Merhaba, öncelikle çok iyi düşünerek kadar vermelisiniz çünkü bu tarz meslekler 8-5 memurluk gibi değil. Yeri gelecek tek kalacaksınız yeri gelecek eşinizi hiç görmeyeceksiniz. Hasta olacaksınız gelemeyecek belki, ya da gece korkuyorsanız nöbete gittiğinde tek kalacaksınız. Eğer çıt kırıldım biri iseniz evlenmeyin uzaktan çok güzelmiş gibi duruyor bazılarına sonra evlendikten bir sene sonra ağlayarak boşanmak istiyorlar ben evde tek kalamam, sen benle ilgilenmiyorsun vs vs diyerek. Bu tarz kadınlara kızıyorum çünkü bu hayatı kendileri seçtikleri halde iş ciddiye binince vazgeçiyorlar. Eşi asker ya da polis olan her kadın şunu bilmeli ki yeri gelecdl göreve gidecek yeri gelecek gece nöbete gidecek bunlar mesleğin içinde olan şeyler. Benim duam dileğim Allah eşimi başımdan eksik etmesin, canı sağ olsun. Ona bir şey olmasın. Varsın çok çalışsın yılbaşında evimde olmasın, doğum günümü dışarda kutlamasın. Bunlar benim için önemli değil. Evimizde huzurumuz olsun, eşim beni sevsin kıymet versin ben bunu önemsiyorum. Bu yüzden de eşimle mutluyum, işi çok değilse müsaitse gezmeye de gideriz. Veya doğum günümde çalışıyor olur ertesi gün kutlarız bunun gibi çözümler var. Ama hastalık durumu tabiki farklı ve zor, benim ailem yanıma gelmişti kalmaya eşim çalıştığı için. Umarım yardımcı olabilmişimdir.
Unutmadan şunu da ekleyeyim, tayin durumu benim için zor oldu. Özellikle büyük bir şehirde büyüdüyseniz küçük bir ile alışmak kolay olmuyor. Eğer çalışıyorsanız iş bulmanız da çok zor doğu görevi esnasında. Memursanız çalışmaya devam edebilirsiniz. Değilseniz o süreçte muhtemelen çalışamazsınız. Ben sırf eşimin mesleğinden dolayı memur olmak için çok zorladım atandımda şükür. Size de önerim memur olmaya çalışın eğer evlilik düşünüyorsanız, yoksa evde otur otur dağ başında günler geçmiyor. Sevgiler. Özelden bana yazabilirsiniz
sizin adınıza çok sevindim mutluluklar
psikolojik kısmı nasıl? 
7 yıllık evliyim toplasan 2 yil anca ayni evin içinde kalmisizdir bir nevi tek yasiyorsunuz gunlerce ulasamadiginiz haber alamadığınız oluyor Psikolojik olarak kendinize guveniyorsaniz evlenin iyi yani arada özlem cok fazla oldugu için sevginiz de sayginizda hep fazla oluyor
amma velakin geldik bu dünyaya... Nasıl geldik ne badirelerle. Benim sorunum hiç mesleğiyle alakalı olmadı.cunku evlenmeden öncede ben hep yanlızığı seviyordum.bayiliyorum tek kalayım dışarda yemek yiyeyim kahve içeyim alışveriş yapayım.evde tek olayım saatlerce temizlik yapıp boş duvarı izliyeyim boş boş kadın programlarıni izleyip kendi kendime kavga edeyim.ben böyleyim.cunku kendimle mutlu olmayı hep bildim.hayatimda önceliğim en mutlu olduğum şeyler ya kendim her yere gideceğim yada çok sevdiğim çocukluk kız arkadaşımla. O olmasa annemle. En son ihtimal hep eşim.onunla daha çok bayram gezmelerim aileler. Resmi yerler.uzak yerler 
tek gidemeyecegim yerlere hep eşimle giderim.e tatillerimizde oluyo tabiki.onun dışında tartışmalarımın bir kaç defa aileler yüzünden olmuştu.baskada bana rahatsızlık veren bir durum olmadı. Bir defa şark görevi oldu ailemden uzak kaldığım için çok üzülmüştüm.pisman olmuştum askerle evlendiğime. Ama şimdi batidayiz bayada kalacağız. Şuan için hiç sorun yok. Benim gibi insanlar için böyle evlilik ideal ben bir adamla 7/24 aynı evde kalamazdim zaten.simdi bazen gidiyor daha da bağlanıyor güçler.
) 
