Bir şey kırılınca ne yapmaları lazım ? Bunca yıllık annen baban sen evlenince eşinle yaşadığın evlilikle kiyasliyor olabilirsin ya da eşinin ailesiyle. Sen uyu biz kahvaltı yaparız demeleri absürt değil 7.40 da mesela ben kahvaltı yiyemem sen yerken oturur çay içerler eşlik ederler orası ayrı. Dışarı yemeğe de masraf olmasın diye düşünmüşlerdir. Öyle bir anlatmissiniz ki anneniz babaniz kocanizla aranızı bozup evi barki dagitmislar.herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum
Kesinlikle siz abartıyorsunuz. Psikolojik bir probleminiz mi var?herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum
Çok hava, civa şeyler bu yazdıklarınız. Keşke böylesi şeylere takılıp kendinizi mutsuz etmeseniz. Belki de aileniz böyle minik şeylere takılacağımızdan korkup gelmemişlerdir bunca zaman.herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum
Araları bozuktur, ya da ciddi sorunları vardır ama sizin aşırı duygusallığınız, hassas döneminiz yüzünden gizlemeye çalışıyorlardır. Burada bile durumu yetişkin gibi irdelemek yerine "beni sevmiyorlar" diyerek mağduriyet yaratıyorsunuz kendinize.aslında şu an sizin acaba eşinizi mi sevmiyorler demenizle sayenizde çözdüm sanırım beni sevmiyorlar o yüzden olmalı
Çok erken kahvaltı ediyorlarsa sizi uykunuzdan etmek istememişlerdir. Dışarıda yemek yiyerek para harcatmak istememiş olabilir anneniz, çekinmiştir belki. Lise zamanındaki anınızı neyin üzerime söyledi acaba ve neden korktuğunuzu düşündü, siz daha iyi bilirsiniz. Ocağı açık unutma kısmı insanlık halidir olabilir, hele de yaş geçtikçe. Babanızın ayrı oturmasıda, bazı babalar öyle, örneklerini biliyorum çevremde. Üzüldüğünüz konuları konuşun annenizle. Hassas dönemde olduğunuz için fazla takılmışsınız gibi geldi bana.herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum
herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum
Uzak kalınca tanıyorsun insanları bu kişiler anne baba bile olsa öyle... bir de anne babalar damadın evinde rahat olamıyorlar o evde kızları da olsa bu böyle genellikle...herkese iyi akşamlar arkadaşlar..
Şimdi size bir derdimi anlatıcam; ben 3 yıla yakın süredir evliyim. Annemler bu 3 yılda sadece 2 kere evimi taşırken temizliğe gelip gittiler ve bir daha asla evime gelmediler. Bu süreçte kendileri evlerini taşıdılar, hastane işleri oldu iş güçten ayarlayamadılar…
Ben buna çok üzülüyordum sürekli gelin hadi evime bekliyorum sizi diyordum en sonunda bu cumartesi geldiler. Ama anlamlandıramadıklar var;
birincisi; annemle oturuyorduk, annem “hatırlıyor musun sana küstüğümde bana yaptığını? sen küçükken bana olan korkundan tir tir titredin”dedi. Bahsettiği anı; ben lise 1 zamanlarımdayken annem bana küsmüştü o gelene kadar sürpriz olsun diye ona elimle mantı açmıştım. Yani anneme olan sevgimden ona yaptığım sürprizi bu şekilde yansıtmasına aşırrı üzüldüm çok kötü hisettim.
İkincisi; birlik yok. Babam sürekli mutfakta ayrı oturuyor bizden. Bizimle aynı anda kahvaltı yapmıyorlar. Bir sabah eşimi işe gönderdim (sabah 7.40) annemler uyandı yanlarındayım baban acıktı biz kahvaltı yapalım sen yat diyor. Bakın burda kızdığım kahvaltı yapmaları değil. Bizden ayrı bir şeyler yapmaları zaten şurda 2-3 gün beraberiz. Hep birlikte yemek yiyelim kahvaltı yapalım.. neyse
bi gün yemeğe dışarı çıkalım hep beraber dedik annem çıkmamak için kavga ediyor bizimle zorla götürdüm. O kadar suratları asıktı ki çok çok üzüldüm. Yani garsonlar bile anlamıştır halimizi hiç konuşmadan sadece yemek yiyip hızlıca eve döndük..
bir diğeri; yemeğe çıktığımız gün son anda ocağa bakayım dedim çaydanlığın altı hala açıktı ve gözümden tüm felaket senaryoları geçti resmendiğer gece tekrar uyumadan kontrol ediyim dedim bu sefer başka ocağın altı yine açık kalmıştı yani yangın çıkar her şey olsbilir aşırı korkutucu geliyor
diğer şaşırdığım; bir şey kırılmış ve aa burası böyle olmuş dediğimde duymazdan geldiler bakmadılar bile sanki çocukları değil gibiyim yani anlamıyorum neden böyleler aşırı üzüldüm, hayalimdeki anne babam değişmiş sanki başkaları gelmiş gibiydi çok üzüldüm... tamam ben stresli bir dönemdeyim içime atıyorum kendimce ama gerçekten ailemde bazı inanamadığım şeyler var ya da ben mi abartıyorum