Çok doğru. Dediklerinizde haklısınız. Olaylar ve kişiler değişkenlik gösteriyor o yüzden anne kendini yıpratmadan karşı tarafada fırsat vermeden olayları toparlamalı. Bu durumda olan tüm kadınlara Allah güç kuvvet versin inşallah
Çok doğru. Dediklerinizde haklısınız. Olaylar ve kişiler değişkenlik gösteriyor o yüzden anne kendini yıpratmadan karşı tarafada fırsat vermeden olayları toparlamalı. Bu durumda olan tüm kadınlara Allah güç kuvvet versin inşallahBen sizin durumunuza üzüldüm, elbette farkındayım çaresiz kadınların. Evlendikten sonra baba evine dönmekle eskiden orada yaşayan o evin kızı aynı pozisyonda asla olmuyor. Atlı sığar çocuklu sığmaz derdi babaannem.
Benim de ikinci sürpriz oldu o yüzden sizinkine inanıyorum.
Sizi eleştirdiğim konu, maddi imkanları sizinkinden farklı olanlara çocuklarını bırakmayı önermenizdi. Sizde işe yaramış ama bir başkası çocuğun velayetini kaptırabilir. Annesi istemedi manevi ihtiyaçlarını gidermedi bana verdi deyip baba tam velayet alırsa annenin çocuğu geri alması imkansız kadar zor.
Çocuklarınız için size güç kuvvet diliyorum, umarım istediklerinizi başarırsınız.
27 yaşıma gireceğim şu an sizi de gayet iyi anlıyorumBen bebegi aldırmayı o yüzden istemedim ki o sürede biz eşimle gayet iyiydik. Maddi yetersizlik şartlardan ve ilk çocugumun da küçük oldugunu düşündügmden ötürü aldırmayı düşündüm eşimden tiksindigim ondan çocuk yapmak istemememden ötürü fln değil. Ailemi çalışma konusunda ikna edemedm denedim ama olumsuz. Bakacaklar la da olmuyor iki çocuguna nasıl bakayım ugraşamam yetemem diyen insana ben zorla ne yaptırabilirim. 18 yaşındaysanız bu tarz konuşmanızı anlarım. Yeterince olay yaşamamış istemediginz durumlara dahil olmamışsnz. Bende atar tutardım bu şekilde. Ama hayat gösteriyorki bazı şeyler olmayınca olmuyor. Dikkat etsende özensende çabalasanda. Benim yeterince çabalamam ya bekarken yada çocuk yapmadan önce olmalıydı ama demekki ben bunun bilincinde değilmişim ve bu olaylara girdim. Çözüm? Çocuklarımı belirli bi yaşa getirene kadar olagan düzeni bozmamak ilerisi için elbette planlarım olacak.
Evden hak iddia edecek belliki. Ne hakkının olduğunu düşünüyorsun diye sordunuz mu?Ben gitmeyi çok düşündüm başka şehire ama işim var. Çocuguma çalışmadan bakamam. Evet bu dediğiniz bana o kadar iyi gleir ki. Bu şehirde kalmak istemiyorum. Anlaşmalıya çevirmiyor, dün tamam dedi ama gece gene bırak günü gelsin diyor, istemiyorum benimde haklarım var diyor.
Diğer konunuzu da okudum. Birbirinizi çok yıpratmışsınız, artık gerçekten bitmiş ilişkiniz.Avukat para demek. Eşimin bakmayacagi ortada. Bakıcı parasi veriyorum her ay. Avukat çok para almaz mi
Avukatsız iş yapmayın lütfen, protokol hazırlanması gerekiyor ve siz onu kendiniz hazırlayamazsınız.Avukat para demek. Eşimin bakmayacagi ortada. Bakıcı parasi veriyorum her ay. Avukat çok para almaz mi
Hayatının hatasini yapiyosun anne babadan başka hepsi elAnlasmaliya cevirmeyi kabul etti. Nasil daha hizli bosanabilirim. Aailemi ben istemiyorum. Kayinvalidem yanimda kayinpederim de. Annemden babamdan çok onlara guveniyorum
Çocuğum yok ama ilk üç sorunuza kocaman ve çığlıklı bir EVEEEEEET. Yahu diyorsunuz ne kadar gerzekmişim de bu herifi çekmişim, uçuş uçuş oluyorsunuz mutluluktan.Guvenebiliyir mu peki insan. Oluyor mu kötü birinden sonra iyi biri cikiyor mu insanin karsisina. Onunla.istedigim hayalleri baskasiyla da isteyebilecek miyim. Evladima iyi olacak mi. Cocugum mutlu olacak mi? Böyle bir ihtimal var mi
Sizin cevabınızı çoğunluk beğenmemiş ama gerçekten doğru tespit sizinki.. Bu çocuk sadece anneye ait değil, babanın da sadece ihtiyacını karşıladığı mal mülk değil.. Boşanmalarda hep annenin üstüne yıkılıyor çocukla ilgili tüm sorumluluk.. Bir taraf kendini bertaraf ediyor ve olan çocuğa oluyor tabiki.."Bebeği sana bırakıyorum" demeyi denediniz mi?
İnanın herşey çok farklı olur. Hayatına bekar gibi devam edemez. Mecbur geri vites yapar. Sabaha kadar oyun oynayıp uyuyamaz. Bebeği annenin alması adama hediye oluyor. Birde şahit olduğum şu ki, uzaktaki ebeveyn daha kıymetli oluyor.
Katılıyorum aslında o çocuk anne kadar babanın da, en kolay savunma "bakamaz" bakamazsa bakamasın neden ben bakmak zorundayım sırf kadın ruhu daha fedakar olduğu için mi? Bu ülkede çalışmadığı halde boşanan nafaka alamayan çocuklarıyla baba evine sığınmak zorunda kalan pek çok kadın var. Neden linç kültürüyle böyle çaresiz kadınlar bir de çocuk yüklüyoruz. Burada nadiren boşanırken çocukları kocasına bırakmak isteyen kadın çıkıyor onları da buradaki kadınlar şamar oğlanına çeviriyor. Neden kadının üzerine tapulu bu çocuklar. Kadın tek başına mı yaptı, kadın istedi diyelim adam yapmasaydı, korunmak çok mu zor. "adam bakmaz" adam bakmazsa babaanne baksın, baba parayı getirsin o da baksın. Ailem arkamda değil diye boşanamayan kadınların aileleri en çok çocukları istemediğinden durmuyor kadının arkasında. Şimdi beğenmedim dolacak bu mesaj ama tek başıma yapmadığım çocuğun yükü neden benim üzerime kalıyor sadece, vicdani sorumluluk neden anneninSizin cevabınızı çoğunluk beğenmemiş ama gerçekten doğru tespit sizinki.. Bu çocuk sadece anneye ait değil, babanın da sadece ihtiyacını karşıladığı mal mülk değil.. Boşanmalarda hep annenin üstüne yıkılıyor çocukla ilgili tüm sorumluluk.. Bir taraf kendini bertaraf ediyor ve olan çocuğa oluyor tabiki..
bi komşumun kayınpederi, eşi öldukten sonra, en küçüğü 3.5 yasinda olan, 3 erkek çocuğa bakmış. adam resmen hayatını adamış. biz şımartıyoruz bu erkekleri. "yapamaz!" degil "yapmaz" onun doğrusu. birak bakalim görsün dunya kac bucak.Katılıyorum aslında o çocuk anne kadar babanın da, en kolay savunma "bakamaz" bakamazsa bakamasın neden ben bakmak zorundayım sırf kadın ruhu daha fedakar olduğu için mi? Bu ülkede çalışmadığı halde boşanan nafaka alamayan çocuklarıyla baba evine sığınmak zorunda kalan pek çok kadın var. Neden linç kültürüyle böyle çaresiz kadınlar bir de çocuk yüklüyoruz. Burada nadiren boşanırken çocukları kocasına bırakmak isteyen kadın çıkıyor onları da buradaki kadınlar şamar oğlanına çeviriyor. Neden kadının üzerine tapulu bu çocuklar. Kadın tek başına mı yaptı, kadın istedi diyelim adam yapmasaydı, korunmak çok mu zor. "adam bakmaz" adam bakmazsa babaanne baksın, baba parayı getirsin o da baksın. Ailem arkamda değil diye boşanamayan kadınların aileleri en çok çocukları istemediğinden durmuyor kadının arkasında. Şimdi beğenmedim dolacak bu mesaj ama tek başıma yapmadığım çocuğun yükü neden benim üzerime kalıyor sadece, vicdani sorumluluk neden annenin
Hepinize yorumlar i için teşekkür ederim.
Merhaba siteye yeni üye oldum. Önceki konularınızı merak ettim acaba nerden bakacağımOkuyanlar bilir okumayanlar da okuyabilir.
Eşim cumartesi belki bir umut barışıriz diye geldi. O da kendi gelmedi ben zorla getirdim. Bebegim 9 aylık olacak. Cumartesi ve pazar gezdik dolaştık ama eşim hiç yanaşmadı. Boşanma davasını kapatmayacagini ve yüzüğü takmayacagini söyledi. Bugün yine konuşmaya çalıştım olmadi. Bu saatten sonra duzelse bile ben istemiyorum. Seninle evli kalmayi istemiyorum dedi. Bosanacagim bilgasayar oynayip sabaha kadar uyuyacağım dedi. Seni istemiyorum falan dedi. Boşanma davasını cekismeli açmış. Anlasmaliya cevirecegimi söyledim. Boşanan veya bu konuda bilgisi olan arkadaşlar bana destek olabilir mi?. Dilekçeyi nasıl yazarim ne yazabilirim. Bu evliliği en çabuk nasıl bitirebilirim. Bebeğim için psikolojik destek almalimiyim. Evimiz ve arabamiz var. Evi ben evlenmeden önce aldim ona dokunamaz. Araba için kredimiz var, bebeğimi aabah bakiciya biraktigim icin satmak istemiyorum. Satarsakta borcu kapatip bana araba almasini istiyorum nasil olacak. Psikoloja gitmelimiyim. Çünkü bu 3 ay içinde yaşadığım 2. Travma annem de babam da esim de beni terk etti. Ne yapmaliyim. Bebegimi iyi bir insan olarak yetistirebilir miyim. Bu kadar olayın ustesinden tek başıma gelebilir miyim. Ne olur yardim edin. Eşi daha önce deliler gibi aşık gibi davrnaipta bu hale gelen var mi. Nasil atlattiniz. Daha çok gencim 23, yasindayim. Bir daha birilerine nasil guvenebilirim. Eşimde bana zamaninda çok sözler verdi. Başkası da verse ne yapacağım. Ben eşime sonsuz guveniyordum anneme de babama da. Ne yapacağım şimdi Allah aşkına yardim edin.