Nihal hanım okuduğumdan beri etkisindeyim konunun.ablanizi çok vahşi buldum.icinde ne kadar kızgınlık olursa olsun telefonun sert tarafıyla saldırması nasıl kabuledilirki.kapiniza gelip size yalvarıp ozurdilemesi ve bunu telafi için birşeyler yapması lazım.sizin için bu durum travma olarak kalmıştır nasıl affediceksiniz ya birdaha sinir anında saldırırsa diye korku kalp çarpıntısı bile gelişebilir.bence ablanizin psikolojik destek alması lazım ben onu hiç normal görmedim.affedilirmi tabiiki zamanla gerekli güven ve karşı tarafın içtenliği ve tutumu sizi ikna eder affedilir ama şu süreç sizin bunları dusuneceğiniz bir süreç değil.ablanizinda durumu ne içtenlik içeriyor nede güven veriyor buda bir gerçek.size hayırlı doğumlar diliyorum..Rabbim en güzel şekilde kucağınıza almayı nasip etsin.Varmış evet. Anneme “çok pişman olduğunu, geceleri rüyalarına girdiğini, Ya bana bir şey olsaymış diye düşündüğünü” söylemiş.
Ama nasıl ki bu olay onda rahatlama sağladı, senelerin zehirini akıttı bende de aynı şekilde onla bütün ipleri kopardı. Önceden yine bana sözel tacizler yapardı. Ben bir şekilde affederdim. Bu sefer kesinlikle istemiyorum. Ölen benimde babamdı. Benimde en çok desteğe ihtiyacım olduğu zamanlardı. Beni yalnız bıraktılar.
BitanesinBebeğin sağlıkla gelsin Nihalciğim.
Gerisi boş.
Bikere bu kadar manipüle ediliyorsam aileyle görüsmem ve darp icin sikayette bulunurdum.İyi akşamlar hanım arkadaşlarım.
İlk konumu açtım çünkü beni son derece rahatsız eden bir konu hakkında görüşlerinizi almak istiyorum.
Geçen sene babamı kaybettik. 16 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra çoklu organ yetmezliğinden vefat etti. Babamın vefatının ardında ablam mal mülk yüzünden benle kavga etti. En sonunda ablam benim kafamı cep telefonu ile darp etti. 1 hafta kafamda 3 dikişle dolaştım.
Annem bu olan biten karşısında tarafsız kaldı. “Sen de ona bir sürü laf sözledin” dedi. Ama bence sözlü tartışmak ile darp aynı kefede tutulacak bir şey değil. Kafama 3 kez darbe aldım. Allah korusun beyin kanaması bile geçirebilirdim. Vurduğu anda yere yıkıldım. Ben ona itme şeklinde dahi olsa herhangi bir karşılık veremedim.
Son günlerde yaşadığım 2 olay beni gerçekten çok demoralize etti.
İlkinde annem telefonda arkadaşıyla konuşuyor, benim duyduğumu bilmiyor. Arkadaşı çocukları soruyor. Annem “Mine’nin bir kızı var. Merve’nin ikizleri var. Nihal Türkiye’nin en iyi doktorlarına gitti ama çocuğu olmuyor” dedi. Arkadaşı da “ Evliliği iyi olsunda çocuk işleri nasip” dedi. Daha sonrasında ben 5. Tüp bebek tedavimde şu an hamileyim. Yani ben tedavi oluyorum evet ama arkadaşına böyle diyemez miydi? “Tedavi oluyor, uğraşıyor, inşAllah olur.” dese benim için daha iyi dilekte bulunmuş olmaz mıydı?
İkinci olay ise yine kavga ettiğim ablam yüzünden. Malum yaz geldi. Ablam tatil yapmak, annemin yanına gelmek istiyor. Annem kuzenime diyor ki “Ben Nihal’e yemeğini yollarım, karşılaşmasınlar. Mine Nihal’den korkuyor. Nihal’de kendini çok masum göstermesin” Yani kafama darp yiyen benim ama korku duyan Mine.
Ben bu olaylar karşısında annemin ablamdan taraf olduğunu ve aramızdaki dengeyi kuramadığını düşünüyorum.
Sizce ne yapmalıyım. Hamileliğimin ilk 3 ayı kritik olduğu için mümkün olduğunca uzak durmayı düşünüyorum. Yarın bir gün yanlız kaldığı için yine beni yanına çağırır ama artık gerçekten ruh halim annemin gel gitlerine müsade etmiyor.
Hepinize şimdiden cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Teşekkür ederim. Allah razı olsun.Nihal hanım okuduğumdan beri etkisindeyim konunun.ablanizi çok vahşi buldum.icinde ne kadar kızgınlık olursa olsun telefonun sert tarafıyla saldırması nasıl kabuledilirki.kapiniza gelip size yalvarıp ozurdilemesi ve bunu telafi için birşeyler yapması lazım.sizin için bu durum travma olarak kalmıştır nasıl affediceksiniz ya birdaha sinir anında saldırırsa diye korku kalp çarpıntısı bile gelişebilir.bence ablanizin psikolojik destek alması lazım ben onu hiç normal görmedim.affedilirmi tabiiki zamanla gerekli güven ve karşı tarafın içtenliği ve tutumu sizi ikna eder affedilir ama şu süreç sizin bunları dusuneceğiniz bir süreç değil.ablanizinda durumu ne içtenlik içeriyor nede güven veriyor buda bir gerçek.size hayırlı doğumlar diliyorum..Rabbim en güzel şekilde kucağınıza almayı nasip etsin.
bazı anne babaların gerçekten evlat ayrımı yaptığını düşünüyorum ben de. bizim üst komşunun da 3 çocuğu var, küçük olanlar ikiz üstelik. ama ara ara der, ikizlerin erkek olanını başka seviyorum diye.
sebep ? o, ona hiç karşılık vermiyormuş. diğerleri ile tartışıyorlarmış bazen.
anne de olsa baba da olsa demek herkes önce insan ve işine gelene daha yakın oluyor. ben buna inanıyorum artık.
benim kardeşim yok, sizinle empati yapmam kolay değil ama tahmin edebiliyorum nasıl incindiğinizi. çünkü anneniz için birden fazla çocuk olsa da sizin 1 tane anneniz var.
ondan daha yapıcı ve özenli olmasını beklemeniz de çok normal.
belki de bunlardan vazgeçip sadece kendi hayatınıza odaklanmanız en iyisi olacak.
bebişiniz sağlıkla gelsin.
allah aşkına ne güzel hamileymişsiniz . bir ara verin bu kaos ortamınaİyi akşamlar hanım arkadaşlarım.
İlk konumu açtım çünkü beni son derece rahatsız eden bir konu hakkında görüşlerinizi almak istiyorum.
Geçen sene babamı kaybettik. 16 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra çoklu organ yetmezliğinden vefat etti. Babamın vefatının ardında ablam mal mülk yüzünden benle kavga etti. En sonunda ablam benim kafamı cep telefonu ile darp etti. 1 hafta kafamda 3 dikişle dolaştım.
Annem bu olan biten karşısında tarafsız kaldı. “Sen de ona bir sürü laf sözledin” dedi. Ama bence sözlü tartışmak ile darp aynı kefede tutulacak bir şey değil. Kafama 3 kez darbe aldım. Allah korusun beyin kanaması bile geçirebilirdim. Vurduğu anda yere yıkıldım. Ben ona itme şeklinde dahi olsa herhangi bir karşılık veremedim.
Son günlerde yaşadığım 2 olay beni gerçekten çok demoralize etti.
İlkinde annem telefonda arkadaşıyla konuşuyor, benim duyduğumu bilmiyor. Arkadaşı çocukları soruyor. Annem “Mine’nin bir kızı var. Merve’nin ikizleri var. Nihal Türkiye’nin en iyi doktorlarına gitti ama çocuğu olmuyor” dedi. Arkadaşı da “ Evliliği iyi olsunda çocuk işleri nasip” dedi. Daha sonrasında ben 5. Tüp bebek tedavimde şu an hamileyim. Yani ben tedavi oluyorum evet ama arkadaşına böyle diyemez miydi? “Tedavi oluyor, uğraşıyor, inşAllah olur.” dese benim için daha iyi dilekte bulunmuş olmaz mıydı?
İkinci olay ise yine kavga ettiğim ablam yüzünden. Malum yaz geldi. Ablam tatil yapmak, annemin yanına gelmek istiyor. Annem kuzenime diyor ki “Ben Nihal’e yemeğini yollarım, karşılaşmasınlar. Mine Nihal’den korkuyor. Nihal’de kendini çok masum göstermesin” Yani kafama darp yiyen benim ama korku duyan Mine.
Ben bu olaylar karşısında annemin ablamdan taraf olduğunu ve aramızdaki dengeyi kuramadığını düşünüyorum.
Sizce ne yapmalıyım. Hamileliğimin ilk 3 ayı kritik olduğu için mümkün olduğunca uzak durmayı düşünüyorum. Yarın bir gün yanlız kaldığı için yine beni yanına çağırır ama artık gerçekten ruh halim annemin gel gitlerine müsade etmiyor.
Hepinize şimdiden cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Evin ablası aslında benim. Çünkü hayata erken atıldım. 20 yaşında ilk evliliğimi yaptım. Ablam 38 yaşında kadar annemlerle kaldı. Kendi yatağını toplamaktan acizdi. Babam hayattayken ablam hep bana kinlendi. Çünkü ben yetişkindim. Kendi ayaklarımın üstünde duruyordum. Babam benim fikirlerime önem veriyordu. Bir anlık bir öfke patlaması değil. Darp olayından sonra apartmanın video kayıtlarını izledim. Ablam evden çıkıyor. Gayet sakin. Telefonundan mesaj atıyor. Ben feryat figan kafamı tutuyorum, her yerim kan olmuş dışarda eşimi arıyorum. Annem peşimden geliyor. Hastaneye gitme, olay büyümesin diyor. Çok büyük travma yaşadım. Etkisinden kurtulmuş değilim ama annem ablamı affetmediğim için bana agresif davranıyor. Şimdi yaz geldiği için ablam tatil yapma peşinde. Annemde o yüzden beni evinden uzak tutmaya çalışıyor. Ama adım gibi eminim onlar gidince, yalnız kalınca yine bana gel diye ajitasyon yapacak. Bu sefer bebeğim için merhamet göstermeyeceğim. Ben zarar gördüm. Bebeğimi tehlikeye atmayacağım.Ben bu miras olaylarında ablaları anlamıyorum
Ablayım, dünyanın hiçbir malı mülkü kardeşimden değerli değil. Hele ki babamı kaybetmişken hiç girmem o davalara. Hepsini alsın hatta. Ne demek kardeşimi darp etmek. Ablayım diye geçiniyor mu birde.
İlk 3 ay değil tüm hamilelik stresten uzak tutun kendinizi. Hele ki zor kavuşmuşsunuz bebeğinize. Yemek vs bir şekilde halledilir. Benim de riskli. Evi pislik götürse de bebeğim için iş yapmıyorum. Eşim bir silip süpürüyor o kadar. Yemeği de bir şekilde hallediyoruz. Siz de annenizle görüşmeyin. Eşinizle halledersiniz.
Yok evlerimiz ayrı. Ama ben her gün yanına gidiyorum. Yalnız kalmasın diye vakit geçiriyorum. Şimdi ablam geleceği için beni evinden uzak tutma derdinde. Ben hamile olduğum için yemek yapamam diye düşünüyor. Yeni yeni bulantılarım başladı. Ben yapamazsam eşim yapar. Kimseye muhtaç değiliz.Annenizle ayni evde mi yasiyorsunuz? Orasini anlamadim. Anne neden size yemek gonderiyor.
Yapilacak tek sey o abla ile gorusmenek. Anneden de uzak durmak.
Amin, teşekkür ederimÖncelikle hayırlı olsun canım Allah analı babalı büyütsün .şimdi sakın stres yapma bebeğini düşün .ikincisi keşke mal mülk olayı anne baba sağken yapılmalı sonra kavgalar çıkıyor .üçüncüsü ablan varken uğrama eve boş yere sinirlenme benim annem 2 erkek kardeşiyle konuşmuyor senelerce bizde kaldı yardımcı olduk ama boşmuş annem hep der hayırsız beni yoran kardeşle işim olmaz en iyisi uzak durmak der şuan kafası rahat.annem o kadar iyi kalpli ki ama boşmuş hep kendini üzdü
Siz o yalniz kalmasin diye gidiyormussunuz ama sanirim mesafe koyma zamani gelmis. Bence bu donemi kendinizle ilgilenerek gecirin. Size deger vermeyen insanlari bazen soyle uzakran seyretmek en iyisi. Kendi mutlulugunuza bakin.Yok evlerimiz ayrı. Ama ben her gün yanına gidiyorum. Yalnız kalmasın diye vakit geçiriyorum. Şimdi ablam geleceği için beni evinden uzak tutma derdinde. Ben hamile olduğum için yemek yapamam diye düşünüyor. Yeni yeni bulantılarım başladı. Ben yapamazsam eşim yapar. Kimseye muhtaç değiliz.