Ne yardan geciyorsun ne serden canim :)
Diger konunu hic atlamadan okumustum ama yorum yapmamistim bunda yapiyim dedim.. Aklima annecim geldi senin konunu okuyunca, Annem yaklasik 15 yil annesinin dibinde oturmus ve hep derki simdiki aklim olsa oturmazdim.. Ne kocamdan bisi anladim ne evliligimden.. Dogru duzgun kavga bile edemezmis hemen gelip kavgaya mudahil olurmus ailesi, ee babamda cekip kapiyi gidermis gunlerce gelmezmis eve..
Senin konu benim için tam sorma ne haldeyim olmuş.
Bende ailemin yanında oturuyorum. Yanında dibinde taa içlerinde. Eşimin ailesi de çok uzakta. Ama o kısmından şikayetçi değilim zaten.
3 yaşında çocuğum var hep çalıştım hiç izin kullanmadım çocuğum benden çok annemi tanıyor Onu seviyor. İzin alıp çocuğumla zaman geçirmek istesem gene hep dibimizde olduğu için gene aynı. Taki şehir dışı bir yere onlarsız gidersek çocuğum ile ilgilenme şansı buluyorum onun da gözü benden başkasını görmüyor.
Annemden babamdan allah bin kez razı olsun her konuda çok destekler ama olmuyor işte. Bir birey bir aile olamıyorsun.
Senin dediğin gibi ramazanda bir yere iftara onlarsız git siz gezin bizsiz oluyor misafir ağırla onları çağırma küserler. Gençler arkadaşları ile otursun demezler. Bizim ne zararımız var mutfağı topluyorum der annem.
Yani şuan bu konuda senden daha çok anlatırım ama susayım konu senin konun.
Ben asla uzağa gidecek cesareti gösteremem. Alıştım ara ara çok bunalsam da. Bazen yıpranmış hissediyorum kendimi. Ha eşimle alakalı bu konuda sıkıntı yaşamıyorum ama kim olsa yaşar bunu da biliyorum.
Hele de çok müdahaleci olmaya alışmış insanlar ise bunlar. Bizimkiler gibi
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
ay arkadasim okurken daral geldi surekki kontrol altinda.ozeliniz yok.gizli sakliniz yok vs.cocuk olunca da anneye ihtiyacin olur .bence avr yakasinda anneye orta derecede uzak bir mesafede ev bulun.hani daha genis bir ev hem de ailenize uzak biraz.sorunlariniz olmus okumadim ama belki kendi kendinize kalsaniz sorunlar daha cabuk halledilir.hem bu baski esinizlede aranizda probleme yol acmiyor mu.esinizin ailesi boyle davransa?cunku anadolu yakasina gitsenz bu kez cocuk icin gelecek ihtiyacm olacak diosunuz.en mantikli onlardan biraz uzak genis ev bulmak bence
birazcık uzun yazdım ama konu açtıktan sonra bir sürü soru geliyor. o sorular gelmeden hemen cevaplamak istedim.
yardımsever akıllı ve iyi niyetli insanlara ihtiyacım var. lütfen bir fikir verin.
kızlar eski konumu bilenler bilir.
eşimle ciddi problemlerimiz vardı.
çok şükür atlattık.
hala kalbim kırık olduğu için ( ve bazen de o günleri hatırlayınca sırf canını acıtmak için) sürekli sustuğum küstüğüm halde eşim sabır ve gayret gösteriyor. hamdolsun. ama affetmiş değilim.
ve en sonunda da ailemden uzak bir yere taşınmaya karar vermiştim. (konumu okuyanlar bilir)
sorun şu ki bu taşınma olayını duyan her yakınım sanki uçaktan paraşütsüz atlayacakmışım gibi davranıyorlar. kimse desteklemiyor. üstelik dünyanın bir ucuna taşınmıyorum. avrupa yakasındaydım anadolu yakasına geçicem.
kayınvalidemin evi uzakta, annemle ben komşuyuz, eşimin işi karşıda, görümcem de eşimin iş yerine yakın.
mesafelerin doğru olduğu ama oturduğumuz yerlerin temsili gösteren bir harita çizdim paintte. şaka gibi :) kusura bakmayın. umarım anlaşılırım.
Eki Görüntüle 1189325
benim iş yerimde şuan oturudğumuz semtte. ama çocuk olunca en az 2 sene ara vermeyi düşünüyorum. işe dönerken de taşındığımız ilçedeki kamu kurumlarına geçiş için başvuruda bulunmayı düşünüyorum.
annem ve babam ayrıca tüm akrabalarım bizim bulunduğumuz semt ve komşu semtlerde. ve hepsi gitmeme karşı.
sorun olacak konular şunlarmış:
- çocuğum olunca anneme çok ihtiyaç duyacakmışım. (ben anneanne ve babaannesiz büyüdüm diyorum. akrabalar sen annen kadar güçlü olamazsın diyorlar)
-eşimle yine tartışır kavga edersek yalnız kalırmışım. (annemle babamın endişesi)
-annem nasıl gidip gelecek her zaman? (çünkü babam arabasını sattı, ve araba yeniden alacak ama cidden çok kötü araba kullanıyor. annem babamın sürdüğü arabaya binmez.)
-annemler ve benim bulunduğumuz semtten ev baktığımız yer arasında taksiye bindim. 60 tl tuttu. (annemlerin ve benim durumum çok şükür fena değil ama bunun dönüşü ve çocuk olunca haftada bir kaç kez gidip gelişini hesaplarsak ciddi bir bütçe)
-ailemden uzaklaşıp görümceme yakın olucam. (eşimin kendi isteği. ama avucunu yalayacağını söyledim. canım isterse gidip gelicem. bu da ileri de sorun olabilir)
biliyorum ailesinde binlerce km ötede oturanlar var. benim annem ve babam da öyle ailelerinden uzaktalar. ama onlara yakın olmama alıştılar. evimin ışığı yanıyor mu yanmıyor mu? arabamız kapıda mı? bi yere mi gittik? evde mutfakta mıyız salonda mı? hepsini biliyorlar. mesela eşimle uyuya kaldık, eşimin yine bağırsak problemi tekrarladı, ya da benim ayağıma kramp girdi ve öğleden önce işe gidemedik. hemen ararlar. misal dün akşam yemeği dışarda yiycez. iftar saati eşim geldi. babam arıyor ne yiyceksiniz ne yapacaksınız? şimdi dışarı çıkıcaz desem. "bu saatte dışarı mı çıkacaksınız? nerde yemek yiyeceksiniz ne yiyeceksiniz? eşin niye geç kaldı?" bin tane soru. evde yiyoruz dedim. "tamam" dedi. sonra kapıda arabayı görememiş. yine beni arıyor. "arabayı göremedim nerdeydiniz" diye. "dışarıya hava almaya çıktık" dedim.
babam her şeyden haberdar olmak istiyor. belki eşimle sorunlar yaşadığımız için yine sorun var mı diye kontrol ediyor bilmiyorum. (gerçi eşimle aramda sorun olmadığı zamanlarda da kontrol altındayız) bu kadar müdehale etmesi normal mi? annem babamı frenlemek istiyor ama o da çoğu zaman aynı şeyi yapıyor.
mesela geçen gün kardeşlerle dışarda iftar yapıcaz. iftara 1 saat var beni arıyor. sinirli. dışarıya "teraviye mi gideceksiniz? çok az zaman kaldı. yine yetişemiyceksiniz." bi sürü şeyler söyledi. sinirimden ağlıycaktım. neyse iftar yapacağımız yere vardık. ezanı bekliyoruz. yine arıyor. vardınız mı diye.
eşim elbetteki bu kontrol etmelerden rahatsız. ama malum aramızı düzeltmeye çalıştığı için hiç bişeyden şikayet edemiyor.
akrabalarımız deseniz, birbirimize çok bağlıyız. sürekli görüşüyoruz. sürekli dediğim bazen haftada bir bazen 15 günde bir bazen de ayda bir. zaman zaman gitmiyorum, ya üşeniyrum ya işim oluyor. bu sefer "sen bizi unuttun" lafları. görümceme kv'ye yemeğe gitsek. hemen "ooo onlarla iyi ol, bizi boş ver" lafları.
inanın şu dengeyi sağlayacağımı bilmiyorum kv'ye görümceme oturmaya gideceğimi çekiniyorum.
neyse annemle babam şu gitme meselesi açıldığında "inşallah gitmezsiniz" diyorlar. "zaten gidemezsiniz, eşin kararsız, çocuk 10 yaşına gelir siz taşınana kadar" diyorlar. bazen de "ya biz camdan bakardık ışıkları yandı mı? uyudular mı? mutfaktalar mı? diye şimdi napıcaz.? çok da alıştık." diyorlar.
offfffff
valla bıktım. hamileliğimden midir nedir? bazen aşırı bunalıyorum bunları duyunca. annem babam canım kanım. çok fedakarlar cefakarlar. benim üzülmemi istemiyorlar ama beni de serbest bırakmıyorlar. herkes gözümü korkutuyor. kimse taşınmamı desteklemiyor. bense çocuğumla ve eşimle biraz özel hesapsız zaman geçirmek istiyorum. bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum. siz ne dersiniz?
Çocuğun 2-3 yaşına gelinceye kadar yakın otur.. Sonra evini ayır..
Bırak yakın oturmayı çok sık gelip-gittiğin zaman bile senin ev içine karışırlar, kocana veya aldığınız kararlara karışabilirler.. Ben ailemle aynı şehirdeyim ama uzağım.. sıkıntıları elbet oldu çocuklar küçükken ama en azından karı-koca sorumluluğu daha çok alıyor bence..
önemli olan eşinizin iş yerine yakın olması bence
görümcem de söylemişti. çocuğa bakmak neyse de akşam eve geç gelmesi eşin insana çok dokunuyor. onun desteğini istiyorsun hep demişti. bilmiyorum beni motive etmek için mi söyledi, yoksa gerçekten doğru olan bu mu?
bence doğru olan bu eşinizin iş yerinin yakın olması,ben olsam böyle isterdim. en azından bi durum olduğunda hemen gelebilir ayrıca yollarda vakit kaybetmek yerine evinde olur daha iyi
Benim ailem almnyadalar ben istanbula gelin geldim kv.deyle ayni binada oturuyoruz ve 6aylik kizim var. 1cisi ilk 1-2ay illaki annen ya gelicek yada sizde kalicak. Sonrasinda cocugun huyuna suyuna bagli. Bnmki mesela hic uyumuyo gece gündüz 2dk kistiriyo yetiyo ona annem olsaydi keske diyorum bazen oyle taxiye atlayinca gelecek mesafedede degil. Bi yandan kv yakinda olmasi iyi bi yandan sürekli cocugu gormek istiyo yani kisacasi gönlünden nasil geçiyorsa ailene kvdene bebegine ve esine bagli zorlanip zorlanmicagin :) allah yardimcin olsun fazla kafana takip dert etme hamişsin nede olsa
annem de taksiyle gelebilir ama en az 60 tl tutacak. bunun dönüşü de olacak. gerçi eşim lafı geldiğinde ben alırım annenleri, ben bırakırım diyor ama inanamıyorum ona.
en azından kv varmış yanında. yardım ediyordur ama gerçi onların da gelme gitme dengesinde hep gönlünü yapmak zor oluyordur.
inan aklım çok karışık.
sanırım taşınıcam.
aynen ben de kendi kurallarıma göre büyüteyim diyorum ama annemlere de kıyamıyorum. çok duygusalım galiba :)Taninacaksan aklini daha fazla karistirma bence olumlu yonlerini dusunmeye calis.annenler şimdi boyleyken cocuk dogunca dusunemiyorum. Kendi cocugunu kendi kurallarinla buyutmek istiyo insan. Yeni evinde esine ve cocuguna bol bol vakit ayirabilirsin ins:) hakkinda hayirlisi cnm.