Isin icindeyken farketmemis olabilirsiniz. Iki konunuzdan cikardigim sonuc esinizde sizde olgunlasmamissiniz. Sizin surekli ailenize gitmek istemeniz, esinizin sorumluluklarindan kacmasi bunu gosteriyoe. Belki birkac sene sonra bu adamin neyini sevdim diyeceksinizOlur sandım. Doğru bir insan sandım. Hep söylerdim. Onu 40imda bulsam o yaşta evlenirdim
Hayır ama kesin. Konuşmaya calistimca cirkeflesiyor. Arabayi alicam falan demeye baskadi yine. Bosanma davasi var amaBoşanma gerçekleştimi
O acti. Nasıl cevirebilirimDaha 23 yas çok genç hala seviyosunuz farkındayım unutmaniz alismaniz çok Zor olacak ama olacak.bende 26 yaşındayım 3,5 aylık kızım var bende bosanma aşamasındayim. Emin olun daha güzel hayatınız olur daha çok mutlu olacaksınız ailenize sırt dönmeyin.haklarniizi alın davayı siz mi actnz. Anlaşmalya çevirebilirsinz
Evi evlenmeden önce aldim
Bosanmayi ben dilekçe götürerek anlasmaliya cevirebilir miyim
Anlaşmalı boşanma için her iki tarafında anlaşma şartlarında ortak noktada olması lazım. Yani dava açılmış zaten konularda anlaşıldıysa çevrilir. Avukat tutun kendinize protokol imzalanacak. Yani bence önce haklarınızı öğrenin makul bir noktaya göre anlaşın. Dava açıldıktan sonra da anlaşmalı ya dönebilir.Bosanmayi ben dilekçe götürerek anlasmaliya cevirebilir miyim
Kendi ailesiylede baglarini kesecekmis. Benim kayinvalidemi ne kadar sevdigimi bilmesine ragmen, çocuğa bakıcı parasi gitmesin diye anneni getiricem baksin diyorum, annem şimdi mi kiymete bindi diyor. Bilmiyor ki kayinvalidem yanimdayken ben rahat edemeyeceğim. Çocuk için yaptığımı anlamiyor. Annesine babasina da hep dik başlı olmuş. Annesi hiç iş yaptırmamış. Kayinvalideme etmediği kalmadi barış diyince, açmıyor kadının telefonlarını. BilmiyorumAy bırakın yapmasın ya. Adam sorumluluk nedir bilmiyor. Evlenmiş iç güveysi gitmiş hazıra konmuş. Hiç bir şeyin mücadelesini vermemiş ki. ne için çabaladı bu adam bu hayatta? boşanıp bilgisayar oyunu oynayacağım diyen bir çocuk var karşınızda. paşam burnundan kıl aldırmıyor neymiş bunu asla yapmazmis. peşinden koşmayın. aklı başına gelirse ne ala yok gelmezse kendi bilir. sizin kaybedecek bir şeyiniz yok. Evi evlenmeden önce almışsınız, iş deseniz babanızla birlikte çalışıyormuş. her şeye rağmen sizi istemiyorum diyen yine paşam. Kesinlikle uzak durun peşinden koşa koşa adamı arsa çıkarmışsıniz. hala adam buhranda diyorsunuz. Aile meseleleri sizin meselemiz, çocuk doğuran yine siz, evi işi de bonusu olmuş paşam buhranda. Ya bırakın hiç çıkmasın o buhrandan. Buhran olması gereken biri varsa o da sizsiniz.
Eşinizle baş edeceğinize emin misiniz?haklarınızı nasıl alacaksınız?Avukat para demek. Eşimin bakmayacagi ortada. Bakıcı parasi veriyorum her ay. Avukat çok para almaz mi
Benden iki yaş küçüksün evet erken yaşın getirdiği hatalar bunlar ama suçlama kendini ve bebeğin de var psikolojini de bozma. Valla bana niye evlenmiyorsun diyorlar işte çevremde bu olayların olması güvenebileceğim birinin olmamasından boşacanağımı bile bile niye evleneyim diyorum kafam rahat en azından dedim tabi ki eşinle bir şeyler paylaşmak güzel ama kafa denginse sana değer verip sayıyorsa güzel. Benim annemden başka kimsem yoktur akraba çokta hepsi ölsek gram üzülmeyecek kişiler öz babamı da hiç tanımadım ama iyi ki boşanmışlar diyorum mesela sende öyle düşün ayrı olman çocuk için çok daha sağlıklı sen elinden geleni yapmışsın hatta sorman denemen bile hata istemiyorsa istemiyor denemeyle olmaz hakkını bırakma mutlaka al zaten bebeğin de var hem velayet hem nafakan olur. Doktora git derim kendini iyi hissetmiyorsan umarım hayırlı insanlarla karşılaşırsın bundan sonra :)Okuyanlar bilir okumayanlar da okuyabilir.
Eşim cumartesi belki bir umut barışıriz diye geldi. O da kendi gelmedi ben zorla getirdim. Bebegim 9 aylık olacak. Cumartesi ve pazar gezdik dolaştık ama eşim hiç yanaşmadı. Boşanma davasını kapatmayacagini ve yüzüğü takmayacagini söyledi. Bugün yine konuşmaya çalıştım olmadi. Bu saatten sonra duzelse bile ben istemiyorum. Seninle evli kalmayi istemiyorum dedi. Bosanacagim bilgasayar oynayip sabaha kadar uyuyacağım dedi. Seni istemiyorum falan dedi. Boşanma davasını cekismeli açmış. Anlasmaliya cevirecegimi söyledim. Boşanan veya bu konuda bilgisi olan arkadaşlar bana destek olabilir mi?. Dilekçeyi nasıl yazarim ne yazabilirim. Bu evliliği en çabuk nasıl bitirebilirim. Bebeğim için psikolojik destek almalimiyim. Evimiz ve arabamiz var. Evi ben evlenmeden önce aldim ona dokunamaz. Araba için kredimiz var, bebeğimi aabah bakiciya biraktigim icin satmak istemiyorum. Satarsakta borcu kapatip bana araba almasini istiyorum nasil olacak. Psikoloja gitmelimiyim. Çünkü bu 3 ay içinde yaşadığım 2. Travma annem de babam da esim de beni terk etti. Ne yapmaliyim. Bebegimi iyi bir insan olarak yetistirebilir miyim. Bu kadar olayın ustesinden tek başıma gelebilir miyim. Ne olur yardim edin. Eşi daha önce deliler gibi aşık gibi davrnaipta bu hale gelen var mi. Nasil atlattiniz. Daha çok gencim 23, yasindayim. Bir daha birilerine nasil guvenebilirim. Eşimde bana zamaninda çok sözler verdi. Başkası da verse ne yapacağım. Ben eşime sonsuz guveniyordum anneme de babama da. Ne yapacağım şimdi Allah aşkına yardim edin.
Bu konu sahibinin bundan önceki konusuBu boşanmada herkes payına düşen kadar suçlu
Peki ihale ne diye anneye kalıyor yahu?
Her hafta görüşecek kadar samimi olduğu ailesiyle su durumda kusluk tutmanın ne faydası var konu sahibine
Kayınvalidesi ile kurulacak yakınlık olsa olsa evliligikurtarabilir miyim çabası
Seni istemeyen eşin ailesine yakın durmaktansa kendi ailemle arayı bulur çocuğumla yeni bir düzen kurmaya çalışırım
Ayrıca eşi çok geçmeden pişman olup döner diye düşünüyorum
Merhaba arkadaşlar. Olabildiğince kısa ve öz anlatmaya çalışacağım,
Eşimle 3 seneye yakındır evliyiz. Severek evlendik. Nişanlı olduğumuz dönemde 3 ay gibi bir süre iç güveysi geldi ailemin yanına. Babamla beraber çalıştılar. Kavga etmediğimiz zamanlarda birbirine çok aşık olan iki insan görürsünüz, herkes bize bakar imrenir. Herkes eşime beni över, bana eşimi. Seni seviyorum değil de, sana tapıyorum derdi. Hep derdim ki ''Ben eşimi bırakırım, eşim beni bırakmaz''. Evlendikten sonra, benim ailem yazlık yerde oturduğu için her hafta eşimle annemlere giderdik, herşeye tamam derdi ama fikrini de söylerdi. Bir hafta yorgun hisseder gitmek istemezdi, bir hafta o benden çok isterdi ama istese de istemese de benim için giderdik. Çok kavga etmezdik ama ettik mi çok ağır olurdu. Ben kendi aileme de onun ailesine de hiçbir söylemem genelde. Artık iş çıkmaza girdiği zaman, bizi durdurması için birilerini arardım. Önceden çok sakin olan eşim zamanla çok fevri agresif bir insana döndü. Ben kendimi törpüp toparladıkça o bozuldu. Bizim Haziran ayında bir oğlumuz oldu. Zor bir lohusalık geçirdim denemez, geçirdiysem de hep kendi içime attım. Kayınvalidem 1 hafta. Annem 1 ay olmak üzere yanımızda birileri vardı.Daha sonra ben bebeğime alıştığım için doğum iznim bitene kadar tek başıma baktım. Daha sonra bebeğim 4-5 ay arasıyken eşim pek taraftarı olmamasına rağmen annemi yanımıza aldık. O bebeğe baktı biz çalıştık. İlk bir ay güzeldi, eşim derdi hatta ''İyiki geldi annen, bak kocaman aile gibi olduk, ev kalabalıklaştı'' diye. Daha sonra annemin karakterinden ve yapısından ötürü (daha öncede eşime defalarca kez kaba ve kırıcı konuşmaları oldu) biz tartışmaya başladık. Ben annemle tartıştıkça eşimden yardım istedim, o pek karışmak istemedi aramıza girmemek için. Bu arada bizim eşimle yine bir kavgamız sonucu bana boşanma davası açtı. Ertesi gün pişman olduğunu söylesede boşanma davasını kapatmadı, hep erteledi, bu hafta müsait olunca yapıcam, bu hafta olmadı öbür hafta falan derken bu böyle kaldı. Elime boşanma kağıdı geldi ama barıştığımız için o küçücük kağıdı kafama takıp huzurumu bozamayacaktım. Daha sonra annemle yine bir münakaşa oldu, sürekli beni evime götürün burda durmak istemiyorum diyordu. Ama hergün söylüyordu bunu. Zorla tutuyorsunuz falan demişti. Bana en sonunda tak etti, aldım bir gün onu çocuğu eşime emanet edip evine bıraktım. Evleri kırsalda kalıyor o yüzden uzak, biz şehir merkezinde oturuyoruz. Annemi eve bıraktığımda mahalledeki komşulara bağıra bağıra beni kovdular, kocası beni istemedi kovdular diye bağırdı. Doğup büyüdüğüm mahalleden utanarak arabaya atladım kaçtım hiç durmadan. O günden sonra annemle hiç konuşmadım. Bebeğimi bakıcıya verdik falan derken, ben toparlamaya başladığımızı düşünürken olanlar oldu. Eşim akşamları eve gelmemeye başladı, sabah gelip duşa girip işe gidiyordu. Ben bu duruma 3 günnden fazla dayanamadım. Böyle olmaz o zaman topla eşyalarını git bu evden dedim. Tamam dedi eşyalarını toplamaya başlarken benim zoruma gitti, konuşmaya başladım, bir süre sonra seni sevmiyorum istemiyorum artık lafı çıktı ağzından, senden 5 dakika uzak kalınca mutlu oluyorum falan dedi, daha birsürü şey... Sonra büyük kavgaalar sonucu o evi terk etti. Ailesi öğrendi tabi boşanacağımızı, insanlar kahroldu. Ben eşimi çok sevdiğim için bu durumu hiç kabullenmek istemedim. İlk defa kendi isteğim dışında kilo vermeye başladım. Ağlamak istiyorum, kırıp dökmek istiyorum ama oğluma bakmak zorundayım, işten eve gelince oğluımu yıkayıp yedirip yatırıyordum daha sonra başlıyordum ağlamaya. Günler geçmiyordu. Beni sevmeyişi terk edişi zoruma gidiyordu. Daha iki gün önce ''Sen her sabah böyle mutlu uyansan dünyalar benim olur'' diyen. Sabah benim uykumu bölmemek için çocuğun altını değiştirip yediren daha sonra beni kaldıran adam gitmiş, bambaşka bir adam gelmişti.
Boşanma davasını çekişmeli açmıştı, anlaşmalıya çevirip daha hızlı boşanabileceğimizi söyledim, iş yerinden izin alıp onnu aldım, adliyeye gittik ama son kez konuşmak istedim. Ama tabi çok çıldırdım. Ben sinirlendiğimde çok yanlış hareketler yapabilen biriyim. Ne yaptığını sordum, herşeyin bu kadar kolay olamayacağını söyledim, çocuğunu ve beni çok seven adam günlerdir bizi görmüyordu. Daha sonra anlattı, ailemden dolayı böyle yaptığını söyledi. 4 senelik birlikteliğin patlamasını yaşadığını söyledi. Beni mutlu etmek için kendinden ettiği fedakarlıkları anlattı. HAKLIYDI. Çok şey yapmıştı, hiç beni üzmemişti. Ama ben ona bunları yaptığımın farkında değildim. Ben de onu mutlu sanıyordum. Senin gibi biri bu dünyada yok dedi. Beni senden başkası anlayamaz, dışarda kalıyorum ama senin sağladığın düzeni bulamıyorum dedi. Ama hiç sevdiğini söylemedi. Olmaz diyor, nuh diyor peygamber demiyor. Boşanacak yani yüzde yüz. Ben gururuma yediremyiorum ama çalamakta istiyorum, onun daha düne kadar bana çok aşık olduğunu biliyorum ama bugün aynı şeyleri konuşamıyorum. Tam 1 hafta sonunda baktım ki artık dayanamıyorum, durumu çocuğa yansıtmaya başlayacağım, bildiğin deliriyordum artık, gözyaşlarım durmuyordu artık. Aldım elime telefonu yazdım da yazdım, sen gelmezsen ben gelicem dedim. Tabiki de çocukla öyle dışarda fellik fellik onu aramayacaktım ama söyledim işte. Çare aradım kendime. Baktım yoldayım geliyorum dedi, bekle dön eve, neredeysen alıyım dedi. Cevap vermedim. Kandıracak sandım. Daha sorna geldi, senin hayallerin için geldim dedi. Senin mutluluğun için geldim dedi ama hiç sevdiğini söylemedi, Eski eşim gibi davranmadı. Düzeleceğimize inanmadığını, deneyeceğini söyledi, boşanma davasını kapatmayacağını, günü gelene kadar ikimiz için de beraber olmamız gerektiğini, benim psikolojim için geldiğini söyledi. Kadınlık gururum falan hiç kalmamıştıki artık zaten, ona da tamam dedim. Tüm haftasonu eski halimiz gibi gezdik dolaştık, oğlumuzla birşeyler yaptık. Ama her gece koltukta yattı, yanıma gelebilecek bir durumda olmadığını, içindeki nefreti anlattı. Ona da tamam dedim. Bana tam benim eşim gibi davranacakken, kendini hep durdurdu. Psikolojisi çok bozulmuş, en ufak şeye bile sinirlenmeye başlamış.
Ben çok yoruldum. Ne yapmalıyım, durum nereye gidiyor. Normal bir hayatım olacak mı bilmiyorum.
Kimseye anlatamıyorum, anlamıyorlar. Hiç sağlıklı değilim...
Nereden vardin peki bu sonuca. Ya bilmiyorum belki bu kindarlik ama yalan değil valla, herşeyi anlattim bunu mu söylemeyeceğim. İstiyorum ki deli gibi pişman olsun. Ameliyat olduğunda onu 1ay boyunca her gün keseleyip yıkadığim gelsin istiyorum aklina. Soğuk havada kendime ne bir pantalon ne bir kilotlu corap almadan altimda incecik bir etekle ise gittiğim zamanlari hatirlasin istiyorum. Evlenirken bes kurus bile istemedigimi hatirlasin istiyorum. Borsaga girip 60000 tl borca girdiğinde hamile olduğum halde ona destek oldumu, her aglsdiginda sakinlestirmek için sabaha kadar konuştuğumu hatırlasın istiyorum. Onun için o geceleri rahat uyusun diye iş yerindekilerle bime para harcarim diye bir bahane uydurup gitmediğimi hatirlasin istiyorum. Çok mu şey istiyorumBu boşanmada herkes payına düşen kadar suçlu
Peki ihale ne diye anneye kalıyor yahu?
Her hafta görüşecek kadar samimi olduğu ailesiyle su durumda kusluk tutmanın ne faydası var konu sahibine
Kayınvalidesi ile kurulacak yakınlık olsa olsa evliligikurtarabilir miyim çabası
Seni istemeyen eşin ailesine yakın durmaktansa kendi ailemle arayı bulur çocuğumla yeni bir düzen kurmaya çalışırım
Ayrıca eşi çok geçmeden pişman olup döner diye düşünüyorum
Benim tanıdığım kadın boşanırken iki çocuğunu da erkeğe bıraktı.İlk okul çağlarındaydı.Bize çok ters geliyor değil mi.İkisi de meslek sahibi insanlar.Ben o çocukları babamın evinden getirmedim o da sorumlu onda kalacak o sorumluluğu alacak dedi.Erkekler çocuksuz boşanıyor gibi hayatını yaşıyor gününü gün ediyor dedi.İnanın annenin çocukları ile o kadar güzel ilişkisi vardı ki.Biz de aman anne çocuklarını bırakamaz o bakar gibi bir algı var.Hepimizde var.Çocuklar annede erkek bekar gibi hayatını yaşıyor hiç bir sorumluluk almıyor.Annesine mi baktırır ne yaparsa yapar onun bileceği iş.İnanın baştan hemen aman çocuğumda çocuğum diye kalkışmayın onlara sorumluluk verin.Sen al ben de ilgilenirim ama asıl sorumlu sen ol diyeceksin.Alir anasina baktırır
Kendi ailesiylede baglarini kesecekmis. Benim kayinvalidemi ne kadar sevdigimi bilmesine ragmen, çocuğa bakıcı parasi gitmesin diye anneni getiricem baksin diyorum, annem şimdi mi kiymete bindi diyor. Bilmiyor ki kayinvalidem yanimdayken ben rahat edemeyeceğim. Çocuk için yaptığımı anlamiyor. Annesine babasina da hep dik başlı olmuş. Annesi hiç iş yaptırmamış. Kayinvalideme etmediği kalmadi barış diyince, açmıyor kadının telefonlarını. Bilmiyorum
Bu arada eski tonuna baktım şimdi. Sağolsun bir arkadaş yollamış. Ama ben o konuyu okuduğumda adam aldatıyor dedim direk. Yani saçma geldi bu kadar anneydi bilmem neydi sorunu. Zaten adam size demiş oo sabahlara kadar PC de oyun oynıycam. Yani karışan yok konuşan yok hayatımı yaşıycam. Bir işler karıştırılmış gibi benim fikrim.Okuyanlar bilir okumayanlar da okuyabilir.
Eşim cumartesi belki bir umut barışıriz diye geldi. O da kendi gelmedi ben zorla getirdim. Bebegim 9 aylık olacak. Cumartesi ve pazar gezdik dolaştık ama eşim hiç yanaşmadı. Boşanma davasını kapatmayacagini ve yüzüğü takmayacagini söyledi. Bugün yine konuşmaya çalıştım olmadi. Bu saatten sonra duzelse bile ben istemiyorum. Seninle evli kalmayi istemiyorum dedi. Bosanacagim bilgasayar oynayip sabaha kadar uyuyacağım dedi. Seni istemiyorum falan dedi. Boşanma davasını cekismeli açmış. Anlasmaliya cevirecegimi söyledim. Boşanan veya bu konuda bilgisi olan arkadaşlar bana destek olabilir mi?. Dilekçeyi nasıl yazarim ne yazabilirim. Bu evliliği en çabuk nasıl bitirebilirim. Bebeğim için psikolojik destek almalimiyim. Evimiz ve arabamiz var. Evi ben evlenmeden önce aldim ona dokunamaz. Araba için kredimiz var, bebeğimi aabah bakiciya biraktigim icin satmak istemiyorum. Satarsakta borcu kapatip bana araba almasini istiyorum nasil olacak. Psikoloja gitmelimiyim. Çünkü bu 3 ay içinde yaşadığım 2. Travma annem de babam da esim de beni terk etti. Ne yapmaliyim. Bebegimi iyi bir insan olarak yetistirebilir miyim. Bu kadar olayın ustesinden tek başıma gelebilir miyim. Ne olur yardim edin. Eşi daha önce deliler gibi aşık gibi davrnaipta bu hale gelen var mi. Nasil atlattiniz. Daha çok gencim 23, yasindayim. Bir daha birilerine nasil guvenebilirim. Eşimde bana zamaninda çok sözler verdi. Başkası da verse ne yapacağım. Ben eşime sonsuz guveniyordum anneme de babama da. Ne yapacağım şimdi Allah aşkına yardim edin.
Yemin ederim söylediğin şeyi yapabilmek için neler yapmazdim. Keşke ben onun yerinde olup da bu kadar rahat kabullenebilsem diyorum hep ama yedirremiyorum senelerimi, gördüğüm bu bebeği yediremiyorum kendimeBaska uyeye sormussunuz ama bende yazmak istedim. Adam daha pisman olmadan kafanizda bu tip seyleri kurmayin, gerceklesmezse üzülürsünüz. Burada bir uye vardi pamuk muydu neydi sizi ona benzettim biraz.
Hayatta maalesef her istedigimiz olmuyor. Onunuze bakip kendi duygu ve dusuncelerinizle mesgul olsaniz daha iyi olmaz mi? Herkes kendi vicdan muhasebesini yapsin derim.
İşte o bütün gece PlayStation, pubg oynayan bekar akranlarına ozenmistir. Onun yaşıtları eve gelmiyor, eş dost çıkıp bar bar geziyor, oyun turnuvaları yapıyor. İş dışında sorumluluklari yok , pişman olmuştur evlendigineBabalığı en fazla bosandiktan 1 ay sonrasina kadar sürecek. 1 hafta eve gelmedi çocuğu bir kere bile aramadi. Bana ben konuşunca, konuşma cocuktan da sogutma beni diyor. Ama sizde az çok tahmin etmişsinizdir ki bu adam buhranda ve çok pişman olacak, olacak mı dersiniz? Olursa dönmem asla çünkü benimle aynı yatağa bile girmek istemeyen adamı tamam barışalım demesiyle kabul edemem ki benim esim bunu asla yapmaz
İnşallah, çok istiyorum bunu söylemek. Nedret etmek istiyorum ondanIsin icindeyken farketmemis olabilirsiniz. Iki konunuzdan cikardigim sonuc esinizde sizde olgunlasmamissiniz. Sizin surekli ailenize gitmek istemeniz, esinizin sorumluluklarindan kacmasi bunu gosteriyoe. Belki birkac sene sonra bu adamin neyini sevdim diyeceksiniz
Ve tekrar söylüyorum acilen avukat bul. Bulabilirsen de aldatmayı kanıtla . Adam boşanmayı katakulliye getirecek bilgine.Bu arada eski tonuna baktım şimdi. Sağolsun bir arkadaş yollamış. Ama ben o konuyu okuduğumda adam aldatıyor dedim direk. Yani saçma geldi bu kadar anneydi bilmem neydi sorunu. Zaten adam size demiş oo sabahlara kadar PC de oyun oynıycam. Yani karışan yok konuşan yok hayatımı yaşıycam. Bir işler karıştırılmış gibi benim fikrim.
Ben istediklerimi dile getirdikce kendimden fedakarlik yapamicam artik demeye basladi. Cevirmemeyi bile düşündüm anlasmaliyaAnlaşmalı boşanma için her iki tarafında anlaşma şartlarında ortak noktada olması lazım. Yani dava açılmış zaten konularda anlaşıldıysa çevrilir. Avukat tutun kendinize protokol imzalanacak. Yani bence önce haklarınızı öğrenin makul bir noktaya göre anlaşın. Dava açıldıktan sonra da anlaşmalı ya dönebilir.
Evlenme lütfenBenden iki yaş küçüksün evet erken yaşın getirdiği hatalar bunlar ama suçlama kendini ve bebeğin de var psikolojini de bozma. Valla bana niye evlenmiyorsun diyorlar işte çevremde bu olayların olması güvenebileceğim birinin olmamasından boşacanağımı bile bile niye evleneyim diyorum kafam rahat en azından dedim tabi ki eşinle bir şeyler paylaşmak güzel ama kafa denginse sana değer verip sayıyorsa güzel. Benim annemden başka kimsem yoktur akraba çokta hepsi ölsek gram üzülmeyecek kişiler öz babamı da hiç tanımadım ama iyi ki boşanmışlar diyorum mesela sende öyle düşün ayrı olman çocuk için çok daha sağlıklı sen elinden geleni yapmışsın hatta sorman denemen bile hata istemiyorsa istemiyor denemeyle olmaz hakkını bırakma mutlaka al zaten bebeğin de var hem velayet hem nafakan olur. Doktora git derim kendini iyi hissetmiyorsan umarım hayırlı insanlarla karşılaşırsın bundan sonra :)
Çok iyi bir kadin ama kayinvalidem. Ama ben de korkuyorum tabi. Esim bir sure sonra onlara kizmaya baslayacak çünkü benimle ilgilendikleri icinEş ailesi güveneceğiniz en son kişiler olsun. Paşa paşa çocuğa nafaka verecek zaten. Ne ailesi ile ne kendisi ile hiç diyaloga girmeyin.