- 15 Mayıs 2021
- 617
- 1.252
Öncelikle hayırlı olsun Allah sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin
Öncelikle hayırlı olsun Allah sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsinİyi akşamlar hanım arkadaşlarım.
İlk konumu açtım çünkü beni son derece rahatsız eden bir konu hakkında görüşlerinizi almak istiyorum.
Geçen sene babamı kaybettik. 16 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra çoklu organ yetmezliğinden vefat etti. Babamın vefatının ardında ablam mal mülk yüzünden benle kavga etti. En sonunda ablam benim kafamı cep telefonu ile darp etti. 1 hafta kafamda 3 dikişle dolaştım.
Annem bu olan biten karşısında tarafsız kaldı. “Sen de ona bir sürü laf sözledin” dedi. Ama bence sözlü tartışmak ile darp aynı kefede tutulacak bir şey değil. Kafama 3 kez darbe aldım. Allah korusun beyin kanaması bile geçirebilirdim. Vurduğu anda yere yıkıldım. Ben ona itme şeklinde dahi olsa herhangi bir karşılık veremedim.
Son günlerde yaşadığım 2 olay beni gerçekten çok demoralize etti.
İlkinde annem telefonda arkadaşıyla konuşuyor, benim duyduğumu bilmiyor. Arkadaşı çocukları soruyor. Annem “Mine’nin bir kızı var. Merve’nin ikizleri var. Nihal Türkiye’nin en iyi doktorlarına gitti ama çocuğu olmuyor” dedi. Arkadaşı da “ Evliliği iyi olsunda çocuk işleri nasip” dedi. Daha sonrasında ben 5. Tüp bebek tedavimde şu an hamileyim. Yani ben tedavi oluyorum evet ama arkadaşına böyle diyemez miydi? “Tedavi oluyor, uğraşıyor, inşAllah olur.” dese benim için daha iyi dilekte bulunmuş olmaz mıydı?
İkinci olay ise yine kavga ettiğim ablam yüzünden. Malum yaz geldi. Ablam tatil yapmak, annemin yanına gelmek istiyor. Annem kuzenime diyor ki “Ben Nihal’e yemeğini yollarım, karşılaşmasınlar. Mine Nihal’den korkuyor. Nihal’de kendini çok masum göstermesin” Yani kafama darp yiyen benim ama korku duyan Mine.
Ben bu olaylar karşısında annemin ablamdan taraf olduğunu ve aramızdaki dengeyi kuramadığını düşünüyorum.
Sizce ne yapmalıyım. Hamileliğimin ilk 3 ayı kritik olduğu için mümkün olduğunca uzak durmayı düşünüyorum. Yarın bir gün yanlız kaldığı için yine beni yanına çağırır ama artık gerçekten ruh halim annemin gel gitlerine müsade etmiyor.
Hepinize şimdiden cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Hamilelik stresten üzüntüden direkt olumsuz etkileniyor.Simdiden takmaya başlamışsınız bile bence ikisiyle de aynı ortamda bulunmayarak bebeğinizi kendinizi koruyun.Saglicakla gelsinİyi akşamlar hanım arkadaşlarım.
İlk konumu açtım çünkü beni son derece rahatsız eden bir konu hakkında görüşlerinizi almak istiyorum.
Geçen sene babamı kaybettik. 16 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra çoklu organ yetmezliğinden vefat etti. Babamın vefatının ardında ablam mal mülk yüzünden benle kavga etti. En sonunda ablam benim kafamı cep telefonu ile darp etti. 1 hafta kafamda 3 dikişle dolaştım.
Annem bu olan biten karşısında tarafsız kaldı. “Sen de ona bir sürü laf sözledin” dedi. Ama bence sözlü tartışmak ile darp aynı kefede tutulacak bir şey değil. Kafama 3 kez darbe aldım. Allah korusun beyin kanaması bile geçirebilirdim. Vurduğu anda yere yıkıldım. Ben ona itme şeklinde dahi olsa herhangi bir karşılık veremedim.
Son günlerde yaşadığım 2 olay beni gerçekten çok demoralize etti.
İlkinde annem telefonda arkadaşıyla konuşuyor, benim duyduğumu bilmiyor. Arkadaşı çocukları soruyor. Annem “Mine’nin bir kızı var. Merve’nin ikizleri var. Nihal Türkiye’nin en iyi doktorlarına gitti ama çocuğu olmuyor” dedi. Arkadaşı da “ Evliliği iyi olsunda çocuk işleri nasip” dedi. Daha sonrasında ben 5. Tüp bebek tedavimde şu an hamileyim. Yani ben tedavi oluyorum evet ama arkadaşına böyle diyemez miydi? “Tedavi oluyor, uğraşıyor, inşAllah olur.” dese benim için daha iyi dilekte bulunmuş olmaz mıydı?
İkinci olay ise yine kavga ettiğim ablam yüzünden. Malum yaz geldi. Ablam tatil yapmak, annemin yanına gelmek istiyor. Annem kuzenime diyor ki “Ben Nihal’e yemeğini yollarım, karşılaşmasınlar. Mine Nihal’den korkuyor. Nihal’de kendini çok masum göstermesin” Yani kafama darp yiyen benim ama korku duyan Mine.
Ben bu olaylar karşısında annemin ablamdan taraf olduğunu ve aramızdaki dengeyi kuramadığını düşünüyorum.
Sizce ne yapmalıyım. Hamileliğimin ilk 3 ayı kritik olduğu için mümkün olduğunca uzak durmayı düşünüyorum. Yarın bir gün yanlız kaldığı için yine beni yanına çağırır ama artık gerçekten ruh halim annemin gel gitlerine müsade etmiyor.
Hepinize şimdiden cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Stres hamileligin en büyük düşmanı. Bende bir sebepten birkac hafta aşırı stres yaşadım ve bebegim normalde ileride giderken gelişimi geriledi.Ekim 2020’de darp edildim.
Büyük ihtimal babamın vefatından sonra yaşadıklarım yüzünden tüp bebek tedavilerimde hep olumsuz sonuçlandı. En sonunda bu ay pozitif gördüm. Bu kadar uğraştıktan sonra annemin beni manipüle etmesine izin vermeyeceğim.
Allah razı olsun. Ben hayatımın en mutlu zamanlarını yaşıyorum. Hayatım boyunca hep kendi başımın çaresine baktım. 20 yaşında evlendim. Bir sorunum varsa kendi içimde çözmeye çalıştım. 15 senenin sonunda terk edildim. Yine tek başıma yaşadım. Yasımı kendi içimde tuttum. Boşandıktan sonra ayaklandım, 2. Evliliğimi yaptım. Zar zor tedavilerle hamile kaldım. Artık diyorum ki “Şimdi benim sıram” Onlarla, dengesizlikleriyle uğraşmayacağım. Ben kendi çekirdek ailemde mutlu ve huzurluyum.Öncelikle hayırlı olsun Allah sağlıkla bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsinZarar veren ailemiz de olsa uzak durmak en güzeli. Hiç kimseyi sadece sıfatlarından ötürü sevemeyiz anne, baba, kardeş vs. Sevgiyle birlikte saygı da çok önemli. Kalpten hissedilmeyen hiç bir bağın önemi yok inanın
Six Feet Under evet canım arkadaşım. Annem çok dengesiz. İyi mi kötü mü tarafı belli değil.
Dün gelmiş “Senin için hatim indireceğim” diyor. Beni tüp bebek tedavimde motive etmedi ki. “Olur kızım” demedi. O benden umudunu kesmişti ama ben Allah’tan umudumu kesmedim.
Üzerinde kendi emeğimiz olmayan mal mülk yüzünden ablam benimle kavgaya düştü. Babamın kemikleri sızlıyordur
Ne kadar doğru söyledikleriniz. Çok güçlü ve karakterlisinizAllah razı olsun. Ben hayatımın en mutlu zamanlarını yaşıyorum. Hayatım boyunca hep kendi başımın çaresine baktım. 20 yaşında evlendim. Bir sorunum varsa kendi içimde çözmeye çalıştım. 15 senenin sonunda terk edildim. Yine tek başıma yaşadım. Yasımı kendi içimde tuttum. Boşandıktan sonra ayaklandım, 2. Evliliğimi yaptım. Zar zor tedavilerle hamile kaldım. Artık diyorum ki “Şimdi benim sıram” Onlarla, dengesizlikleriyle uğraşmayacağım. Ben kendi çekirdek ailemde mutlu ve huzurluyum.
Nihal,oncelikle insanlari yonetiyorsun,onlara yon veriyorsun,koordineli olmadiklarinda ise toparlamaya,birikteliklerini saglamaya calisiyorsun ama isler aileye geldiginde tikaniyorsun degil mi :) Cunku kendi sokugumuzu dikemiyoruz.
İsten insanlari cikaririz,yeri gelir onemli kararlar alirizi,bazen alakamiz olmasa bile icranin basi oldugumuz icin butun aksilikler bize fatura edilir ki bunlara zaten alistik :)
Bu nedenle aile konusunda da biraz objektif bakmamiz lazim geliyor.
Oncelikle abla,ilk goz agrisi.İster istemez Anne ona karsi bir cekim hissediyor.Abla buyuk oldugu icin hep hakli,kardes ise kucuk oldugu icin hep haksiz oluyor.Konusup bagirmasi gereken abla yutup susmasi gereken hep kardes oluyor.
Ve Annen net bir bicimde ablandan cekiniyor,sen kusersen bile gonlunu alabilecegini dusunurken ablanin kendisine kusmesini dusunmek dahi istemiyor.
Bu yemegini yollarimlar kendini masum gostermesinler hep ablani motive etmek icin.Hata yaptiginin farkinda sadece seni geri kazanabilecegini bildigi icin bu konuda diretiyor.Emin ol bir hastalik gecirse (Allah korusun,evlerden uzak)ilk tercihi gelip sende kalmak olur,neden biliyormusun..Sefkatli ve merhametli oldugunu bildigi icin :) Yani ablana telefon bile edemez cekincesinden :)
Hic uzme kendini,hatasinin farkinda ve duzelecek.Mecbur kalacak.Sen bu sekilde durmaya devam et yeter.
Zaten binbir emekle gebe kalmışsınız sakın bu vakitten sonra huzurunuzdan taviz vermeyin. Madem öyle kızı görev icabı da olsa sizden özür dilesin öyle oturun masaya. Taviz verdikçe alıyorlar bitmiyor annem de bana olan sevgisinden geberecek gibi romantizm yüklüdür ama dayakçı kızıyla beni aynı kefeye koyar ikiniz de aynısınız der ki ben asla el kaldırmam kimseye. Hep bu hastalıklı ortamda yaşadığımız için bunları kendileri gibi normalleştirmemizi bekliyorlar ama hayır onlar değil huzur arayanların dediği olucak sakın taviz vermeyin anneniz çok vicdan yapıyorsa diğer kızına yapsın somurusunu. Onlara bu duygusal baskıları asla yapamıyorlar tabii kimleri daha kolay yumusaticaklarsa onlar üstüne oynuyorlarAnnem bayramda çok ısrar etti. Ajitasyon yaptı. “Ölmeden son isteğim üçünüzün aynı sofrada bir arada olması” dedi. Ama ben affedemiyorum. Ben ablamı affetmedikçe annemde bana karşı daha agresif oluyor. Korku duyan Mine imiş ben kafamdan bir hafta çekiç sesiyle dolaştım. Telefonu kafama çekiç gibi vurdu.
Nihalcigim kim haklı kim değil bilemiyoruz buradan, gerçi ne kadar adil olabiliriz zaten ki onu da bilemiyorum .İyi akşamlar hanım arkadaşlarım.
İlk konumu açtım çünkü beni son derece rahatsız eden bir konu hakkında görüşlerinizi almak istiyorum.
Geçen sene babamı kaybettik. 16 gün yoğun bakımda kaldıktan sonra çoklu organ yetmezliğinden vefat etti. Babamın vefatının ardında ablam mal mülk yüzünden benle kavga etti. En sonunda ablam benim kafamı cep telefonu ile darp etti. 1 hafta kafamda 3 dikişle dolaştım.
Annem bu olan biten karşısında tarafsız kaldı. “Sen de ona bir sürü laf sözledin” dedi. Ama bence sözlü tartışmak ile darp aynı kefede tutulacak bir şey değil. Kafama 3 kez darbe aldım. Allah korusun beyin kanaması bile geçirebilirdim. Vurduğu anda yere yıkıldım. Ben ona itme şeklinde dahi olsa herhangi bir karşılık veremedim.
Son günlerde yaşadığım 2 olay beni gerçekten çok demoralize etti.
İlkinde annem telefonda arkadaşıyla konuşuyor, benim duyduğumu bilmiyor. Arkadaşı çocukları soruyor. Annem “Mine’nin bir kızı var. Merve’nin ikizleri var. Nihal Türkiye’nin en iyi doktorlarına gitti ama çocuğu olmuyor” dedi. Arkadaşı da “ Evliliği iyi olsunda çocuk işleri nasip” dedi. Daha sonrasında ben 5. Tüp bebek tedavimde şu an hamileyim. Yani ben tedavi oluyorum evet ama arkadaşına böyle diyemez miydi? “Tedavi oluyor, uğraşıyor, inşAllah olur.” dese benim için daha iyi dilekte bulunmuş olmaz mıydı?
İkinci olay ise yine kavga ettiğim ablam yüzünden. Malum yaz geldi. Ablam tatil yapmak, annemin yanına gelmek istiyor. Annem kuzenime diyor ki “Ben Nihal’e yemeğini yollarım, karşılaşmasınlar. Mine Nihal’den korkuyor. Nihal’de kendini çok masum göstermesin” Yani kafama darp yiyen benim ama korku duyan Mine.
Ben bu olaylar karşısında annemin ablamdan taraf olduğunu ve aramızdaki dengeyi kuramadığını düşünüyorum.
Sizce ne yapmalıyım. Hamileliğimin ilk 3 ayı kritik olduğu için mümkün olduğunca uzak durmayı düşünüyorum. Yarın bir gün yanlız kaldığı için yine beni yanına çağırır ama artık gerçekten ruh halim annemin gel gitlerine müsade etmiyor.
Hepinize şimdiden cevaplarınız için teşekkür ediyorum.
Allah razı olsunCanim öncelikle basin sagolsun. Babanin mekani cennet olsun insallah. Negatif insanlardan uzak durmak lazim. Bu anne veya kardes olsa bile. Bazen anneler en cok dram yaratan cocugu tutuyor "aman agzimizin tadi bozulmasin" modunda cünkü olay ciksin istemiyorlar ve sizin "akli basinda" oldugunuzu bildigi icin. Söylemesi kolay ama takmamaya calisin. Cünkü dramci insanlar hep dram ister ve buna firsat yaratir. Uzak durun. Zaten hassas zamanlardan geciyorsunuz. Insallah en kisa zamanda kucaginiza bebeginizi alirsiniz❤ek not: Profil resminizdeki gelin sizseniz cok güzelsiniz masallah ❤
Aaa resimdeki sen misinAllah razı olsunBabam hayatta iken böyle sorunlar yaşamadık. Babam masaya yumruğunu vurar, kimse onun sözünün üstüne söz söyleyemezdi. Ne zaman babam gitti, bizim aile dağıldı. Ablam hayatı boyunca tam bir baş belasıydı. Ben 20 yaşında evlendim. O zamandan beri beni delice kıskandı. Çünkü ben yetişkinler ligindeydim. Kendi kararlarımı kendim veriyordum. Babam fikirlerime önem veriyor, saygı duyuyordu. Ablam 38 yaşında görücü usulü evlendi. Annelerim yanında yatağını toplamaktan aciz bir insandı.
İltfatınız için teşekkür ederim.O sizin güzelliğiniz. Makyözünde payı var tabii
Evet bitanemNihal'im hamileymissinSaglicakla kucagina alirsin insallah. Cok mutlu oldum senin adına.
Ablanin darbinin affı yok. Hatalı. Annende malesef dengeyi tutturamiyor. Daha cok arada kalmis. Yalniz bu adaletsizligin o an olmadigini düşünüyorum. Nihal... Annen bunu hep yapti. Cocuklugunda, genc kızlığında, evlendiginde, bosandiginda... Bastan beri böyleydi. Değişir mi? Degismeyecek.
En guzeli uzak kalmak. Inan kurdugun aile hazinen olacak. Hep mutlu ol