız için fedakarlık zamanı
Ya tabi ki güzel bir şekilde konuşup ne kadar Mutsuz olduğunuzu anlatın.. Ayrıca bunun zorla olmaması gerektiğini onlar zaten biliyordur sizde tekrar hatırlatın.. Bir şekilde rızalarıda olursa sizde huzurlu olursunuz.. Ben mesajınıza empati yaparak olayı kendim yaşıyormuşçasına cevap vermeye çalıştım.. Ama beğenmeyen arkadaşım neden beğenmedi anlayamadım.. Olabilir pişman olmuş olabilirsiniz illa ki sizi eleştirmem ve kırıcı mı olmam gerekiyor. Bu tamamen size ait bir karar olmalı aslında kişisel görüşüm fakat tüm yazılanları okuyup kendimi yerinize koyduğumda aslında içimden geçen şeyleri yazamadım tabi ki.. Herkes empati yaparak cevap verse keşke..Ben de tam olarak böyle düşünüyorum inanın ama hep bi zorlamak istiyorum yine
Bu ne ? uyuyakalmışım okurken şimdi uyandımMerhaba arkadaşlar. Şuanki sıkıntım başlıkta yazan konu evet ama herşeye en başından başlayacağım ki psikolojimi anlayabilesiniz. Ben çok iyi eğitim ve kariyer sahibi anne babanın en büyük çocuğuyum. Kendim de hep başarılı bir çocuktm ortaokulu 2. likle bitirdim ve bisiklet hediye ettiklerinde ailemin haberi oldu. Çok yoğunlardı ama mutluyduk istanbulda güzel bir hayatımz vardı. Yurtdşı seyahatleri imkanlar hep rahattık ama annemle hiç anlaşamazdk beni sevmediğini düşünürdm. Babamsa gözümün içine bakardı. Öyle ki en özel şeylerimle bile kızmadan bıkmadan ilgilenir hep yumuşak davranırdı. Ama annem tam tersiydi korkardm ondan. Ne olduysa lisede oldu, çok iyi bir lise kazanmştm ama ben tam bir asi genç oldum. Dersleri astım sürekli arkadaşlarımlaydm vs. Annemin baskısı ve hakaret içerikli konuşmalrı beni daha da çok itti. Ve gel zaman git zaman iyice koptm onlardan, ben koptukça baskılar arttı. Artk ortaokuldaki her açıdan mükemmel çocuk değildm onlar için. Gerçi annem o zaman da kıymetimi bilmiyordu. Lise bitti ben başarısız oldgm icn ortalama bir puan yaptım ve babam da beni amerikada bir üniversiteye kaydettirdi. Hayalimdi orada okumak. Gittim ama onlara maddi olarak minnet duymak istemediğim için pişman oldum kısa bi sire sonra geri döndüm. Tekrar hazırlandm ve biz bu süre içinde küçük bir orta karadeniz şehrinde yaşayan anneannemin yanına taşındk yalnız olduğu için. Babam ve annem işlerini oraya taşıdılar. Ve maddi durumları daha da iyiye gitti. Ben güzel bir puan yaptm ama babam hukuk okumamı istiyordu ama devlet hukuklarına puanım tutmuyordu. Onları çok üzdüğüm için hayır diyemedm burada yazmadm ama erkekler ile ilgli çok hayal kırıklığı yaşattm onlara. Özellikle de babama. Hukuk okumak istemedm bormal bir devlet üniye gidip kendi halime bakmak istedm ama korktm. Babam kendn ettin kendn buldun demesin diye onu dinlemek zorunda kaldım ve özel bir üniversitede hukuk okudum. İstanbula da geri dönememiş oldum. Ama onlardan ayrı bir şehre gittim. Çok mutsuzdum onların rızasınınkazanamamış olmak beni yoruyordu. Annemin kapanma baskıları başlamıştı bak şu kapanmış aaa bu da kapanmş anneleri ne şanslı diye diye beni mahvetti. Ben ki her tatilde soluğu onların yanında alıuordum evime bağlıydm derslerimde başarılıydm ama yine yaranamadım. Sonra babam bana bir araba aldı ojuduğum şehirde toplu taşıma çok kötüydü ve kampüs kaldığım yere cok uzaktı. Ben niyeyse bnun altında çok ezildim. Halbuki onun durumu çok müsaitti. Ve kendmi daha kötü hissetmeye başladım. Onlar bana neler yapıyor ben haketmiyorm diye. Sonra biriyle tanıştm benden 7-8 yaş büyük. Ve tam ailem için ideal damat adayıydı. Dinini güzel yaşamk için amerikada yaşarken buraya gelmş falan. Oralar çok uzun hikaye. Herşeyden önemlisi dünyanın en iyi en merhametli insanıydı. Anneme anlattm. Çok mutlu oldu. O da babama söylemiş. E zaten karşımdaki insan da evlenmek istiyordu. Tamam dedik evlenelim. Annem bu sefer önce tesettür sonra nişan demeye başladı. Çıldırmak istiyordum ama dünyada en son kapanacak insan benim dedim ona. Üniversite 3. sınıftaydm bu arada. Velhasıl bi süfe sonra erkek arladaşm benden ayrlmak istedi. Annem de sen kapalı değilsn ondan ayrldı senden bak gör kapandıktan sonra nasıl dönecek sana dedi. Zaten hayat bitmş benim için, kızamadm belki de haklıdır dedm adam din uğruna ne fırsatlar tepmş. Velhasıl biz barıştk. Söyledm ona, kapanmamı iste rmisin diye? Senin kararın ben ne diyebilirim ki dedi. Ama annem benii öyle bi işledi ki. Yine ayrılacak senden yine bırakacak kapanmadığın sürece mutlu olamayacaksn diye diye mahvetti beni. Ben de öyle korkuyorum ki onu kaybetmekten. Hani yapmamış olmaym pişmanlık kalmasn içimde diye lanet olsun diyerek çat diye kapandm. Ailemin yanında değil okudğm şehirdeysm iki gğn sonra gidexektm ailemin yanına. Çktm erkek arkadaşımn karşısına. Şok oldu önce bi yadırgadı. Sonra bana teşekkür etti, bendeki bir eksikliği gördüm sayende, yanımda kapalı biri hc olmamştı yeni bir adım attm dedi. Ben mutlu oldm tabi ama içim içimi yiyo o gexe hc uyumadım. Annesi falan da gördü arkadaşlarm hepsi gördü açamıyorum. Ölmek istedim çok kötüydüm ama erkek arkadaşımın karşısında böyle kötü bir duruma düşmemek için açamadım başımı. Eve gittim.... annemin o sevinçlerini gördükçe ağlamak istedim yıkıldım. Babaö sadece hayırlı olsun güzel olmş dedi. Neyse böyle kapandm işte. Sonra biz evlendk. Ben hala kapakıym ama çok pişmanım. Eşim acaip yakışıklı her gören bi daha bakıyor. Ben de çok güzelim gerçekten. Ama kapandıktan sonra özgüvenim sıfır oldu herkes çok beğendi giyim tarzımı vs ama ben beğenemedm kendmi hep ağladım aynaya bakıp. Evlendk kayınvalide ile oturdum kayınpeder yok. Anlaşamadık taşınmak istedim. Eşim uzağa gitmek istemedi yakın çevre se hep müstakil kiralar karşılayabileceğimz gibi değil. Eşim çok iyi kazanmıyor o dönem mesleğin başında, ben de son sınıf bitirmek üzereyim. Babam ben vwririm kiranızı dedi. Sonra vazgeçti ev alaym dize dedi. Kadından kaçmak uğruna minneti falan düşünmedim kabul ettim. Babam müstakil bir ev aldı bize. Kayınpeder yaşıyor ve aşırı zengin ama eşimle çok iyi değiller. Ve evde tadilat gerekti. Ev masrafı kadar da tadilat yaptırdı babam.. fayansından duvar kağıdına klimasına en pahalısını en iyisini seçtirdi bana iç mimar tutup.. biz oturdk bu eve. Ve rüya gibi bi evim oldu. Ama bi süre sonra minnet başladı yşne bende. Ve arabamı da değiştirdi bu arada. İçim içimi yiyo tamam babamın durumu iyi ama haketmedm keşke istemeseydm diye diye kendmi yedim bitirdim. Ve bu zaman içinde hep açlmak istiyordum. Sonra bebeğimiz oldu. Be bendeki açlma hissi tavan yaptı artk. Eşimle konştm senin kararın ben istemem ama sen nasıl mutlu olacaksan öyle yap dedi. Şok oldum istemeyeceğini düşndüğüm için söyleyemiyordum. Mutlu mutlu babama anneme söyledim. İşte o an bitti her şey... babam ben sana bir an olsn kapan demedm eğer böyle bişey yaparsan yüzüne bakmam dedi. Ben ağlaya ağlaya mahvoldm 1 hafta boyunca. 1 yıl sonra tekrar denedim. Yine aynı tepkiyi aldım benle 4-5 ay konşmadı bile. Görüştüğümz zamanlarda bonemden biraz saçm çkmş olsa bile görüşmeyi zehir etti bana sürekli anlamam için gözlerini saçıma dikti rahatsz olmam için.. çocuğum 2 yaşına geldi dayanamadım yine söyledm artk yapamıyorjm diye. Evine uğramam beni yıkarsın yapma ne olur dedi. Ama ben hayata küstm artk nefret ettm şaldan da şal takanlardan da. O gün tekrar konuştum. Onlarda kalıyordum. Ya sen beni üzme artk hayatın boyunca üzdün zaten kalbimde rahatsızlık var söyletme insana bnu illa mecbur musun beni üzmeye dedi. Annem de işte biz sana ev verdk araba verdk mutlu ol diye hala olmuyorsun minvalinde bi konşma yaptı. Bu arada ben de okul bittikten 1.5 yıl sonra çok iyi bir meslek sahibi oldum güzel puanlarla güzel bir yere atandım hukukçu olarak. Ailem hep bnu isterdi. Velhasıl babamın kalp damarlarından birinde takip edilmesi gereken ve ilerlerse baya ciddi ölümlü vakalara yok açan bir hastalık oldgnu öğrendim. Üzmek istemiyorm kesnlkle ama hala açılmak istiyorm eşim artk açıl yapacak birşey yok diyor ama babam hem üzülür hem benle eskksi gibi assslaaaaa olmaz biliyorum. Çooook uzun oldu biliyorm ama durumumu içimi iyice anlayın benim yerimde hissedebilin diye herşeyi yazdım. Babama maddi minnetim çok fazla. Keza anneme de öyle. Ne olur yardım edin ya siz olsanız ne yapardınjz?
Ben bunların hepsni kendim yazdım zaten buraya ve gerçekten ve dönem dönem olan değil de her zaman mevcut olan psikolojik sorunlarım olduğuna inanıyorum. Söylediklerinizin hepsinde çok haklısınız ancak böyle bir olayda hakkın ve hukukun ötesinde vicdan da ortaya çıkıp kendini gösterdiği için bu muhakemeyi yaparken farklı bakış açıları görüp başka insanlardan akıl almak istedim. Ne olursa olsun kötü niyetli bir insan değilim ve bu bile benimle meslektaş olmanıza utanmanızı engelleyecek bir sebeptir. Teşekkür ederimHerkesin donem donem psikolojik sorunlari olabilir. Burda asil demek istedigim, meslegini eline almis, evli, anne olmus bir kadinin yasadigi her olayda kendini ezilmis hissetmesi ve mahvolmasi neticesinde hic istemedigi bir karar vermesi. Hadi bu da olabilir ama pisman oldugunuz anda bunun geregini yapmalisiniz. Kimsenin hakkini savunmaniza gerek yok, siz hak hukuk kavramlari uzerine yillarca egitim gordunuz, ilk onceliginiz kendi magduriyetinizi giderebilmek olmaliydi. Bunun icin illa ki avukat olmaya gerek yok, bir kurumda da calisabilirsiniz ama egitimini aldiginiz seyi kendi uzerinizde uygulayamamissiniz, bu da ozguven probleminizi gosteriyor. En basiti sevgilisi kacmasin diye annesinin israriyla basini orten bir insansiniz, olayi neresinden tutarsaniz tutun elinizde kaliyor
Once kendi hayatinizin kontrolunu alin, kisilik haklarinizin ihlalini engelleyerek baslayin buna demek istiyorum yoksa hepimizin sorunlari var, onemli olan kendi kontrolumuzdeyse cozebiliyor olmak
İstemeyerek,başindaki örtüden nefret ederek kap lı olsa olsa bir insan için işkencedir....Merhaba arkadaşlar. Şuanki sıkıntım başlıkta yazan konu evet ama herşeye en başından başlayacağım ki psikolojimi anlayabilesiniz. Ben çok iyi eğitim ve kariyer sahibi anne babanın en büyük çocuğuyum. Kendim de hep başarılı bir çocuktm ortaokulu 2. likle bitirdim ve bisiklet hediye ettiklerinde ailemin haberi oldu. Çok yoğunlardı ama mutluyduk istanbulda güzel bir hayatımz vardı. Yurtdşı seyahatleri imkanlar hep rahattık ama annemle hiç anlaşamazdk beni sevmediğini düşünürdm. Babamsa gözümün içine bakardı. Öyle ki en özel şeylerimle bile kızmadan bıkmadan ilgilenir hep yumuşak davranırdı. Ama annem tam tersiydi korkardm ondan. Ne olduysa lisede oldu, çok iyi bir lise kazanmştm ama ben tam bir asi genç oldum. Dersleri astım sürekli arkadaşlarımlaydm vs. Annemin baskısı ve hakaret içerikli konuşmalrı beni daha da çok itti. Ve gel zaman git zaman iyice koptm onlardan, ben koptukça baskılar arttı. Artk ortaokuldaki her açıdan mükemmel çocuk değildm onlar için. Gerçi annem o zaman da kıymetimi bilmiyordu. Lise bitti ben başarısız oldgm icn ortalama bir puan yaptım ve babam da beni amerikada bir üniversiteye kaydettirdi. Hayalimdi orada okumak. Gittim ama onlara maddi olarak minnet duymak istemediğim için pişman oldum kısa bi sire sonra geri döndüm. Tekrar hazırlandm ve biz bu süre içinde küçük bir orta karadeniz şehrinde yaşayan anneannemin yanına taşındk yalnız olduğu için. Babam ve annem işlerini oraya taşıdılar. Ve maddi durumları daha da iyiye gitti. Ben güzel bir puan yaptm ama babam hukuk okumamı istiyordu ama devlet hukuklarına puanım tutmuyordu. Onları çok üzdüğüm için hayır diyemedm burada yazmadm ama erkekler ile ilgli çok hayal kırıklığı yaşattm onlara. Özellikle de babama. Hukuk okumak istemedm bormal bir devlet üniye gidip kendi halime bakmak istedm ama korktm. Babam kendn ettin kendn buldun demesin diye onu dinlemek zorunda kaldım ve özel bir üniversitede hukuk okudum. İstanbula da geri dönememiş oldum. Ama onlardan ayrı bir şehre gittim. Çok mutsuzdum onların rızasınınkazanamamış olmak beni yoruyordu. Annemin kapanma baskıları başlamıştı bak şu kapanmış aaa bu da kapanmş anneleri ne şanslı diye diye beni mahvetti. Ben ki her tatilde soluğu onların yanında alıuordum evime bağlıydm derslerimde başarılıydm ama yine yaranamadım. Sonra babam bana bir araba aldı ojuduğum şehirde toplu taşıma çok kötüydü ve kampüs kaldığım yere cok uzaktı. Ben niyeyse bnun altında çok ezildim. Halbuki onun durumu çok müsaitti. Ve kendmi daha kötü hissetmeye başladım. Onlar bana neler yapıyor ben haketmiyorm diye. Sonra biriyle tanıştm benden 7-8 yaş büyük. Ve tam ailem için ideal damat adayıydı. Dinini güzel yaşamk için amerikada yaşarken buraya gelmş falan. Oralar çok uzun hikaye. Herşeyden önemlisi dünyanın en iyi en merhametli insanıydı. Anneme anlattm. Çok mutlu oldu. O da babama söylemiş. E zaten karşımdaki insan da evlenmek istiyordu. Tamam dedik evlenelim. Annem bu sefer önce tesettür sonra nişan demeye başladı. Çıldırmak istiyordum ama dünyada en son kapanacak insan benim dedim ona. Üniversite 3. sınıftaydm bu arada. Velhasıl bi süfe sonra erkek arladaşm benden ayrlmak istedi. Annem de sen kapalı değilsn ondan ayrldı senden bak gör kapandıktan sonra nasıl dönecek sana dedi. Zaten hayat bitmş benim için, kızamadm belki de haklıdır dedm adam din uğruna ne fırsatlar tepmş. Velhasıl biz barıştk. Söyledm ona, kapanmamı iste rmisin diye? Senin kararın ben ne diyebilirim ki dedi. Ama annem benii öyle bi işledi ki. Yine ayrılacak senden yine bırakacak kapanmadığın sürece mutlu olamayacaksn diye diye mahvetti beni. Ben de öyle korkuyorum ki onu kaybetmekten. Hani yapmamış olmaym pişmanlık kalmasn içimde diye lanet olsun diyerek çat diye kapandm. Ailemin yanında değil okudğm şehirdeysm iki gğn sonra gidexektm ailemin yanına. Çktm erkek arkadaşımn karşısına. Şok oldu önce bi yadırgadı. Sonra bana teşekkür etti, bendeki bir eksikliği gördüm sayende, yanımda kapalı biri hc olmamştı yeni bir adım attm dedi. Ben mutlu oldm tabi ama içim içimi yiyo o gexe hc uyumadım. Annesi falan da gördü arkadaşlarm hepsi gördü açamıyorum. Ölmek istedim çok kötüydüm ama erkek arkadaşımın karşısında böyle kötü bir duruma düşmemek için açamadım başımı. Eve gittim.... annemin o sevinçlerini gördükçe ağlamak istedim yıkıldım. Babaö sadece hayırlı olsun güzel olmş dedi. Neyse böyle kapandm işte. Sonra biz evlendk. Ben hala kapakıym ama çok pişmanım. Eşim acaip yakışıklı her gören bi daha bakıyor. Ben de çok güzelim gerçekten. Ama kapandıktan sonra özgüvenim sıfır oldu herkes çok beğendi giyim tarzımı vs ama ben beğenemedm kendmi hep ağladım aynaya bakıp. Evlendk kayınvalide ile oturdum kayınpeder yok. Anlaşamadık taşınmak istedim. Eşim uzağa gitmek istemedi yakın çevre se hep müstakil kiralar karşılayabileceğimz gibi değil. Eşim çok iyi kazanmıyor o dönem mesleğin başında, ben de son sınıf bitirmek üzereyim. Babam ben vwririm kiranızı dedi. Sonra vazgeçti ev alaym dize dedi. Kadından kaçmak uğruna minneti falan düşünmedim kabul ettim. Babam müstakil bir ev aldı bize. Kayınpeder yaşıyor ve aşırı zengin ama eşimle çok iyi değiller. Ve evde tadilat gerekti. Ev masrafı kadar da tadilat yaptırdı babam.. fayansından duvar kağıdına klimasına en pahalısını en iyisini seçtirdi bana iç mimar tutup.. biz oturdk bu eve. Ve rüya gibi bi evim oldu. Ama bi süre sonra minnet başladı yşne bende. Ve arabamı da değiştirdi bu arada. İçim içimi yiyo tamam babamın durumu iyi ama haketmedm keşke istemeseydm diye diye kendmi yedim bitirdim. Ve bu zaman içinde hep açlmak istiyordum. Sonra bebeğimiz oldu. Be bendeki açlma hissi tavan yaptı artk. Eşimle konştm senin kararın ben istemem ama sen nasıl mutlu olacaksan öyle yap dedi. Şok oldum istemeyeceğini düşndüğüm için söyleyemiyordum. Mutlu mutlu babama anneme söyledim. İşte o an bitti her şey... babam ben sana bir an olsn kapan demedm eğer böyle bişey yaparsan yüzüne bakmam dedi. Ben ağlaya ağlaya mahvoldm 1 hafta boyunca. 1 yıl sonra tekrar denedim. Yine aynı tepkiyi aldım benle 4-5 ay konşmadı bile. Görüştüğümz zamanlarda bonemden biraz saçm çkmş olsa bile görüşmeyi zehir etti bana sürekli anlamam için gözlerini saçıma dikti rahatsz olmam için.. çocuğum 2 yaşına geldi dayanamadım yine söyledm artk yapamıyorjm diye. Evine uğramam beni yıkarsın yapma ne olur dedi. Ama ben hayata küstm artk nefret ettm şaldan da şal takanlardan da. O gün tekrar konuştum. Onlarda kalıyordum. Ya sen beni üzme artk hayatın boyunca üzdün zaten kalbimde rahatsızlık var söyletme insana bnu illa mecbur musun beni üzmeye dedi. Annem de işte biz sana ev verdk araba verdk mutlu ol diye hala olmuyorsun minvalinde bi konşma yaptı. Bu arada ben de okul bittikten 1.5 yıl sonra çok iyi bir meslek sahibi oldum güzel puanlarla güzel bir yere atandım hukukçu olarak. Ailem hep bnu isterdi. Velhasıl babamın kalp damarlarından birinde takip edilmesi gereken ve ilerlerse baya ciddi ölümlü vakalara yok açan bir hastalık oldgnu öğrendim. Üzmek istemiyorm kesnlkle ama hala açılmak istiyorm eşim artk açıl yapacak birşey yok diyor ama babam hem üzülür hem benle eskksi gibi assslaaaaa olmaz biliyorum. Çooook uzun oldu biliyorm ama durumumu içimi iyice anlayın benim yerimde hissedebilin diye herşeyi yazdım. Babama maddi minnetim çok fazla. Keza anneme de öyle. Ne olur yardım edin ya siz olsanız ne yapardınjz?
Yerinizde olsaydım.. İnanarak bilerek kapanırdım.. Nedense yazdıklarınız bende iyi bir intiba uyandırmadı(kapalılıkla açıklıkla alakası yok) genel olara..Kesinlikle haklısınız gitmeye başlamıştm ancak pandemi sebebiyle ara verdm. Ben başörtüsü kısmında benim yerimde gibi olup da şunu yapardım bnu yapardm diyebilecek birilerindan akıl almak için yazdım buraya da
Kesinlikle ben de bunu düşündüm ve çocuğuma böyle psikolojik sorunlar yaşatmamayı diledim. Hep mutlu huzurlu olsun inşallah canım o benim...Belki yavaş yavaş başörtü yapma şeklini değiştirip açılabilirsiniz. Bazısı Afrikalı kadınlarınki gibi boynu sarmadan sırf saç topuz gibi eşarp bağlıyor. İnsanlardan belki böylentepki görmezsiniz. Herşeyden önce siz çocuğunuza ev araba alsanız ben bunu hak etmiyorum demesini mi istersiniz? İnsan evladına yapmayacak da kime yapacak. Allah yardımcınız olsun
Bunu da düşündüm ama kendime yediremedim. Makyaj ile başörtüsü çok farklı konumlarda oluyor maalesef :)Aslında acilabilirsiniz sadece babanızın yanına gidince kapanirsiniz.olur biter. benim babamda makyaj yapmamı pantolon giymemi istemez ama yaparım sirf yanına gidince yapmam insan istedikten sonra herseyi yapar. Eşinizi bunlatmayin adamda en sonunda size tepki verebilir kimseyi umursamayin
Tam olarak bunu isteyerek açtım ben de konuyu zaten. Çok çok teşelkür ediyorum size gerçektenYa tabi ki güzel bir şekilde konuşup ne kadar Mutsuz olduğunuzu anlatın.. Ayrıca bunun zorla olmaması gerektiğini onlar zaten biliyordur sizde tekrar hatırlatın.. Bir şekilde rızalarıda olursa sizde huzurlu olursunuz.. Ben mesajınıza empati yaparak olayı kendim yaşıyormuşçasına cevap vermeye çalıştım.. Ama beğenmeyen arkadaşım neden beğenmedi anlayamadım.. Olabilir pişman olmuş olabilirsiniz illa ki sizi eleştirmem ve kırıcı mı olmam gerekiyor. Bu tamamen size ait bir karar olmalı aslında kişisel görüşüm fakat tüm yazılanları okuyup kendimi yerinize koyduğumda aslında içimden geçen şeyleri yazamadım tabi ki.. Herkes empati yaparak cevap verse keşke..
Allah icin kapanilir.Hani Allah in rızasını almak icin değilde anne baba es rizasi için yapman bana çirkin geldi.Acil bence sonuçta niyetin bu yönde degil sadece kafanda fazlalıkMerhaba arkadaşlar. Şuanki sıkıntım başlıkta yazan konu evet ama herşeye en başından başlayacağım ki psikolojimi anlayabilesiniz. Ben çok iyi eğitim ve kariyer sahibi anne babanın en büyük çocuğuyum. Kendim de hep başarılı bir çocuktm ortaokulu 2. likle bitirdim ve bisiklet hediye ettiklerinde ailemin haberi oldu. Çok yoğunlardı ama mutluyduk istanbulda güzel bir hayatımz vardı. Yurtdşı seyahatleri imkanlar hep rahattık ama annemle hiç anlaşamazdk beni sevmediğini düşünürdm. Babamsa gözümün içine bakardı. Öyle ki en özel şeylerimle bile kızmadan bıkmadan ilgilenir hep yumuşak davranırdı. Ama annem tam tersiydi korkardm ondan. Ne olduysa lisede oldu, çok iyi bir lise kazanmştm ama ben tam bir asi genç oldum. Dersleri astım sürekli arkadaşlarımlaydm vs. Annemin baskısı ve hakaret içerikli konuşmalrı beni daha da çok itti. Ve gel zaman git zaman iyice koptm onlardan, ben koptukça baskılar arttı. Artk ortaokuldaki her açıdan mükemmel çocuk değildm onlar için. Gerçi annem o zaman da kıymetimi bilmiyordu. Lise bitti ben başarısız oldgm icn ortalama bir puan yaptım ve babam da beni amerikada bir üniversiteye kaydettirdi. Hayalimdi orada okumak. Gittim ama onlara maddi olarak minnet duymak istemediğim için pişman oldum kısa bi sire sonra geri döndüm. Tekrar hazırlandm ve biz bu süre içinde küçük bir orta karadeniz şehrinde yaşayan anneannemin yanına taşındk yalnız olduğu için. Babam ve annem işlerini oraya taşıdılar. Ve maddi durumları daha da iyiye gitti. Ben güzel bir puan yaptm ama babam hukuk okumamı istiyordu ama devlet hukuklarına puanım tutmuyordu. Onları çok üzdüğüm için hayır diyemedm burada yazmadm ama erkekler ile ilgli çok hayal kırıklığı yaşattm onlara. Özellikle de babama. Hukuk okumak istemedm bormal bir devlet üniye gidip kendi halime bakmak istedm ama korktm. Babam kendn ettin kendn buldun demesin diye onu dinlemek zorunda kaldım ve özel bir üniversitede hukuk okudum. İstanbula da geri dönememiş oldum. Ama onlardan ayrı bir şehre gittim. Çok mutsuzdum onların rızasınınkazanamamış olmak beni yoruyordu. Annemin kapanma baskıları başlamıştı bak şu kapanmış aaa bu da kapanmş anneleri ne şanslı diye diye beni mahvetti. Ben ki her tatilde soluğu onların yanında alıuordum evime bağlıydm derslerimde başarılıydm ama yine yaranamadım. Sonra babam bana bir araba aldı ojuduğum şehirde toplu taşıma çok kötüydü ve kampüs kaldığım yere cok uzaktı. Ben niyeyse bnun altında çok ezildim. Halbuki onun durumu çok müsaitti. Ve kendmi daha kötü hissetmeye başladım. Onlar bana neler yapıyor ben haketmiyorm diye. Sonra biriyle tanıştm benden 7-8 yaş büyük. Ve tam ailem için ideal damat adayıydı. Dinini güzel yaşamk için amerikada yaşarken buraya gelmş falan. Oralar çok uzun hikaye. Herşeyden önemlisi dünyanın en iyi en merhametli insanıydı. Anneme anlattm. Çok mutlu oldu. O da babama söylemiş. E zaten karşımdaki insan da evlenmek istiyordu. Tamam dedik evlenelim. Annem bu sefer önce tesettür sonra nişan demeye başladı. Çıldırmak istiyordum ama dünyada en son kapanacak insan benim dedim ona. Üniversite 3. sınıftaydm bu arada. Velhasıl bi süfe sonra erkek arladaşm benden ayrlmak istedi. Annem de sen kapalı değilsn ondan ayrldı senden bak gör kapandıktan sonra nasıl dönecek sana dedi. Zaten hayat bitmş benim için, kızamadm belki de haklıdır dedm adam din uğruna ne fırsatlar tepmş. Velhasıl biz barıştk. Söyledm ona, kapanmamı iste rmisin diye? Senin kararın ben ne diyebilirim ki dedi. Ama annem benii öyle bi işledi ki. Yine ayrılacak senden yine bırakacak kapanmadığın sürece mutlu olamayacaksn diye diye mahvetti beni. Ben de öyle korkuyorum ki onu kaybetmekten. Hani yapmamış olmaym pişmanlık kalmasn içimde diye lanet olsun diyerek çat diye kapandm. Ailemin yanında değil okudğm şehirdeysm iki gğn sonra gidexektm ailemin yanına. Çktm erkek arkadaşımn karşısına. Şok oldu önce bi yadırgadı. Sonra bana teşekkür etti, bendeki bir eksikliği gördüm sayende, yanımda kapalı biri hc olmamştı yeni bir adım attm dedi. Ben mutlu oldm tabi ama içim içimi yiyo o gexe hc uyumadım. Annesi falan da gördü arkadaşlarm hepsi gördü açamıyorum. Ölmek istedim çok kötüydüm ama erkek arkadaşımın karşısında böyle kötü bir duruma düşmemek için açamadım başımı. Eve gittim.... annemin o sevinçlerini gördükçe ağlamak istedim yıkıldım. Babaö sadece hayırlı olsun güzel olmş dedi. Neyse böyle kapandm işte. Sonra biz evlendk. Ben hala kapakıym ama çok pişmanım. Eşim acaip yakışıklı her gören bi daha bakıyor. Ben de çok güzelim gerçekten. Ama kapandıktan sonra özgüvenim sıfır oldu herkes çok beğendi giyim tarzımı vs ama ben beğenemedm kendmi hep ağladım aynaya bakıp. Evlendk kayınvalide ile oturdum kayınpeder yok. Anlaşamadık taşınmak istedim. Eşim uzağa gitmek istemedi yakın çevre se hep müstakil kiralar karşılayabileceğimz gibi değil. Eşim çok iyi kazanmıyor o dönem mesleğin başında, ben de son sınıf bitirmek üzereyim. Babam ben vwririm kiranızı dedi. Sonra vazgeçti ev alaym dize dedi. Kadından kaçmak uğruna minneti falan düşünmedim kabul ettim. Babam müstakil bir ev aldı bize. Kayınpeder yaşıyor ve aşırı zengin ama eşimle çok iyi değiller. Ve evde tadilat gerekti. Ev masrafı kadar da tadilat yaptırdı babam.. fayansından duvar kağıdına klimasına en pahalısını en iyisini seçtirdi bana iç mimar tutup.. biz oturdk bu eve. Ve rüya gibi bi evim oldu. Ama bi süre sonra minnet başladı yşne bende. Ve arabamı da değiştirdi bu arada. İçim içimi yiyo tamam babamın durumu iyi ama haketmedm keşke istemeseydm diye diye kendmi yedim bitirdim. Ve bu zaman içinde hep açlmak istiyordum. Sonra bebeğimiz oldu. Be bendeki açlma hissi tavan yaptı artk. Eşimle konştm senin kararın ben istemem ama sen nasıl mutlu olacaksan öyle yap dedi. Şok oldum istemeyeceğini düşndüğüm için söyleyemiyordum. Mutlu mutlu babama anneme söyledim. İşte o an bitti her şey... babam ben sana bir an olsn kapan demedm eğer böyle bişey yaparsan yüzüne bakmam dedi. Ben ağlaya ağlaya mahvoldm 1 hafta boyunca. 1 yıl sonra tekrar denedim. Yine aynı tepkiyi aldım benle 4-5 ay konşmadı bile. Görüştüğümz zamanlarda bonemden biraz saçm çkmş olsa bile görüşmeyi zehir etti bana sürekli anlamam için gözlerini saçıma dikti rahatsz olmam için.. çocuğum 2 yaşına geldi dayanamadım yine söyledm artk yapamıyorjm diye. Evine uğramam beni yıkarsın yapma ne olur dedi. Ama ben hayata küstm artk nefret ettm şaldan da şal takanlardan da. O gün tekrar konuştum. Onlarda kalıyordum. Ya sen beni üzme artk hayatın boyunca üzdün zaten kalbimde rahatsızlık var söyletme insana bnu illa mecbur musun beni üzmeye dedi. Annem de işte biz sana ev verdk araba verdk mutlu ol diye hala olmuyorsun minvalinde bi konşma yaptı. Bu arada ben de okul bittikten 1.5 yıl sonra çok iyi bir meslek sahibi oldum güzel puanlarla güzel bir yere atandım hukukçu olarak. Ailem hep bnu isterdi. Velhasıl babamın kalp damarlarından birinde takip edilmesi gereken ve ilerlerse baya ciddi ölümlü vakalara yok açan bir hastalık oldgnu öğrendim. Üzmek istemiyorm kesnlkle ama hala açılmak istiyorm eşim artk açıl yapacak birşey yok diyor ama babam hem üzülür hem benle eskksi gibi assslaaaaa olmaz biliyorum. Çooook uzun oldu biliyorm ama durumumu içimi iyice anlayın benim yerimde hissedebilin diye herşeyi yazdım. Babama maddi minnetim çok fazla. Keza anneme de öyle. Ne olur yardım edin ya siz olsanız ne yapardınjz?
Dini boyutunu öğrenseniz açılmazsınız size bununla ilgili bir roman tavsiye edeyim biraz içeriği sizinkine benziyor Huzur Sokağı diye sonuna kadar okumanızı tavsiye ederim çok kalın bir kitap olmasına rağmen kaç kez okudum birkaç günde bitirilen enfes bir roman o zaman örtüye bakışınız değişir kesinlikle tavsiye ediyorum modern bir genç kızın sevdiği adam için kapanmasını konu edinmiş tadı damakta kalan inanılmaz bir hayat hikayesi yazarını dualarla yad ediyorum yeni vefat etti Şule Yüksel Şenler muhterem hanımefendiİki tane daha kardeşim var. Çok doğru yorumlarınız, hepsi nokta atışı gerçekten. Umarım açılmadan devam edersem ben de sevebilirim.
Bence ikiden de çok...Sizin bence iki tane kişiliğiniz var. Birini seçin.