-
- Konu Sahibi hassas_kalpliyim
- #81
Anne cahil, merhametsiz. Baba cahil. Tek yapabilecegin sabretmek. Bu surede senin de psikolojin etkilenecek. En az hasarla o evden kurtulmaya bak
biriktir canim..calismayi da derslerine engel olmayacaksa dusun.ornegin sadece yazlari .ve alacagin maasin tamamini soyleme elinden alacaklarini hissediyorsan biraz az soyleki kenara atasin.ama derslerin agir calisamam dersen ders daha onemli kurtulman icin.az kalmis 3 sene cabuk gecer.sen kulagini tika kimseye cvp verip enerjini harcama onune bak .Ek kart gibi bir şey bana parayı teslim etmiyor yani aylık yenileniyor harcama yaptıkça, ondan para çekemiyorum maalesef öyle ayarlamışbu yüzden kredimi harcıyorum pek bir şey birikmiyor ondan da. Kitaplar ve notlar zaten çok pahalı oluyor, not olmadan da dersleri geçmek çok zor. Parayı da vermiyorum evet. Babam 1 ay önce süt sipariş etti eve nakit parası yokmuş benden aldılar 20 tl onu bile vermedi. Biriktiricem artık
kusura bakmayinda ayni annesi gibi cevabladiniz.Allah a tevekkül edecek razı geleceksin hernekadar böyle bi aileye sahip olsanda dışarıdan daha iyilerdir canım dışarı kurtlar sofrası senin gibi boşluğu olan gençleri avlamaya çalışan kadın erkek dolu sakınnn yağmurdan kaçarken doluya tutulma olmasın amannn canım yinede şükür et okuluna gidebiliyosun saglıklısın ve dediğin gibide olsa aile
para yoksa burs alma şansin yokmu ?Hepinizin cevaplarını okuyorum, öyle bir seyi isteselerdi zaten geçen sene hemen başka şehri yazardım çünkü kazanabiliyordum. Direkt para yok deyip burayı tercih ettiler
Annen ağır derecede hasta ve sanki daha kötüye gidiyor gibi.Öncelikle söylemeliyim ki çok uzun konu ama en kısa bu şekilde ifade edebildim, akıl istiyorum.
Merhaba, buraya yazmaktan başka çıkış yolu bulamıyorum, lütfen bana akıl verin çünkü ben bunlarla kendi başıma savaşamıyorum artık. 19 yaşındayım. Üniversite 1.sınıf öğrencisiyim. Ailemle yaşıyorum. Onların yaşadığı şehirde üniversite okumaya mecbur edildim. Annemle babam daima kavga halindeler. Ev küfürden, hakaretten geçilmiyor. 4 kardeşiz. En büyükleri benim, bir kardeşim lisede, diğerleri ise daha ilkokul çağındalar. Babam çok ağzı bozuk bir insan, akla hayale sığmayan her türlü küfrü evin içinde bağırarak konuşuyor. Kendini bir tek küfürle ifade edebiliyor sanki. Her şeye çabuk sinirleniyor, onun istediği bir şey olmadı mı hemen küfür ediyor.
Annem muhafazakar ve kendini dindar görüyor. Şehir dışına üniversiteye okumaya giden kızlar kötü yola düşüyor, tecavüze uğruyorlarmış diyor. Ataerkil toplum kurallarını kabul etmiş birisi. Onun için her zaman erkek öndedir, kendi çocuklarını da buna göre yetiştirmeye çalışıyor, çocuklarının kafasına bunu empoze ediyor. Evlat ayrımcılığı çok yapıyor bu yüzden. Annem, kendi düşüncesi dışında söylenen hiçbir şeyi kabul etmiyor. Onunla hiçbir konuda tartışmaya giremezsiniz, girerseniz size dinsiz, kâfir köpek gibi şeyler diyip hakaret etmeye başlıyor. Kadın, erkek kadar akıllı olsa Allah ondan peygamber yaparmış diyor. Bu arada annem çalışmıyor evde geçimi sağlayan tek kişi babam.
Babam da annemle evlendiği sırada aynı düşüncelere sahipmiş. Sonradan babam 180 derece değişiyor. Artık saçı açık, çalışan kadın istediğini söylüyor. Annemle hep hakaret ve küfür ederek anlaşıyorlar. Beraber uyumuyorlar. Annem küçük kardeşlerimle uyuyor. Evimiz 80 m2 çok küçük 2 oda 1 salon. Bir odada liseye giden erkek kardeşimle ben yatıyoruz. ( Annemde babamda bu çok yanlış bir şey biliyor, aynı odada uyumamalıyız ama dinini sadece işine geldiği sıralarda yaşıyor annem). Yatak odasında annem ve iki küçük kardeşim yatıyor. Babam salonda tek yatıyor. Babam daima her şeye param yok diyor. Ondan bir şey isteyemezsiniz, giyeceğiniz kıyafeti bile o kendi isterse alır. Her şey onun istediği gibi olmalı. 7 bin civarı para kazanıyor aylık. Ama her şeye karşı dediği tek şey param yok. Liseye giden erkek kardeşim kavgayla zorla para istiyor çocuğa hep küfür ediyor. Ben istemiyorum. Kişiliğim sessiz ve sönük, kavgadan küfürden hakaretten nefret ediyorum dayanamıyorum artık. Bir şey yapıp bunu zıkkım edecekse hiç yapmasın yeter ki bana bulaşmasın istiyorum.
Ösym şifrem bile babamdaydı tek tercih yaparak yaşadığımız şehri seçti, okuduğum bölümü bir çok şehirde kazanıyordum. Babam bana benim şehir dışında çocuk okutacak kadar param yok diyerek kestirip attı. Ama tüm bunlara rağmen beni evde aşağılıyor. Okuduğum şeye hiç bi b*k değil diyor. Onu bu yüzden hiç sevmiyorum. Bana bir gün iyi bir şey söylemedi, bir gün sevmedi, bir ihtiyacın var mı demedi. Sadece çok iğrenç küfürler ediyor. Annem bu aralar tamamen delirmiş durumda. Babam ona hakaret ediyor o da bana etmeye başladı. Evde saracak bir şeyi yoksa bana sarıyor. Bugün iftar öncesi bana bir sürü beddua etti bağırarak. Sebebini anlatıyorum. Annem ramazanda hatim yapmak için cüz almış. Ben şu anda reglim o yüzden bana oku diye söyleyemiyor lisedeki erkek kardeşimi darlıyor, o da okumayacağım diyor ve tartışıyorlar. Annem bundan sonra ikinizde kuran okumazsanız bu evde yemek yapmıcam kendiniz yapıp yiyin diyor. Kardeşim odaya gelip ödev yapıyor.
Annem bu sefer bana kızmaya başladı. Bi anda ben seni rüyamda gördüm senin sonun belli falan dedi. Ne kast ettiğini anlamıyorum. Ben çok küçükken (6. veya 7.sınıftayım) Antalya'ya tatile gitmiştik. O sırada annem otelde başını açmış, bunu ben ve babam istemişiz öyle diyor. Mutfağa gidip bana beddua etmeye başladı, babama söyleyerek, senin kâfir kızın yüzünden bunlar oldu vs dedi bir sürü bağırdı. Beni çok üzdü. Sonra iftar için salata yapılacak dedi, gel yap bana. Ben normalde annemin ya da babamın dediği hiçbir kötü şeye cevap vermiyorum. Çünkü bir cevapta üstünüze saldırıyorlar resmen. Dedikleri şeyler çok korkunç oluyor. Bu akşam bana o kadar hakaret ettikten sonra salata yapmayacağımı, iftara oturmayacağımı, bu evde herkes kendinden ezik bulduğunu ezmeye çalışıp egosunu tatmin etmek için bağırıp hakaret ettiğini söyledim. Bi anda bağırarak, seni dertler bulsun, Allah sana dertler versin, kendi dertlerinle uğraş, Allah senin belanı versin bana cevap verme köpek kâfir demeye başladı.
Çok uzattım biliyorum ama psikolojim bunları artık kaldırmıyor. Bana böyle hakaret, beddua, küfür ettikleri an ben ağlamaya başlıyorum, kendimi başka şekilde ifade edemiyorum bunu kimseye anlatamıyorum. Ben ağladıkça annem bana deli, ruh hastası falan diyor, dalga geçiyor resmen. Şu an yine ağlıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Babamla zaten küfür etmesin diye evin içinde konuşmuyorum hiç ama annemannemi aslında çok seviyorum ama neden böyle davranıyor bilmiyorum, kendime çıkış yolu bulamıyorum. Çok hassas kalpliyim, dayanamıyorum bunlara, hepiniz benden yaşça büyüksünüz lütfen bana akıl verin.
Tabiki kimsenin kimseye böyle davranma hakkı yok ben onu savunmuyorum ama şöyle bi örnek vereyim bu olayın tam tersi olsaydı anne baba iyi evlat çok kötü olsaydı o anne baba evladı atsamıydı kurtulsamıydı herkezin bu hayatda sorunları var sizin yoksada olacaktır ama bu sorunlardan güçlü çıkabılmek önemli ben bu kızımıza diyorumki okulunu oku meslek sahibi ol kendi ayaklarının üstünde dur aksi halde bu durumdan kurtulmak için daha kötü durumlara girme diye yanlış anlaşıldıysam kusura bakmayın sonuçta söz konusu bi genç kız ve hayatı ahkâm kesmek kolay olmamalıkusura bakmayinda ayni annesi gibi cevabladiniz.
başka sehirde kizlari hemen tecavüz ediyor
amaan amaan annan baban dindar ya istediği gibi sana köpek gibi davrana bilir .
sana ağiza alinmiyicak hakaretler konuşa bilir ,öyle mi-pes
bicak yarasi iyileşir gider ama psikolojik yara asla iyileşmiyor
Annem kardeşlerine de hep müdahale etmeye çalıştı evliliklerine karışmaya çalıştı onlarla kavga etti bu yüzden teyzelerimle annem konuşmuyorlar hiç. Anneannem hasta, dedemse annemle aynı kafada. Dayım da uzak bir şehirde. Bilmiyorum, yaşamayan anlayamaz. Kimsenin kötü olup olmamasını seçemiyorsun ama anne kötü olunca çok kötüAnnen ağır derecede hasta ve sanki daha kötüye gidiyor gibi.
Bilemiyorum nasıl yapacaksin ama destek almasını sağlamalısın.
Bir aile büyüğünden Anneanne , teyze ,hala , dayı bunlardan birinden destek alabilir misin?
En Azından anne- babanızla biraz konuşsalar..
Kredi alıyorum burda ama sadece krediyle başka bir şehirde geçinemem kipara yoksa burs alma şansin yokmu ?
yada uni kredisi?
kurtul o evden
yoksa senin psikolijin yok olacak ve istemsizce bayi huylarindan kapacaksin
akli basinda bi insan onu dinlesede kimin hakli oldugunu gorur .isterse sokaga cikip anlatsin hic umursama mecburen ayni evdesin sen saygisizlik yapmamaya calis ne derse desin beddualari umursama.benneyanginlargordum buraya yazmadan önce de burayı takip ediyordum, sizi de takip ediyorum yazdıklarınızı seviyorum.
Annemle dün akşamdan beri hiç konuşmamama rağmen bu sabah yine kendi kendine dolduruşa geldi ve halamı aradı, bizi şikayet ediyormuş. Rezil edecekmiş bizi. Ne yapmalıyım ne demeliyim artık anlamıyorum, ona bakınca sadece bir canavar görüyorum
Etsın yavrum, bu zaten senın sasıracagın bırsey degıl kı annenın klasik cehalet fıskıran sacmalıkları. Bunu kimbılır kac kere yaptı daha once?benneyanginlargordum buraya yazmadan önce de burayı takip ediyordum, sizi de takip ediyorum yazdıklarınızı seviyorum.
Annemle dün akşamdan beri hiç konuşmamama rağmen bu sabah yine kendi kendine dolduruşa geldi ve halamı aradı, bizi şikayet ediyormuş. Rezil edecekmiş bizi. Ne yapmalıyım ne demeliyim artık anlamıyorum, ona bakınca sadece bir canavar görüyorum
Çok teşekkür ederim iyi ki varsınız :) Annem bağırmaya, saldırganlaşmaya devam ediyor. Babamsa ona küfür ediyor. Çok bunalsam da dayanmak zorundayım. Hadi ben büyüğüm ama evde küçük kardeşlerim de var, onlar ne yapacak? 7 yaşındaki çocuk, küfür etmeyi öğrenmiş. Annem ve babam kesinlikle ebeveyn olmaması gereken insanlarmış, kendi adıma hakkımı helal etmiyorum.Etsın yavrum, bu zaten senın sasıracagın bırsey degıl kı annenın klasik cehalet fıskıran sacmalıkları. Bunu kimbılır kac kere yaptı daha once?
Halan da annene Çanak tuttuysa halanla da koy mesafeni arana. Annenın ruh durumu normal degıl, otur konus anlat dıyecegım ama malesef anlayacak biri degıl. Baban keza annenın fotokopisi.
Seninle kendi adıma gurur duymam da bu yuzden, bunların ıcınden basarıyla sıyrılıp ne guzel bır bolum kazanmıssın.
İnsan bunların ıcınde hayata kuser bak sen kusmemissin. Oturup kendinle gurur duyup sonunda feraha cıkacagını dusunup kendını motıve etmen lazım. Su pandemıde evde onlarla tıkılı kalmana ayrıca uzuluyorum ama elden ne gelir.
Ben seni cok sevdim cok efendi çalışkan duzgun bir kızsın. Mecburen okulunu bitirip kardeşlerine de guzel ornek olup kurtulacaksınız o evden. Annenle babanın tedaviye ihtiyacı var ama olmayacaklar da asıkar.
Oyuzden onlara bulasmadan kenarda durarak dua et okullar acilsın okuluna dön.
Ben senin ıcın dua edıcem. Elimden baska ne gelir bilmiyorum, bana ıstedıgın zaman yaz.
Buraya ıstedıgın zaman yaz.
Burda ben varım, kimsem yok deme.
İnsan konustukca rahatlar.
Nasılsın suan?
Kardeslerıne de sen ornek olacaksın akıllarını kullanıp annen baban yerine seni ornek alırsalar hayatları kurtulur o evden de kurtulurlar.Çok teşekkür ederim iyi ki varsınız :) Annem bağırmaya, saldırganlaşmaya devam ediyor. Babamsa ona küfür ediyor. Çok bunalsam da dayanmak zorundayım. Hadi ben büyüğüm ama evde küçük kardeşlerim de var, onlar ne yapacak? 7 yaşındaki çocuk, küfür etmeyi öğrenmiş. Annem ve babam kesinlikle ebeveyn olmaması gereken insanlarmış, kendi adıma hakkımı helal etmiyorum.
Lütfen ağlama daha fazla çünkü kimse senin gözyaşlarını haketmiyor, buny bil ilk olarak lütfen. Aramızda 4 yaş var ama hayatlarımız o kadar çok benziyo ki. Benim babam küfür etmez şiddet gösterir sadece bu farklı sanki. O evde bulunduğun sürece onların her dediğini yapmak zorunda kalıyosun böyle baskıcı ailelerde. Benim annem de senin gibi dindar ve ben değilim. Annemin beni ananemle birlikte bu zamana kadar nelerle korkuttuğunu, din diye ne yalanlar ydurduğunu, nasıl psikolojimle oynadığını gördükten sonra o çok sevdiğim anneme karşı da soğudum. Çok iyi bir insandı ama iyi bir anne değildi. Senin çıkış yolun okulunu bitirip başka bi şehre gitmek orada işini yapmak yada yatay geçiş yapabilirsin. Bölümün zor değilse hem çalışıp hem okuyabilirsin. Lütfen daha fazla üzülme iletişimi minimuma indir. Sabır diliyorum..Öncelikle söylemeliyim ki çok uzun konu ama en kısa bu şekilde ifade edebildim, akıl istiyorum.
Merhaba, buraya yazmaktan başka çıkış yolu bulamıyorum, lütfen bana akıl verin çünkü ben bunlarla kendi başıma savaşamıyorum artık. 19 yaşındayım. Üniversite 1.sınıf öğrencisiyim. Ailemle yaşıyorum. Onların yaşadığı şehirde üniversite okumaya mecbur edildim. Annemle babam daima kavga halindeler. Ev küfürden, hakaretten geçilmiyor. 4 kardeşiz. En büyükleri benim, bir kardeşim lisede, diğerleri ise daha ilkokul çağındalar. Babam çok ağzı bozuk bir insan, akla hayale sığmayan her türlü küfrü evin içinde bağırarak konuşuyor. Kendini bir tek küfürle ifade edebiliyor sanki. Her şeye çabuk sinirleniyor, onun istediği bir şey olmadı mı hemen küfür ediyor.
Annem muhafazakar ve kendini dindar görüyor. Şehir dışına üniversiteye okumaya giden kızlar kötü yola düşüyor, tecavüze uğruyorlarmış diyor. Ataerkil toplum kurallarını kabul etmiş birisi. Onun için her zaman erkek öndedir, kendi çocuklarını da buna göre yetiştirmeye çalışıyor, çocuklarının kafasına bunu empoze ediyor. Evlat ayrımcılığı çok yapıyor bu yüzden. Annem, kendi düşüncesi dışında söylenen hiçbir şeyi kabul etmiyor. Onunla hiçbir konuda tartışmaya giremezsiniz, girerseniz size dinsiz, kâfir köpek gibi şeyler diyip hakaret etmeye başlıyor. Kadın, erkek kadar akıllı olsa Allah ondan peygamber yaparmış diyor. Bu arada annem çalışmıyor evde geçimi sağlayan tek kişi babam.
Babam da annemle evlendiği sırada aynı düşüncelere sahipmiş. Sonradan babam 180 derece değişiyor. Artık saçı açık, çalışan kadın istediğini söylüyor. Annemle hep hakaret ve küfür ederek anlaşıyorlar. Beraber uyumuyorlar. Annem küçük kardeşlerimle uyuyor. Evimiz 80 m2 çok küçük 2 oda 1 salon. Bir odada liseye giden erkek kardeşimle ben yatıyoruz. ( Annemde babamda bu çok yanlış bir şey biliyor, aynı odada uyumamalıyız ama dinini sadece işine geldiği sıralarda yaşıyor annem). Yatak odasında annem ve iki küçük kardeşim yatıyor. Babam salonda tek yatıyor. Babam daima her şeye param yok diyor. Ondan bir şey isteyemezsiniz, giyeceğiniz kıyafeti bile o kendi isterse alır. Her şey onun istediği gibi olmalı. 7 bin civarı para kazanıyor aylık. Ama her şeye karşı dediği tek şey param yok. Liseye giden erkek kardeşim kavgayla zorla para istiyor çocuğa hep küfür ediyor. Ben istemiyorum. Kişiliğim sessiz ve sönük, kavgadan küfürden hakaretten nefret ediyorum dayanamıyorum artık. Bir şey yapıp bunu zıkkım edecekse hiç yapmasın yeter ki bana bulaşmasın istiyorum.
Ösym şifrem bile babamdaydı tek tercih yaparak yaşadığımız şehri seçti, okuduğum bölümü bir çok şehirde kazanıyordum. Babam bana benim şehir dışında çocuk okutacak kadar param yok diyerek kestirip attı. Ama tüm bunlara rağmen beni evde aşağılıyor. Okuduğum şeye hiç bi b*k değil diyor. Onu bu yüzden hiç sevmiyorum. Bana bir gün iyi bir şey söylemedi, bir gün sevmedi, bir ihtiyacın var mı demedi. Sadece çok iğrenç küfürler ediyor. Annem bu aralar tamamen delirmiş durumda. Babam ona hakaret ediyor o da bana etmeye başladı. Evde saracak bir şeyi yoksa bana sarıyor. Bugün iftar öncesi bana bir sürü beddua etti bağırarak. Sebebini anlatıyorum. Annem ramazanda hatim yapmak için cüz almış. Ben şu anda reglim o yüzden bana oku diye söyleyemiyor lisedeki erkek kardeşimi darlıyor, o da okumayacağım diyor ve tartışıyorlar. Annem bundan sonra ikinizde kuran okumazsanız bu evde yemek yapmıcam kendiniz yapıp yiyin diyor. Kardeşim odaya gelip ödev yapıyor.
Annem bu sefer bana kızmaya başladı. Bi anda ben seni rüyamda gördüm senin sonun belli falan dedi. Ne kast ettiğini anlamıyorum. Ben çok küçükken (6. veya 7.sınıftayım) Antalya'ya tatile gitmiştik. O sırada annem otelde başını açmış, bunu ben ve babam istemişiz öyle diyor. Mutfağa gidip bana beddua etmeye başladı, babama söyleyerek, senin kâfir kızın yüzünden bunlar oldu vs dedi bir sürü bağırdı. Beni çok üzdü. Sonra iftar için salata yapılacak dedi, gel yap bana. Ben normalde annemin ya da babamın dediği hiçbir kötü şeye cevap vermiyorum. Çünkü bir cevapta üstünüze saldırıyorlar resmen. Dedikleri şeyler çok korkunç oluyor. Bu akşam bana o kadar hakaret ettikten sonra salata yapmayacağımı, iftara oturmayacağımı, bu evde herkes kendinden ezik bulduğunu ezmeye çalışıp egosunu tatmin etmek için bağırıp hakaret ettiğini söyledim. Bi anda bağırarak, seni dertler bulsun, Allah sana dertler versin, kendi dertlerinle uğraş, Allah senin belanı versin bana cevap verme köpek kâfir demeye başladı.
Çok uzattım biliyorum ama psikolojim bunları artık kaldırmıyor. Bana böyle hakaret, beddua, küfür ettikleri an ben ağlamaya başlıyorum, kendimi başka şekilde ifade edemiyorum bunu kimseye anlatamıyorum. Ben ağladıkça annem bana deli, ruh hastası falan diyor, dalga geçiyor resmen. Şu an yine ağlıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Babamla zaten küfür etmesin diye evin içinde konuşmuyorum hiç ama annemannemi aslında çok seviyorum ama neden böyle davranıyor bilmiyorum, kendime çıkış yolu bulamıyorum. Çok hassas kalpliyim, dayanamıyorum bunlara, hepiniz benden yaşça büyüksünüz lütfen bana akıl verin.